Δευτέρα 4 Ιουνίου 2018

Μπαμπινιώτης: Ποτέ δεν αναγνωρίστηκε από την Ελλάδα «μακεδονική γλώσσα»

Σχετική εικόνα

Ενώ στην Πρώην Γιουγκοσλάβική Δημοκρατία της Μακεδονίας πραγματοποιούνται συλλαλητήρια κατά της αλλαγής της ονομασίας του κράτους – θέλουν να μείνει σκέτο «Μακεδονία» - και ενώ οι διαπραγματεύσεις Αθηνών-Σκοπίων φαίνεται πως δεν οδηγούν τελικά σε άμεση συμφωνία (ο Ζάεφ, μόνο, δηλώνει ότι οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται), στην Ελλάδα ο γλωσσολόγος καθηγητής Γιώργος Μπαμπινιώτης θέτει τέρμα στον ισχυρισμό, ακόμα και από κυβερνητικούς κύκλους, ότι η χώρα έχει αναγνωρίσει εδώ και αρκετά χρόνια στους Σκοπιανούς να χρησιμοποιούν τον όρο «μακεδονική γλώσσα» για αυτήν που μιλάνε.

Με άρθρο του στον ενημερωτικό ιστότοπο, ο διαπρεπής γλωσσολόγος και πρώην Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών, έχοντας ιδία γνώση της Τρίτης Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα μεταξύ 17 Αυγούστου και 7 Σεπτεμβρίου του 1977, με θέμα την τυποποίηση  (standardization) των γεωγραφικών ονομάτων, αναφέρει ρητά ότι εκείνο που τότε αποφασίστηκε ήταν ο απλός μεταγραμματισμός με λατινικούς χαρακτήρες της γλώσσας των Σκοπίων, και όχι η ονομασία της ως «μακεδονικής γλώσσας»!

Κάνοντας μια γρήγορη αναδρομή στα σχετικά Πρακτικά της Διάσκεψης εκείνης, ο κ. Μπαμπινιώτης λέει ότι διαπιστώνεται  χωρίς καμιά αμφιβολία ότι στη Συνάντηση εκείνη των Αθηνών, συζητήθηκε (ως συνέχεια άλλων προηγηθεισών Διασκέψεων) ως μόνο θέμα και για πολλές χώρες και γλώσσες (Κινεζική, Αραβική, Εβραϊκή, Ινδική, Ασιατικές γλώσσες κ.ά.) το πώς θα μεταγραμματίζονται τα τοπωνύμιά τους με λατινικούς χαρακτήρες («romanization») βάσει ενός συστήματος μεταγραμματισμού (transliteration) των γραμμάτων τού αλφαβήτου τους που θα διευκολύνει να διαβάζονται ευρύτερα.

Η ελληνική αντιπροσωπία, προσθέτει, απαρτιζόμενη από γλωσσολόγους, ιστορικούς, μέλη της γεωγραφικής υπηρεσίας στρατού κ.ά., παρέστη ειδικά για το σύστημα μεταγραμματισμού τού ελληνικού αλφαβήτου, επιφυλασσόμενη να προτείνει δικό της σύστημα.

Φυσικά και δεν ετέθη ποτέ σε εκείνη τη Διάσκεψη θέμα αναγνώρισης της ονομασίας της γλώσσας των Σκοπίων ως Μακεδονικής, τονίζει ο καθηγητής κ. Μπαμπινιώτης. «Αν επρόκειτο να τεθεί τέτοιο θέμα, άλλη θα ήταν η σύνθεση τής ελληνικής αντιπροσωπίας αλλά θα εναντιωνόμαστε και όλα τα μέλη της αντιπροσωπίας που έχουν εκφράσει την αντίθεσή τους με διάφορες ευκαιρίες. Και θα χαλούσε ο κόσμος στην Ελλάδα! «.

Και επ’ ευκαιρία, συμπληρώνει, στη Διάσκεψη δεν προσήλθαν μέλη της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας αλλά ένα μόνο μέλος (Colonel Miroslav Peterska), εκπρόσωπος της Γιουγκοσλαβίας (Belgrade, Yugoslavia).
Άρα, λέει,  αυτό που αποφασίστηκε, όπως και με όλες τις άλλες γλώσσες, είναι ο απλός μεταγραμματισμός με λατινικούς χαρακτήρες της γλώσσας των Σκοπίων και όχι η ονομασία της ως «μακεδονικής γλώσσας»!

Στη «σύσταση» περιγράφεται —όπως και για τα αλφάβητα πολλών άλλων γλωσσών— πώς θα αποδίδεται λατινικά κάθε γράμμα τού κυριλλικού αλφαβήτου που χρησιμοποιούν τα Σκόπια «for the romanization of Macedonian geographical names in Yugoslavia».

«Ας σημειώσουμε εδώ ότι η ίδια η επωνυμία της σύστασης («Serbo-Croatian and Macedonian Cyrillic alphabets of Yugoslavia») δείχνει και ποιας γλωσσικής οικογενείας γλώσσα είναι η γλώσσα των Σκοπίων (ανήκει στις σλαβικές γλώσσες), γραφόμενη όπως και οι λοιπές γλώσσες τής τότε Γιουγκοσλαβικής Ομοσπονδίας, η Σερβική και η Κροατική, με το σλαβικό κυριλλικό αλφάβητο. Δεν αμφισβητούν δηλαδή ούτε καν οι ίδιοι ότι η γλώσσα τους είναι σλαβική, γι’ αυτό και γράφεται με το σλαβικό αλφάβητο όπως και οι άλλες σλαβικές γλώσσες (Σερβική, Κροατική, Βουλγαρική, Ρωσική, Πολωνική κ.ά.). Κι όμως την αποκαλούν «Μακεδονική»»!

Το σκεπτικό αυτής της αναδρομής μπορεί να αποτελέσει, νομίζω, ένα ακόμη επιχείρημα στη φαρέτρα της ελληνικής διπλωματικής διαπραγμάτευσης ότι η βουλγαροσερβική γλώσσα των Σκοπίων ούτε αναγνωρίστηκε το 1977 ούτε και τώρα μπορεί να επισημοποιηθεί ως «μακεδονική γλώσσα». Ως μέγιστη υποχώρηση θα μπορούσε να ονομάζεται «Σλαβομακεδονική», καταλήγει ο κ. Μπαμπινιώτης, σε ένα άρθρο που, εκτός του λεπτού και επίμαχου ζητήματος που πραγματεύεται, καταδεικνύει ότι η επιστημονική γνώση και η αντικειμενική διατύπωση της ιστορικής αλήθειες μπορεί να αποτρέψει πολλές παρερμηνείες και, κατ’ επέκταση, ακόμα και πολιτικές παρεκτροπές.

Πηγή: Philenews/Protagon

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου