Παρά τη συμμετοχή της στο action movie «Fast & Furious: Hobbs & Shaw» αλλά και στο «Mission: Impossible - Fallout» όπου υποδυόταν τη White Widow, η Βανέσα Κίρμπι χαρακτήρισε τον εαυτό της «σπασικλάκι του θεάτρου από το Λονδίνο».
Συμπλήρωσε μάλιστα ότι αυτό που κυνηγάει στην καριέρα της δεν είναι οι μεγάλες χολιγουντιανές παραγωγές, αλλά οι ταινίες του ανεξάρτητου αμερικανικού και ευρωπαϊκού κινηματογράφου κάνοντας ειδική μνεία στον Ναπολιτάνο Πάολο Σορεντίνο, με τον οποίο, όπως δήλωσε, έχει εμμονή.
Θεωρεί ότι η φυσική της θέση είναι στο θεατρικό σανίδι και έχει πει πολλάκις ότι η τέχνη του θεάτρου ήταν αυτή που την ώθησε να γίνει ηθοποιός. Ωστόσο, παραδέχεται πως σιγά-σιγά αυτό άλλαξε, καθώς η υποκριτική περιλαμβάνει και τον κινηματογράφο, ως εξίσου βασικό μέσο της. Στο βιογραφικό της έχει παραστάσεις με έργα του Ιψεν, του Τσέχοφ, του Σαίξπηρ, του Αρθουρ Μίλερ, του Τένεσι Ουίλιαμς.
Ανάμεσά τους και το εμβληματικό «Λεωφορείον ο Πόθος» δίπλα στην Τζίλιαν Αντερσον ως Μπλανς Ντιμπουά, το οποίο μετά το Λονδίνο ανέβηκε και στη Νέα Υόρκη χαρίζοντάς της διθυραμβικές κριτικές.
Για μια τόσο σκληροπυρηνική θεραπαινίδα της δραματικής τέχνης αποτελεί ειρωνεία της τύχης ότι γνώρισε παγκόσμια αναγνώριση μέσα από τη συμμετοχή της σε μια τηλεοπτική σειρά, έστω και αν αυτή είναι το «The Crown», όπου είχε τον ρόλο της πριγκίπισσας Μαργαρίτας στους δύο πρώτους κύκλους.
Σύμφωνα δε με πληροφορίες, οι παραγωγοί έψαχναν το κατάλληλο πρόσωπο έξι μήνες. Το BAFTA που πήρε το 2018 τους δικαίωσε για την επιλογή τους.
Η αξιοπρόσεκτη πορεία της συνεχίζεται απρόσκοπτα μέχρι σήμερα. Με την ταινία «Pieces of a Woman», που παρουσιάστηκε στο φετινό Φεστιβάλ της Βενετίας -όπου η Κίρμπι κέρδισε το Volpi Cup- η 35χρονη Βρετανίδα μπαίνει άξια στην κατηγορία των ηθοποιών για Οσκαρ.
Η πλοκή του φιλμ, το οποίο είναι μεταφορά σύγχρονου θεατρικού έργου, επικεντρώνεται στον συναισθηματικό Γολγοθά μιας γυναίκας που έχασε το μωρό της κατά τον τοκετό από ιατρική αμέλεια και τις μεταπτώσεις στις σχέσεις με τους γύρω της αλλά και τον εαυτό της.
Το Netflix έδωσε στη δημοσιότητα το επίσημο τρέιλερ του νέου ψυχολογικού θρίλερ «Night Always Comes», με πρωταγωνίστρια τη Βανέσα Κίρμπι σε μια από τις πιο απαιτητικές ερμηνείες της καριέρας της.
Η ταινία, βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Willy Vlautin (2021), θα κάνει πρεμιέρα στην πλατφόρμα στις 15 Αυγούστου 2025.
Η υπόθεση του «Night Always Comes»
Η Κίρμπι υποδύεται τη Λινέτ, μια γυναίκα που βρίσκεται σε απόγνωση. Με μοναδικό στόχο να εξασφαλίσει 25.000 δολάρια μέσα σε μία νύχτα για να μην χάσει το σπίτι της, ξεκινά ένα επικίνδυνο ταξίδι στους δρόμους του Πόρτλαντ. Μια νύχτα γεμάτη εντάσεις, ηθικά διλήμματα και απρόβλεπτες αποφάσεις.
Πίσω από τις κάμερες
Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Benjamin Caron, γνωστός από τα «The Crown» και «Sharper», ενώ το σενάριο έχει επιμεληθεί η Sarah Conradt. Η ταινία ισορροπεί ανάμεσα στο κοινωνικό δράμα και το σφιχτοδεμένο θρίλερ, με επίκεντρο την ψυχολογική κατάρρευση μιας γυναίκας που νιώθει πως δεν της έχει μείνει τίποτα να χάσει.
Το καστ
Πλάι στη Βανέσα Κίρμπι, που δίνει μια εκρηκτική και πολυδιάστατη ερμηνεία, εμφανίζονται οι: Jennifer Jason Leigh ως Ντορίν, Zack Gottsagen ως Κένι, Stephan James, Julia Fox, Randall Park, Michael Kelly, Eli Roth.
Κίρμπι: «Σημαντικό να παίξω έναν χαρακτήρα που βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού»
Σε δηλώσεις της στο PEOPLE, η Κίρμπι εξήγησε γιατί τη συγκίνησε ο ρόλος της Λινέτ: «Ήταν σημαντικό για μένα να παίξω έναν χαρακτήρα που βρίσκεται πραγματικά στο χείλος του γκρεμού. Το σύστημα την έχει εγκαταλείψει και κάθε της κίνηση είναι απρόβλεπτη – αυτό το έκανε συναρπαστικό».
Η νέα ταινία των Marvel Studios παρουσιάζει τους Reed Richards/Mister Fantastic (Pedro Pascal), Sue Storm/Invisible Woman (Vanessa Kirby), Johnny Storm/Human Torch (Joseph Quinn) και Ben Grimm/The Thing (Ebon Moss-Bachrach) καθώς αντιμετωπίζουν τη μεγαλύτερη πρόκληση μέχρι σήμερα.
Αναγκασμένοι να ισορροπήσουν ανάμεσα στους ρόλους τους ως ήρωες και στη δύναμη του οικογενειακού τους δεσμού, πρέπει να υπερασπιστούν τη Γη από έναν αχόρταγο διαστημικό θεό που ονομάζεται Galactus (Ralph Ineson) και τον αινιγματικό του Αγγελιαφόρο, Silver Surfer (Julia Garner).
Κι αν το σχέδιο του Galactus να καταβροχθίσει ολόκληρο τον πλανήτη και όλους όσοι ζουν σε αυτόν δεν ήταν ήδη αρκετά τρομακτικό, τα πράγματα γίνονται ξαφνικά πολύ προσωπικά.
Κάπου ανάμεσα στην λογική του origin story τύπου Batman Begins και της in media res αφήγησης του νέου Σούπερμαν, η ταινία του Matt Shakman επιστρέφει στα πρώτα βήματα των υπερηρώων πίσω στα ρετροφουτουριστικά 60s της ταραγμένης Αμερικής αλλά όχι στα πολύ πρώτα, τα νηπιακά, αλλά μάλλον τα εφηβικά, καθώς έχουν ήδη προηγηθεί κάποιες περιπέτειες και τώρα αναλαμβάνουν την πιο δύσκολη, άλλη μια σωτηρία του μαρβελοκόσμου από έναν απέθαντο κακό.
Πιστή στις κόμικς απαρχές της ιστορίας, όπως και ο Σούπερμαν του Τζέιμς Γκαν, τοποθετεί την ιστορία και σε έναν χωροχρόνο από τον οποίον ξεκίνησαν και οι ιστορίες τους στα κόμικς, αλλά χρησιμοποιεί και την φαντεζί χρωματικά και χιουμοριστική και ανάλαφρη αφηγηματικά δομή εκείνων των ιστοριών.
Ξεκινώντας σαν ένα 60s sitcom με μαμά και μπαμπά τους πιο ώριμους Πέδρο Πασκάλ και Βανέσα Κίρμπι να νταντεύουν τα παιδάκια τους, τους σαν εφήβους The Thing και Human Torch.
Αυτή η τηλεοπτικίλα υβρίδιο οικογενειακού sitcom και sci fi εποχής που βγάζει συνειδητά και εκούσια η ταινία στην αρχή καθώς μας συστήνει τους χαρακτήρες αποδεικνύεται πολύ χρήσιμη, μιας και προσφέρει μια αίσθηση οικειότητας που προσφέρουν τα τηλεοπτικά προγράμματα στους θεατές τους, ότι είμαστε σαν εσάς, όχι κάποιοι κινηματογραφικοί σούπερ σταρ ούτε κάποιοι εξώκοσμοι υπερήρωες.
Λειτουργεί απόλυτα μιας και έτσι θα έβλεπε ο κόσμος τους προσφιλείς Φανταστικούς.
Οι τέσσερις ηθοποιοί έχουν καλή χημεία και δίνουν bonus στους ήρωες τους, ειδικά ο Πασκάλ με το αβίαστο coolness και sexyness και η Κίρμπι, μια εξαιρετική και υποτιμημένη ηθοποιός, η οποία δίνει τον απαιτούμενο δραματικό τόνο όταν η πλοκη φτάσει στην κορύφωση της.
Μια κορύφωση βέβαια προβλέψιμη και αναμενόμενη, όπως και όλη η ταινία, η οποία έχει να επιδείξει περισσότερη αισθητική πρωτοτυπία συγκριτικά με τους προκατόχους της, και ίσως πιο καίριο χιούμορ και ισορροπία ανάμεσα σε αυτό και στην δράση, παρά σεναριακή πρωτοτυπία.
Δεν παύει να είναι μια ακόμα μαρβελοϊστορία, καλύτερη από πολλές από τις τελευταίες!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου