Υπογράφουν οι κ.κ.:
– Αγγελική (Άντζελα) Πατούλια, Ασκούμενη Δικηγόρος Ναύπακτου / Απόφοιτη Πανεπιστήμιου Κύπρου
– Μαρκόπουλος Χ. Θωμάς, ΠΜΣ Διεθνών Σπουδών, Ευρωπαϊκών Σπουδών και Διπλωματίας, Παν. Μακεδονίας / Επικοινωνιολόγος / Δημοσιογράφος
Φλεβάρης 2020, πρώτη Γυναίκα ΠτΔ στην πατρίδα μας, η κυρία Κατερίνα Σακελλαροπούλου, με 270 ψήφους εντός Κοινοβουλίου, με τεράστια αποδοχή από κεντρώους, δεξιούς και αριστερούς, μέχρι σήμερα και λογικά μέχρι το τέλος της θητείας της, ας το χαρούμε, αλλά... Στην πορεία των αιώνων σε πολλές κοινωνίες οι γυναίκες δεν αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο με τον άνδρα. Θέση της γυναίκας θεωρείται το περιβάλλον της οικογενειακής εστίας. Οι γυναίκες συνήθως αποδέχονται τον ρόλο της υποδεέστερης παρουσίας στο ζευγάρι προκειμένου να διατηρήσουν τις ισορροπίες και ανέχονται πολλές φορές προσβλητικές ενέργειες. Λάθος. Θα αποταθούν για βοήθεια μόνο εάν ξεπεράσουν τα όρια αντοχής τους.
Συνέπεια όλων αυτών είναι η δημιουργία ενός βίαιου περιβάλλοντος στο οποίο ο σύζυγος παρέμενε δυνατός και είχε εξουσία πάνω στην γυναίκα του. Ως τις αρχές της δεκαετίας του 70' η κακοποίηση των γυναικών αντιμετωπίζονταν από τους ψυχολόγους ως σύμπτωμα ψυχοπαθολογίας του θύτη. Οι διαφορετικές δραστηριότητες του άνδρα και της γυναίκας άνοιξαν διαφορετικούς δρόμους για κάθε φύλο, τους έδωσαν διαφορετικές δυνατότητες και στην συνέχεια εδραίωσαν τη σχέση τους στο κοινωνικό σύνολο και μεταξύ τους. Δείχνει να είναι μια σχέση εξουσιαστική και αυτό οφείλουμε να το αλλάξουμε. Η ανδρική κυριαρχία, έδωσε αρκετή δύναμη στους συζύγους που σε ορισμένες περιπτώσεις την καταχράστηκαν, σε βαθμό που εκμεταλλεύονται τις γυναίκες. Έτσι υπάρχει η αντίληψη της ανώτερης θέσης του άνδρα στην κοινωνία και κατ’ επέκταση της άσκησης βίας κάθε μορφής προς την γυναίκα που θεωρείται κατώτερη. Τα κοινωνικά στερεότυπα φαίνεται να παίζουν μεγάλο ρόλο στη διαμόρφωση της φύσης και του ρόλου των δύο φύλων. Επίσης ο περιορισμένος αριθμός καταγγελιών και η έλλειψη σχετικών δομών και η κακή εφαρμογή των νόμων οδηγούν την γυναίκα σε αδιέξοδο, αφού είναι υποχρεωμένη να ζει με το θύμα της. Τα δικαιώματα των γυναικών θα πρέπει να γίνουν γνωστά σε όλους.
Ουκ ολίγα είναι τα προβλήματα που μια σύγχρονη γυναίκα αντιμετωπίζει ακόμη και στις μέρες μας. Παρά το γεγονός ότι οι γυναίκες έχουν αποκτήσει πλήρη νομική εξίσωση με τους άνδρες, το μακραίωνο διάστημα που η θέση της γυναίκας ήταν εμφανώς υποδεέστερη έναντι αυτής του άνδρα, έχει αφήσει στερεότυπα κατάλοιπα που συνεχίζουν ακόμη και σήμερα να προκαλούν δυσαρμονίες σε ό,τι ονομάζουμε ισοτιμία των δύο φύλων. Η σύγχρονη γυναίκα συμμετέχει ισότιμα και ενεργά με τον άνδρα στις υποχρεώσεις της οικογένειας, ωστόσο επωμίζεται την ευθύνη και άλλων αλληλοσυγκρουόμενων ρόλων, όπως αυτών της μητέρας, της νοικοκυράς, της εργαζόμενης, της συζύγου που την καταπονούν σωματικά και πνευματικά. Οι παραδοσιακοί ρόλοι άνδρας - γυναίκα στο πλαίσιο της οικογένειας, αναφορικά με τη κατανομή ευθυνών και εργασιών, ελάχιστα έχουν διαφοροποιηθεί. Η γυναίκα είναι αυτή που αναλαμβάνει ολοκληρωτικά την ευθύνη για την ανατροφή, τη διαπαιδαγώγηση και ταυτόχρονα τις οικιακές εργασίες. Επιπλέον, συν όλα αυτά, η γυναίκα γίνεται άθυρμα στα χέρια εκείνων (τόσο ανδρών όσο και γυναικών) που την εκμεταλλεύονται, υποτιμούν τις ικανότητες της, την παρενοχλούν και την κακοποιούν σωματικά και ψυχολογικά, ακόμη και μέσα στο ίδιο της το σπίτι (ενδοοικογενειακή βία, οικονομική εξάρτηση από τον άνδρα). Η επαγγελματική σταδιοδρομία της συχνά θυσιάζεται στο όνομα της οικογένειας και το αγαθό της μητρότητας αποτελώντας αντικίνητρο για την πρόσληψη ή την ανέλιξη της. Οι εξουσιαστικές σχέσεις ανάμεσα στα φύλα, οι πάσης φύσεως προκαταλήψεις, οι βαθιά ριζωμένες αντιλήψεις και οι πολυποίκιλες διακρίσεις που συνδέονται με τα φύλα συνιστούν σημαντικό δημοκρατικό έλλειμα που η υπέρβαση του για κανένα λόγο να περιθωριοποιείται ή να απαξιώνεται, αφού αποτελεί μέρος των επιδιωκόμενων ριζικών κοινωνικών αλλαγών.
Πρέπει να δώσουμε ένα τέλος στην κακοποίηση κάθε είδους καθώς και στην διαιώνιση αυτής της νοσηρής κατάστασης προς την γυναίκα και τον άντρα. Δεν νοσεί μοναχά ένας αλλά ολόκληρη η κοινωνία. Oι σχέσεις ανδρών-γυναικών δεν είναι σχέσεις ανταγωνισμού, μα σχέσεις συνεργασίας, σε δεκάδες τομείς. Η γυναίκα και ο άντρας που πραγματικά είναι σίγουρη/ρος για τον εαυτό της/του δεν νιώθει απειλή, δεν βιάζει, δεν δέρνει, δεν βρίζει, δεν βάζει εμπόδια και φραγμούς, μα μόνο αγαπάει την γυναίκα και τον άντρα που έχει δίπλα του. Και μπορεί, φίλη μου/φίλε μου, να ειναι ενα δικο σου άτομο, να είναι η μητέρα σου, η αδερφή σου, η κολλητή σου, η γυναίκα σου, η κόρη σου, ο γιος σου, ο πατέρας σου. Ας κοιτάξουμε μπροστά! Για μια καλύτερη Κοινωνία, με έναν ενεργό Λαό, σε μια δυνατότερη Πατρίδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου