The ReMARKables: Η Φωκιανού Αναστασία, επαγγελματίας αθλήτρια βόλεϊ, μιλά στον Μαρκόπουλο Χ. Θωμά και το Off The Record News BlogSpot

 

The ReMARKables: Η Φωκιανού Αναστασία, επαγγελματίας αθλήτρια βόλεϊ, μιλά στον Μαρκόπουλο Χ. Θωμά και το Off The Record News BlogSpot 

Αρχικά θα μου πεις τα βασικά για σένα αγαπητή Αναστασία: 

Καταγωγή, ηλικία, επάγγελμα, αθλητισμός, σπουδές, ζωάκι συντροφιάς, ασχολίες εκτός εργασίας, οικογένεια, καθημερινότητα κλπ.

Καλησπέρα σας. Το όνομά μου είναι Φωκιανού Αναστασία και κατάγομαι κατά το ήμισυ από τον Πόντο και κατά το 2ο ήμισυ από τη Μικρά Ασία. Είμαι γεννημένη στην Αθήνα , όπου και κατοικώ τα τελευταία 27 χρόνια. Είμαι επαγγελματίας αθλήτρια βόλεϊ στο Γ.Σ. Ηλιούπολης , όπου και διατελώ τα χρέη της αρχηγού τα τελευταία χρόνια. Είμαι πτυχιούχος του ΕΚΠΑ , του τμήματος Φιλοσοφία, Παιδαγωγική Ψυχολογία της Φιλοσοφικής Σχολής. Στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο πραγματοποιώ και το μεταπτυχιακό μου, στη «Σχολική Ψυχολογία» του τμήματος Ψυχολογίας. Παράλληλα εργάζομαι σε μία εταιρεία, στη θέση του marketing τα τελευταία χρόνια. Πρόσφατα έγινα θεία στο χαριτωμένο κοριτσάκι της αδερφής μου και πολύ σύντομα και Νονά -ίσως οι καλύτεροι τίτλοι που πήρα ποτέ! Ο καλύτερος μου φίλος είναι- ποιος άλλος- ο σκύλος μου , ο Μαρτσέλο! Ένα ατίθασο και αναρχικό λαμπραντόρ, που απαλύνει τη δύσκολη καθημερινότητα, αφού η μέρα ξεκινάει και τελειώνει με τον, εν λόγω, κύριο!

Μένεις Ελλάδα ή φεύγεις εξωτερικό… και γιατί; Αν πας έξω θα γύριζες ποτέ; 

Τι θα σου λείψει πιο πολύ από τον τόπο μας; 

Τι αγαπάς από την πατρίδας μας πιο πολύ; Τι θέλεις να άλλάξει; 

Η σκέψη του να φύγω στο εξωτερικό, αν και συχνά παρουσιάζεται σαν σωτήρια λύση εν πολλοίς, για εμένα δεν αποτέλεσε ποτέ –εώς τώρα- μία ελκυστική εκδοχή. Δεν αγνωμονώ το τί μπορεί να μου προσφέρει η πατρίδα μου, και ρεαλιστικά –αυτή τη στιγμή- και ιδεατά. Πιο πολύ, μία τέτοια απόφαση ταιριάζει σε άλλους επιστημονικούς κλάδους , παρά στον δικό μου. Ακόμα κι αν αυτή η απόφαση , ήταν μονόδρομος, είμαι στενά δεμένη με το ελληνικό στοιχείο, κάτι που θα μου απαγόρευε να μεγαλώσω τα παιδιά μου, οπουδήποτε αλλού από αυτόν τον τόπο. Με καθόλου εθνικιστική διάθεση , παρά μόνο με αγάπη για τα ελληνικά εδάφη, την ελληνική παράδοση και ιστορία, θα συμπλήρωνα ότι  παρά τα πολλά που πρέπει και μπορούν να αλλάξουν, η Ελλάδα αποτελεί ανάσα, ανάμεσα στις μεγαλεπίβολες και γκρίζες πόλεις της Ευρώπης.

Me Too Greece... 

λεκτική, σωματική, κοινωνική, σεξουαλική και εργασιακή βία. 

Πλέον σε πολλούς κλάδους. Πως νιώθεις; 

Αλλάζει κάτι; Πάμε σε κάτι καλύτερο; 

Σε μία δημοσκόπηση πάνω σε 10.000 γυναίκες ανέφερε ότι το 20% από αυτές ένιωθαν μεγάλη ανασφάλεια όταν περπατούσαν μόνες τους τη νύχτα, ποσοστό που επιβεβαιώνει και τη ρήση “better safe than sorry” (Jones et al., 1994). Πολλοί από εμάς γινόμαστε μάρτυρες περιστασιακής επιθετικότητας και οι περισσότεροι βλέπουμε τακτικά ενδείξεις και σύμβολα επιθετικών πράξεων ή επιθετικών ατόμων : συνθήματα στους τοίχους, βανδαλισμούς, βίαιες λογομαχίες, όπλα, τηλεοπτικά προγράμματα με αιματηρό περιεχόμενο. Ως φόντο αυτής της κατάστασης , κατά τις τελευταίες δεκαετίες έχουμε γίνει μάρτυρες πιο συχνής και παραστατικής κάλυψης της βίας από τα Μ.Μ.Ε. – η επιθετικότητα είναι απλώς πιο ευκρινής. Φαινόμενα άρσης αναστολών εξαιτίας παρακολούθησης υπερβολικού όγκου εξυγιασμένης βίας, παρουσιάζονται  κυρίως στην τηλεόραση. Η διαδικασία προς την «απευαισθητοποίηση» του τηλεοπτικού κοινού είναι αργή αλλά σταθερή. Δυστυχώς, σήμερα , δεν ορίζουν όλες οι κοινωνίες τη βία ως κάτι εξ ολοκλήρου κακό. Το «Me too» ερχόμενο και στην Ελλάδα, αποτελεί μία ελπίδα για το «αύριο», δεν είναι όμως αρκετό. Η εκπαίδευση οφείλει να συμπεριλάβει στα Αναλυτικά Προγράμματα στο σχολείο, με τη μη επιθετική προτυποποίηση και ταυτόχρονη διαχείριση θυμού καθώς και την εστίαση σε κοινωνικές δεξιότητες. Πανεπιστημιακά προγράμματα πάνω στα μέσα ενημέρωσης μπορεί να βοηθήσει να αναπτυχθούν κριτικές ικανότητες για τη σωστή αξιολόγηση του κατά πόσο υποβιβάζονται οι γυναίκες και με ποιο τρόπο. Από την άλλη πλευρά, υπάρχει ο ρόλος της νομοθεσίας. Για να προκληθεί κάποια ουσιαστική μεταβολή στις υποβόσκουσες αιτίες, απαιτούνται σημαντικές αλλαγές που να βελτιώνουν τις συνθήκες των ομάδων που μαστίζονται από κυκλική βία.

Είναι οι 50-60plus έτοιμοι να μας δεχθούν ως την γενιά του αύριο; 

Επαγγελματικά, Ακαδημαϊκά, Κοινωνικά, Οικονομικά, Πολιτικά, σε κάθε πόστο.

Δεν είμαστε εμείς ακόμα έτοιμοι να μας αποκαλέσουν τη «γενιά του αύριο». Μία τόσο ανασταλτική και αναβλητική περίοδος, κατά την άποψή μου, ακόμα δεν έχει φέρει τις πραγματικές συνέπειες στη δική μας γενιά, δεδομένου ότι όταν ξεκίνησε η πανδημία, εμείς ήμασταν στο προσκήνιο της δημιουργίας. Όλη αυτή η κατάσταση , τόσο συνειδητά όσο και ασυνείδητα, θα μας δημιουργήσει μία παύση στην εξελικτική μας πορεία.

Ποιο είναι το προσωπικό σου μότο; 

Η φράση που σε παρακινεί, αν θες, που σε εμπνέει. 

Κάτι φωτεινό επίσης για την νέα χρονιά που ξεκίνησε.

Δεν έχω προσωπικό μότο. Πιστεύω βαθιά στο ότι οι δύσκολες καταστάσεις που περνάει  ο κάθε άνθρωπος, «ξεκλειδώνουν» την εσωτερική  του δύναμη και ωρίμανση. Όποιες αντιξοότητες κι αν υποστείς, να μην σταματάς να κοιτάς ψηλά!