Αρκεί να μείνουμε άνθρωποι

Γράφει η Κωνσταντίνα Νταρακλίτση

Ναι και εγώ φοβάμαι όπως όλοι, ΝΑΙ και εγώ σέβομαι τους ανθρώπους γύρω μου και τις απόψεις τους, ΝΑΙ και εγώ έσκυψα το κεφάλι όταν ήρθαν τόσα τα χρέη στη χώρα μου χωρίς να τα έχω κάνει εγώ, ούτε οι φίλοι μου ΦΥΣΙΚΑ.


ΝΑΙ και εγω είπα θα βοηθήσω για το καλό της χώρας μου κι ας μην είχε δουλειά η μάνα μου κι ας πλήρωνε φόρους σε τηλέφωνο, Δ.Ε.Η, φαγητό  χωρίς να ξέρει το γιατί. ΕΙΠΑΜΕ θα βοηθήσουμε για να πάμε μπροστά κάποια μέρα... Μειώθηκαν οι έξοδοι, οι γονείς κλείστηκαν μέσα για να πληρώνουν, τα βλέμματά τους πιο σκοτεινά κ χαμένα, το περπάτημά τους πιο γρήγορο, δεν πειράζει λέγαμε θα προσπαθήσουμε...

Αλλά μετά κάποιος κύριος με κουστούμι είπε πως κάποιοι άλλοι με κουστούμια τον πιέζουν να αυξήσει τους φόρους. Για ποιό λόγο? αναρωτήθηκαν οι πολλοί, εφόσον οι μισθοί και οι συντάξεις έπεσαν και ο λαός πληρώνει αυξανόμενους φόρους, για ποιό  λόγο δεν υπάρχουν θετικά αποτελέσματα?

ΕΔΩ λοιπόν έρχονται να προστεθούν ορισμένα ΟΧΙ από κάποιους που πραγματικά πάλεψαν..

Σε όλα αυτά λοιπόν ο καθένας απαντά ξεχωριστά  όχι γιατί έπαψε να αγαπάει ο ένας  τον άλλον κ διχάστηκαν όπως λένε πολλοί, αλλά γιατί ο καθένας έχει περάσει το δικό του γολγοθά άλλος περισσότερο κ άλλος λιγότερο...

-ΟΧΙ θα πουν όσοι δεν κοιτούν  μόνο τον δικό  τους λογαριασμό αλλά κ εκείνους που λιμοκτονούν καθημερινά.
-ΟΧΙ θα πουν όσοι έσκυψαν το κεφάλι, πλήρωσαν φόρους για να αναστηθεί η Ελλάδα κ δεν είδαν κανένα αποτέλεσμα.
-ΟΧΙ θα πουν αυτοί που αντί για τα θετικά της Ευρώπης κ συγχρόνως το ξεπούλημα όλης της Ελλάδας στην ελίτ των "έξυπνων" με δάκρυα στα μάτια δεν μπορούσαν να εξηγήσουν στο 9χρονο παιδί τους γιατί μέχρι χθες είχε να φάει κ σήμερα όχι..
-ΟΧΙ θα πουν αυτοί που πιστεύουν ακόμα ότι η Ελλάδα κρύβει τέτοια δύναμη μέσα της κ δεν έγινε ούτε θα γίνει σαν τις χώρες που μας παρουσιάζουν, επειδή κάποιος δεν μπορεί να νιώσει τον πόνο ενός λαού κ αντί να παραμείνει σταθερός σε ό,τι ζητάει μειώνει μισθούς κ αυξάνει φόρους για να πλουτίσει εις τριπλούν κ να ταϊζει τα αδηφάγα στόματα των φίλων του..

-ΝΑΙ θα πουν όσοι έχουν φουσκωμένους  λογαριασμούς και φοβούνται για την απώλειά τους.
-ΝΑΙ  θα πουν όσοι  μέχρι σήμερα έχουν  λαδωθεί αρκετές φορές για να ξεπουλήσουν την γνώμη τους κ να περάσουν καλύτερα.
-ΝΑΙ θα πουν όσοι δεν ειχαν καμιά αυτοκτονία σε δικό τους άνθρωπο διαβάζοντας απλά το σημείωμα.. 'δεν μπορούσα να πληρώσω'..
-ΝΑΙ θα πουν όσοι πιστεύουν ακόμα ότι τα ΟΧΙ των πολλών σημαίνουν ναι υπέρ της δραχμής και της καταστροφής.
-ΝΑΙ θα πουν όσοι είναι νέοι επιχειρηματίες και βλέπουν τα όνειρά τους να πάνε στράφι ( και αναφέρομαι σε εκείνους που ισχυρίζονται ότι δεν έχουν πάρει ούτε ευρώ από μίζες και γονείς αλλά προσπάθησαν μόνοι τους). Μέχρι να φτάσει η μέρα να καταλάβουν κ αυτοί ότι με βάση την αύξηση της πείνας κ των θανάτων γύρω τους και αυτοί θα πεθάνουν  παρά τα όνειρά τους.


--Η παγκόσμια τάξη κινεί τα νήματα, μας κατευθύνει σε απόψεις, λόγους, κ στερεότυπα.. Ίσως έχει τόση δύναμη αυτός ο "ένας" που κάνει  μερικούς να πιστεύουν πως αυτό που έχει σημασία είναι η ευρώπη σαν λέξη κ όχι ο άνθρωπος σαν ουσία.. Μας κατευθύνουν ακόμα και στο να πιστεύουμε ότι είμαστε ανίκανοι κ το μόνο που μας νοιάζει είναι ο καφές κ η ξάπλα...
Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι ο διχασμός δεν είναι ανάμεσα σε δραχμή κ ευρώ, ανάμεσα σε καλούς κ κακούς, αλλά ανάμεσα σε λίγους με εξουσία που θέλουν να την αυξήσουν κι στους ΠΟΛΛΟΥΣ που πεινάνε κ βράζει η φωτιά μέσα τους.

Δεν θα πω ΝΑΙ ή ΟΧΙ.  Το μόνο που θα πω είναι να μείνουμε άνθρωποι γιατί μαζί  με αυτούς ξεχάσαμε τον ρόλο μας στο να υπάρχουμε.. Όχι  να πλουτίζουμε κ ο γείτονάς μας να πεθαίνει..να υπάρχουμε απλά, όμορφα και να γελάμε..