«Όσοι έχουν διχαστικές λογικές ας μείνουν σπίτι τους»

«Όσοι έχουν διχαστικές λογικές ας μείνουν σπίτι τους»

ΠΗΓΗ: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Η Ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ,  Εύα Καϊλή, σε μια της συνέντευξη στο «Π», μιλά χωρίς περιστροφές.Αναδεικνύει το κλίμα που επικρατεί στις  Βρυξέλλες για τη χώρα μας και πιστεύει πλέον ότι δεν είναι εκείνο που ήταν πριν μερικά χρόνια, αλλά «ακόμη βρισκόμαστε στην αρχή», όπως υποστηρίζει.

Εκτιμά ότι και  Ελληνες πολιτικοί εμφανίστηκαν κατώτεροι των περιστάσεων,γιατί δεν μπόρεσαν στην αρχή της κρίσης να προετοιμάσουν τη χώρα. Όσον αφορά τα εσωκομματικά, η ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ αναφέρει ότι το κόμμα της πέρασε διά πυρός και σιδήρου και τώρα πλέον ανακτά ξανά τις κόκκινες γραμμές. Στέλνει,όμως, το δικό της μήνυμα σε ό,τι αφορά τη νέα γενιά και τον ρόλο που πρέπει να αναλάβει...

Κυρία Καϊλή,είστε ευρωβουλευτής και ζείτε πλέον στις Βρυξέλλες. Περιγράψτε μας το κλίμα που συναντάτε καθημερινά από ξένους συναδέλφους σας.Τι λένε για την Ελλάδα;

Στο πολιτικό γκρουπ που ανήκει η παράταξή μου, το κλίμα αλληλεγγύης που συνάντησα ομολογώ ότι με εξέπληξε.Υπάρχουν φυσικά και εκείνοι που στέκονται κριτικά απέναντι σε όσα βλέπουν να εκτυλίσσονται με προφανή υπαιτιότητα δικών μας πολιτικών, αλλά όλοι πλέον συνομολογούν την ανικανότητα της  ΕΕ να αντιδράσει με πιο γρήγορα αντανακλαστικά. Υπήρξαν όμως και ηγέτες στην Ευρώπη που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην κατεύθυνση της λύσης με  μέτρα λιτότητας.

Οι Γερμανοί ευρωβουλευτές τι γνώμη έχουν για την Ελλάδα;

Δεν είναι θέμα εθνικότητας,είναι θέμα νοοτροπίας.Υπήρξαν Γερμανοί εξαιρετικά φιλικοί, που με πίεσαν να αντιδράσω πιο έντονα στα όσα υποστήριζε κάποια στιγμή σε μια επιτροπή ο Κατάινεν (προτεινόμενος για επίτροπος) για τις επιτυχίες της λιτότητα. Υπάρχουν και άλλοι που ακόμα βλέπουν με μισό μάτι το ντόμινο εξελίξεων που προκάλεσε η κρίση στη χώρα μας, βγάζοντάς τους από την ασφάλεια και την εσωστρέφεια στην όποια είχαν καλομάθει.
Οταν δε αναφέρεις τις γερμανικές εταιρείες ως παράδειγμα φοροδιαφυγής (βλ. ΦΠΑ, 600 εκατ. ευρώ που χρωστάνε στο αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος), τότε η όποια κριτική μένει μετέωρη.

Το διακύβευμα των ευρωσοσιαλιστών είναι εντελώς διαφορετικό από αυτό του ΕΛΚ, ωστόσο, βλέπουμε ότι, τουλάχιστον στην Ελλάδα, δύο διαφορετικά κόμματα,όπως το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, συνεργάζονται.

Στην Ελλάδα μας ενώνονται κοινά προβλήματα και η εθνική μας συνείδηση. Με την ίδια λογική, εξαιτίας της ανόδου του ευρωσκεπτικισμού που κινδυνεύει να διαταράξει το οικοδόμημα της ΕΕ, που παρά τις αδυναμίες δεν παύει να είναι η οικογένεια που μας προφυλάσσει από τα δεινά της παγκοσμιοποίησης και προσφέρει ηρεμία και ειρήνη σε εξαιρετικά δύσκολες συγκυρίες και σε ένα ασταθές διεθνές περιβάλλον, βλέποντας δηλαδή ως κοινό εχθρό τους αντιευρωπαϊστές, αρχίζει να διαφαίνεται η απόκτηση μιας ευρωπαϊκής συνείδησης. Πάνω σε αυτόν τον άξονα επιτυγχάνεται η συνεννόηση που απαιτείται. Ελπίζω σύντομα να βρούμε περισσότερα να μας ενώνουν,καθώς τα δύσκολα δεν πέρασαν και τα δεδομένα αλλάζουν.

Τα τελευταία 24ωρα έχει ενταθεί η φημολογία πως οδεύουμε σε πρόωρες εκλογές. Η ίδια φημολογία επικρατεί και στις Βρυξέλλες;

Φαίνεται να περάσαμε τον κάβο και κάποιοι επιχειρούν με λαϊκισμό να επανεφεύρουν όλες τις κακές τακτικές,νοοτροπίες και λογικές που εξαρχής δημιούργησαν το πρόβλημα. Εύχομαι να μην έχουμε επιλεκτική και βραχεία μνήμη, γιατί για το μέλλον της Ελλάδας στην Ευρώπηαπαιτείταιπλήρηςσυστράτευση των φιλοευρωπαϊστών και των πολιτικών που δεν ψαρεύουν σε θολά νερά ψήφους. Αυτό σημαίνει ανάγκη για ισχυρή κυβέρνηση με ξεκάθαρη θέση και αντίληψη για την ανάγκη παραμονής μας στο ευρώ, αλλάζοντας τους κανόνες, αλλά όχι ρισκάροντας το μέλλον μας.
Πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού. Το να μπούμε σε μια επίπονη εκλογική διαδικασία πριν από την ολοκλήρωση της θητείας αυτής της κυβέρνησης δεν μοιάζει λογικό και εφικτό.

Το ΠΑΣΟΚ πιστεύετε ότι ενόψει συνεδρίου θα μπορέσει να σταθεί πολιτικά όρθιο;

Σε όλη την Ευρώπη οι παρατάξεις με τις οποίες έχουμε κοινές αναφορές πέρασαν μεγάλα σκαμπανεβάσματα… Πόσω μάλλον, όταν βρίσκεται κανείς στο κέντρο του τυφώνα της κρίσης. Συναντώ ανθρώπους απογοητευμένους, αλλά που ελπίζουν στη γενιά της αξιοσύνης, σε εκείνους που επιβιώνουν χωρίς να επιδιώκουν να μένουν μια ζωή κρατικοδίαιτοι ή βολεμένοι. Με αυτούς πορευόμαστε μαζί. Στα δύσκολα. Η ευκολία του λαϊκισμού, που διεκδικεί την ψήφο της οργής και της απελπισίας, είναι επικίνδυνη και πρόσκαιρη. Η γοητεία της δεν αρκεί για να πλησιάσει το εφικτό που λέγαμε νωρίτερα.
Αισθάνομαι, λοιπόν, πως ό,τι και αν φέρει η συγκυρία, γνωρίζουμε ακριβώς ποιον δρόμο πρέπει να ακολουθήσουμε για να ξανασυναντηθούμε με εκείνους που βλέπουμε από την ίδια μεριά τα πράγματα. Αυτό μπορεί να κρατήσει όρθια την παράταξη στον κεντρώο χώρο που πρέπει να επαναδιεκδικήσουμε.

Εσείς έχετε πει πως χρειάζεται το ΠΑΣΟΚ να εμπιστευτεί τους νέους ανθρώπους. Τι εννοείτε με αυτή σαςτη θέση;

Ακριβώς. Αναφέρθηκα στη γενιά της αξιοσύνης και στη νέα γενιά πολιτικών. Οχι απαραιτήτως ηλικιακά. Νέες πολιτικές και νέα ήθη έχει ανάγκη ο τόπος μας. Ο κόσμος αναζητά ικανούς ανθρώπους με προσωπικότητα και χαρακτήρα, που είναι στην πολιτική όχι για να επωφεληθούν, αλλά για να υπηρετήσουν το κοινό όφελος.
Οσοι αισθάνονται αναντικατάστατοι μας κρατάνε εγκλωβισμένους σε λογικές που έχουν ξεπεραστεί από τις ανάγκες της εποχής. Οσοι επιμένουν σε διχαστικές λογικές δεν έχουν τίποτα να προσφέρουν στον χώρο, ας μείνουν σπίτι τους, και να είναι βέβαιοι πως υπάρχουν άξια στελέχη που μπορούν να αναλάβουν συνειδητά το βάρος της ευθύνης που οι αποτυχημένες πολιτικές ορισμένων άφησαν στη γενιά μας να σηκώσει.

Με τον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει προοπτική συνεργασίας, σε περίπτωση που μετεκλογικά χρειαστούν να υπάρξουν παρόμοιες συνεργασίες, όπως τώρα του ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ;

Γνώμονας ας είναι το εθνικό συμφέρον, όχι η μικροπολιτική, όχι η εξουσία και ο ιδρυματισμός του κυβερνητισμού. Σε αυτό το πλαίσιο, μπορεί να ανοίξει μια συζήτηση με την πολιτική σοβαρότητα και υπευθυνότητα που απαιτείται. Ομως, σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να πάρει διαζύγιο από τη στείρα άρνηση, τις καταγγελίες, τη θεωρία μιας αριστεροσύνης, που άλλωστε θα έπνιγε η πραγματικότητα με το καλημέρα στην εξουσία. Υπάρχει ανάγκη να επαναπροσδιορίσει το ιδεολογικό του πλαίσιο, γιατί η λογική «Αλέξη δώσ’ τα όλα», μπορεί να του εξασφαλίσει υψηλά ποσοστά κλέβοντάς τα από τις ελπίδες του κόσμου, αλλά πρόσκαιρα και μόνο. Και όποιος προσπαθήσει σε αυτήν τη λογική να μοιραστεί εξουσία, η ημερομηνία λήξης θα είναι μικρής διάρκειας.