Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2021

The ReMARKables: Η Κωνσταντίνα Αχ. Λιούτα, Δικηγόρος Αθηνών και Υποψήφια Σύμβουλος στις αρχαιρεσίες της 28ης και 29ης Νοεμβρίου 2021 του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, μιλά στον Μαρκόπουλο Χ. Θωμά και το Off The Record News


The ReMARKables... Συνέντευξη Vol. 165...


Κωνσταντίνα Αχ. Λιούτα, Δικηγόρος Αθηνών, Έδρα γραφείου στη Ραφήνα Αττικής

Υποψήφια Σύμβουλος στις αρχαιρεσίες της 28ης και 29ης Νοεμβρίου 2021 του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών για την ανάδειξη Διοικητικού Συμβουλίου. Συνδυασμός «ΝΕΑ ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗ – ΕΜΠΡΑΚΤΑ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΔΙΚΗΓΟΡΟ» με Επικεφαλής και Υποψήφιο Πρόεδρο Δ.Σ.Α., τον Αλέξανδρο Απ. Μαντζούτσο.


ΕΣΥ, ΩΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ ΑΤΟΜΟ, ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ

Μίλησε μας για σένα αγαπητή φίλη! Οικογένεια, Σπουδές, Νομική, Επάγγελμα, Ρίζες, Χόμπι, Πολιτική, Ενεργή στην Κοινωνία.


Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1995 από πατέρα δικηγόρο και έχω καταγωγή από τα Τρίκαλα και τη Λέσβο. Έχω δύο αδερφές, οι οποίες ακολούθησαν μια διαφορετική Επιστήμη από εμένα, αυτή της Ιατρικής. Για μένα, όμως, η ενασχόληση μου με τη Νομική Επιστήμη ήταν ένα όνειρο που είχα από παιδί. Μεγαλώνοντας μέσα σε ένα αμιγώς δικηγορικό περιβάλλον, παρακολουθώντας τη διαδρομή του πατέρα μου, Αχιλλέα Κ. Λιούτα, και έχοντας την ευκαιρία να βρίσκομαι ανάμεσα σε καταξιωμένους συναδέλφους του χώρου μας, μπόρεσα γρήγορα και από πολύ μικρή να αντιληφθώ ότι η Νομική είναι η επιστήμη που θέλω να ακολουθήσω. Μια επιστήμη που έχω αγαπήσει και χαίρομαι να υπηρετώ. Ίσως ο δρόμος να ήταν δύσκολος και απαιτητικός. Πάρα πολλές ώρες διαβάσματος μέχρι την επίτευξη της εισαγωγής μου στη Νομική Σχολή Αθηνών το 2013, πολλές ακόμη μέχρι να λάβω το πτυχίο μου το 2017 και άλλες τόσες μέχρι τη λήψη του μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών μου στο Αστικό Δίκαιο, με εξειδίκευση στο Δίκαιο των Προσωπικών Δεδομένων, το Δίκαιο της Πνευματικής Ιδιοκτησίας και το Ηλεκτρονικό Αστικό Δίκαιο. Και πάντα με την αρωγή και τη στήριξη της οικογένειάς μου, που στέκεται δίπλα μου σε κάθε μου επιλογή. Όμως, νιώθω με βεβαιότητα ότι οι κόποι μου πλέον ανταμείβονται, πρωτίστως και κυρίως μέσα από τη χαρά και την ικανοποίηση που αισθάνομαι ασκώντας το επάγγελμα της δικηγόρου. Γνωρίζω ότι ίσως το επάγγελμα αυτό να ταυτίζεται στο μυαλό πολλών με ένα αυστηρό και ψυχρό επάγγελμα. Όμως δεν είναι έτσι, καθώς η Νομική Επιστήμη, και έτσι και το λειτούργημα του δικηγόρου, δεν σχετίζονται απλώς με την ερμηνεία και την εφαρμογή των κανόνων δικαίου, αλλά πρωτίστως διέπονται από ανθρωπιστικό πνεύμα και δεν πρέπει να λησμονούμε την ανθρωπιστική διάστασή τους και τις βασικές αξίες της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ισότητας και της ελευθερίας που υπηρετούν. Κατ’ επέκταση, νιώθω ευγνώμων και ευτυχής που το επάγγελμά μου καλύπτει τις εσωτερικές μου ανάγκες και αρχές. Τα χόμπι μου σίγουρα είναι πολλά και διάφορα και φυσικά επιδιώκω να περνάω χρόνο με την οικογένειά μου και τους φίλους μου, να κάνω εξορμήσεις, να αθλούμαι, να παίζω πιάνο, όπως έκανα από μικρή, και να μελετώ την ελληνική παράδοση, μέσω της συμμετοχής μου σε δραστηριότητες του Λυκείου των Ελληνίδων. Θεωρώ, όμως, ότι το πεδίο των δραστηριοτήτων μου στο χώρο της δικηγορίας είναι τόσο ευρύ που ο «ελεύθερος χρόνος», δεν περιορίζεται σε ένα χόμπι. Οι κοινωνικές σχέσεις είναι ο βασικός πυρήνας του επαγγέλματός μου και αυτό από μόνο του διευρύνει τις προσωπικές ενασχολήσεις, καθώς ο νομικός δεν μπορεί παρά να είναι ενεργό μέλος της κοινωνίας και, βέβαια, της πολιτικής. Αυτό ακριβώς επιβεβαιώνει και την ενασχόλησή μου με τα κοινά. Η Οικονομία, η Πολιτική, η Κοινωνία δεν είναι οι κρίκοι της αλυσίδας που ονομάζουμε «Ζωή»; Στέκονται απέναντι, λέτε; Γιατί, κατά τη γνώμη μου όχι μόνο ενώνονται, αλλά είναι και άρρηκτα συνδεδεμένες έννοιες. 


Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Θεωρείς ότι τα στερεότυπα ως προς τη συμμετοχή της σύγχρονης γυναίκας στα τοπικά, περιφερειακά, εθνικά, ευρωπαϊκά και διεθνή, κέντρα λήψης αποφάσεων έχουν αρχίσει να υποχωρούν;


Ενώ είναι γεγονός πως τον 20ο αιώνα το γυναικείο κίνημα με τους αγώνες του κατέκτησε τη θέση που του αρμόζει, αυτό είναι δυστυχώς ένα ερώτημα που επανέρχεται διαχρονικά. Αναντίρρητα, η συμμετοχή της σύγχρονης γυναίκας στις θεσμικές δραστηριότητες και δομές των πολιτικών αποφάσεων έχει πολλαπλασιαστεί και διευρυνθεί τα τελευταία χρόνια και είναι πολλά τα παραδείγματα γυναικών που διεκδίκησαν και κέρδισαν άξια μια θέση στο πολιτικό γίγνεσθαι και στη δημόσια ζωή. Βλέπουμε καθημερινά γυναίκες επιτυχημένες επαγγελματικά, με όραμα και στόχους, γυναίκες που πάλεψαν μέσα σε ανδροκρατούμενους χώρους, γυναίκες που ανέλαβαν θέσεις ισχύος και απέδειξαν με τις ικανότητές τους, τις πράξεις τους και το δυναμισμό τους ότι μπορούν να συμβάλλουν αποφασιστικά στην πολιτική, αλλά και στην οικονομία. Αναμφίβολα, λοιπόν, ο ρόλος και η θέση της γυναίκας στη σύγχρονη και απαιτητική κοινωνική πραγματικότητα έχει αλλάξει ουσιαστικά. Ωστόσο, παρά τη θεσμική κατοχύρωση της ισότητας των φύλων, τόσο σε εθνικό όσο και σε ενωσιακό επίπεδο, ο αγώνας για τα δικαιώματα των γυναικών συνεχίζεται. Στην ερώτηση σχετικά με το εάν έχουν αρχίσει να υποχωρούν τα έμφυλα στερεότυπα αναφορικά με τη συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική, θα απαντήσω πως ίσως και ναι. Αλλά σίγουρα ο δρόμος είναι μακρύς ακόμα.  Και τούτο, αποδεικνύεται εν τοις πράγμασι από τα χαμηλά ποσοστά συμμετοχής των γυναικών πολιτικών, τόσο στη Βουλή όσο και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Θεωρώ πως απαιτείται αλλαγή εκ ρίζας, αλλαγή στη νοοτροπία και στην κουλτούρα, αλλαγή στην κοινωνική δομή και αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από την καλλιέργεια κριτικής και ανθρωπιστικής σκέψης, τη διαμόρφωση δημοκρατικής συνείδησης μέσω της παιδείας. Γι’ αυτό και η πολιτική μας στάση επιβάλλεται και η έμπρακτη συμμετοχή μας στην πολιτική ζωή είναι ο καλύτερος τρόπος διεκδίκησης της θέσης που μας αξίζει ως γυναίκες, ο καλύτερος αγώνας. 


Ποια συμβουλή θα έδινες στις γυναίκες που επιθυμούν να διεκδικήσουν ηγετικές θέσεις στην κοινωνία, το επιχειρείν, τα ΜΜΕ, την τοπική αυτοδιοίκηση και στην πολιτική;


Όπως ανέφερα ήδη, η παρουσία της γυναίκας σήμερα, τόσο στην πολιτική όσο και στους υπόλοιπους κοινωνικούς και επαγγελματικούς τομείς, όπως την επιστημονική κοινότητα και την επιχειρηματικότητα, γίνεται ολοένα και πιο έντονη. Σίγουρα βέβαια, η σύγχρονη γυναίκα έρχεται αντιμέτωπη με πολλά εμπόδια, καθώς καλείται να ανταποκριθεί σε πολλούς και διαφορετικούς ρόλους. Η πολύπλευρη προσωπικότητα και δομή της επιβεβαιώνουν τον πολύπλευρο ρόλο της. Η γυναίκα όχι μόνο μπορεί, αλλά είναι και απαραίτητη στις ηγετικές θέσεις στην κοινωνία. Άλλωστε, όπως έγραψε και ο Σοφοκλής, «Το θηλυκό μυαλό γεννάει». Θα παρότρυνα, λοιπόν, ολόψυχα τις γυναίκες να διεκδικούν θέσεις στους τομείς της κοινωνικής δραστηριότητας, γιατί είναι πολυσήμαντες και διέπονται από ευαισθησία. Και όπως έλεγε ο Μάνος Χατζιδάκις «Μην υποτιμάτε την ευαισθησία, θεωρώντας την κάτι εύθραυστο. Είναι η πιο σκληρή δύναμη του κόσμου, που με αυτήν τον κατακτάς.».


ΝΕΕΣ/ΝΕΟΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ...

Κοιτάς στα μάτια μια φίλη, έναν φίλο... μια μέση νεολαία Ελληνίδα/έναν μέσο νεολαίο Έλληνα... τι τους λες; Τι τους προτείνεις; Τι προσπαθείς να τους περάσεις ως νεανική, φρέσκια και δημιουργική περσόνα που είσαι; 


Θα μου επιτρέψετε να ορίσω ως «νέο» τον άνθρωπο που έχει φλόγα εσωτερική, δύναμη ψυχής, ανεξαρτήτως ηλικίας. Γνωρίζω πως σήμερα οι άνθρωποι – κι ειδικά οι νέοι – βιώνουν πολλές απογοητεύσεις, εξαιτίας των άλυτων κοινωνικοπολιτικών προβλημάτων της χώρας μας, όπως είναι η ανεργία. Ωστόσο, το όνειρο πρέπει να παραμένει γνώμονάς μας, να μας δείχνει το δρόμο. Η θετική και αγωνιστική στάση ζωής, κατά τη γνώμη μου, είναι το ζητούμενο. Η ενεργητική στάση μας απέναντι στη ζωή θα μας οδηγήσει και στο έργο, στην πρόοδο, στην εξέλιξη. Και βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μέσω της συλλογικότητας και του ομαδικού πνεύματος καταχτήθηκαν οι μεγαλύτεροι αγώνες στην ιστορία της ανθρωπότητας.


ΟΡΑΜΑ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝ...

Μια φωτεινή και αισιόδοξη σκέψη σου για το αύριο και την Ελλάδα...ως μορφωμένη και καταρτισμένη γυναίκα, ως εργαζόμενη και ενεργό άτομο, ως νεανικό πρόσωπο με αρχές και αξίες! 


Έχω μια ιδιαίτερη άποψη για το χρόνο. Το «αύριο» είναι το «σήμερα» και ο πιο σωστός δρόμος για ένα «καλύτερο αύριο» είναι ένα «δημιουργικό σήμερα». Συνηθίζουμε να εκθειάζουμε το ιστορικό μας παρελθόν, ενώ αν το σκεφτούμε, οι προγονοί μας δημιούργησαν, επειδή σεβάστηκαν το παρόν τους. Ο Σεφέρης στην Ομιλία του στη Στοκχόλμη στην Απονομή του Νόμπελ Λογοτεχνίας είπε: «Ανήκω σε μια χώρα μικρή. Ένα πέτρινο ακρωτήρι στη Μεσόγειο, που δεν έχει άλλο αγαθό, πάρα τον αγώνα του λαού, τη θάλασσα και το φως του ήλιου.». Αυτή είναι η σκέψη μου για το αύριο. «Ο αγώνας του λαού μας, ο αγώνας μας να είναι χωρίς διακοπή και να μην ξεχνάμε να κοιτάμε τον ήλιο και το απέραντο της θάλασσας που πάντα … κινείται».















Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου