Η Ιωάννα Κούρτη μιλά στο OfftRN

H συνέντευξη δόθηκε στον Μαρκόπουλο Χ. Θωμά

Αρχικά θα μου πεις τα βασικά για σένα αγαπητή: 

Καταγωγή, ηλικία, επάγγελμα, σπουδές, χόμπι, ασχολίες εκτός εργασίας, οικογένεια, καθημερινότητα κλπ.

Αγαπημένε μου Θωμά αρχικά θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για την φιλοξενία σου και χαίρομαι που μου δόθηκε η ευκαιρία να τα πούμε για ακόμα μία φορά. Να συστηθώ λοιπόν και για όσους δεν είχαν διαβάσει τη προηγούμενη συνέντευξη μας , ονομάζομαι Κούρτη Ιωάννα και είμαι 25 ετών.  Είμαι γεννημένη στην Αθήνα και μεγαλωμένη στο Διδυμότειχο όπου και διέμενα μέχρι τα 18 μου έτη. Τα τελευταία οκτώ χρόνια μένω μόνη μου στην πιο ερωτική πόλη της Ελλάδας, στη Θεσσαλονίκη.  Έχω σπουδάσει αισθητική,  ενώ, εδώ και τρία χρόνια εργάζομαι  ως Sales Representative σε μία ελληνική εταιρία έρευνας και παραγωγής καλλυντικών προϊόντων. Αγαπώ τα ταξίδια και όσο είναι εφικτό φροντίζω να γεμίζω το περισσότερο μου χρόνο με φίλους και αγαπημένα πρόσωπα. 

Μένεις Ελλάδα ή φεύγεις εξωτερικό… και γιατί; Αν πας έξω θα γύριζες ποτέ; 

Τι θα σου λείψει πιο πολύ από τον τόπο μας;

Μένω Ελλάδα! Πες μου ποιος επισκέφτηκε αυτήν την χώρα και δεν την αγάπησε. Κάθε εποχή στην Ελλάδα έχει τη γλύκα και τη χάρη της, υπάρχουν υπέροχοι προορισμοί που μπορείς να επισκεφτείς καλύπτοντας κάθε γούστο. Δυστυχώς ή ευτυχώς στο προσεχές μέλλον τα σχέδια μου με κρατάνε εντός συνόρων αλλά δεν αποκλείω ποτέ το γεγονός να δουλέψω κάποια στιγμή στο εξωτερικό. Μου αρέσει η ιδέα του να εργάζεσαι σε μια ξένη χώρα, σκέψου πόσες γνώσεις και εμπειρία σου προσφέρει μια τέτοια κίνηση. Γενικά είμαι πολύ κοινωνικό άτομο και προσαρμόζομαι εύκολα σε νέες καταστάσεις ωστόσο αν έφευγα σίγουρα το πρώτο πράγμα που θα μου έλειπε είναι η οικογένεια μου και οι άνθρωποι μου. 

Είναι οι 50-60plus έτοιμοι να μας δεχθούν ως γενιά του αύριο; 

Επαγγελματικά, Κοινωνικά, Πολιτικά.

Κρίνοντας από τον περίγυρο μου θεωρώ πως είναι έτοιμοι να μας δεχτούν ως γενιά του αύριο επαγγελματικά και κοινωνικά. Ομολογώ πως σε κάθε μου δουλειά υπήρξαν άριστες συνεργασίες και κυριαρχούσε το ομαδικό πνεύμα, χωρίς όμως να χάνετε ο ανταγωνισμός. Σπάνια αμφισβητήθηκα, λόγο του νεαρού της ηλικίας μου και όχι των γνώσεων μου. Επίσης έχω παρατηρήσει πως τα τελευταία χρόνια οι περισσότερες εταιρίες επιλέγουν νεαρά άτομα σε ηλικία γιατί αναζητούν την ανανέωση και την αναζωογόνηση του εργασιακού χώρου.  Άτομά με φιλότιμο, δίψα για μάθηση και όρεξη για δουλειά, πράγμα το οποίο δίνει μια νότα ελπίδας στους νέους της εποχής μας. Σαφώς πάντα υπάρχουν και εξαιρέσεις. Το ίδιο πιστεύω ότι συμβαίνει και σε πολιτικό επίπεδο. Παρατηρώ πως η γενιά μας έχει μπει δυναμικά στο κομμάτι της πολιτικής και κάθε άλλο παρά κατακριτέο δεν είναι. Προσωπικά θυμάμαι τον εαυτό μου αποστασιοποιημένο σε τέτοια ζητήματα, ωστόσο πιστεύω πως η γενιά μας μπορεί να δώσει μια διαφορετική νότα σε αυτό τον τομέα.

Είσαι κοινωνικοποιημένο άτομο σε ότι αφορά κοινωνικά, διεθνή, 

περιβαλλοντικά ζητήματα, θέματα γύρω από τα ζωάκια, κλπ; 

Αν και δεν έτυχε να λάβω μέρος σε κάποιο μαραθώνιο ή παρεμφερείς εκδηλώσεις, έχω καθημερινές συνήθειες που θέλω να πιστεύω πως με κάνουν ένα ευαισθητοποιημένο άτομο όσον αφορά τα περιβαλλοντικά, κοινωνικά  και ζητήματα με ζωάκια. Πρώτα από όλα μου είναι τόσο αυθόρμητο να βοηθάω κόσμο έξω, ηλικιωμένους , άτομα με ειδικές ανάγκες, μου δίνει ευχαρίστηση και με γεμίζει. Επίσης η ανακύκλωση είναι μία ακόμα από τις καθημερινές μου συνήθειες. Παρόλο που δεν ανήκω σε κάποιο φιλοζωικό σωματείο προσπαθώ όσο μπορώ μέσα από  ενέργειες  που δεν είναι αναγκαίο πάντα να γίνονται  γνώστες, να βοηθάω  τα ζώα. Μέσα από μια τέτοια ενέργεια απέκτησα και τον Αχιλλέα, τον γάτο ο οποίος έχει δώσει μια ευχάριστη νότα στη καθημερινότητα της αγαπημένης μου γιαγιάς.

Ποιο το παράπονο σου από την γενιά μας; 

Τι σε ενοχλεί; 

Το παράπονο μου είναι πως λόγο της μεγάλης επήρειας των social υπάρχει μία σύγχυση και πολλοί έχουν χάσει τη μοναδικότητα τους. Δεν δίνουν βάσει τόσο στο να καλλιεργήσουν το μέσα και κρίνουν με ότι βλέπουν επιφανειακά. Κάποιες φορές μάλιστα χάνουμε την πραγματική ουσία ύπαρξης των εφαρμογών κοινωνικής δικτύωσης. Βάζω και εμένα μέσα σε αυτό καθώς είμαι ένα άτομο που μου αρέσει να κάνω χρήση των social media και έχω παρεξηγηθεί αρκετές φορές για αυτό. Επίσης ένα ακόμα από τα πράγματα που με στεναχωρεί είναι το γεγονός της ανασφάλειας που δημιουργείτε μέσα από αυτά και η ανάγκη διαρκούς επιβεβαίωσης. Παρατηρώ πως έχουμε μπει στη χρήση του ψηφιακού κόσμου για τα καλά, εξάλλου το τελευταίο διάστημα τα κάνουμε όλα από εκεί (διαφημίσεις, αγορές, ενημερώσεις) λόγο της ‘κατάστασης’ covid-19 που βιώνουμε. Προσωπικά αν με ρωτάς δεν το βρίσκω απόλυτα κακό απλά θεωρώ πως είναι κάτι νέο για όλους και βρισκόμαστε σε ένα μεταβατικό στάδιο εξέλιξης. Με σωστή διαχείριση χρόνου πιστεύω πως αργά ή γρήγορα θα βρεθούν οι ισορροπίες. 

Πως βιώνεις την οικονομική και κοινωνική κρίση που περνά η πατρίδα μας εδώ και 12-13 χρόνια; 

Τι σε ταλαιπωρεί; Εργασιακά, Κοινωνικά μα και σαν άτομο στην απλή σου ζωή.

Όπως οι περισσότερες ελληνικές οικογένειες έτσι και η δική μου βίωσε στο πετσί της την οικονομική κρίση. Γενικά είμαι άνθρωπος που προσαρμόζεται σε όλες τις νέες συνθήκες και παρόλο που δεν απαίτησα πράγματα από την οικογένεια μου, αυτοί φρόντισαν να μην μου λείψει τίποτα, ειδικά στα πρώτα μου βήματα. Ευτυχώς η κρίση δεν επηρέασε τις σχέσεις και τις αξίες της οικογένειας μου. Η μητέρα μου φροντίζει συνεχώς να μου μεταδίδει τις θετικές της σκέψεις και να βρίσκει τα όμορφα πράγματα μέσα από τις δυσκολίες, κάτι το οποίο μου έχει μάθει να κάνω και η ίδια. Από την άλλη μεριά αρκετοί είναι οι φίλοι μου , που έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό, αναζητώντας ένα πιο σταθερό περιβάλλον εργασίας και καλύτερες συνθήκες ζωής. Προσωπικά δεν επαναπαύομαι, θεωρώ πως πάντα πρέπει να προσπαθούμε για να αποκτήσουμε ότι πραγματικά επιθυμούμε επαγγελματικά αλλά και σε προσωπικό επίπεδο. Το παν είναι να πιστεύεις στον εαυτό σου, να βελτιώνεσαι και να μαθαίνεις από τα λάθη σου. Για όλους υπάρχει μία θέση εκεί έξω και στον κοινωνικό και στον επαγγελματικό τομέα. 

Πως βίωσες και βιώνεις τον covid 19 και τα αποτελέσματα του;

Τι να πρωτοπεί κανείς για την κατάσταση που βιώνουμε τους τελευταίους μήνες. Το πρώτο lockdown ήταν κάτι πρωτόγνωρο για όλους μας. Επικρατούσε μια γενική σύγχυση και αυτό προκαλούσε επιπόλαιες κινήσεις. Ωστόσο ο καθένας μας το αντιλαμβάνεται και το βιώνει διαφορετικά. Μετά το πρώτο σοκ βρήκα την κατάσταση σαν ευκαιρία να αφιερώσω χρόνο στον εαυτό μου. Το tip είναι να μην αφήσεις τα γεγονότα να επηρεάσουν τη ψυχολογία σου , θέλω να πω, πάντα έρχονται δύσκολες μέρες αλλά είναι κάτι που περνάμε και κάνουμε για το κοινωνικό καλό. Άρχισα λοιπόν να διαβάζω βιβλία, να ακούω μουσική, να βλέπω ταινίες και αφιέρωσα αρκετό χρόνο στη μαγειρική. Φυσικά δεν έχασα την επαφή με την οικογένεια μου και τους φίλους μου, μάλιστα μου δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσω με άτομα που είχα καιρό να επικοινωνήσω λόγο των υποχρεώσεων και αυτό το οφείλω στην τεχνολογία. Σαφώς δεν είναι το ίδιο και δεν συγκρίνεται με το να έχεις άμεση επαφή με τον άνθρωπο σου αλλά είναι μια δίαυλος επικοινωνίας. Από την άλλη αυτή η κατάσταση με θυμώνει γιατί με κρατάει στάσιμη και μου στερεί ταξίδια και αναμνήσεις με αγαπημένα μου άτομα. Σε καμία περίπτωση δεν το απολαμβάνω αλλά κάνω υπομονή και προσπαθώ να μην χάνω την ενέργεια μου εξάλλου όπως λέω και στους δικούς μου, τα καλύτερα έρχονται! Είναι σημαντικό να τελειώσει όλο αυτό και να έχουμε όλοι την υγεία μας.

Σου δίνω ένα τζίνι με 3 ευχές… ποιες ευχές κάνεις;

Τώρα μου βάζεις δύσκολα... για να δούμε…

 σίγουρα η πρώτη ευχή θα ήταν: Να τελειώσει ο covid-19 και να γυρίσουμε στην καθημερινότητα μας υγιείς. Είμαι σίγουρη πως σε όλους μας έχει λείψει αυτό.  

Η δεύτερη ευχή θα ήταν να πετύχω όλους τους προσωπικούς στόχους που έχω θέσει ως τώρα. Τέλος για τρίτη ευχή θα ήθελα… να έχω άπειρες ευχές! Το δικαιούμαι έτσι ; Έχω πολλά ακόμα να ζητήσω.

Μια θετική - ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο; Ποιο είναι το προσωπικό σου μότο; 

Η φράση που σε παρακινεί, αν θες, που σε εμπνέει. Κάτι φωτεινό για την νέα χρονιά.

Όπως προανέφερα διανύουμε ένα μεταβατικό στάδιο εξέλιξης. Δεν χάνω την ελπίδα μου είμαι σίγουρη πως στο τέλος θα έχουμε αίσια αποτελέσματα. Είναι στο χέρι μας να αλλάξουμε τα δεδομένα ξεκινώντας από απλά καθημερινά πράγματα και συνήθειες. Το προσωπικό μου μότο είναι Make the Difference. Το κάνε τη διαφορά είναι και ένα μότο-όνομα που με εκπροσωπεί στα social media από τότε που ξεκίνησα να τα χρησιμοποιώ. Το πιστεύω πολύ και προσπαθώ όσο μπορώ να το περάσω και σε άλλους. Ο καθένας μας έχει ξεχωριστή προσωπικότητα αρκεί να πιστέψει στον εαυτό του. Σε ένα μονότονο πλήθος πρέπει να φοράμε το πιο χρωματιστό μας χαμόγελο και να περπατάμε ανάμεσα τους. Πιστέψτε με είναι μεταδοτικό.