Οι Φιλελεύθεροι ως ''kingmakers'' στον απότοκο των γερμανικών εκλογών και οι προκλήσεις για την Ευρώπη

Υπογράφει ο νεαρός κύριος, Νικόλαος Ζερζελίδης

- Πτυχίο διεθνών και ευρωπαϊκών σπουδών, Παν. Πειραιά

- Μεταπτυχιακό στον εθνικισμό εθνοτικές συγκρούσεις και ανάπτυξη, Πανεπιστήμιο Leiden

- Αγγλόφωνο Μάστερ, στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, στα ανθρώπινα δικαιώματα και μετανάστευση

- Γραμματέας των ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΝΕΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ, Young Liberals Greece

- Associate στη Dialectica

Στις 26 Σεπτεμβρίου το επίκεντρο της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης ήταν στραμμένο στις γερμανικές εκλογές. Οι γερμανικές εκλογές, εξαιρετικά κρίσιμες για το μέλλον της Ευρώπης σηματοδότησαν την επικείμενη αποχώρηση της Καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ έπειτα από 16 χρόνια στην ηγεσία του Γερμανικού Κράτους, προερχόμενη από τη Χριστιανοδημοκρατική Πολιτική Συμμαχία των CDU/CSU. Οι εκλογές ανέδειξαν νικητή το κόμμα των Σοσιαλδημοκρατών με ποσοστό 25,7% με επικεφαλής τον Όλαφ Σολτς, όταν η Συμμαχία των Χριστιανοδημοκρατών έλαβε το 24,1% των ψήφων (8,9% λιγότερο σε σύγκριση με τις προηγούμενες εκλογές στη Γερμανία). 

Μεγάλοι νικητές επίσης αναδείχθηκαν οι Πράσινοι, καθώς αποτελούν πλέον το 3ο κόμμα στη γερμανική πολιτική σκηνή, σημειώνοντας το μεγαλύτερο ποσοστό από την ίδρυση του κόμματος (14,8%) και το κόμμα των Ελεύθερων Δημοκρατών (FDP) με ποσοστό 11,5%, όντας ο ‘kingmaker’ των διαπραγματεύσεων για τη συγκρότηση τρικομματικής κυβέρνησης καθώς ο ηγέτης των Σοσιαλδημοκρατών απέκλεισε ενδεχόμενη συνεργασία με το ξενοφοβικό κόμμα ‘Εναλλακτική για τη Γερμανία’ (AfD) και η πιθανή συνεργασία με τους Χριστιανοδημοκράτες για συγκρότηση από κοινού ξανά κυβέρνησης θεωρείται μη βιώσιμη λύση για τις εξελίξεις και προκλήσεις που θα αντιμετωπίσει η επόμενη γερμανική κυβέρνηση που αναμένεται να διαμορφωθεί έως τα τέλη του 2021.

Στον απότοκο των γερμανικών εκλογών, ο Σολτς αναμένεται να διαπραγματευτεί με τους Πράσινους και το κόμμα των Φιλελεύθερων για τη συγκρότηση κυβέρνησης, μιας κυβέρνησης που αναμένεται να χαράξει μια κυβερνητική πολιτική σαφώς στραμμένη προς την τήρηση των υποχρεώσεων της Γερμανίες ως προς τη βιωσιμότητα, την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, την εκμετάλλευση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και την υιοθέτηση μιας ατζέντας πιο ‘πράσινης’ με σκοπό να συμπαρασύρει και τα υπόλοιπα κράτη της ίδιας της ΕΕ, λόγω και της επικείμενης παρουσίας των Πρασίνων στην επόμενη κυβέρνηση. Όσον αφορά τους Φιλελεύθερους, οι οποίοι αύξησαν το ποσοστό τους σε σύγκριση με τις προηγούμενες εκλογές, αποτελούν το κόμμα που υποστηρίζουν την εμπιστοσύνη στους θεσμούς, το δημοκρατικό πολίτευμα, την ελεύθερη αγορά και τη ραγδαία βελτίωση διάφορων τομέων του Γερμανικού κράτους, όπως τη βελτίωση της ψηφιοποίησης υπηρεσιών της χώρας, τη μείωση της γραφειοκρατίας που θα αποφέρει σύμφωνα με το κόμμα περισσότερες επενδύσεις στη χώρα και την ελαχιστοποίηση των κρατικών παρεμβάσεων στην οικονομία.

Η κατάσταση αυτή μετά τις γερμανικές εκλογές διαμορφώθηκε για ποικίλους λόγους. Αρχικά στη γερμανική κοινή γνώμη υπήρχε απογοήτευση από τη διαχείριση των πρώτων κυμάτων της πανδημίας του κορονοϊού και την αύξηση του γερμανικού δημοσίου χρέους από την κυβέρνηση Μέρκελ. Παράλληλα, με τη συνεχή αλλαγή του περιβάλλοντος και τα συχνές φυσικές καταστροφές τόσο στη Γερμανία και την Ευρώπη όσο και στον υπόλοιπο κόσμο, σε δημοσκόπηση πριν τις γερμανικές εκλογές όσον αφορά το σημαντικότερο πρόβλημα για τη γερμανική γνώμη, η κλιματική αλλαγή ήταν πρώτο μεταξύ των ερωτηθέντων και η πανδημία του κορονοϊού δεύτερο, κάτι που εξηγεί και την άνοδο των Πρασίνων ως η τρίτη δύναμη της γερμανικής πολιτικής σκηνής. Όσον αφορά τους Φιλελεύθερους, οι οποίοι στις εκλογές του 2013 δεν κατάφεραν να εκλέξουν κάποιον αντιπρόσωπό τους, σήμερα βλέπουμε όχι απλά την επάνοδο των φιλελεύθερων αξιών στη Γερμανία αλλά και σε άλλες χώρες της ΕΕ όπως στη Ρουμανία, την Πορτογαλία (όπου στις περιφερειακές εκλογές που διεξήχθησαν στα τέλη του Σεπτέμβρη, το κόμμα ‘Φιλελεύθερη Πρωτοβουλία’ εξέλεξε για πρώτη φορά αντιπροσώπους του στην τοπική αυτοδιοίκηση), την Κροατία, τη Φινλανδία, τη Δανία, τη Λιθουανία, την Τσεχία και τη Σουηδία μεταξύ άλλων. 

Στην Ελλάδα, φιλελεύθερο κόμμα δεν υπάρχει, αλλά υπάρχει η φιλελεύθερη πολιτική νεολαία της Ελλάδας, οι Ελεύθεροι Νέοι (Young Liberals Greece, στην οποία κατέχω τη θέση του Γραμματέα και Συντονιστή των Εθελοντών, η οποία είναι ακομμάτιστη και ανεξάρτητη και επιδιώκει μέσα από δράσεις, πρωτοβουλίες και δράσεις, να δυναμώσει τις φιλελεύθερες αξίες, να δώσει κίνητρα στους νέους να συμμετέχει στα κοινά και να εκφράσει τις απόψεις τους χωρίς στερεότυπα και προκαταλήψεις. Οι Ελεύθεροι Νέοι αποτελούν μέλος του Lymec, του οργανισμού-ομπρέλα όλων των ευρωπαϊκών φιλελεύθερων νεολαιών αλλά και του IFLRY, της διεθνούς ομοσπονδίας των φιλελεύθερων νεολαιών. 

‘Όσον αφορά τις γερμανικές εκλογές, οι Ελεύθεροι Νέοι είναι αρκετά ικανοποιημένοι με τα αποτελέσματα, καθώς οι Φιλελεύθεροι στη Γερμανία θα αποτελέσουν το ρυθμιστή των διαπραγματεύσεων για την συγκρότηση μιας συναινετικής κυβέρνησης και θα προσπαθήσουν να προωθήσουν μια φιλελεύθερη ατζέντα, με βασικούς άξονες την πίστη στην ιδιωτική πρωτοβουλία, στην ελεύθερη αγορά με ελάχιστους κρατικούς περιορισμούς στην οικονομία, την απλοποίηση του φορολογικού συστήματος και την προώθηση της ισότητας και του πλουραλισμού στην κοινωνία και το σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα με επίκεντρο τον ίδιο τον άνθρωπο ξεχωριστά και όχι τη μάζα. Το ερωτηματικό στην επικείμενη συμπερίληψη των Φιλελεύθερων στην επόμενη γερμανική κυβέρνηση είναι αν θα υποστηρίξει μια αυστηρή δημοσιονομική πολιτική, κάτι που είναι κρίσιμης σημασίας για την πορεία και της ίδιας της ΕΕ.

Ο επόμενος Καγκελάριος, είτε είναι ο Σολτς είτε κάποιος άλλος πολιτικός, θα έρθει αντιμέτωπος με προκλήσεις, τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ο νέος Καγκελάριος θα πρέπει να αποφασίσει την έγκριση έργων φηφιοποίησης και επενδύσεων σε ‘πράσινα’ πρότζεκτ, να αντιμετωπίσει την επιθυμία της Γαλλίας για μια πιο ανεξάρτητη αμυντική πολιτική σε επίπεδο ΕΕ και παράλληλα να μην ταράξει τη συνοχή του ΝΑΤΟ. Παράλληλα, θα παίξει κύριο ρόλο στη διαμόρφωση της δημοσιονομικής πολιτικής σε επίπεδό ΕΕ, αν θα επιλέξει τη λιτότητα ή την αναθεώρηση των αυστηρών κανόνων του Συμφώνου Σταθερότητας, κάτι που επιθυμούν τα κράτη μέλη του ευρωπαϊκού Νότου. Το δίλημμα αυτό θα αποτελέσει φλέγον ζήτημα τόσο μεταξύ των επόμενων εταίρων στη γερμανική κυβέρνηση όσο και μεταξύ των κρατών-μελών της ΕΕ. 

Από τα παραπάνω ζητήματα, προκύπτει πως οι συγκεκριμένες γερμανικές εκλογές ήταν κρίσιμης σημασίας για το μέλλον της Ευρώπης. Το μεγάλο ερωτηματικό είναι ποιος θα είναι ο επόμενος Καγκελάριος, καθώς θα έρθει αντιμέτωπος με ένα νέο πολιτικό περιβάλλον σε εθνικό επίπεδο, με τους Πράσινους και τους Φιλελεύθερους να αντιπροσωπεύουν μια νέα πνοή τόσο στη γερμανική όσο και στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή. Οι Φιλελεύθεροι από το 2013 και μετά έχουν κάνει δυναμική επάνοδο στις πολιτικές επάλξεις, κάτι που εξαπλώνεται και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Οι φιλελεύθερες αξίες φαίνεται να αντιπροσωπεύουν όλο και περισσότερο κόσμο στην Ευρώπη, κάτι που ενδέχεται να αποτελέσει και τη θεραπεία στην αρρώστια των ξενοφοβικών, λαϊκιστικών, νεοναζιστικών και ρατσιστικών κινημάτων και πολιτικών μορφωμάτων.