Ένα Άλμα πιο γρήγορο από την φθορά!

Υπογράφουν οι κ.κ.:

- Μπακογιάννη Μαρία, Πτυχιούχος Τμήματος Μεσογειακών Σπουδών, Παν. Αιγαίου (Ρόδος), Κατεύθυνση: Διεθνών Σχέσεων και Οργανισμών / Διαπολιτισμική Εκπαίδευση, Πάντειο Πανεπιστήμιο / Αρθρογράφος

- Μαρκόπουλος Χ. Θωμάς, Π.Μ.Σ. Διεθνών Σπουδών, Ευρωπαϊκών Σπουδών και Διπλωματίας, Παν. Μακεδονίας / Επικοινωνιολόγος / Δημοσιογράφος 

Οι Γυναίκες αποτελούν το 51% του πληθυσμού της Ελλάδας, ωστόσο στην πολιτική ζωή κατέχουν ένα πολύ μικρό ποσοστό, 25-30%, συνολικά σε κάθε επίπεδο πολιτικης: τοπικό, περιφερειακό, εθνικο, ευρωπαϊκό. Μόλις το 10% των μελών των πολιτικών επιτροπών των κομμάτων που μας εκπροσωπούν στη Βουλή είναι γυναίκες και 1 στους 6 βουλευτές είναι γυναίκα. Την ίδια στιγμή στον παγκόσμιο χάρτη του ΟΗΕ σε ό,τι αφορά τη συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική σε υπουργικές θέσεις η Ελλάδα καταλαμβάνει μόλις την 74η θέση (είτε λίγο παραπάνω, είτε λίγο λιγότερο)  ανάμεσα σε 174 χώρες. Γιατί συμβαίνει κάτι τέτοιο θα αναρωτιόταν κανείς; Μήπως δεν υπάρχουν κατάλληλα καταρτισμένες γυναίκες να εμπλακούν με την πολιτική; Σίγουρα κάτι τέτοιο δεν ισχύει! Η σύγχρονη γυναίκα έχει πλέον αποδείξει ότι οι δυνατότητες και τα ταλέντα της μπορούν να συμβάλλουν θετικά τόσο στην πολιτική όσο και στην οικονομία. Και όλα αυτά δεν είναι θεωρίες. Αντίστοιχες μελέτες αποδεικνύουν ότι οι γυναίκες είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές σε περιόδους οικονομικών κρίσεων: Είναι πιο αποτελεσματικές στη δημιουργία ισχυρών συστημάτων κοινωνικής πρόνοιας, κάτι που είναι απαραίτητο για τη μείωση της νεανικής και γενικής ανεργίας και την προστασία των οικογενειών με χαμηλό εισόδημα και αντικειμενικές αδυναμίες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η μακρινή, παγωμένη, αλλά γοητευτική Ισλανδία...

Η κα. Γιοχάννα Σιγκουρδαντότιρ, η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της χώρας ανέλαβε τα ηνία της από το 2009 έως το 2013, σε μία περίοδο που η Ισλανδία αντιμετώπιζε έντονες οικονομικές αναταράξεις. Από το 17 η Ισλανδία έχει και πάλι και (συνεχίζει) Γυναίκα ανώτερη Ηγέτιδα και μάλιστα νεότατη, την Κατρίν Γιακομπσντότιρ! Η χώρα κατάφερε να αποφύγει τη χρεωκοπία με τον καθοριστικό ρόλο που έπαιξαν οι γυναίκες στην κυβέρνηση της, καθώς δημιούργησε για πρώτη φορά στην ιστορία, ένα ισάριθμο υπουργικό συμβούλιο. Αντίστοιχη όμως ήταν η εικόνα των τραπεζών στη χώρα. Μεταξύ αυτών που χρεοκόπησαν το 2008 δεν υπήρχαν καθόλου γυναίκες μάνατζερ. Αυτές που διοικούνταν από γυναίκες, έδωσαν καλύτερα παραδείγματα για την αντιμετώπιση της κρίσης! Είναι προφανές λοιπόν ότι για να έχουμε ένα ισορροπημένο πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό σύστημα χρειαζόμαστε εξίσου γυναίκες και άντρες. Και κατά το δυνατόν νεότερες και νεότεροι. Σε αυτό το πλαίσιο, οι γυναίκες που ενδιαφέρονται να εμπλακούν στην πολιτική συναγωνίζονται ισότιμα με τους άνδρες συνυποψήφιους, εφόσον διαθέτουν τις κατάλληλες δεξιότητες. Δεν χρειάζεται να υιοθετήσουν ανδρικά πρότυπα για να διεκδικήσουν μία θέση κύρους και να ξεχωρίσουν μέσα από το έργο τους. Αρκεί να χρησιμοποιήσουν τη δύναμη που διαθέτουν και να αξιοποιήσουν χαρακτηριστικά πιο κοντά στη γυναικεία φύση, όπως η διαλλακτικότητα, η ικανότητα ανάληψης ισορροπημένου ρίσκου και η ευχέρεια να συνδυάζουν πολλά πράγματα μαζί. Επίσης είναι πολύ σημαντικό να μην χάσουν ένα βασικό χαρακτηριστικό της γυναικείας φύσης: την ενσυναίσθηση. Γυναίκες, επιτυχημένες επαγγελματικά, που αξιοποιούν μια μεγάλη γκάμα δεξιοτήτων για να μπουν στην πολιτική. Γυναίκες με ολοκληρωμένη σκέψη, λογική, ακομπλεξάριστες, με αυτοπεποίθηση, αλλά ταυτόχρονα γυναίκες με ενσυναίσθηση και ουσιαστικό λόγο, ξεφεύγοντας από τα πολιτικά κλισέ και τον ξύλινο λόγο. Παρόλα αυτά συναντούν συχνά εμπόδια όπως το ότι: - ως γυναίκες, τείνουν να λαμβάνουν μικρότερα ποσά χρηματοδότησης για τις καμπάνιες τους - αντιμετωπίζουν πιο συχνά σε σχέση με τους άντρες συνυποψήφιούς τους δημόσια κριτική για το πώς θα αντεπεξέλθουν στον ρόλο τους ως σύζυγοι/μητέρες, κ.α. - στην πραγματικότητα συνήθως είναι αυτές που παράλληλα με τις επαγγελματικές τους  υποχρεώσεις, επωμίζονται σχεδόν εξ ολοκλήρου και τις οικογενειακές. Πώς μπορούμε λοιπόν να υπερπηδήσουμε τα εμπόδια, ώστε οι γυναίκες που θέλουν να ξεκινήσουν πολιτική σταδιοδρομία, να μπορούν να το κάνουν με μεγαλύτερη ευκολία; Σίγουρα ο ρόλος της γυναίκας στη σύγχρονη κοινωνία έχει αλλάξει - και συνεχίζει να αλλάζει. 

Αλλά υπάρχει ακόμα πολύς δρόμος να γίνει και αυτός ο δρόμος δεν έχει να κάνει μόνο με υποχρεωτικές ποσοστώσεις ή με πολιτικές περί ισότητας ή διαφορετικότητας – αυτά αποτελούν το μέσο πίεσης και πρέπει να υπάρχουν, όμως δεν αποτελούν την λύση. Έχει να κάνει με αλλαγή κουλτούρας και την ενίσχυση των δομών απασχόλησης για τα παιδιά κυρίως σε προσχολικές ηλικίες, καθώς και του συστήματος κοινωνικής πρόνοιας για την ουσιαστική μέριμνα της τρίτης ηλικίας, ώστε η σύγχρονη γυναίκα να μπορέσει να προσφέρει στα κοινά, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Εξάλλου οι ορθές και υγιείς πρακτικές για την ενίσχυση της συμμετοχής των γυναικών στην ευρύτερη πολιτική ενασχόληση, που εφαρμόστηκαν σε: Ολλανδία, Βέλγιο, Ισλανδία, Νορβηγία, Δανία, Εσθονία, Φινλανδία, Σουηδία, Καναδάς, Ταιβάν, Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία είναι χώρες που σήμερα έχουν ίσο ή σχεδόν ίσο αριθμό γυναικών και ανδρών κομματικών και πολιτικών στελεχών, βουλευτών, υπουργών και γενικά ηγετών και ανώτερων ηγεσιών, είναι γνωστές και γίνονται γνωστές! Σπουδαίο ρόλο δεν παίζει αν οι νεαρές ή και μεγαλύτερες κυρίες που θα μπουνε δυναμικά στην κάθε βαθμίδας πολιτική είναι Κεντρώες, Αριστερές ή Δεξιές! Δεν έχουμε παρά να υιοθετήσουμε ορισμένες ή και όλες τις λογικές και πράξεις ετούτες ώστε να κάνουμε ''Ένα Άλμα πιο γρήγορο από την φθορά''! Το αξίζει η σημερινή κοινωνία, το χρειάζεται η Ελλάδα.