Η Μαρία (Μαριέττα) Σαρηγιαννίδου μιλά στο OfftRN

Η συνέντευξη δόθηκε στον Μαρκόπουλο Χ. Θωμά

Αρχικά θα μου πεις τα βασικά για σένα αγαπητή: Καταγωγή, επάγγελμα, σπουδές, χόμπι, ασχολίες εκτός εργασίας, οικογένεια, κλπ. 

Μετα λοιπόν απο το με λένε Μαριέττα και είμαι καλά θα προχωρήσω στο επίθετό μου που είναι Σαρηγιαννίδου. Μεγάλωσα στο εξωτικό και ηρωικό Κιλκίς σπούδασα στην όμορφη Θεσσαλονίκη στο ΠΑΜΑΚ, Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών και ως ανήσυχο πνεύμα και χρόνια αγάπη με τις πωλήσεις και το Marketing συνέχισα τις σπουδές μου με μεταπτυχιακό στην διοίκηση επιχειρήσεων (ΜΒΑ) με κατεύθυνση στο Marketing φυσικά. Η δράση μου επαγγελματικα συνεχίζει να περιστρέφεται γύρω από το Marketing ως στέλεχος σε εταιρείες αλλά και ως freelancer με ένα τίτλο που αγαπάω να μου αποδίδω: Mindful Marketing Specialist. Παραμένω καλλιτεχνική ψυχή και στα χόμπι καθώς αγαπάω τον χορό με τον οποίο πορευόμαστε παρέα από όταν ήμουν τεσσάρων με αφετηρία το κλασικό μπαλέτο. Σήμερα που έχω δοκιμάσει σχεδόν κάθε είδος έχω κάνει μια όμορφη στάση αυτή τη περίοδο στο είδος της Jazz σκηνής. Ένα ακόμη κομμάτι μου τα τελευταία χρόνια περιστρέφεται γύρω από τη  YOGA και νομίζω έπεται ένα νέο ξεκίνημα μπροστά μου γύρω από αυτό το κλάδο Stay Tuned. Οσο όμως και να πειραματίζομαι στην συμπρωτεύουσα η επαφή μου με το Κιλκίς παραμείνει καθώς εκεί στην εξοχή ζει η αγαπημένη μου οικογένεια και τα 2 καφέ μας το CRESCENDO (@Crescendo.cafe.bar) και το 4U (@4u.kilkis) που σίγουρα αξίζει να επισκεφτεί κανείς αν βρεθεί στην πόλη μας, το Κιλκίς. 

Μένεις Ελλάδα ή φεύγεις εξωτερικό… και γιατί; Αν πας έξω θα γύριζες ποτέ; Τι θα σου λείψει πιο πολύ από τον τόπο μας;

Μένω στην Ελλάδα με συχνές τάσεις φυγής με συχνά ταξίδια στο εξωτερικό και συμμετοχές σε ευρωπαϊκά προγράμματα εθελοντισμού. Σκέφτομαι συχνά να μετακομίσω εξωτερικό καθώς λατρεύω την ανταλλαγή κουλτούρας την επικοινωνία με ντόπιους ανά περιοχές και φυσικά τις επιλογές εξέλιξης επαγγελματικα, αλλά σαν μαγνήτης με τραβάει η Ελλάδα οπότε δεν συνεχίζω τις αντιστάσεις, απολαμβάνω και στηρίζω τη μοναδικότητά της. 

Είναι οι 50-60plus έτοιμοι να μας δεχθούν ως γενιά του αύριο; Επαγγελματικά, Κοινωνικά, Πολιτικά. 

Βλέποντας σχεδόν πάντα τη θετική πλευρά  δυστυχώς εδώ θα απαντήσω από την απέναντι όχθη και θα πω όχι. Και φυσικά υπάρχουν εξαιρέσεις που είχα την ευκαιρία να έρθω σε συναναστροφή μαζί τους αισθάνομαι ότι επαγγελματικά μεγάλος μέρος της γενιάς μου απουσιάζει από την χώρα και δεν είναι εφικτό να εδραιωθούν σύντομα και έντονα τα χαρακτηριστικά της γενιάς μου. Κοινωνικά και πολιτικά θεωρώ πως ακόμη δεν εχει δοθεί ο απαραίτητος χώρος και η αποδοχή της φωνής μας να κερδίσει το μερίδιο που της αξίζει. 

Είσαι ευαίσθητο και κοινωνικοποιημένο άτομο σε ότι αφορά κοινωνικά, πολιτικά, διεθνή, περιβαλλοντικά ζητήματα, θέματα γύρω από τα ζωάκια, κλπ; 

Ένα ''Ναι'' εδώ με έμφαση στα ζωάκια και στα περιβαλλοντικά που για μένα είναι άρρηκτα συνδεδεμένα και τονίζω αυτά τα δυο καθώς χρειάζονται - απαιτούν το σεβασμό μας με ένα όχι τόσο κραυγαλέο τρόπο όπως συνηθίζουμε εμείς οι άνθρωποι να ζητάμε το σεβασμό. Το να μπορέσεις να τον εντοπίσεις να τον ακούσεις και να εξυπηρετήσεις με τον τρόπο που αρμόζει ανα περίσταση το θεωρώ χρέος μας και είναι κάτι που προσπαθώ να αναπτύξω και εγώ στην καθημερινότητα μου.

Ποιο το παράπονο σου από την γενιά μας; Τι σε ενοχλεί; Βλέπεις σημάδια βελτίωσης; Που εντοπίζεις το πρόβλημα, τι προτείνεις; 

Δεν μπορώ να το ορίσω ως παράπονο καθώς δείχνω μεγάλη κατανόηση στις δυσκολίες η καλύτερα στα εμποδια που εμφανιστηκαν και συνεχιζουν να εμφανιζονται σε μια περίοδο που θα θέλαμε και ειναι η ώρα μας ολοι να βγουμε μπροστα να πειραματιστούμε να δράσουμε να ζήσουμε. Οποτε ναι με ενοχλουν αυτα τα εμποδια που καλουμαστε να υπερπηδήσουμε και εντοπίζω ως προβλημα μια γενια που εχει ανασφαλεια και φοβιες για επομενα νεα ξεκινήματα είτε επαγγελματικα ειται κοινωνικά. Οποτε με βαθια κατανοηση σε ολες αυτες τις αβέβαιες στιγμές που περναμε στην καθημερινοτητα μας στην κοινωνική και προσωπικη μας ζωή λόγω τον πολλών νεων συνθηκών που ηρθαμε και παραμένουμε αντιμετωποι προτείνω να ξαναθυμηθούμε την αρετη της ευελιξίας και της προσαρμοστικότητας και με αυτές σφιχτά στην παλάμη μας να πορευτούμε μπροστά προς την εκπλήρωση των στόχων μας. 

Πως βιώνεις την οικονομική και κοινωνική κρίση που περνά η πατρίδα μας εδώ και 12-13 χρόνια; Εργασιακά, μα και σαν άτομο στην καθημερινότητα. 

Η αλήθεια είναι πως ως Μαριέττα δεν αντιμετώπισα δυσκολία στην εύρεση εργασίας και εργάζομαι απο το 2010 στη Θεσσαλονικη. Σιγουρα ομως το βιωσα μέσα από τις οικογενειακές επιχειρήσεις μου αλλα και φίλων καθως ο αγώνας για την επιτευξη τον στόχων μεγάλωνε έντονα χρόνο με τον χρόνο. Σαν ατομο στην καθημερινότητα μου δεν θα σου κρύψω ότι αγαπάω τον απλο τροπο ζωης και τις εξυπνες λυσης (αυτο αφορά και τα συχνά μου ταξίδια) στο να μην χρειαζονται μεγάλα χρηματικά ποσά για την επιτευξη της προσωπικής ευτυχίας οπότε σιγουρα βιωσα καλουπια και περιορισμούς αλλά δεν με άφησα να νιώσω τη στέρηση ψάχνοντας την ολοκλήρωση σε άυλα αγαθά.

Πως βίωσες και βιώνεις τον covid 19 και τα αποτελέσματα του; 

Πρώτη φορά μπορώ να πω ένιωσα έντονα το φόβο και εγώ για το τι έπεται.  Στην πρώτη περίοδο καραντινας ημουν τολμηρη και εκανα ενα επαγγελματικο βημα με τον αδελφό μου ανοίγοντας την δευτερη επιχειρηση μας και προσωπικά λογω της φυσης του επαγγέλματος μου που ενα μεγαλο του κοματι αφορα τα Social media  δεν μπορω να πω οτι ενιωσα κάποια παύση. Στο σημερα τα πραγματα οπως προειπα ειναι διαφορετικά η οικονομια εμφανίζει τις πληγές της προηγουμενης καραντινας και τις διογκώνει με την τωρινή κατάσταση κάτι που έχει αντίκτυπο πλέον αντιληπτό.

Σου δίνω ένα τζίνι με 3 ευχές… ποιες ευχές κάνεις; 

Να συνεχίσω να έχω υγεία και ποιότητα Ζωής.

Να μην πάψω να ονειρεύομαι πατώντας στη Γη.

Να βλέπω γύρω μου ανθρώπους με καρδίες γεμάτες ευγνωμοσύνη.

Μια θετική - ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο; Ποιο είναι το προσωπικό σου μότο; Η φράση που σε παρακινεί, αν θες. Κάτι φωτεινό.

Μήπως όλα αυτά που βιώνεις σήμερα είναι εδώ για να σε προετοιμάσουν να απολαύσεις αυτό που έχεις ονειρευτεί και ζητήσει από το μέλλον; Θα ήθελα απλά να μείνουμε στο τώρα και στο τι μπορούμε να κάνουμε καλύτερα τώρα με ότι έχουμε μπροστά μας στα χέρια μας να κοιτάξουμε ποιοι πραγματικά είμαστε τι πραγματικά θέλουμε και να βάλουμε τα θεμέλια μας σε αυτή τη δύσκολη περίοδο βήμα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση τώρα που έχει ησυχία και ακούμε αν κλείσουμε τα μάτια μόνοι στο σπίτι κάπως καλυτέρα τον πραγματικό εαυτό μας να ψιθυρίζει. Ανυπομονώ να μας δω να ανθίζουμε.