ΚΙΝΑΛ και δημοσκοπήσεις

Άρθρο γνώμης του Ευριβιάδη Ελευθεριάδη (newn.gr)

Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε κυκλοφόρησε μία δημοσκόπηση, που πέρα από τη μεγάλη διαφορά μεταξύ της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ, έχει πολύ ενδιαφέρον ότι μας αποκαλύπτει πως το 90% των  ψηφοφόρων του Κινήματος Αλλαγής, βλέπουν θετικά τη θητεία Μητσοτάκη.

Πως συμβαίνει όμως αυτό και οι ψηφοφόροι του άλλοτε ακμαίου σοσιαλιστικού κόμματος και πολιτικού αντιπάλου “γλυκοκοιτούν” τώρα προς τη Νέα Δημοκρατία;

Οι απαντήσεις στο παραπάνω ερώτημα, στρογγυλεύονται σε τρεις βασικές συνιστώσες:

1. Είναι σαφές ότι υπάρχει θέμα εμπιστοσύνης απέναντι στις επιλογές της ηγετικής ομάδας του Κινήματος Αλλαγής αλλά τίθεται και ένα ξεκάθαρο ερώτημα κατά  πόσο τελικά εμπνέει η σημερινή ηγεσία του ΚΙΝΑΛ. Σε περιπτώσεις που ο μέσος ψηφοφόρος δεν μπορεί να ταυτιστεί ή να δικαιολογήσει τα πεπραγμένα της ηγεσίας του, είναι λογικό να αναζητά λύσεις κρυφοκοιτώντας είτε αριστερά είτε πιο δεξιά.

2. Το Κίνημα Αλλαγής έχει εδώ και καιρό χάσει τη διακριτή του θέση ανάμεσα στα μεγαλύτερα πλέον κόμματα της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ. Πολλές αποφάσεις του και προτάσεις του ερμηνεύονται από την κοινωνία ως αντίβαρο στις επιλογές του ενός ή του άλλου, μόνο και μόνο για να μην κατηγορηθεί ότι ταυτίζεται με ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα. Επιπλέον ο λόγος του πλέον είναι παρωχημένος. Δεν μπορείς να σταθείς σαν αξιόπιστος αντιπολιτευτικός πυλώνας με τσιτάτα της δεκαετίας του 80. Ο Μητσοτάκης δυστυχώς έχει κερδίσει το κέντρο και δείχνει ότι αποτελεί το μεταρρυθμιστικό πυλώνα αυτή τη στιγμή. Σε αυτό πρέπει να αντιτάξεις διαφορετικό λόγο, νέα πρόσωπα, άλλη στρατηγική.

3. Το κοινό του ΠΑΣΟΚ μεγάλωσε και ηλικιακά και πολιτικά και πλέον έχει περάσει σε μια πιο ρεαλιστική προσέγγιση των ζητημάτων. Το  ίδιο κοινό που θα πάλευε για το άσυλο τη δεκαετία του 80 σήμερα επιβράβευσε την κυβέρνηση Μητσοτάκη που το κατάργησε. Σε αυτή τη νέα κατάσταση ρόλο τεράστιο έχει παίξει η κυβερνητική διαχείριση τόσων χρόνων, διαχείριση που περιελάμβανε και ένα πρώτο μνημόνιο απέναντι σε όλους και σε όλα. Η διαχείριση αυτή, για κάποιους ερμηνεύεται ως συντηρητικοποίηση ενώ για κάποιους άλλους ως ωριμότητα, σίγουρα μετέβαλλε την πολιτική και ιδεολογική προσέγγιση τόσο των στελεχών του ΚΙΝΑΛ, όσο και των ψηφοφόρων.

Εάν σε όλα τα παραπάνω προσθέσουμε και μία έντονη συναισθηματική φόρτιση απέναντι στον “ανταγωνιστή” ΣΥΡΙΖΑ, νομίζω ότι προσεγγίζουμε τα τεράστια ποσοστά αποδοχής της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και προσωπικά του Κυριάκου Μητσοτάκη.