...άγχος!

Από που να το πιάσω και που να το αφήσω...
Ένα θέμα που βασανίζει όλους τους ανθρώπους...

Το άγχος δυστυχώς μπορεί να το χρειαζόμαστε οι άνθρωποι στην ζωή μας για να εκπληρώσουμε κάποιους στόχους και σκοπούς αλλά σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να αποβεί μοιραίο. Είναι όντως μια κινητήρια δύναμη όταν πρέπει να προφυλάξουμε τον εαυτό μας από μια επερχόμενη απειλή ή για να αποφύγουμε κάτι επικίνδυνο ή για να κάνουμε τα καθημερινά μας πλάνα. Όμως όταν ξεφεύγει από το φυσιολογικό πλαίσιο τότε μετατρέπεται σε κάτι παθολογικό. Υπάρχει λοιπόν το "καλό" άγχος και το παθολογικό άγχος ή αλλιώς χρόνιο. Το χρόνιο άγχος συνήθως εμφανίζεται από την παιδική ηλικία και μας συνοδεύει σε ολόκληρη την ζωή μας αν δεν αντιμετωπιστεί. Πολλοί άνθρωποι φτάνουν 30 χρόνων και δεν έχουν ακόμη καταφέρει να ελέγξουν το άγχος τους. Είναι δυστυχώς μια επίπονη διαδικασία που απαιτεί θέληση, υπομονή, πείσμα,επιμονή αλλά και χρόνο. Δεν είναι εύκολο να αλλάξεις την ιδιοσυγκρασία σου από την μια στιγμή στην άλλη αλλά ούτε και να πάψεις έτσι εύκολα να έχεις φοβίες. Σίγουρα όμως είναι κάτι που αντιμετωπίζεται και μπορεί να λυθεί. 

Η ουσία του πράγματος είναι να εστιάσεις στα πράγματα που σου προκαλούν άγχος. 
Να αντιμετωπίσεις το πρόβλημα ριζικά. Άρπα ένα χαρτί και γράψε πάνω του ότι σε φοβίζει, ότι σε πνίγει, ότι σε ταλαιπωρεί. Έπειτα ξεκινά με έναν μαρκαδόρο και υπογράμμισε τα.Η λογική εδώ θα μπορούσε να παίξει ένα ρόλο αλλά δυστυχώς ο φόβος δεν μπορεί να νικηθεί με την λογική. Συνήθως οι φοβίες που έχουμε είναι παράλογες αλλά δυστυχώς δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με τη λογική πάρα μόνο με τη δράση. Πρέπει να πάμε ενάντια στο φοβικό αντικείμενο. Μόνον έτσι θα ξεπεραστούν οι φοβίες. Ένας άλλος τρόπος αντιμετώπισης του άγχους είναι η αποβολή των τοξικών ανθρώπων από την καθημερινότητα μας και από την ζωή μας γενικότερα. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν την ικανότητα να μας ρουφάνε την ενέργεια και να μας διαστρεβλώνουν την προσωπικότητα.

Γι αυτό πρέπει να μάθουμε να λέμε ΟΧΙ σε οτιδήποτε τοξικό.. Έπειτα, οφείλουμε να αρχίσουμε να αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις και τα προβλήματα πιο αισιόδοξα. Ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζουμε τις καταστάσεις παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην διαχείριση του άγχους. Οι θετικές σκέψεις εδώ είναι εξίσου σημαντικές. Και πρέπει να γίνουν ρουτίνα της καθημερινότητας μας. Τέλος, πολύ σημαντικό δώρο για τον εαυτό μας αποτελεί η ψυχοθεραπεία. Αυτή κρίνεται απαραίτητη όταν το άγχος γεννά τις κρίσεις πανικού και τις διαταραχές. Αλλά και χωρίς αυτά, είναι ένα δώρο που μπορούμε να κάνουμε στον εαυτό μας γιατί μέσα από αυτήν την διαδικασία τον μαθαίνουμε καλύτερα, γινόμαστε καλύτεροι, εντοπίζουμε τον πυρήνα του άγχους και αρχίζουμε σιγά σιγά να το αντιμετωπίζουμε και το νικάμε. Πάντως ότι και αν λέμε εδώ, τον μεγαλύτερο ρόλο σε όλα αυτά παίζει το ΜΥΑΛΟ. Όλα από εκεί ξεκινούν και εκεί καταλήγουν. 

Το μυαλό και η ψυχή λειτουργούν ως καταπέλτες στην διαχείριση του άγχους. Και επειδή ειμαι και εγώ παθών της κατάστασης αυτής, οφείλω να σου πω ,ότι το άγχος είναι πολύ μικρότερο από όσο νομίζουμε και από όση αξία του δίνουμε καθημερινά. Μην το αφήσεις να σε νικά, νίκησε το εσύ. Μπορείς.  

Εις το επανιδείν, Μαγδαληνή...