Θ-έρως
«Καλοκαίρι αγκαλιά μου» παίζει συνέχεια στο μυαλό μου. Το καλοκαίρι είναι η αγκαλιά που περιμένω όλο το χειμώνα. Το καλοκαίρι το προσμένω, το αναμένω και υπομένω έναν χειμώνα για να βρεθώ κοντά του. Σαν τον έρωτα από απόσταση. Ξέρεις ότι το θες, ξέρεις ότι θα τον δεις αλλά ξέρεις ότι δεν μπορείς τώρα. Ελπίζεις για αυτό και η αναμονή εντείνει την επιθυμία. Επιθυμώ τα καλοκαίρια, τα ποθώ με πάθος και νιώθω τόσο ελεύθερη και ταυτόχρονα θέλω να εγκλωβιστώ αιώνια σε έναν Αύγουστο. Σε εκείνον τον Αύγουστο που σε πιάνει και με παίρνεις!! Αλήθεια τι σε πιάνει κάθε Αύγουστο; Μεγαλώνοντας με συναρπάζουν ακόμη περισσότερο τα καλοκαίρια και η γενναιοδωρία του Αυγούστου.
Μέσα σε έναν μήνα γεύεσαι μια ολόκληρη εποχή. Μεγαλώνοντας οργανώνω τα καλοκαίρια μου χωρίς δεσμεύσεις σε προγράμματα μόνο με εισιτήρια alle retour!! Retour είναι πάντα τελευταία στιγμή. Τα καλοκαίρια μου είναι ένα τηλέφωνο απόσταση, ένα εισιτήριο απόσταση, ένα αεροπλάνο απόσταση με πολλά πρόσωπα, στιγμές και αναμνήσεις για τη βαλίτσα του χειμώνα και ιστορίες που δεν θα ειπωθούν (ίσως γραφτούν). Είναι ο κρύος καφές που με περιμένει στο αεροδρόμιο μαζί με γεμιστές πιπεριές σε τάπερ και μια τεράστια αγκαλιά (για το καλωσόρισμα), είναι η στάση στη πιο ζεστή φωνή της πόλης, του πλανήτη ολόκληρου, είναι σαν τη Χαλκιδική δεν έχει, είναι συζητήσεις μέχρι το ξημέρωμα σε εκείνη τη γωνία στα λαδάδικά με παρέες να αλλάζουν αλλά εμείς οι σταθεροί μένουμε μέχρι να βγει η ανατολή και να λέμε « Α ρε Ντήμη» . Είναι οι ταράτσες με θέα τη θάλασσα, γεμάτα φεγγάρια, Gin με αρώματα και κοκτέιλ. Είναι αναμνήσεις παθών, λαθών και ευχών παρόντος, παρελθόντος, μέλλοντος. Είναι τα πετρόχτιστα σοκάκια της Κορυτσάς που με γυρίζουν σε χίλια καλοκαίρια, εφηβικούς έρωτες, περιπέτειες και Οικογένεια μαζί με το Μεράκι και το Στεσάκι μου.
Είναι το «εγώ θα πάρω καπετάνιο, θα παντρευτώ ταξιδευτή» στα πιο απέραντα ηλιοβασιλέματα του Αιγαίου με μια εναλλακτική παραλλαγή του sex in the city. Είναι κάθε δεκαεφτά Αυγούστου να είμαι εκεί και εάν δεν είμαι θα είμαι. (και ποτέ δεν το γιορτάσαμε ταυτόχρονα). Είναι τόσα μισά σ αγαπώ, θα τα πούμε, θα σε δω τον Αύγουστο που δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ. Είναι οι καλοκαιρινοί έρωτες που δεν ανταμώνουν το φθινόπωρο, είναι τα πυροτεχνήματα μια στιγμής, είναι οι φιλοσοφίες, η ποίηση, το τραγούδι σε ένα υπόγειο μαγαζί για λίγους και ξεχωριστούς. Είναι όσα θέλαμε και δεν έγιναν, είναι όσα δεν περιμέναμε και ήρθαν, είναι όσα θα έρθουν και θα μας ταξιδεύουν σε καλοκαίρια αγκαλιές.
Σ’ ένα θ-έρως, σ’ένα μ-έρως γεύεσαι τόσα καλοκαίρια.
«Κλείσε το κινητό, πάρε αντηλιακό και φύγαμε για βουτιά»
«Το καλοκαίρι αυτό άσε με απλά να σ’ αγαπώ!!»
«Μετά να φύγω;»
«Θα είσαι το αιώνιο καλοκαίρι μου…»
Θ-έρως! Κείμενο από την Δήμητρα - Κλαούντια Ζόγκα
Πολιτική Επιστήμονα ΑΠΘ, BA, MSC
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου