(η συνέχεια...)
Οι γιαγιάδες και οι παππούδες μας χρησιμοποιούσαν μια λέξη, αρβανίτικης προέλευσης, με πολύ μεγάλη σημασία και αξία. Τη λέξη ‘‘μπέσα’’, από την οποία προέρχεται και το επίθετο ‘‘μπεσαλής’’. Ήταν έπαινος και τίτλος τιμής για έναν άνθρωπο της εποχής εκείνης να τον αποκαλούν μπεσαλή. Άνθρωπο δηλαδή συνεπή στο λόγο του, άξιο εμπιστοσύνης, καθαρό και έντιμο στις συναλλαγές του.
Οι συμφωνίες και οι αγοραπωλησίες γίνονταν τις περισσότερες φορές προφορικά. Στο μιλητό! Και, όταν οι συμβαλλόμενοι «τα εύρισκαν», σηκώνονταν όρθιοι και η συμφωνία έκλεινε με ένα σφίξιμο των χεριών. «Μπέσα ρε;» ρωτούσε ο ένας. «Μπέσα!» απαντούσε ο άλλος. Τρεις μόνον λέξεις, που υποκαθιστούσαν τα συμβόλαια με τις υπογραφές και τις σφραγίδες τους. Σήμερα κάνεις συμφωνίες γραπτές, με όρους και ποινικές ρήτρες, με δικηγόρους και συμβολαιογράφους, και πάλι κάποιες φορές αποδεικνύεται ότι είσαι ‘‘στον αέρα’’, ειδικά όταν η άλλη πλευρά θελήσει να κάνει υπαναχωρήσεις ή… μετατοπίσεις! Γι’ αυτό χάθηκαν από το λεξιλόγιό μας και οι λέξεις ‘‘μπέσα’’ και ‘‘μπεσαλής’’, και στη θέση τους μπήκαν κάποιες άλλες, που επιβραβεύουν τους καταφερτζήδες και τους απατεώνες.
Υπάρχουν αετονύχηδες που τρώνε ολόκληρες περιουσίες ‘‘νόμιμα’’ ή καταστρέφουν ανθρώπους! Αυτοί θεωρούνται την σήμερον ημέρα σαν… οι ξύπνιοι και οι ατσίδες της εποχής! Ακόμη και… αρχηγοί κρατών δηλώνουν θρασύτατα ότι δεν αναγνωρίζουν Διεθνείς Συμφωνίες ούτε το Διεθνές Δίκαιο, διότι απλά αυτό βολεύει τα αρπαχτικά τους σχέδια σε βάρος άλλων χωρών και εθνών, η όλη αυτή αμφισβήτηση και η άρνηση τήρησης των αμοιβαία συμφωνηθέντων, προφορικών ή γραπτών... σημαίνει πολλά...
Υπογράφουν οι:
Μαγδαληνή (Μάγδα) Βόσσου
και Μαρκόπουλος Χ. Θωμάς
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου