Sorry not sorry, μα πολλά ζητήματα τα βλέπω πρώτα με την Επικοινωνιακή τους Υπόσταση. Κάπως ψύχραιμα, αν μπορώ. Ορολογία είναι, πολιτικής επιστήμης. Ένα κόμμα ως ''μεγάλη ομπρέλα'' ή ένα κόμμα που θέλει ''λίγο απ' όλα'' χρησιμοποιείται σε σχέση με την πολιτική ενός πολιτικού κόμματος που επιτρέπει ή ενθαρρύνει ένα ευρύ (πολλές φορές ευρύτατο) φάσμα απόψεων μεταξύ των μελών και στελεχών του. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με άλλα κόμματα που υπερασπίζονται μια αποφασιστική και μοναδική ιδεολογία και αναζητούν ψηφοφόρους που τηρούν μονάχα αυτήν την ιδεολογία και πείθουν τους ανθρώπους προς αυτήν και μόνο αυτήν. Γνώσεις που απέκτησα από τους καθηγητές μου, κάποτε, τον κο. Πρ.Γιαννά (ΤΕΙ ΔΥΤ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ) και τον κο. Γ.Κωνσταντινίδη (ΠΑΝ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ). Στο εξωτερικό π.χ. κόμματα και κινήματα όπως το Δημοκρατικό Κόμμα ΗΠΑ, το Χριστιανοδημοκρατιό και Χριστιανοκοινωνικό Κόμμα Γερμανίας και το Κόμμα του Γάλλου Προέδρου κου. Εμμαν.Μακρόν ''Η Δημοκρατία σε Κίνηση''. Στην 1η κατηγορία ανήκουν παλαιότερα και σημερινά κόμματα και κινήματα της Ελλάδος όπως, το Κόμμα των Φιλελευθέρων (Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος), το Λαικό Κόμμα, η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.. Στην 2η κατηγόρια: το Κ.Κ.Ε., ο ΛΑ.Ο.Σ. και η ΜΕΡΑ25 ή οι Οικολόγοι, κλπ. Κεντρική -και μεγάλη διαφορά- της μια κατηγορίας από την άλλη:
Τα πρώτα κόμματα θέλουν και έχουν κυβερνήσει και θα ξανακυβερνήσουν. Τα 2α όχι, ή όχι μόνα τους, γενικά δύσκολο το να κυβερνήσουν ποτέ, καθότι ποτέ δεν θα απλώσουν σε μεγάλες και πλατιάς κοινωνικές μάζες τα ποσοστά τους. Η Ν.Δ. στην εποχή Κ.Κ.Μητσοτάκη ''ρουφά'' ψήφους από 4 ιδεολογικες-κοινωνικες δεξαμενές: Δεξιά, Κεντροδεξιά, Κέντρο, Κεντροαριστερά. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Π.Σ. με τον Αλ.Τσίπρα από 3: Αριστερά, Κεντροαριστερά και ολίγον από Κέντρο. Σκοπός τους -και είναι απόλυτα λογικό- να αγγίξουν ποσοστά της τάξεως του 35-40%. Κάτι που είναι τρομακτικά δύσκολο για το κόμμα Βαρουφάκη ή το κόμμα Τράγκα π.χ.! Μην γελιέστε! Για αυτό, αγαπητές φιλες και αγαπητοι φιλοι, μην απορείτε ούτε για 1 λεπτό γιατί θέλουν να έχουν στις τάξεις τους στελεχη και μελη όπως π.χ. τον κο. Κεδίκογλου και π.χ. την κα. Λατινοπούλου. Υπάρχει τεράστια ανάγκη για μια διαρκώς κοινωνική και πολιτική, δυναμική επέκταση και κατά το δυνατόν απόλυτη κυριαρχία και για αυτό η ιδεολογική και κομματική τεράστια ανοχή σε παλαιά ή νέα ατοπήματα. Σεβαστές απόλυτα και λογικά αποδεκτές οι όποιες διαφωνίες, είτε με τον κύριο που ανέφερα, είτε με την κυρία. Δεν έχω κάτι προσωπικό μαζί τους! Δεν τους κρίνω, μα ούτε και ενθαρρύνω κάτι. Συνειδητά απέχω να πω απόψεις μου για πολλα, γιατι πολυ απλα, δεν θελω και δεν χρειάζεται. Όλα είναι μέσα στο πρόγραμμα. Ο κυρίαρχος Ελληνικός Λαός θα κρίνει και εκείνους και τα 2 μεγάλα κόμματα και εμένα και ολες/ολους μας. Όμως μην ζητάτε ''διαγραφές'' και μην απορείτε ''γιατί αυτόν/γιατί τον αλλον'', ''τι τον θέλει στο κομμα'' κλπ... Μην ψέγετε ούτε τον κο. Μητσοτάκη, ούτε τον κο. Τσίπρα, πολύ σκληρά. Το 40% κατακτιέται πολύ δύσκολα! Ειδικά από το 2012 και μετά, στην Ελλάδα... Και να σας πω και κατι, έχουμε ολες και ολοι πολύ σημαντικότερα προβλήματα να λύσουμε και ζητήματα να ασχοληθούμε think about it.
ΥΓ: Δεν είναι λίγες και λίγοι, οι εσωκομματικοί αντίπαλοι που τρίβουν τα χέρια τους... και στην Ν.Δ. και τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.... Σε 1,5 χρόνο, -άντε 2- έχουμε εθνικές εκλογές!
ΥΓ2: Οι Επικοινωνιολόγοι σώζουν... ζωές! Ορισμένες φορές. Σε μια τρελή τρελή εποχή που οι τάδε ''αδώνιδες'' τα βρίσκουν, έστω για λίγο, με τους όποιους ''καρανίκες'' ίσως πρέπει να έχουμε μεγάλες ανοχές... ίσως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου