Ιούλιος ήταν και τότε όταν το δράμα των Εβραίων της Ελλάδος ξεκινούσε. Ιούλιος του 1942 στην Γερμανοκρατούμενη Θεσσαλονίκη. Ο διοικητής Βόρειας Ελλάδος της Βέρμαχτ στρατηγός Φον Κρέντσκι ανήγγειλε πως είχε αποφασίσει να επιστρατεύσει τον εβραϊκό πληθυσμό της Θεσσαλονίκης για εργάτες, και διέταξε τους άντρες εβραίους της πόλης να συγκεντρωθούν στην πλατεία Ελευθερίας στις 11 Ιουλίου για να τους καταγράψουν.
Την ημέρα εκείνη όλοι οι Εβραίοι πηγαίνουν στην πλατεία Ελευθερίας με το πρόσχημα να παραλάβουν τις κάρτες εργασίας τους. Εκεί όμως τους περίμενε ο χλευασμός και η ταπείνωση.
Μέσα στον καυτό ήλιο του καλοκαιριού περίμεναν οι Εβραίοι υπομονετικά την καταγραφή τους. Απαγορευόταν να φορούν το εβραϊκό καπελάκι (κιπά).Μην ξεχνάμε πως ήταν Σάββατο, το οποίο Σάββατο είναι ιερή μέρα για τον εβραϊσμό, όπως είναι η Κυριακή για το Χριστιανισμό. Εκεί οι Γερμανοί κατακτητές υποχρέωναν τους εβραίους να κάνουν αθλητικές ασκήσεις μέσα στον ήλιο. Άλλοι λιποθυμούσαν, άλλοι δεχόταν προπηλακισμούς από τους Ναζί .Ήταν μια κατάσταση πλήρους εξευτελισμού του ανθρώπινου είδους. Πολλοί συμπολίτες έβλεπαν αυτό το μαρτύριο και γελούσαν δεν θα ήταν καθόλου υπερβολικό να πούμε πως θαύμαζαν τους Ναζί.
Βέβαια υπήρχε και μια μερίδα πολιτών που ήθελαν να κάνουν κάτι να βοηθήσουν τους Εβραίους αλλά δεν μπορούσαν. Στο τέλος της ημέρας αφέθηκαν ελεύθεροι και επέστρεψαν στα σπίτια τους. Αμέσως ήρθε διαταγή πως 10.000 Εβραίοι έπρεπε να παρουσιαστούν για να εργαστούν σε δημόσια έργα για λογαριασμό της Βέρμαχτ. Η κοινότητα της Θεσσαλονίκης το μόνο που κατάφερε ύστερα από διαπραγματεύσεις ήταν να πετύχουν μέσω ενός μεγάλου χρηματικού ποσού να αφεθούν οι εβραίοι ελεύθεροι. Βέβαια αυτό δεν θα άλλαζε την κατάσταση και κανείς δεν θα γλίτωνε από τα τρένα του θανάτου και τις λίστες του εκτοπισμού.
Η ημέρα εκείνη ονομάστηκε Black Shabbat, μαύρο Σάββατο και μέχρι σήμερα εκείνη η μαύρη μέρα συμβολίζει την έναρξη του Ολοκαυτώματος του εβραϊκού πληθυσμού στη Θεσσαλονίκη.
Αριέλ Λεκαδίτης
Ιστορικός Ολοκαυτώματος
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου