Πέμπτη 14 Μαΐου 2020

Τραπεζάκια έξω, ώρα για θερινό σινεμά, η αγωνία, ο φόβος και τα γιασεμιά…


Ξέρετε ποιο είναι το πιο παλιό θερινό σινεμά της Αθήνας; | LiFO

Τα θερινά σινεμά προγραμματίζεται να ανοίξουν στην πέμπτη φάση του προγράμματος χαλάρωσης των περιοριστικών μέτρων στις 1 Ιουνίου συγκεκριμένα, ενώ τα πρώτα ειδικά μέτρα προστασίας που πρέπει να ληφθούν από τους ιδιοκτήτες τους αφορούν την ελάχιστη απόσταση μεταξύ των σειρών καθισμάτων που ορίζεται στο 1,5 μέτρο και τον ορισμό της μέγιστης επιτρεπόμενης πληρότητας που δεν πρέπει να ξεπερνά το 40% της συνολικής.

Τίποτα δεν είναι γνωστό ακόμη για το πόσα σινεμά θα ανοίξουν τελικά, τι ταινίες θα προβάλλουν καθώς και ποια η τύχη των κλειστών κινηματογράφων τόσο μέσα στο καλοκαίρι όσο και από το Σεπτέμβρη και μετά. Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή καθώς ο φόβος και η αβεβαιότητα φαίνονται διάχυτα στην κοινωνία σε κάθε μορφή και δραστηριότητά της.

Τα θερινά σινεμά έχουν προσωπικότητα, έχουν όνομα και ιστορία. Τα συναντούμε σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, εκεί όπου υπάρχουν ταράτσες και κήποι ανθισμένοι με αγιόκλημα και γιασεμιά.  Είναι το Ελληνίς, η Αμαρυλλίς, το Πέραν, η Δάφνη, η Μαργαρίτα, η Κάρμεν, το Σταρ, η Στέλλα, η Ρία, το Κοράλι, ο Κύζικος, η Όασις, η Δελλώ, ο Αρίων, η Μελίνα, ο Θανάσης Βέγγος, το Βοξ, η Μπομπονιέρα και πάει λέγοντας…., ο καθένας με τη δική του ιστορία που αν έτυχε να επισκεφτείτε κάποιον από αυτούς θα διαπιστώσατε το μεράκι και την αγάπη των ιδιοκτητών τους!

Σε λίγες ημέρες αναμένεται να ανοίξουν και πάλι τις πόρτες τους αυτό το καλοκαίρι όμως κάπως διαφορετικά, με μειωμένο αριθμό ατόμων και φυσικά σε απόσταση, γεγονός που μπορεί αφενός να ενθουσιάζει το σινεφίλ κοινό που περιμένει με προσμονή να τα επισκεφτεί αφετέρου όμως με διάχυτα τα ερωτηματικά και το φόβο από την πλευρά των αιθουσαρχών.

Έτσι λοιπόν, με το βλέμμα προσηλωμένο στον επερχόμενο κίνδυνο οι αιθουσάρχες προέβησαν σε μια σειρά επιστολών προς το Υπουργείο Πολιτισμού,  θεωρώντας ότι είναι ενδεδειγμένος ο χρόνος του πάγιου και δικαιολογημένου αιτήματός μας για την μείωση του ΦΠΑ επί της τιμής του εισιτηρίου και εξίσωση του με το μειωμένο συντελεστή ΦΠΑ 6% που ισχύει στο θέατρο και στις μουσικές συναυλίες και παραστάσεις. 

Οι χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης γνωρίζοντας ότι η κινηματογραφία θα επιβιώσει μόνο αν διατηρηθούν και οι κινηματογραφικές αίθουσες, έχουν θεσμοθετήσει μειωμένο ΦΠΑ επί του κινηματογραφικού εισιτηρίου. Ενδεικτικά αναφέρουμε τα παραδείγματα του Λουξεμβούργου (3%), Γαλλίας (5,5%), Ολλανδίας (6%), Γερμανίας (7%). Επομένως είναι βήμα εναρμόνισης της ελληνικής με την κοινοτική νομοθεσία η θέσπιση μειωμένου συντελεστή ΦΠΑ για το κινηματογραφικό εισιτήριο.

Η μείωση αυτή θα αποτελέσει ασπίδα στο επερχόμενο χτύπημα που μπορεί να σημάνει τον θάνατο της κινηματογραφικής αίθουσας και μαζί την τραγική ένδεια των αιθουσαρχών αλλά και του προσωπικού που απασχολούν. Το τί μέλλει γενέσθαι, είναι κάτι που θα δούμε τις επόμενες ημέρες, κρατώντας φυσικά σε αναμονή πολλούς αιθουσάρχες οι οποίοι εκτός από το ΦΠΑ έχουν να αντιμετωπίσουν και τα υπέρογκα ενοίκια καθότι οι περισσότεροι κινηματογράφοι σήμερα καλύπτουν πολλά τετραγωνικά έκαστος…

Όσα σας είπα προηγουμένως για τον πολιτισμό, δεν προκύπτουν μόνο από την γνώση που αποκτούμε στην Ελλάδα, γύρω από το θέμα αυτό, αλλά και από τη βιωματική σχέση μου με τον χώρο. Από παιδί θυμάμαι τη δύναμη του πολιτισμού , με την εικόνα των ατελείωτων ουρών του κόσμου ο όποιος περίμενε υπομονετικά να εισέλθει στις αίθουσες του ΣΤΑΡ για να παρακολουθήσει κάποια παράσταση η κινηματογραφική ταινία.

Αυτή , μεταξύ των άλλων, είναι η δύναμη της τέχνης και του πολιτισμού. Άτομα, που δεν επρόκειτο ποτέ άλλοτε να τα δεις μαζί συγκεντρωμένα στον ίδιο χώρο, αγρότες, αστοί, φοιτητές, νέοι και μεγάλοι σε ηλικία, ολόκληρες οικογένειες αλλά και μεμονωμένα άτομα επικοινωνούσαν με τον πολιτισμό και την τέχνη αλλά και μεταξύ τους με έναν κώδικα που δεν τους τον δίδαξε ποτέ κάνεις αλλά ενυπάρχει στον DNA του Έλληνα από τη γέννηση του.

Αρχής γενομένης από την κινηματογραφία  η οποία μας δίδαξε πολλά όλα τα προηγούμενα χρόνια, με αφετηρία τον πολιτισμό θα αφήσω την αυλαία να πέσει με τους στίχους του Σεφέρη : «Στήνουμε θέατρα και τα χαλνούμε, όπου σταθούμε κι όπου βρεθούμε, στήνουμε θέατρα και σκηνικά, όμως η μοίρα μας πάντα νικά».

Γράφει η 

ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗ
ΑΙΘΟΥΣΑΡΧΗΣ
ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ Κ.Ε.Β.Ε. (Κινηματογραφική Ένωση Βορείου Ελλάδος)
ΜΕΛΟΣ των EUROPA CINEMAS 



Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου