Οι ΚΟΥΗΡ φεμινίστριες στον αγώνα για το δικαίωμα ψήφου

Υπογράφει η νεαρά κυρία -ηθοποιός και δημοσιογράφος- ΣΟΥΣΣΑΝΑ ΤΣΟΛΑΚΙΔΟΥ-ΓΙΑΝΝΑΚΗ



Δυναμικές, έξυπνες, ανεξάρτητες γυναίκες που η δράση τους στην κοινωνία θεωρείται θεαματική. Το δικαίωμα ψήφου ήταν το πρώτο απόκτημα των φεμινιστριών, όμως ο αγώνας δεν τελείωσε και υπάρχουν ακόμη πολλά  που χρειάζεται να κερδηθούν. 

Οι γνωστές σε όλους σουφραζέτες, οι γυναίκες που πριν 100 χρόνια απαίτησαν τα δικαιώματα τους και κατάφεραν να τα κερδίσουν. Αυτή ήταν η αφετηρία των πάντων!

Στον αγώνα για την ψήφο, έδωσαν δυναμικό παρόν οι κουηρ σουφραζέτες, οι οποίες άνοιξαν τον δρόμο για την πάλη άλλων δικαιωμάτων.

18 Αυγούστου 1920 η ημερομηνία κλειδί, η ημερομηνία που σήμανε την ελευθερία των γυναικών, με την Δέκατη Ένατη Τροπολογία διασφάλισε συνταγματικά το δικαίωμα ψήφου.

Όμως για κάποιες γυναίκες η επαφή με την δημοκρατία άργησε να έρθει. Οι νόμοι του Jim Crow απαγόρευαν στις Αμερικανίδες Αφρικανικής καταγωγής να ψηφίζουν μέχρι το 1968. Επιπρόσθετα, οι μετανάστες πρώτης γενιάς Ασιατικής καταγωγής αποκλείονταν από την διαδικασία της ψηφοφορίας έως το 1952. Οι ιθαγενείς Αμερικανοί κέρδισαν την πλήρη υπηκοότητα τους με τον νόμο του Snyder το 1924. Παρόλα αυτά ακόμα δεν τους είχε δοθεί το δικαίωμα ψήφου σε κάθε πολιτεία μέχρι το 1962.

Πολλά άρθρα και ντοκιμαντέρ επισημαίνουν πολιτικές εντάσεις και συχνά έκδηλο ρατσισμό στο κίνημα των σουφραζετών.

Μέχρι και σήμερα, ο εορτασμός της δέκατης ένατης τροπολογίας μπορεί να φανεί ρηχός. Άτομα που ακόμη και στις μέρες μας στερούνται το δικαίωμα της ψήφου. Άνθρωποι που έχουν καταδικαστεί για κακουργηματικές ενέργειες. Τρανς αλλά και πολίτες που έρχονται αντιμέτωποι με νόμους περί ταυτότητας και περιορισμούς εγγραφής. Έτσι, μία ομάδα κουηρ φοιτητριών καταδικάζει αυτή την νομοθεσία αφού στηρίζει τα ιστορικά έγγραφα που χαρακτηρίζουν πολλές σουφραζέτες με τους όρο κουηρ, ρευστές προς το φύλο ή ακόμη και τρανς.

Οι περισσότεροι γνωρίζουν για το κίνημα των σουφραζετών, μάλιστα αναφέροντας συχνά προσωπικότητες όπως η Susan B. Anthony. Όμως, κάποιοι αγνοούν τις σεξουαλικές και προσωπικές σχέσεις τους που στηρίζονται στην ρευστότητα φύλου, έτσι αναφέρει η Sally Roesch Wanger, 

Άτομα κουηρ όπως η Faderman και η Wagner μέσω μελέτης που έκαναν ανακάλυψαν πως οι επιθυμίες αυτών των γυναικών βοήθησαν στην εξέλιξη του κινήματος. Αυτό οδήγησε στην αναζήτηση αυτονομίας και ελευθερίας έκφρασης στην προσωπική εμπειρία.

Πολλά στοιχεία όπως γράμματα, διαθήκες και φωτογραφίες δείχνουν πως αρκετές στο κίνημα είχαν ρομαντικές και σεξουαλικές σχέσεις με γυναίκες. Βέβαια, δεν υπάρχει κάποια απόδειξη που φανερώνει ότι αυτοπροσδιορίζονταν με κάποια σύγχρονη ορολογία. Γυναίκες κάθε σεξουαλικής τάσης αποκαλούσαν με διάφορες τρυφερές προσφωνήσεις τους/τις συντρόφους τους.

Ιστορικοί που κάνουν έρευνα πάνω στις ζωές των σουφραζετών προτείνουν πως θα έπρεπε να εορτάζονται ως σημαντικές ΛΟΑΤΚΙ+ κοινωνικές ακτιβίστριες.

Ας δούμε παρακάτω όμως κάποιες προσωπικότητες του φεμινισμού που στον σύγχρονο κόσμο θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως κουηρ:

SUSAN B. ANTHONY (1820-1906)

Μία ξεχωριστή παρουσία στον χώρο του φεμινισμού.  Συνήθως η 19η τροπολογία αναφέρεται με το όνομα της. Η Susan B. Anthony γεννήθηκε σε μία οικογένεια που πάλευε για την κοινωνική ισότητα. Αμερικανίδα ακτιβίστρια που αφιερώθηκε στα δικαιώματα των γυναικών. Εξοργίστηκε όταν αφροαμερικανοί άντρες έλαβαν το δικαίωμα ψήφου πριν τις λευκές μορφωμένες γυναίκες. Έτσι δημιουργήθηκε ένα ρατσιστικό σχίσμα μέσα στο κίνημα. Η Anthony φαίνεται να είχε σχέση με την Anna Dickinson, την οποία αποκαλούσε "Άννα Ντίκι Ντάρλι". Δεν έμεινε όμως εκεί, αφού αργότερα ήταν με την Emily Gross, μια γυναίκα που συχνά αναφέρεται για ερωμένη της. Μάλιστα, αυτές οι δύο ταξίδευαν συχνά μαζί και όταν η Susan πέθανε η Gross ήταν απαρηγόρητη.

ALICE STONE BLACKWELL (1857-1950)

Η Blackwell έπαιξε καθοριστικό ρόλο σε δύο κυρίαρχες φεμινιστικές διοργανώσεις. Πρόκειται για τη National Woman Suffrage Association που είχε ευνοήσει μια ομοσπονδιακή τροποποίηση και την American Woman Suffrage Association που ασχολούνταν με πολιτειακές εκστρατείες. Σύμφωνα με τα έγγραφα η Blackwell δεν επιθυμούσε να αυτοαποκαλείται με τον όρο invert (μια συντομευμένη εκδοχή του sexual invert, έναν ευφημισμό για τους ομοφυλόφιλους. Παρόλα αυτά συνέχεια έδειχνε μια μορφή ρομαντικής αγάπης για την φίλη μιας ζωής Kitty Barry. Μάλιστα οι δυο τους συνήθιζαν να φωνάζουν η μία την άλλη ως Καπετάνιος Robert Kidd και η νύφη του Alice. Συγκεκριμένα έδειχναν ένα ενδιαφέρον και στα γράμματά τους όπου υπέγραφαν ως "αγαπητή μνηστή" και "η πιστή σου ερωμένη".

Sophonisba Breckinridge (1866-1948)

Αμερικανίδα ακτιβίστρια που έγινε  μια εθνικά και διεθνώς φημισμένη προσωπικότητα.  Μετά την απόκτηση πτυχίων στην πολιτική, τα οικονομικά και το δίκαιο έγινε  η πρώτη γυναίκα που απέκτησε διδακτορικό στην Πολιτική Επιστήμη στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο. Βοήθησε στην ίδρυση του Συνδικάτου Γυναικών του Σικάγο, καθώς και το τμήμα της Εθνικής Ένωσης για την Πρόοδο των Έγχρωμων Ατόμων. Μία από τις μεγάλες φεμινιστικές προσωπικότητες που προώθησε την πολιτική δημόσιας ευημερίας και ώθησε τις γυναίκες σε ηγετικές θέσεις. Η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου της, Μοντάνα Anya Jabour, άρχισε να μελετά τα έγγραφά της, όπου ανακάλυψε την ύπαρξη ενός ερωτικού τριγώνου, το οποίο αφορούσε τη Marion Talbot και την Edith Abbott. Η Breckinridge έγραφε στην Abbott «Δεν μπορώ να το αντέξω άλλο. Αγαπητή μου, σε αγαπάω τόσο», ενώ ταξίδευε με την Talbot. Η Abbott και η Breckinridge έγιναν τελικά ζευγάρι και ήταν γνωστές στους φίλους τους ως η A και η B.

Carrie Chapman Catt (1859-1947)

Η Catt εμφανίστηκε ως ηγέτρια στον αγώνα για να κερδηθεί το δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες. Το 1900, ξεκίνησε την πρώτη της θητεία ως πρόεδρος της National American Woman Suffrage Association (NAWSA), αναλαμβάνοντας τη θρυλική θέση της Susan B. Anthony, που ήταν και η δασκάλα της. Αποδείχθηκε άξια διάδοχος, αυξάνοντας το μέγεθος της συμμετοχής στον οργανισμό και πραγματοποιώντας κάποια ουσιαστική συγκέντρωση κεφαλαίων. Η Catt ήταν επίσης ενεργή ειρηνιστής στο τελευταίο μέρος της ζωής της. Η Catt γνώρισε τη Mollie Garrett Hay στο πρώτο εθνικό συνέδριο της NAWSA. Οι δύο τους μετακόμισαν μαζί μετά το θάνατο του δεύτερου συζύγου της Catt. Η Catt και η Hay μείναν σύντροφοι μέχρι το θάνατο της Hay. Σήμερα, είναι τοποθετημένες πλάι-πλάι στο νεκροταφείο Woodlawn στη Νέα Υόρκη. «Εδώ βρίσκονται δύο, ενωμένες με μια φιλία τριάντα οκτώ ετών, μέσω ενός διαρκή αγώνα για έναν σημαντικό σκοπό», γράφει η ταφόπλακα τους.

Δρ. Margaret Chung (1889-1959)

ήταν η πρώτη Κινέζικη Αμερικανίδα που έγινε γιατρός. Ίδρυσε μια από τις πρώτες δυτικές ιατρικές κλινικές στην Chinatown του Σαν Φρανσίσκο τη δεκαετία του 1920. Ήταν ενεργή σε αρκετές κινεζικές γυναικείες οργανώσεις και υποστήριξε το δικαίωμα ψήφου των Κινέζων και Αμερικανών γυναικών, σύμφωνα με την καθηγήτρια ιστορίας του Πανεπιστημίου του Σαν Χοσέ Wendy Rouse.  Αν και αντιμετώπισε προκατάληψη λόγω της φυλής, του φύλου και της σεξουαλικότητάς της, ο Δρ Chung σφυρηλάτησε ένα ξεχωριστό μονοπάτι για τον εαυτό της καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής του και μάλιστα  βοήθησε να ιδρυθεί η Women Accepted for Volunteer Emergency Service. Συγκεκριμένα, το πιο πιθανό ήταν να είχε ρομαντικές σχέσεις με τη συγγραφέα Elsa Gidlow και την ηθοποιό Sophie Tucker. Σύμφωνα με ευρήματα προτιμούσε να ντύνεται με “ανδρικά” ρούχα και οι φίλοι της την αποκαλούσαν Μάικ.

Alice Dunbar Nelson (1875-1935)

Η Nelson ήταν συγγραφέας μυθοπλασίας, αλλά και μη-μυθοπλασίας. Μια από τις λίγες αφροαμερικάνες diarists στις αρχές του 20ου αιώνα, απεικονίζει την περίπλοκη πραγματικότητα των αφροαμερικάνων γυναικών και διανοούμενων, εξετάζοντας θέματα όπως ο ρατσισμός, η καταπίεση, η οικογένεια, η εργασία και η σεξουαλικότητα. Η Nelson εργάστηκε ως διοργανώτρια για την Ένωση του Κογκρέσου, η οποία οργάνωση αυτή άσκησε πιέσεις για την ομοσπονδιακή ψήφο των γυναικών και ως ενεργό μέλος της Εθνικής Ένωσης Έγχρωμων Γυναικών. Ήταν η πρώτη Έγχρωμη γυναίκα στη Δημοκρατική Επιτροπή του Ντελάγουερ. Αν και παντρεμένη με άντρες είχε ερωτικές σχέσεις με γυναίκες.

Anna Howard Shaw (1847-1919)

Αμερικανίδα γιατρός και κληρικός, της οποίας οι περιηγήσεις στη διάλεξη έκαναν πολλά για να προωθήσουν την ψηφοφορία των γυναικών σε όλη την Αμερική. Όλη η καριέρα της ήταν μια απόδειξη ότι οι γυναίκες μπορούν να είναι δυναμικές και δυνατές ομιλήτριες. Όταν ήταν 13 ετών, η Shaw είχε αποφασίσει να ακολουθήσει ένα μονοπάτι που απέκλινε από το ρόλο της γυναίκας και της μητέρας που ήταν η τύχη για τις περισσότερες γυναίκες. Πρόεδρος της NAWSA για πάνω από μια δεκαετία. Ξεκίνησε την καριέρα της φορώντας ανδρικά ρούχα και είχε ένα “ανδρικό” κούρεμα, αλλά μετά από έντονη κριτική από τον Τύπο, θηλυκοποίησε την εμφάνισή της. Μακροχρόνια συνεργάτιδά της ήταν η ανιψιά της Susan B. Anthony, Lucy Anthony, η οποία υιοθέτησε το ρόλο της νοικοκυράς, ενώ η Shaw αναλάμβανε πιο αρρενωπές δραστηριότητες όπως το κούρεμα του γκαζόν και τη στερέωση της στέγης. «Μακάρι να μπορούσα να σε αφήσω να δεις το εσωτερικό της αγάπης μου για σένα», έγραψε η Shaw σε ένα γράμμα προς τη σύντροφό της. Όταν πια ήταν ηλικιωμένη, καθηγηήτρια πλεον Σπουδών Γυναικών και Φύλου στο Albion College, πούλησε το σπίτι της στην Anthony έναντι ενός δολαρίου για να αποφύγει τους φόρους κληρονομιάς και στη συνέχεια, αφού πέθανε, κληροδότησε όλα τα χρήματά της στην Anthony.

Annie Tinker (1884-1924)

Η Tinker έγινε ενεργό μέλος της Πολιτικής Ένωσης της γυναίκας Harriot Stanton Blatch. Ως «επίχρυση σουφραζέτα» με ιππική εμπειρία, η  η Tinker έγινε ενεργό μέλος της Πολιτικής Ένωσης της γυναίκας Harriot Stanton Blatch. Ως «επιχρυσωμένος σουφραχιστής» με ιππική εμπειρία, η Tinker  οργάνωσε επίσης ένα γυναικείο λόχο στη Νέα Υόρκη, μια φάλαγγα γυναικών της κοινωνίας που διασχίζει τον δρόμο με τα άλογα, που ηγήθηκαν των παρελάσεων για το δικαίωμα ψήφου, προσελκύοντας πλήθη και προστατεύοντας τους διαδηλωτές. Με μεταγενέστερες εμπειρίες της στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια του Α Παγκοσμίου Πολέμου, όπου παρείχε βοήθεια στους τραυματίες και αργότερα της απονεμήθηκε ένα γαλλικό μετάλλιο τιμής. Σε έναν λίγο γνωστό επίλογο στην περιπετειώδη ζωή της, η Tinker της έδωσε τη μεγάλη της περιουσία για να δημιουργήσει μια φιλανθρωπική οργάνωση, που υπάρχει ακόμη σήμερα. Ο Σύνδεσμος έχει βοηθήσει εκατοντάδες ηλικιωμένες γυναίκες με άμεση οικονομική βοήθεια και υποστήριξη στην εύρεση των υπηρεσιών που χρειάζονται. Η πρωταρχική λειτουργία του Συλλόγου είναι να χορηγεί μικρές μηνιαίες αποζημιώσεις σε γυναίκες με στόχο την παροχή επαρκούς βοήθειας για να τις κρατήσει ανεξάρτητες στο σπίτι τους. Ο Σύλλογος εργάζεται επίσης για τη διατήρηση της συναισθηματικής υγείας και της ποιότητας ζωής των ηλικιωμένων γυναικών, παρέχοντας σημαντικές ευκαιρίες για κοινωνική αλληλεπίδραση και συμμετοχή της κοινότητας.  Η Tinker παρουσιαζόταν συνήθως με μια παραδοσιακά αρρενωπή εμφάνιση και κάποτε σχολιάστηκε από τους The New York Times για την «ανδρική αμφίεση της».

Angelina Weld Grimké (1880-1958)

Η Angelina Weld Grimke γεννήθηκε σε μια οικογένεια που υποστήριζε φανατικά τα δικαιώματα και την ισότητα. Ο πατέρας της Grimké ήταν αντιπρόεδρος της NAACP και συχνά δημοσίευε στο περιοδικό The Crisis του συλλόγου. Το « μικρόβιο» της φυλετικής ισότητας του Grimké μπορεί να εντοπιστεί περαιτέρω στις μεγάλες θείες της, Angelina και Sarah Grimke, εξέχουσες προσωπικότητες και υποστηρίκτριες των δικαιωμάτων των γυναικών. Ποιήτρια, θεατρική συγγραφέας και δημοσιογράφος στο Harlem Renaissance, πάλευε εξίσου για τους ανθρώπους και τα κοινωνικά θέματα.  Σε κάποια από τα πιο διασημότερα ποιήματά της, εξέφρασε σεξουαλική επιθυμία για άλλες γυναίκες. «Η παγίδα της λάμψης των δοντιών σου/ Το προκλητικό σου γέλιο / Η θλίψη των μαλλιών σου/ η θέλγησή σου, τα μάτια και τα χείλη / λαχτάρα, λαχτάρα» έγραψε στο «El Beso», που γράφτηκε το 1909 και αργότερα δημοσιεύτηκε στα Επιλεγμένα Έργα της Αντζελίνα Weld Grimke.

Frances Willard (1839-1898)

Το 1871 ο Willard έγινε πρόεδρος του νεοσυσταθέντος Evanston College for Ladies. Όταν αυτό το κολέγιο συγχωνεύτηκε με το Πανεπιστήμιο Northwestern το 1873, η Willard έγινε η πρώτη γυναίκα Πρύτανης του Κολλεγίου Γυναικών. Η Willard ήταν πρόεδρος της Women’s Christian Temperance Union, μιας ομάδας που προσπάθησε να απαγορεύσει το αλκοόλ προκειμένου να αποτρέψει τους άνδρες από το να ξοδεύουν ολόκληρους μισθούς σε οινοπνευματώδη και να εμπλέκονται σε υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας. Υπό την ηγεσία του Willard, το WCTU έγινε η μεγαλύτερη οργάνωση γυναικών τον 19ο αιώνα. Είδε το WCTU τόσο ως μέσο για την επίτευξη της κοινωνικής μεταρρύθμισης όσο και ως μέσο για την εκπαίδευση των γυναικών. Προέτρεψε τα μέλη να συμμετάσχουν στην τοπική και εθνική πολιτική, να υποστηρίξουν τα αίτια στα οποία πίστευαν, να κάνουν ομιλίες, να γράψουν επιστολές. ‘Ηταν, αυτή τη φορά, μια από τις πιο διάσημες γυναίκες στον κόσμο, και μέσω αυτής, το WCTU μπόρεσε να κινητοποιήσει τις γυναίκες και να κερδίσει την υποστήριξη των ανδρών. Η Willard χρησιμοποίησε τη θέση της για να προτρέψει πολλές παντρεμένες λευκές γυναίκες να γίνουν σουφραζέτες, υποστηρίζοντας ότι η ψήφος θα τους βοηθούσε στον αγώνα της Temperance Union. Στην αυτοβιογραφία της, η Willard έγραψε ότι απολάμβανε δραστηριότητες που προτιμούσαν παραδοσιακά οι άνδρες, όπως να φτιάχνει δικά της έλκηθρα και να φτιάχνει τα όπλα της, και μισούσε να φορά γυναικεία ρούχα όταν ήταν νέα. «Κανένα κορίτσι δεν είχε περάσει σκληρότερη εμπειρία από εμένα όταν η ελεύθερη, δημόσια ζωή μου έπρεπε να σταματήσει», έγραψε, «και έπρεπε να υπομένω τη μακριά φούστα και τα πιασμένα μαλλιά γεμάτα τσιμπιδάκια». Ως παιδί και σε πολλές γυναίκες συντρόφους της, η Willard επιθυμούσε να την αποκαλούν Φρανκ.