ΠΗΓΗ: rizopoulospost.com
Ήταν 26 Σεπτεμβρίου 1989, ελάχιστα λεπτά λίγο πριν της 08:00 το πρωί, ένας ευθυτενής, καλοστεκούμενος, γκριζομάλλης και πάντα χαμογελαστός κύριος, περπατάει ανάλαφρα προς το πολιτικό του γραφείο στην οδό Ομήρου.
Μόνος…
Το προηγούμενο βράδυ –όπως αναφέρουν μαρτυρίες- είχε ξενυχτήσει αναλύοντας και κουβεντιάζοντας με στελέχη του τότε Συνασπισμού της Αριστεράς. Επέμενε να ξεκουραστεί ο άνδρας της συνοδείας του που είχε ταλαιπωρηθεί πλάι του. Φτάνοντας στο γραφείο του, καθώς ανέβαινε τα σκαλιά της εισόδου, τον περικυκλώνουν οι θρασύδειλοι δολοφόνοι. Του έριξαν 4 σφαίρες. Με την τελευταία να είναι η μοιραία.
Λίγες ώρες αργότερα, σε κεντρικό νοσοκομείο της Αθήνας, ξεψύχησε ο πολιτικός και δημοσιογράφος με τη μακρά δημοκρατική και αντιστασιακή δράση, που υπήρξε τόσο προβεβλημένος όσο και απόλυτα στοχοποιημένος.
Ο πατέρας δυο -τότε- ανήλικων παιδιών, ο σύζυγος της Ντόρας Κ. Μπακογιάννη, γαμπρός του Κωνσταντίνου Κ. Μητσοτάκη, συνομιλητής όλων των τότε πολιτικών αρχηγών, ο φίλος και καλός συνάδελφος όλων των δημοσιογράφων της εποχής.
“Στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα” μας διδάσκε…φράση που είναι χαραγμένη, αν δεν κάνω λάθος, επάνω στον τάφο το, στο Καρπενήσι.
Σχεδόν το 93% εξ όσων συμμετείχαν στο δημοψήφισμα που διεξήχθη τη Δευτέρα στο ιρακινό Κουρδιστάν τάχθηκε υπέρ της ανεξαρτησίας από το Ιράκ, μεταδίδουν κουρδικά ΜΜΕ επικαλούμενα τα ως τώρα αποτελέσματα.
Σύμφωνα με το τηλεοπτικό δίκτυο Rudaw, είχαν καταμετρηθεί μέχρι τις 3 περίπου τα ξημερώματα (ώρα Ελλάδος) περίπου 282.000 ψήφοι από τα συνολικά 3,3 εκατομμύρια.
Με βάση τα ως τώρα αποτελέσματα μόλις το 2% των ψηφοφόρων στην πόλη Αμαντίγια τάχθηκε εναντίον της ανεξαρτησίας, ενώ το «ναι» συγκέντρωσε το 99% των ψήφων στην Άκρι, το 96% στη Σακλάουα, το 95% στη Χαλάμπτζα, το 90% στην Κάλαρ, ενώ το ποσοστό εκείνων που εναντιώθηκαν στην ανεξαρτησία έφθασε το 14% στην πόλη Ντουχόκ.
Η εκλογική επιτροπή ανακοίνωσε το βράδυ της Δευτέρας ότι η συμμετοχή ανήλθε στο 72,16%.
Μετά την ανακοίνωση της απόφασης των αρχών του ιρακινού Κουρδιστάν ότι θα διεξαγόταν το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία τον Ιούνιο—παρότι δεν έχει νομικά δεσμευτικό χαρακτήρα—η ιρακινή κυβέρνηση και πολλές ξένες κυβερνήσεις επέκριναν έντονα την κίνηση.
Οι εκλογές στη Γερμανία καθορίζουν εν πολλοίς και το δικό μας μέλλον, με την έννοια ότι η κυβέρνηση στο Βερολίνο αδιαμφισβήτητα παίζει τον πλέον καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση πολιτικής, ιδίως οικονομικής, στην Ευρώπη. Πως όμως εκλέγεται η Bundestag, που εκλέγει στη συνέχεια καγκελάριο;
Το γερμανικό εκλογικό σύστημα είναι ιδιαίτερα περίπλοκο, καθώς προσπαθεί να εξισορροπήσει μεταξύ της ενίσχυσης του πρώτου κόμματος και της αναλογικότητας, ώστε να εκπροσωπούνται και τα μικρότερα κόμματα τόσο στη Βουλή όσο και στις κυβερνήσεις.
Λόγω της γερμανικής ιστορίας, το εκλογικό σύστημα στη Γερμανία δεν ευνοεί μονοκομματικές κυβερνήσεις (μόνο μία φορά έχει εκλεγεί μονοκομματική κυβέρνηση τα τελευταία 60 χρόνια).
Διαθέτει όμως επίσης δικλείδες (όπως το όριο 5% για είσοδο στη Βουλή) που αποτρέπουν την εύκολη είσοδο μικρών και κατά κανόνα εξτρεμιστικών κομμάτων στη Βουλή και ταυτόχρονα εμποδίζουν τον κατακερματισμό του πολιτικού σκηνικού, όπως είχε συμβεί τη δεκαετία του 1920 καθιστώντας εξαιρετικά δύσκολο το σχηματισμό κυβερνήσεων πλειοψηφίας με τα γνωστά αποτελέσματα...
Ούτε πανίσχυρες μονοκομματικές κυβερνήσεις λοιπόν, ούτε κατακερματισμός σε σημείο ακυβερνησίας. Τα παθήματα της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης έγιναν πικρά μαθήματα και οδήγησαν σε ένα περίπλοκο και ταυτόχρονα ισορροπημένο σύστημα ανάδειξης αντιπροσώπων του γερμανικού λαού στη Βουλή.
Οι Γερμανοί καλούνται σήμερα να πούνε όχι στην αποχή και να πάνε στις κάλπες καθώς η σχεδόν εξασφαλισμένη επανεκλογή της καγκελαρίου Άγγελα Μέρκελ για μια τέταρτη θητεία κινδυνεύει να επισκιαστεί από την πιθανή είσοδο στο κοινοβούλιο του ακροδεξιού κόμματος, για πρώτη φορά εδώ και περισσότερα από 50 χρόνια.
Μετά τις σοκαριστικές εξελίξεις τον περασμένο χρόνο--από το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος για έξοδο της χώρας από την ΕΕ μέχρι την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην αμερικανική προεδρία--πολλοί εναπόθεσαν τις ελπίδες τους στη Μέρκελ για να ηγηθεί της πληγωμένης, μετά-Brexit Ευρώπης.
Σε άρθρο του στην εφημερίδα Bild am Sonntag ο πρόεδρος Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάγερ προειδοποίησε τους Γερμανούς να μην αφήσουν άλλους να αποφασίσουν για το μέλλον της χώρας τους επιλέγοντας την αποχή.
"Ίσως ποτέ να μην ήταν τόσο σαφές ότι οι εκλογές αφορούν το μέλλον της δημοκρατίας και της Ευρώπης", έγραψε ο πρόεδρος της χώρας την ώρα που οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ίσως και το ένα τρίτο των Γερμανών είναι αναποφάσιστοι. "Αν δεν ψηφίσετε, αποφασίζουν άλλοι".
Στο «εξατομικευμένο αναλογικό εκλογικό σύστημα», όπως χαρακτηρίζεται στην Γερμανία, το χαμηλό ποσοστό συμμετοχής μπορεί να ενισχύσει τα μικρότερα κόμματα, όπως το ακροδεξιό "Εναλλακτική για τη Γερμανία" (AfD) δίνοντάς τους περισσότερες έδρες από τον ίδιο αριθμό ψήφων.
(Photo: Η θλιβερή θέα από τα πλοία του αμερικάνικου στόλου, τα οποία και έσωσαν μερικές χιλιάδες ψυχές από τον πνιγμό)
Μία από τις πιο θλιβερές επετείους της νεώτερης Ελληνικής Ιστορίας είναι αυτή της κατάρρευσης του μικρασιατικού μετώπου που οδήγησε στην στρατιωτική ήττα και πολιτική συντριβή αλλά ΚΥΡΙΩΣ Στον ξεριζωμό εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων από την πατρογονική μικρασιατική γη.
Τα ιστορικά γεγονότα του Αυγούστου - Σεπτεμβρίου του 1922 έχουν καταγραφεί στο σύνολό τους με τον γενικό τίτλο «Μικρασιατική Καταστροφή ».
Η ήττα του 1922 μπορεί να συγκριθεί ίσως, ακόμη και με αυτήν του 1453 και να θεωρηθεί ως μεγαλύτερη όλων των άλλων γιατί μ’ αυτήν ξεριζώθηκε η από χιλιάδων ετών ελληνική παρουσία στην Ιωνική Γη, στην Βιθυνία, στην Ανατ. Θράκη, στον Πόντο, στην Καππαδοκία και τον Καύκασο.
