...γράφει η Έλλη Παπαγγελή
Ο ρόλος της οργανωμένης πολιτικής νεολαίας στο σύγχρονο πολιτικό κόμμα δεν μπορεί παρά να είναι ένας: η πρωτοπορία. Για να το θέσουμε σωστά, η νεολαία οφείλει να είναι πάντα ένα βήμα μπροστά από το κόμμα.
Ακηδεμόνευτη, να μοιράζεται το ίδιο αξιακό πλαίσιο με τον πολιτικό οργανισμό που στηρίζει κριτικά και να αποτελεί το φυτώριο των νέων στελεχών και των νέων ιδεών. Θετικό για το κόμμα αλλά και για την Πατρίδα, που έχει ανάγκη κάθε ικμάδα δύναμης της νεολαίας της και νέες ιδέες και λύσεις για τα παλιά και νέα προβλήματα, πάντα μέσα από ένα δημοκρατικό ευρωπαϊκό πλαίσιο, χωρίς ποτέ να υποστέλλει την σημαία του πατριωτισμού και της αταλάντευτης πίστης στην δημοκρατία και τις λειτουργίες της, από τα πανεπιστήμια και τις κομματικές διαδικασίες, ως τους χώρους δουλειάς.
Ιστορικά η νεολαία της χώρας μας ήταν πάντα η πρωτοπορία στους εθνικούς και πολιτικούς αγώνες. Από τον Ιερό Λόχο των φοιτητών, που συγκεντρώθηκαν απ’ όλη την Ευρώπη για την Εθνεγερσία και έπεσαν στο Δραγατσάνι για την Ελευθερία του Γένους, μέχρι την μαζική συμμετοχή της στην αντίσταση κατά των κατακτητών το ‘40, στο έπος της ΕΟΚΑ, όπου οι αγωνιστές στρατολογούνταν συχνά από τα σχολεία αλλά και στην αντίσταση στην δικτατορία.
Η νεότητα όμως από μόνη της δεν αρκεί αν δεν συνδυάζεται με την αρετή. Έχουμε δει σε διάφορους πολιτικούς χώρους, την νεότητα να υπηρετεί βαθιά αντιδραστικές κι αντιδημοκρατικές ιδέες και να εφαρμόζει πρακτικές βλαπτικές για την κοινωνία, που οδήγησαν χώρες και λαούς σε οπισθοδρόμηση ή ακόμη και σε ποταμούς αίματος.
Η σύγχρονη νεολαία πρέπει να έχει την πλούσια κληρονομιά της ευρωπαϊκής ιδέας για την χώρα μας, με απαρέγκλιτη συνέπεια, δημοκρατική παράδοση και λειτουργία. Δεν πρέπει να μάχεται για την απομόνωσή μας. Πρέπει να προσφέρει τον φρέσκο αέρα στο κόμμα και στην ευρύτερη πολιτική ζωή, στην όλη κοινωνία. Δεν πρέπει να παρασύρεται από την χωρίς αναίτια ‘’επανάσταση’’.Η κριτική και η αμφισβήτηση, πάντα μέσα σε ένα υγιές πνεύμα συλλογικής λειτουργίας, είναι καθήκον, χωρίς όμως ποτέ να διακυβεύεται η ενότητα και χωρίς την πρόκληση εσωστρέφειας.
Στην σημερινή συγκυρία, με την ελληνική κοινωνία και ειδικότερα την νεολαία να δοκιμάζεται σκληρά, κυρίως από την μάστιγα της γιγαντούμενης ανεργίας, τα καθήκοντα της πολλαπλασιάζονται. Δεν μπορείς να έχεις υγιή κοινωνία χωρίς την αξιοπρέπεια που προσφέρει η απασχόληση, σε όλους αλλά κυρίως στους νέους. Ειδικότερα όμως η απελπισία από την ανεργία δεν οδηγεί μόνο σε αιμορραγία της χώρας από νέα μυαλά κι εργατικά χέρια, μέσα από την μετανάστευση νέων, κυρίως προς την Δυτική και Κεντρική Ευρώπη αλλά δημιουργεί και ευνοϊκές συνθήκες για την αντιδημοκρατική ριζοσπαστικοποίηση προς τα άκρα μέρους της νεολαίας, την αμφισβήτηση της ευρωπαϊκής θέσης της χώρας, εντείνει τις κοινωνικές αντιθέσεις και παγώνει την κοινωνική κινητικότητα.
Εκεί είναι διπλό το καθήκον των νέων, να προτείνουν πρωτοποριακές λύσεις και να τις υλοποιούν ταυτόχρονα, χωρίς να εξαρτώνται πάντα από τις μεγαλύτερες γενιές. Γι’ αυτό πρέπει να έχουν λόγο στα κόμματά τους και συνεπώς στην κοινωνία ολόκληρη.
...γράφει η Έλλη Παπαγγελή
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου