The ReMARKables InterViews Vol. 285: Ο κύριος Στέφανος Θ. Παραστατίδης, Γενικός Ιατρός και Υποψήφιος Βουλευτής της Εκλογικής Περιφέρειας του ΚΙΛΚΙΣ με το ΠΑΣΟΚ - Κίνημα Αλλαγής μιλά στον Μαρκόπουλο Χ. Θωμά και τα φιλόξενα: RIZOPOULOS POST, GNOMI KILKIS - PAIONIAS και Οff The Record News BlogSpot.
Ο κόσμος του Κιλκίς, της Παιονίας, της Κεντρ. Μακεδονίας και στην δική σου πολιτική περίπτωση ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ Πανελλαδικά, φίλε Στέφανε, ξέρει για σένα το ακαδημαϊκό σου, επαγγελματικό σου και καριερίστικο προφίλ. Πλούσια η δράση σου, μεστό το ιατρικό και επιστημονικό σου υπόβαθρο, αλλά και το αρθρογραφικό και συγγραφικό σου. Αλλά... μίλησε μας, πες μας ορισμένα πράγματα και τον Στέφανο, ως Άνθρωπο! Π.χ. ποιες είναι οι ασχολίες σου τον ελευθερο σου Χρονο, τι Τεχνες (Μουσική, Σινεμά, Θέατρο) αγαπας και παρακολουθείς, τι σε χαλαρώνει και σε ικανοποιεί ως απλό και καθημερινό Άτομο;
Έχω την αίσθηση ότι η πολιτική πλέον μού κλέβει σχεδόν ολοκληρωτικά τον ελεύθερό μου χρόνο, όμως κάνω τα στραβά μάτια γιατί είναι μία κλοπή που με ευχαριστεί. Μου αρέσει το βιβλίο, πειραματίζομαι τελευταία με το παράλληλο διάβασμα, το οποίο περιλαμβάνει ένα πολιτικό βιβλίο, ένα μη πολιτικό και λίγη ποίηση. Συνήθως, ξεκινώ με το πολιτικό και χαλαρώνω με ένα μυθιστόρημα ή μία ποιητική συλλογή. Φτιάχνω πάντα ένα όνειρο για το τέλος. Ο δε συνδυασμός μού δίνει οξυγόνο, είμαι εκ φύσεως multitasker, στα όρια της παλαβομάρας. Για παράδειγμα, πολλές φορές, όταν ο συνομιλητής είναι ένα πρόσωπο που νοιάζομαι και γνωρίζω καλά, συμβαίνει να χάνομαι όταν μιλάει, να σκέφτομαι παράλληλα πράγματα αλλά ταυτόχρονα να μοιράζομαι με τα μάτια συναίσθημα, να νιώθω, να παίρνω και να δίνω αγάπη. Είναι η μπαταρία μου, κάπως. Είπαμε, παλαβομάρα στο Φουλ. Από μουσική ακούω χωρίς όρια, σίγουρα όμως λατρεύω κέλτικους ήχους, ενώ από ταινίες μού αρέσει ό,τι έχει άλογα, τόξα και σπαθιά, ενώ ψήνομαι πολύ με κινέζικο κινηματογράφο εποχής.