Σαλέπη Στέλλα | Αγωνίζεσαι για να έχεις αυτό που θέλεις, σήμερα ή αύριο θα το έχεις

Αρχικά Στέλλα θα μου πεις τα βασικά για σένα: Καταγωγή, επάγγελμα, σπουδές, οικογένεια, χόμπι, ασχολίες εκτός εργασίας κλπ.

Ονομάζομαι Σαλέπη Στέλλα και είμαι 22 χρονών. Είμαι από τα Νέα Βρασνά Θεσσαλονίκης και είμαι απόφοιτος του τμήματος Πολιτικών Επιστημών Κομοτηνής. Σπουδάζω εξ αποστάσεως στην Αγγλία καθώς έχω ασχοληθεί με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ασχολούμαι 4 χρόνια με τον Ελληνικό Οργανισμό Πολιτικών Επιστημόνων καθώς διατελώ τα καθήκοντα της Συντονίστριας του ΕΟΠΕ στην Αντιπροσωπεία Θεσσαλονίκης. Επιπροσθέτως, είμαι υπεύθυνη στο Ελληνικό Ινστιτούτο για τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών.

Τι κάνεις επαγγελματικά αυτόν τον καιρό; Με τι ασχολείσαι ή ετοιμάζεσαι να ασχοληθείς; Ποια τα πλάνα σου για την περίοδο αυτή;

Οι βλέψεις μου για αυτό το διάστημα είναι να πραγματοποιήσω ένα μεταπτυχιακό που θέλω στη Θεσσαλονίκη καθώς και να ασχοληθώ πιο εντεταμένα με την τοπική αυτοδιοίκηση. Επίσης, ετοιμάζω την προσομοίωση δημοτικού συμβουλίου που θα πραγματοποιηθεί για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη.

Eχεις δεχθεί κάποιας μορφής μπούλινκ ως γυναίκα και ως περσόνα; Στον επαγγελματικό σου χώρο ή στην καθημερινότητα γενικά.

Δεν έχω δεχθεί κάποιας μορφής μπούλινγκ έως τώρα. Παρόλα αυτά συνεργάζομαι με ανθρώπους που υπήρξαν θύματα.

Ποιο το παράπονο σου από την γενιά μας (18-38);

Δεν είναι ακριβώς παράπονο. Είναι μια απογοήτευση ή μια μπόρα που είμαι σίγουρη πως θα περάσει. Μετά από κάθε μπόρα έρχεται και το ουράνιο τόξο. Θεωρώ πως η δικιά μας η γενιά βιώνει καθημερινά έναν δύσκολο αγώνα προσαρμογής τόσο στην κοινωνία όσο και στην επαγγελματική αποκατάσταση. Θεωρώ πως είμαστε η γενιά η οποία κρύβει έναν θησαυρό ονείρων που δεν μπορεί να πραγματοποιήσει. Δεν θεωρώ όμως πως αυτό πρέπει να είναι αφορμή για να φύγουν οι νέοι από την Ελλάδα.

Πως βιώνεις την οικονομική - πολιτική κρίση της πατρίδας μας;

Δυστυχώς η οικονομική κρίση στην Ελλάδα δεν απασχολεί μόνο τους γονείς αλλά και τους νέους. Δυστυχώς η οικονομική κρίση δεν αφήνει φοιτητές να συνεχίσουν τις σπουδές τους λόγω του οικονομικού κόστους, να βρουν μια επαγγελματική αποκατάσταση στο πτυχίο τους πάνω. Ακόμα και μέλος του ΟΑΕΔ να είναι κάποιος νέος για να καταρτιστεί σε ένα πρόγραμμα 6μηνο θα πρέπει να πληροί πολλές προϋποθέσεις.

Μια θετική - ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο;

Θεωρώ αυτό που προανέφερα και παραπάνω. Ότι για την δική μας γενιά θα βγει αυτό το «ουράνιο τόξο» και κάποια στιγμή οι νέοι θα μπορέσουν να εκπληρώσουν τα όνειρά τους.

Ποιο είναι το προσωπικό σου μότο; Η φράση που σε παρακινεί.

Αγωνίζεσαι για να έχεις αυτό που θέλεις, σήμερα ή αύριο θα το έχεις.