του Γρηγορίου (Άκη) Γιαννούλη
Φοιτητή Νομικής Α.Π.Θ.
Καθημερινά εντός των χώρων των ελληνικών ΑΕΙ και ΤΕΙ φοιτητές καταγγέλλουν πως λαμβάνουν χώρα εγκληματικές δραστηριότητες και ότι η ζωή τους βρίσκεται σε κίνδυνο. Δυστυχώς έμποροι ναρκωτικών, αντιεξουσιαστικές ομάδες, μπαχαλάκηδες και γενικότερα άτομα που σχετίζονται με τον χώρο της εγκληματικότητας εκμεταλλευόμενοι το άσυλο ανομίας και παραβατικότητας που τους παρείχε μέχρι προσφάτως η νομοθεσία, θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή των φοιτητών.
Στην παραπάνω κατάσταση ήρθε επιτέλους η Κυβέρνηση Μητσοτάκη να θέσει ένα τέλος, καθώς την Πέμπτη 8 Αυγούστου η Βουλή των Ελλήνων υπερψήφισε το διυπουργικό νομοσχέδιο, το οποίο προβλέπει ότι πλέον η αστυνομία θα μπορεί να δράσει κατά της εγκληματικότητας και στο χώρο των πανεπιστημίων, όπως ακριβώς και στην υπόλοιπη , δηλαδή χωρίς περιορισμούς.
Μέχρι την προηγούμενη Πέμπτη , βάσει του νόμου 4485/2017 ( Νόμος Γαβρόγλου) ,« επέμβαση δημόσιας δύναμης σε χώρους των ΑΕΙ λαμβάνει χώρα σε περιπτώσεις κακουργημάτων και εγκλημάτων κατά της ζωής αυτεπαγγέλτως και σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση μετά από απόφαση του πρυτανικού συμβουλίου ».
Ο συγκεκριμένος νόμος , φυσικά και δεν είχε συμβάλει καθόλου στην επίλυση του προβλήματος και για αυτό το λόγο ήταν απαραίτητη η κατάργησή του. Το άσυλο ανομίας και εγκληματικότητας, το οποίο εγκαθίδρυε, έθετε σε κίνδυνο τη ζωή και τη σωματική ακεραιότητα των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας.
Η αναποτελεσματικότητα του νόμου μπορεί να αποδειχθεί με τα παρακάτω παραδείγματα.
Αρχικά, ο κ. Γαβρόγλου θέλοντας να υλοποιήσει τις αριστερές του ιδεοληψίες και να ικανοποιήσει το αριστερό ακροατήριο, στο οποίο και απευθύνεται, στέρησε από τις αστυνομικές δυνάμεις τη δυνατότητα να επέμβουν αυτεπαγγέλτως στην περίπτωση πλημμελήματος.
Προφανώς ο υπουργός είχε ως στόχο να προστατεύσει τις καταλήψεις των ιδρυμάτων από την επέμβαση των αρχών, καθώς η κατάληψη δημόσιου χώρου αποτελεί πλημμέλημα . Του διέφυγε όμως , πως η κατάληψη δημοσίων χώρων δεν είναι η μόνη παράνομη ενέργεια που τιμωρείται ως πλημμέλημα.
Αποτέλεσμα της παραπάνω ρύθμισης ήταν πως εάν τελούνταν παραδείγματος χάριν το αδίκημα της κλοπής του άρθρου 372 του Ποινικού Κώδικα ( αδίκημα που τιμωρείται ως πλημμέλημα) εντός των χώρων του πανεπιστημίου, η αστυνομία δεν μπορεί να επέμβει εάν δεν δώσουν την συγκατάθεσή τους οι πρυτανικές αρχές.
Έπειτα , ακόμη και σε περίπτωση τέλεσης ενός κακουργήματος ή ενός εγκλήματος κατά της ζωής (ενός βιασμού παραδείγματος χάριν) είναι σχεδόν ,αν όχι απολύτως, αδύνατο να επέμβουν εγκαίρως οι αρχές για να προστατεύσουν τα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας.
Μάλλον , ο υπουργός δε είχε ενημερωθεί πως οι αστυνομικές δυνάμεις δε διέθεταν μηχανές τηλεμεταφοράς, ώστε να μπορούν να διακτινίζονται και να αποτρέψουν την τέλεση εγκλημάτων !Ήταν επομένως μοιραίο πως ακόμη κι αν ενημερωνόταν η αστυνομία για την διάπραξη του εγκλήματος , αυτή δυστυχώς θα έφτανε κατόπιν εορτής.
Αλλά ας μελετήσουμε μια ακόμη υπόθεση εργασίας. Έστω ότι ένας φοιτητής έπεφτε θύμα ληστείας (κακούργημα άρα η αστυνομία ήταν δυνατό να επέμβει αυτεπαγγέλτως). Μάλιστα έξω από το Πανεπιστήμιο σε κοντινή απόσταση βρίσκεται αστυνομικός ο οποίος μπορεί να ακούσει τις φωνές του φοιτητή. Ωστόσο ο φοιτητής αντί να φωνάξει 《Με ληστεύουν》, φωνάζει 《Με κλέβουν》. Η επέμβαση της αστυνομίας ήταν αδύνατη καθώς η κλοπή είναι πλημμέλημα , κι έπρεπε να γίνει πριν επέμβει νομικός χαρακτηρισμός του εγκλήματος από το Πρυτανικό Συμβούλιο που ήταν αναγκαίο να έδινε νωρίτερα την άδεια στην αστυνομία να επέμβει.
Τα πανεπιστήμια, ωστόσο έχουν ανάγκη την ύπαρξη ενός ασύλου ιδεών και όχι ενός ασύλου παρανομίας . Βέβαια για την ύπαρξη αυτού του ασύλου ιδεών , το οποίο προβλέπεται στο άρθρο 16 παράγραφο 1 του Συντάγματος , απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ασφάλεια των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ήρθε να προστατεύσει λοιπόν με τη νέα ρύθμιση το άσυλο ιδεών.
Στο σημείο αυτό θεωρείται πρέπον να τονιστεί πως ούτε και ο σαφώς καλύτερος του Νόμου Γαβρόγλου , νόμος 4009/2011 ( Νόμος Διαμαντοπούλου ) είχε επιλύσει αποτελεσματικά την εγκληματικότητα στο χώρο των πανεπιστημίων , καθώς, αν και προέβλεπε την αυτεπάγγελτη δράση των αστυνομικών αρχών στην περίπτωση τέλεσης κάθε είδους εγκλήματος , δεν είχε προβλέψει τη δυνατότητα άμεσης επέμβασης που θα ήταν δυνατή με τη συνεχή παρουσία ενός σώματος ασφαλείας εντός των χώρων των πανεπιστημίων.
Έν κατακλείδι είναι αδήριτη ανάγκη η κυβέρνηση Μητσοτάκη να μη διαψεύσει τις ελπίδες της μεγάλης πλειοψηφίας που τον εμπιστεύτηκε και επιθυμεί την αντιμετώπιση της ανομίας. Στο ερώτημα λοιπόν αν ήταν απαραίτητη η νομοθετική μεταβολή για να κατοχυρωθεί το άσυλο ιδεών , η απάντηση είναι πως και φυσικά ήταν. Το μεγάλο ζήτημα είναι αν θα υπάρξει η πολιτική βούληση από την κυβέρνηση να επιβάλει την τάξη. Πάντως από τα μέχρι τώρα δείγματα γραφής που έχει δώσει η κυβέρνηση , η ακαδημαϊκή κοινότητα μπορεί να ελπίζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου