Ιωάννης Παναγιώτης Τόλης | Το κοινό σημείο που έχει η Ιατρική με τη γνήσια Πολιτική είναι η Προσφορά στο Συνάνθρωπο

Αρχικά αγαπητέ θα μου πεις τα βασικά για σένα: 
Καταγωγή, επάγγελμα, σπουδές, χόμπι, ασχολίες εκτός εργασίας, οικογένεια, κλπ. 
(Μπορείς να είσαι όσο λαλίστατος θες!)

Γεννήθηκα το 1997 στο Περιστέρι Αττικής από δύο μικρούς σε ηλικία γονείς 21 ο πατέρας μου και 20 η μητέρα μου. Ήμουν ένα πολύ ζωηρό παιδί γι' αυτό και παρέμεινα μοναχογιός. Οι γονείς μου θέλοντας να διοχετεύσουν κάπου όλη αυτή την ενέργειά μου με έγραψαν σε ηλικία μόλις τεσσάρων ετών στο Δημοτικό Κολυμβητήριο Χαϊδαρίου όπου εκεί παρέμεινα για τέσσερα χρόνια προχωρώντας αρκετά γρήγορα για την ηλικία μου κάνοντας διακρίσεις σε όλους τους αγώνες τους οποίους συμμετείχα. Στην ηλικία των οχτώ καθώς συνέχιζα να είμαι ανήσυχο πνεύμα αποφασίσαμε με τους γονείς μου ότι ήθελα να ασχοληθώ με κάτι πιο δυναμικό και έτσι γράφτηκα στον Αθλητικό Σύλλογο "Zeus" Περιστερίου όπου ξεκίνησε το ταξίδι μου στα μαχητικά αθλήματα. Το 2007 σε ηλικία δέκα ετών συμμετείχα σε διεθνές πρωτάθλημα κατάφερα να γίνω Παγκόσμιος Πρωταθλητής με προπονητή το Δημήτρη Κατσιάρα όπου συνέχισα να είμαι ως το 2012. Το 2013 ως επίσημο μέλος της Εθνικής ομάδας της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Kick-Boxing (ΠΟΚ) στέφθηκα Πανευρωπαϊκός Πρωταθλητής. Σε ηλικία 15 ετών γνώρισα σε σεμινάριο επαγγελματικής πυγμαχίας στη Πάτρα τον Παγκόσμιο Πρωταθλητή Μιχάλη Αρναούτη όπου έκανε επιτυχημένη καριέρα στις ΗΠΑ όπου και διέμενε. Ξεχώρισε το ταλέντο μου και με παρέπεμψε να ασχοληθώ επαγγελματικά με την πυγμαχία όπως και έγινε το 2015. Επιπροσθέτως την ίδια χρονιά πέτυχα στις εισαγωγικές εξετάσεις στην Ιατρική Σχολή Αθηνών στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ) και σήμερα βρίσκομαι στο τέταρτο έτος. Στον ελεύθερο μου χρόνο μου αρέσει να πηγαίνω σινεμά με φίλους, βόλτες στη φύση θάλασσα, βουνό κλπ. Πολλές φορές τα βράδια που δεν έχει κίνηση μου αρέσει να κάνω βόλτες με το αυτοκίνητο. Επίσης είμαι λάτρης του φαγητού και των ταξιδιών.

Τι κάνεις επαγγελματικά αυτόν τον καιρό; 
Με τι ασχολείσαι ή ετοιμάζεσαι να ασχοληθείς; 
Ποια τα πλάνα σου για την περίοδο αυτή; 

Αυτό το διάστημα όπως είπα και παραπάνω φοιτώ στο τέταρτο έτος της Ιατρικής Σχολής Αθηνών και είμαι υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος του συνδυασμού Νέα Αρχή για την Αττική με το Γιώργο Πατούλη. Άμεσος στόχος είναι αυτή τη περίοδο είναι η συνεχής ανοδική πορεία μου στο χώρο της Ιατρικής και να καταφέρω να κερδίσω τη νέα αυτή μάχη στο νέο δρόμο της ζωής μου, αυτόν της πολιτικής και αυτό φυσικά γιατί νιώθω την ανάγκη να βοηθήσω έμπρακτα τον τόπο που μεγάλωσα και τους συμπολίτες μου. Άλλωστε αυτό είναι το κοινό σημείο που έχει η Ιατρική με τη γνήσια πολιτική. Την προσφορά στο συνάνθρωπο! 

Ως δραστήριος και δυναμικός κύριος -και μάλιστα νέος- βιώνεις διακρίσεις/μπούλινκ/επιθέσεις στον επαγγελματικό σου χώρο από άτομα ‘’φτασμένα’’; 

Είναι οι 50άρηδες έτοιμοι να μας δεχθούν; 

Είμαι ένας άνθρωπος που λόγω της ενασχόλησης μου με τον πρωταθλητισμό από πολύ μικρή ηλικία έχω γαλουχηθεί έτσι ώστε να μη μπορώ εύκολα να γίνω θύμα Bulling. Η προσωπικότητά μου θα έλεγα ότι είναι από ισχυρό κράμα. Οι περισσότεροι το καταλαβαίνουν αυτό από τις πρώτες κιόλας στιγμές μαζί μου οπότε με αντιμετωπίζουν με ανάλογη συμπεριφορά. Σίγουρα υπάρχουν και άνθρωποι που θα προσπαθήσουν να σε "ρίξουν στον καναβάτσο" όπως θα έλεγα με την αθλητική ιδιότητα αλλά αυτό που εχω να πω είναι πως ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό! Αν έχω μάθει κάτι όλα αυτά τα χρόνια μέσα στα Ring είναι ότι ακόμα κι αν πέσεις πρέπει να βρεις τρόπο να σηκωθείς και να κερδίσεις! Επιτρέπεται να πέσεις επιβάλλεται να σηκωθείς θα έλεγα εγώ... 

Είσαι ευαίσθητος και κοινωνικοποιημένος, σε ότι αφορά κοινωνικά, πολιτικά, διεθνή, περιβαλλοντικά ζητήματα, θέματα γύρω από τα ζωάκια; 

Η επιλογή της ενασχόλησης μου με την Ιατρική και τα κοινά όπως είπαμε δεν ήταν τυχαία. Είμαι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένος σε θέματα που έχουν να κάνουν με οτιδήποτε είναι σε μια δυσχερή θέση και θέλω να αποτελώ ασπίδα είτε αυτό έχει να κάνει με τη χώρα μου, είτε με παιδιά, ανθρώπους της τρίτης ηλικίας ή ζώα. Πιστεύω το να μπορείς να προσφέρεις σε οποιονδήποτε έχει ανάγκη είναι το πραγματικό νόημα της ζωής!

Ποιο το παράπονο σου από την γενιά μας (18-38); 
Τι σε ενοχλεί; 
Βλέπεις σημάδια βελτίωσης; 

Δε θα έλεγα ότι έχω παράπονο από τη γενιά μας, ίσως με ενοχλεί που βλέπω πολλούς νέους να αδιαφορούν για το τι συμβαίνει γύρω μας και φοβούνται να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Ένας από τους λόγους που βγαίνω στην πρώτη γραμμή και εκτίθεμαι στη πολιτική είναι για να περάσω ένα μήνυμα στη νεολαία πως όταν δεν σου αρέσει κάτι τότε πρέπει να κάνεις κάτι διαφορετικό για να αλλάξει αυτό και πρώτα πρώτα πρέπει να ξεκινήσεις από τον εαυτό σου. Ο περισσότερος κόσμος λέει πως οι πολιτικοί είναι αυτοί που φταίνε για την κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η χώρα μας. Δεν έχουν άδικο αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι όλοι ίδιοι. Υπάρχουν αξιόλογοι πολιτικοί που κάνουν το καλύτερο δυνατό που περνάει από το χέρι τους για τη χώρα. Επίσης μη ξεχνάμε ότι δε μπορούμε να βγάλουμε την ουρά μας απ' έξω καθώς εμείς είμαστε αυτοί που τους εκλέξαμε. Πιστεύω πως τώρα στα δύσκολα είναι που η νέα γενιά πρέπει να βγει μπροστά στο πολιτικό προσκήνιο και με θέληση, όραμα και σκληρή δουλειά να αλλάξει το μέλλον της χώρας μας για τις επόμενες γενιές. Ζητώ λοιπόν τη στήριξη των νέων ανθρώπων για να γίνω η φωνή τους για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Η πραγματική νίκη σε αυτές τις εκλογές θα είναι οι νέοι να μην αδιαφορήσουν και να αφιερώσουν λίγα λεπτά την ημέρα των εκλογών και να πάνε να ψηφίσουν.

Πως βιώνεις την οικονομική και πολιτική κρίση που περνά η πατρίδα μας εδώ και 10 χρόνια; 

Η αλήθεια είναι ότι ολόκληρη η χώρα έχει βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση, κάνεις δε ζει όπως ζούσε πριν από μερικά χρόνια. Βλέπω καθημερινά το τι συμβαίνει γύρω μου στον κόσμο όσο και στο στενό συγγενικό μου περιβάλλον. Με λυπεί το γεγονός ότι άνθρωποι έχουν χάσει περιουσίες, έχουν μείνει άνεργοι ή έχουν αναγκαστεί να αλλάξουν επάγγελμα και το ποσοστό των αυτοκτονιών έχει ανέβει δραματικά. Νέοι άνθρωποι δεν έχουν τα προς το ζην, δε μπορούν να κάνουν οικογένειες και εδώ να τονίσουμε ότι αυτό παρ'όλο που δεν ακούγεται συχνά η υπογεννητικότητα είναι ίσως το σοβαρότερο πρόβλημα στην Ελλάδα. Οι νέοι, επιστήμονες και μη, φεύγουν στο εξωτερικό να αναζητήσουν ένα καλύτερο αύριο. Όχι απλά πρέπει να δωθούν κίνητρα για να μείνουν εδώ και να δημιουργήσουν οικογένειες αλλά και για να επιστρέψουν οι Έλληνες ομογενείς στη χώρα μας αλλιώς τα επόμενα χρόνια θα αντιμετωπίσουμε τεράστιο πρόβλημα. Η Ελλάδα έχει περάσει πολλές δύσκολες περιόδους στην ιστορία της και πιστεύω πως αυτή είναι ακόμη μια, που θα ξεπεραστεί με όλους εμάς ενωμένους.

Μια θετική - ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο; 
Ποιο είναι το προσωπικό σου μότο; 
Η φράση που σε παρακινεί, αν θες.

Στη ζωή είναι από ποια οπτική γωνία βλέπεις κάτι . Εμένα μ' αρέσει πάντα το ποτήρι να το βλέπω μισογεμάτο και όχι μισοάδειο. Πιστεύω πως τα επόμενα χρόνια θα καταφέρουμε να βγούμε από αυτή την άσχημη θέση που είμαστε και το πρόσημο που θα μπει μπροστά από την Ελλάδα θα είναι θετικό. Το μέλλον ανήκει σε εμάς...