Νάντια Γιαννακοπούλου: Πρέπει να πάμε σε ένα νέο ΠΑΣΟΚ

«Γιατί, άραγε, βρισκόμαστε σε ένα ιδιόμορφο δημοσκοπικό τέλμα επί δύο χρόνια και δεν καταφέραμε να αυξήσουμε τις δυνάμεις μας στις εκλογές του 2019, όταν το 65% της κοινωνίας συνέθεσε ένα ρεύμα «ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ»;», αναρωτιέται η βουλευτής Δυτικού Τομέα του ΚΙΝΑΛ, Νάντια Γιαννακοπούλου, που μιλάει για όλους και για όλες. 

«Προσωπικά πιστεύω ότι πρέπει να πάμε σε ένα νέο ΠΑΣΟΚ που θα σηματοδοτήσει τη θέληση για ολική επαναφορά μας στο πολιτικό προσκήνιο, με σεβασμό στην ενιαία ιστορία και πορεία μας και όχι επιλεκτικά τμημάτων της, αλλά κυρίως με το βλέμμα στην νέα πραγματικότητα, τα προβλήματα της κοινωνίας και στις προκλήσεις του μέλλοντος».

Τα παραπάνω τονίζει η Νάντια Γιαννακοπούλου, με μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξή της στο iEidiseis.

Η βουλευτής του Δυτικού Τομέα της Β΄ Αθηνών διευκρινίζει πως δεν σκέφτεται τώρα τυχόν υποψηφιότητά της για την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ, «φωτογραφίζει» τον υποψήφιο που θα στηρίξει και αναφέρεται σε όλα τα μείζονα θέματα που αφορούν το Κίνημα Αλλαγής, αλλά και την κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση.

Πώς κρίνετε τον κ. Μητσοτάκη και την κυβέρνηση;

Ο κ. Μητσοτάκης αναλαμβάνοντας την ηγεσία της Ν.Δ κατάφερε να συσπειρώσει την Παράταξή του, να οριοθετηθεί αντιπολιτευτικά απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ, με τον οποίο τμήμα του Κόμματός του, φλέρταρε ή και συνεργαζόταν, και έτσι κατάφερε να συγκεντρώσει δυνάμεις δεξιές και κεντροδεξιές εμφανιζόμενος, ως πειστική λύση απέναντι σε ένα ΣΥΡΙΖΑ που είχε απογοητεύσει, αλλά και είχε οδηγήσει σε αγανάκτηση με το κυβερνητικό έργο του, ιδιαίτερα τη μεσαία τάξη. Έτσι, εισέπραξε το μεγαλύτερο μέρος από το 65% ενός μετώπου, που είχε δημιουργηθεί απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ και οδήγησε την Ν.Δ σε τρεις αλλεπάλληλες νίκες.

Στην συνέχεια, κατάφερε να κεφαλοποιήσει την απήχησή του στο χώρο του Κέντρου, ως «μεταρρυθμιστική δύναμη» ευθύνης και σοβαρής διαχείρισης, αυξάνοντας το πολιτικό του κεφάλαιο με τη σωστή αντίδραση στα γεγονότα του Έβρου και στην πρώτη φάση της πανδημίας.

Ωστόσο, από τότε άρχισαν τα δύσκολα. Οι «μεταρρυθμίσεις» του, πλέον, τίθενται εν αμφιβόλω και μάλιστα σε κρίσιμους τομείς, όπως η Παιδεία, η μεταρρύθμιση του δημοσίου, τα εργασιακά, η Δικαιοσύνη, κ.λ.π.. Ελέγχεται ο ίδιος και συνολικά η Κυβέρνησή του για κακή και πρόχειρη νομοθέτηση, για όχι ιδιαίτερα καλή σχέση με τον κοινωνικό και πολιτικό διάλογο. Ελέγχεται, ακόμη, γιατί στη δεύτερη και στην τρίτη φάση της πανδημίας, του ξέφυγε η κατάσταση και δεν έλαβε έγκαιρα μέτρα για την ουσιαστική ενίσχυση του ΕΣΥ, την ενίσχυση του στόλου στα Μ.Μ.Μ., κ.ά. Εμφανίζει ως επιτυχίες του τα διεθνή ανοίγματα, την ψηφιοποίηση του Κράτους, την επιτυχή οργάνωση του εμβολιασμού, αλλά θα ήταν ψευδαίσθηση να πιστέψει κανείς ότι η Ν.Δ έχει μεταβληθεί σε μια κεντρώα δύναμη. Αν ο κ.Μητσοτάκης και η Ν.Δ εμφανίζονται ότι κυριαρχούν αυτή τη στιγμή πολιτικά, αυτό οφείλεται κυρίως, στην παντελή αποτυχία, ιδιαίτερα της αντιπολιτευτικής τακτικής του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και στην έλλειψη απήχησης του Κινήματος Αλλαγής και όχι στις ικανότητες της Κυβέρνησης.

Αν ο κ.Μητσοτάκης και η Ν.Δ εμφανίζονται ότι κυριαρχούν αυτή τη στιγμή πολιτικά, αυτό οφείλεται κυρίως, στην παντελή αποτυχία, ιδιαίτερα της αντιπολιτευτικής τακτικής του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και στην έλλειψη απήχησης του Κινήματος Αλλαγής και όχι στις ικανότητες της Κυβέρνησης

Μπροστά μας έχουμε μια δύσκολη περίοδο, αυτή της μετά covid εποχής, με τις υγειονομικές επιπτώσεις να είναι ακόμη παρούσες, αλλά να εμφανίζονται πια και σημαντικές οικονομικές επιπτώσεις σε χιλιάδες επιχειρήσεις, που κινδυνεύουν με κλείσιμο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, δηλαδή τον κίνδυνο απώλειας χιλιάδων θέσεων εργασίας. Σ’ αυτό το πεδίο θα κριθεί ουσιαστικά η Κυβέρνηση, όπως και η Αντιπολίτευση και βέβαια οι πολιτικοί συσχετισμοί.

Και την αξιωματική αντιπολίτευση και τον Αλέξη Τσίπρα;

Ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να επιστρέφει σε αντιλήψεις, πρακτικές και τακτικές του 2011-2012. Με σημαία του τον λαϊκισμό, τη στείρα αντιπολίτευση και τον ισχυρισμό, ότι περίπου, ζούμε σε χούντα, με τις αναίτιες επιθέσεις ακόμη και κατά της Προέδρου της Δημοκρατίας και με μια εικόνα και αντιπολιτευτική τακτική συνολικά μηδενιστική σε όλα τα θέματα, οριοθετείται ως δύναμη συντήρησης και υπεράσπισης όλων των παθογενειών της Αντιπολίτευσης. Δείχνει, τελικά, μια πρωτοφανή αδυναμία να αναστοχαστεί την πορεία του και να εξελιχθεί σε κάτι πιο σύγχρονο και προοδευτικό. Οι αντιλήψεις του δε περί ελέγχου «των αρμών της εξουσίας», της «κανονικότητας που δεν βολεύει», όπως και οι υποθέσεις Παπαγγελόπουλου, Καλογρίτσα, κ.λ.π., αναδεικνύουν μια προσπάθεια απαράδεκτων μεθοδεύσεων παρέμβασης σε Δικαιοσύνη, ΜΜΕ και συνολικά στους θεσμούς και δείχνουν μια προβληματική σχέση δυνάμεών του με τη Δημοκρατία.

Πώς να μην χάνει λοιπόν δυνάμεις; Το 2021 δεν είναι το 2011. Πρακτικά ο ΣΥΡΙΖΑ μ΄αυτά που λέει και κάνει, βοηθάει περισσότερο την Κυβέρνηση, από ό,τι τη βοηθούν τα στελέχη της.

Νομίζω δε, ότι διαψεύδονται οικτρά, όσοι υποστήριζαν, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αλλάξει πολιτικές και πρακτικές.

Διαψεύδονται οικτρά, όσοι υποστήριζαν, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αλλάξει πολιτικές και πρακτικές

Το Κίνημα Αλλαγής εισέρχεται σε τροχιά εκλογής ηγεσίας. Εσείς συμφωνείτε με την επαναφορά στο ΠΑΣΟΚ και τα σύμβολά του;

Το μείζον ζήτημα για το Κίνημα Αλλαγής είναι να επαναχαράξουμε την πορεία μας και να δώσουμε πειστικές απαντήσεις σε κρίσιμα ερωτήματα. Γιατί, άραγε, βρισκόμαστε σε ένα ιδιόμορφο δημοσκοπικό τέλμα επί δύο χρόνια και δεν καταφέραμε να αυξήσουμε τις δυνάμεις μας στις εκλογές του 2019, όταν το 65% της κοινωνίας συνέθεσε ένα ρεύμα «ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ» ;

Γιατί πηγαινοερχόμαστε από το 6% και 7% δημοσκοπικά;

Γιατί αδυνατούμε να αξιοποιήσουμε τις φθορές της Κυβέρνησης και τις ακόμη μεγαλύτερες απώλειες του ΣΥΡΙΖΑ εμφανιζόμενοι να μη μπορούμε να παρουσιάσουμε διψήφια επίδοση, εισπράττοντας, στοιχειωδώς, από ένα χώρο του 10%-15% που φαίνεται να μετακινείται ή να θέλει να μετακινηθεί πολιτικά;

Γιατί δεν εισπράττουμε σχεδόν τίποτε από την Ν.Δ., ενώ ένα 12-14% απωλειών του ΣΥΡΙΖΑ οδεύει απευθείας στην Ν.Δ και όχι στο Κίνημα Αλλαγής;

Στην πορεία για το Συνέδριό μας και την εκλογή της νέας ηγεσίας, που θα ακολουθήσει, αυτά πρέπει να συζητήσουμε. Σε ό,τι αφορά τον τίτλο και τα σύμβολα, θα καταλήξουμε, λαμβάνοντας υπόψη: Την πραγματικότητα που λέει ότι σήμερα δεν υπάρχει το Κίνημα Αλλαγής που ξεκίνησε ως πολυκομματικός πόλος, με την συμμετοχή και του ΠΟΤΑΜΙΟΥ, της ΔΗΜΑΡ και είμαστε ένα Κίνημα στο οποίο στη συντριπτική πλειοψηφία συμμετέχουμε άνθρωποι του ΠΑΣΟΚ - Τον σεβασμό σε δυνάμεις και προσωπικότητες που συμμετέχουν στην κοινή προσπάθειά μας - Το στίγμα που θα αποφασίσουμε να εκπέμπουμε για την συνέχεια της πορείας μας. Προσωπικά πιστεύω ότι πρέπει να πάμε σε ένα νέο ΠΑΣΟΚ που θα σηματοδοτήσει τη θέληση για ολική επαναφορά μας στο πολιτικό προσκήνιο, με σεβασμό στην ενιαία ιστορία και πορεία μας και όχι επιλεκτικά τμημάτων της, αλλά κυρίως με το βλέμμα στην νέα πραγματικότητα, τα προβλήματα της κοινωνίας και στις προκλήσεις του μέλλοντος.

Υποψήφια για την ηγεσία σκέφτεστε να είστε; Ή επιλέξατε, ήδη, ποιον θα στηρίξετε;

Δεν σκέφτομαι, τώρα, τυχόν υποψηφιότητά μου. Συμμετέχω και θα συμμετέχω όμως στις κομματικές διαδικασίες, καταθέτοντας απόψεις και προτάσεις, προκειμένου η Παράταξή μας να πρωταγωνιστήσει και πάλι. Προφανώς, με απασχολεί και σκέφτομαι ποιος είναι καταλληλότερος για να ηγηθεί της Παράταξης. Το ζήτημα όμως, δεν είναι ποιόν θα στηρίξω εγώ (και δεν με εκφράζουν όσα έχουν γραφεί, γιατί ακόμη δεν έχω αποφασίσει), αλλά ο τρόπος που θα οδηγηθούμε στο Συνέδριο, οι προτάσεις και οι πολιτικές που θα ακουστούν και τελικά οι πολιτικές που θα επικρατήσουν και θα ακολουθήσουμε στο μέλλον, με σκοπό να επανακτήσουμε τις κεντρώες δημοκρατικές δυνάμεις.

Το ζήτημα δεν είναι ποιόν θα στηρίξω εγώ (και δεν με εκφράζουν όσα έχουν γραφεί, γιατί ακόμη δεν έχω αποφασίσει), αλλά ο τρόπος που θα οδηγηθούμε στο Συνέδριο, οι προτάσεις και οι πολιτικές που θα ακουστούν και τελικά οι πολιτικές που θα επικρατήσουν

Δεν μπορεί να είμαστε με όλους, γιατί τότε, ουσιαστικά, δεν είμαστε με κανέναν και το στίγμα μας θα παραμείνει χλωμό και θολό.

Θέλουμε ως νέο Πρόεδρο ένα στέλεχος που να μπορεί να εκφράσει με δυναμισμό, επάρκεια, εμπειρία και μαχητικότητα την προσπάθεια να διεισδύσουμε στο Κέντρο με λόγο μεταρρυθμιστικό.

Θα μου επιτρέψετε, λοιπόν, με αυτές τις σκέψεις να καθορίσω εγώ το χρόνο αλλά και την μορφή με την οποία θα εκδηλώσω την στήριξή μου σε κάποιο συγκεκριμένο υποψήφιο.

Θέλουμε ως νέο Πρόεδρο στο ΚΙΝΑΛ ένα στέλεχος που να μπορεί να εκφράσει με δυναμισμό, επάρκεια, εμπειρία και μαχητικότητα την προσπάθεια να διεισδύσουμε στο Κέντρο με λόγο μεταρρυθμιστικό

Κατά τη γνώμη σας, ποιο θα πρέπει να είναι το πολιτικό στίγμα του κόμματός σας; Τι θα πρέπει να σηματοδοτεί;

Όπως προανέφερα, οφείλουμε να επιχειρήσουμε μια δυναμική επανεκκίνηση, εδώ και τώρα, στην κατεύθυνση να τα αλλάξουμε όλα. Στρατηγική, αφήγημα, πολιτική πορεία, προγραμματικό λόγο, αντιπολιτευτική τακτική και ηγετική ομάδα.

Το ΠΑΣΟΚ πρέπει και μπορεί να γίνει και πάλι το ισχυρό, δυναμικό, προοδευτικό, μεταρρυθμιστικό κίνημα που θα παρέμβει και θα βάλει την σφραγίδα του στις εξελίξεις που έρχονται. Όχι μέσα από μια νοσταλγική ενατένιση ενός ηρωικού παρελθόντος, αλλά με μια νέα θεώρηση της εποχής της πανδημίας, της Κλιματικής Αλλαγής, της ψηφιακής εποχής, των μεγάλων γεωστρατηγικών διακυβευμάτων και της ανάγκης να οικοδομήσουμε μια Ελλάδα ισχυρή, με φωνή και κύρος, με ανάπτυξη, καινοτομία, με ισχυρούς θεσμούς που θα θωρακίζουν τη Δημοκρατία απέναντι σε επανεμφάνιση ακροδεξιών, μηδενιστικών και λαϊκιστικων τάσεων.

Το ΠΑΣΟΚ, το Κίνημα Αλλαγής, γενικά, πρέπει να επιστρέψει στις ρίζες του, να εκφράσει τις δυνάμεις του δημοκρατικού Κέντρου, μη εκχωρώντας το χώρο αυτό στον Κ. Μητσοτάκη, να εκφράσει, δηλαδή, τις δυνάμεις του ορθολογισμού, της μεταρρύθμισης και της σύγχρονης οικολογίας.

Το ΠΑΣΟΚ, το Κίνημα Αλλαγής, γενικά, πρέπει να επιστρέψει στις ρίζες του, να εκφράσει τις δυνάμεις του δημοκρατικού Κέντρου, μη εκχωρώντας το χώρο αυτό στον Κ. Μητσοτάκη, να εκφράσει, δηλαδή, τις δυνάμεις του ορθολογισμού, της μεταρρύθμισης και της σύγχρονης οικολογίας

Ίσες αποστάσεις από ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ; Εάν δεν υπάρξει αυτοδυναμία, μπορείτε να κάνετε Κυβέρνηση και με τη Νέα Δημοκρατία και με τον ΣΥΡΙΖΑ;

Για να πετύχουμε τους στόχους μας, όπως τουλάχιστον εγώ το αντιλαμβάνομαι, πρέπει να αφήσουμε πίσω τις Πολιτικές του μέσου όρου, των ίσων αποστάσεων, τις πολιτικές του ούτε - ούτε και το άγχος υστέρησης σε αντιπολιτευτικό οίστρο από το ΣΥΡΙΖΑ. Να συνειδητοποιήσουμε, ότι η γενική επίκληση της αυτονομίας δεν συνιστά, από μόνη της, πολιτικό αφήγημα, αλλά κουραστική επανάληψη μιας αυτονόητης αλήθειας για κάθε κόμμα. Να διαμορφώσουμε ένα σύγχρονο, προοδευτικό αφήγημα, που θα το εκφράσει μια νέα δυναμική ηγεσία, που θα δίνει παντού το πολιτικό παρόν και θα διαθέτει την ορμή και την εμπειρία. Αυτό είναι το ζητούμενο και όχι να μπαίνουμε σε διλήμματα που δεν υφίστανται.

Κύριε Σκουρή, δεν είμαστε συμπλήρωμα κανενός. Ας μην γελιόμαστε. Στις επόμενες εκλογές η Ν.Δ θα επιδιώξει μέσα από διπλές εκλογές να κάψει την απλή αναλογική και να κάνει αυτοδύναμη Κυβέρνηση, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως είναι σήμερα, οδεύει σε νέα ήττα, από την οποία δεν σώζεται με συνεργασίες που δεν πιστεύει και οι πολιτικές του αντιλήψεις τις καθιστούν απαγορευτικές.

Πιο απλά, τόσο η Ν.Δ. όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν θέλουν συνεργασία με το Κίνημα Αλλαγής, να μας «καταπιούν» θέλουν, έναν έναν ή όλους μαζί. Γι’ αυτό πρέπει και εμείς να κάνουμε, σωστά, τη δουλειά μας. Να αγωνιστούμε για να γίνει και πάλι το ΠΑΣΟΚ μεγάλο κόμμα, όπως απαιτεί η κοινωνία και οι ανάγκες της.

Από εκεί και πέρα κάποιοι φαίνεται να ξεχνούν την ιστορία και το αλφαβητάρι της Πολιτικής.

Το ΠΑΣΟΚ συνεργάστηκε με την Ν.Δ και στην συνέχεια με την Ν.Δ και τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ, σε μια περίοδο που έστελναν τον Α. Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο και οι δυο τους. Το ΠΑΣΟΚ συνεργάστηκε, επίσης, με την Ν.Δ και την ΔΗΜΑΡ για να σωθεί η Ελλάδα, σε μια περίοδο που κάποιοι, αρχικά, έλεγαν, οτι δεν υπάρχει καν χρέος και στη συνέχεια, ότι θα καταργήσουν τα Μνημόνια με ένα Νόμο και ένα άρθρο. Τι θέλω να πω; Ότι το ΠΑΣΟΚ, το Κίνημα Αλλαγής όπως πάντα, αν χρειαστεί, θα «βάλει πλάτη» για το καλό της πατρίδας, αλλά με βάση προγραμματικές συγκλίσεις.

Πώς θα πρέπει να διεξαχθούν οι εσωκομματικές εκλογές; Ποίοι θα μπορούν να ψηφίσουν; Πόσους, περίπου, περιμένετε στην ψηφοφορία;

Οι εκλογές για το Συνέδριό μας, πρέπει να αποτελέσουν κοινωνικό και πολιτικό γεγονός πρώτης τάξης και να σηματοδοτήσουν με τη μαζική συμμετοχή που θα πρέπει να υπάρξει, την ολική επαναφορά μας. Κακά τα ψέματα. Με 30.000 ή 40.000 συμμετοχή, δεν θα δοθεί καθαρά το σήμα μιας επανεκκίνησης, όποιος και να εκλεγεί.

Με 30.000 ή 40.000 συμμετοχή, δεν θα δοθεί καθαρά το σήμα μιας επανεκκίνησης, όποιος και να εκλεγεί

Γι αυτό, οι διαδικασίες πρέπει να γίνουν και θα γίνουν με ανοιχτό κάλεσμα από όλους μας, όπως έχουν γίνει μέχρι τώρα, από τις διαδικασίες για την εκλογή του Γιώργου Παπανδρέου και σε όλες τις εκλογές, και να μπορεί να συμμετέχει κάθε ενεργός πολίτης, που θέλει, μέχρι την στιγμή που θα κλείνουν οι κάλπες. Πιστεύω δε, ότι όπως καινοτομήσαμε, ως κόμμα, που πρώτοι κάναμε ανοιχτές διαδικασίες για εκλογή Προέδρου, θα πρέπει, τώρα, να καθιερώσουμε και την ηλεκτρονική ψήφο. Προσπαθούμε άλλωστε τα τελευταία χρόνια να γίνουμε ένα ψηφιακό κόμμα. Ας το δείξουμε τολμώντας κι αυτό το βήμα.

Ο κίνδυνος της διάσπασης είναι υπαρκτός;

Δεν βλέπω κανένα τέτοιο κίνδυνο. Δεν νομίζω ότι υπάρχουν άλλοι που θέλουν να συμπεριφερθούν ακολουθώντας τακτικές λιποταξίας του πρόσφατου παρελθόντος για να εκλεγούν βουλευτές, με άλλο κόμμα, που καθύβριζαν μέχρι τότε.

Θεωρώ πολιτικά ανέντιμες και ανήθικες τέτοιες συμπεριφορές.

Δεν βλέπω κανένα κίνδυνο διάσπασης. Δεν νομίζω ότι υπάρχουν άλλοι που θέλουν να συμπεριφερθούν ακολουθώντας τακτικές λιποταξίας του πρόσφατου παρελθόντος για να εκλεγούν βουλευτές, με άλλο κόμμα, που καθύβριζαν μέχρι τότε

Πάντως, για να πάμε μπροστά και να υλοποιήσουμε το νέο μας όραμα, πρέπει, απαραίτητα, όποιος κι αν εκλεγεί, να έχει την αμέριστη βοήθεια, συμπαράσταση και συμπαράταξη, όχι μόνο των ανθυποψηφίων του, αλλά όλων των μελών και των στελεχών μας, γιατί η πεμπτουσία της δημοκρατίας και στα εσωτερικά των κομμάτων και ιδίως σε αυτά είναι η Αρχή της Πλειοψηφίας.