Ρεπούλιου Λαμπρινή | Αισθάνομαι πως ζούμε σε μια εποχή όπου δεν υπάρχει πια δικαιολογία για την ελλιπή ενημέρωση

Αρχικά αγαπητή θα μου πεις τα βασικά για σένα: Καταγωγή, επάγγελμα, σπουδές, χόμπι, ασχολίες εκτός εργασίας, οικογένεια, κλπ.

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα· η καταγωγή μου όμως είναι από την Κέρκυρα με την οποία έχω ισχυρό συναισθηματικό δεσμό. Σπούδασα πληροφορική στην Αθήνα και στη συνέχεια ολοκλήρωσα μία σειρά εκπαιδευτικών προγραμμάτων σε τεχνητή νοημοσύνη, λογική και θεωρία παιγνίων από το πανεπιστήμιο του Stanford, και αργότερα φιλοσοφία και μαθηματική φιλοσοφία από τα πανεπιστήμια του Εδιμβούργου και του Μονάχου αντίστοιχα. Η επαγγελματική μου πορεία ξεκίνησε σε εταιρίες πληροφορικής, και μετά την ολοκλήρωση ενός μεταπτυχιακού προγράμματος σπουδών στον τομέα της διοίκησης οργανισμών και επιχειρήσεων, προσανατολίστηκα σε θέσεις διοικητικής ευθύνης. Αγαπώ πολύ το διάβαμα. Από τα 11 έτη μου διαβάζω κλασική λογοτεχνία και από τα 15 μελετώ φιλοσοφία και θεωρία των επιστημών. Μιλώ 6 γλώσσες και κατά καιρούς μελετώ οτιδήποτε τραβήξει την προσοχή μου.

Τι κάνεις επαγγελματικά αυτόν τον καιρό; Με τι ασχολείσαι ή ετοιμάζεσαι να ασχοληθείς; Ποια τα πλάνα σου για την περίοδο αυτή;

Για πολλά χρόνια ήμουν η διαχειρίστρια του Ιντιστούτου για το Μέλλον της Ανθρωπότητας (Future of Humanity Institute https://www.fhi.ox.ac.uk/), στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Πρόκειται για το κορυφαίο ερευνητικό ίδρυμα στο χώρο της σύμπλεξης τεχνητής νοημοσύνης με ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες, που στοχεύει στα μεγάλα ερωτήματα της ανθρωπότητας. Τους τελευταίους μήνες είμαι full time φοιτήτρια σε ένα διεπιστημονικό πρόγραμμα σπουδών στον ευρωπαϊκό πολιτισμό, που συγκεφαλαιώνει θέματα φιλοσοφίας, ιστορίας και θεωρίας των επιστημών, κοινωνικο-οικονομικής ιστορίας, γεωπολιτικής, τεχνών και λογοτεχνίας και θέματα σύγχρονης συγκρότησης και διοίκησης των ευρωπαϊκών κοινοτήτων. Εκτιμώ ότι βρίσκομαι περίπου 3,5 χρόνια μακριά από το πτυχίο, που είναι ο πρώτος στόχος στη νέα μου πορεία. Έχοντας περισσότερο ελεύθερο χρόνο από όσο στο παρελθόν, ασχολούμαι συστηματικά με πράγματα που αγαπώ, την ιππασία, το σκάκι και τελευταία το κλασικό μπαλέτο. Προσπαθώ να ταξιδεύω όσο περισσότερο μπορώ για να γνωρίσω τον κόσμο.

Ως δραστήρια και δυναμική κυρία -και μάλιστα νέα- βιώνεις διακρίσεις/μπούλινκ/επιθέσεις στον επαγγελματικό σου χώρο από άτομα ‘’φτασμένα’’; Είναι οι 50άρηδες έτοιμοι να μας δεχθούν;

Στο δικό μου βιώσιμο χώρο (επαγγελματικά και κοινωνικά) δεν υφίσταται ένα τέτοιο πρόβλημα. Εντούτοις, είναι σημαντικό να υπογραμμισθεί ότι δεν είναι ο δικός μου ακαδημαϊκός, επαγγελματικός και κοινωνικός χώρος, κατάλληλος, για να διαγνώσει κανείς τα προβληματικά εκείνα στοιχεία του καθημερινού (δημόσιου και ιδιωτικού) βιώματος των περισσότερων γυναικών. Το πρόβλημα υπάρχει και οφείλουμε, πρωτίστως εμείς που δεν το υφιστάμεθα, να το επιλύσουμε.

Είσαι ευαίσθητη και κοινωνικοποιημένη, σε ό,τι αφορά σε κοινωνικά, πολιτικά, διεθνή, περιβαλλοντικά ζητήματα, θέματα γύρω από τα ζωάκια;

Αισθάνομαι πολίτης του κόσμου, ενδιαφέρομαι για όλα τα μεγάλα θέματα της ανθρωπότητας και προσπαθώ να συνδιαλέγομαι με αυτά μέσω της εργασίας μου, των σπουδών μου και μέσω εθελοντικών δράσεων. Προσεγγίζω τη φιλανθρωπία με έναν τρόπο τεχνοκρατικό· έξω από τη σφαίρα του συναισθήματος, εστιάζω σε δράσεις που έχουν τις μέγιστες δυνατές θετικές εξωτερικότητες.

Ποιο το παράπονο σου από την γενιά μας; Τι σε ενοχλεί; Βλέπεις σημάδια βελτίωσης;

Βλέπω μεγάλο περιθώριο βελτίωσης στο θέμα της κοινωνικής και της πολιτικής συγκρότησης. Δεν είμαι βέβαιη για το αν θα προσέφερε κάτι στη συζήτησή μας μια αξιολογική κρίση ως προς την επίδοση της γενιάς μας, αλλά θα ήθελα να διευκρινίσω πώς αντιλαμβάνομαι τη δυνατότητα βελτίωσής της ως προς τα δύο θέματα που θίγω. Η κοινωνική ευαισθησία και η κοινωνική υπευθυνότητα δεν εξαντλούνται σε οργανωμένες προσπάθειες, οφείλει κάθε πολίτης να τις θέτει ψηλά στην καθημερινή του agenda, να πράττει δηλαδή ως προς αυτές κατά τρόπο ενσυνείδητο και πρακτικό. Θα ήθελα παραδείγματος χάρη κάθε μέρα, κάθε Έλληνας, να θεωρεί αυτονόητο ότι παραχωρεί προτεραιότητα στους ηλικιωμένους, ότι λέει «ευχαριστώ» και «παρακαλώ» σε κάθε του συναλλαγή, ότι τοποθετεί τα ανακυκλώσιμα υλικά του στον ειδικό κάδο. Αν έρθετε μια βόλτα στην Οξφόρδη, θα διαπιστώσετε ότι η υψηλή ποιότητα ζωής δεν οφείλεται ούτε σε κάποιου είδους κεντρικό σχεδιασμό, ούτε σε αυστηρή αστυνόμευση, αλλά στο ότι οι άνθρωποι που φτάνουν εδώ, υιοθετούν αυτόματα μια νοοτροπία σύμφωνα με την οποία σκοπός τους είναι να εξελιχθούν στην καλύτερη δυνατή εκδοχή του εαυτού τους. Στο θέμα της πολιτικής συγκρότησης εκτιμώ ότι η αυξανόμενη χρήση του διαδικτύου και η πρoοδευτική ψηφιοποίηση των ΜΜΕ ανοίγουν το δρόμο για περισσότερη πληροφόρηση των πολιτών. Αισθάνομαι πως ζούμε σε μια εποχή όπου δεν υπάρχει πια δικαιολογία για την ελλιπή ενημέρωση ως προς τα πολιτικά προγράμματα των κομματικών παρατάξεων και τη μετεκλογική εφαρμογή ή απαξίωσή τους, ούτε για την απουσία συναίσθησης ως προς τη διπλωματική θέση της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή και τη διεθνή πολιτική σκηνή, ούτε για την άγνοια επί θεμάτων που θα έπρεπε να αποτελούν κρίσιμους δείκτες για τις πολιτικές μας επιλογές. Αντιστεκόμενοι στη διανοητική νωθρότητα και μακριά από το συναίσθημα (στο οποίο συνήθως απευθύνονται όσοι δεν έχουν επιχειρήματα για να απευθυνθούν στη λογική) θα προτιμούσα οι συνομήλικοί μου να θεμελιώνουν την πολιτική τους άποψη αποκλειστικά στη γνώση.

Πως βιώνεις την οικονομική και πολιτική κρίση που περνά η πατρίδα μας εδώ και 10 χρόνια;

Όπως γνωρίζετε ζω μόνιμα στην Κομητεία της Οξφόρδης, αυτό με απαλλάσσει από την τραυματική καθημερινή εμπειρία των ομοεθνών μου και μου δίνει τη δυνατότητα να θεωρήσω το πρόβλημα με περισσότερη ψυχραιμία τοποθετώντας το σε ένα διευρυμένο ιστορικό πλαίσιο. Η ελληνική κρίση βιώνεται δραματικά από τους Έλληνες σήμερα, αλλά είναι μόνο μια μικρή οπισθοδρόμηση στη σπουδαία μακροχρόνια πορεία των ευρωπαϊκών κοινοτήτων προς τα εμπρός. Ενημερώνομαι ανελλιπώς για όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα, αναζητώ τις αιτίες του προβλήματος στο παρελθόν και εστιάζω στο πώς μπορούν να εκλείψουν στο μέλλον οι λόγοι που οδήγησαν σε αυτό, μέσα από την εκπαίδευση και τον κοσμοπολιτισμό. Το τελευταίο διάστημα στρέφω την προσοχή μου στην ελληνική πολιτιστική διπλωματία, ευελπιστώντας ότι θα γίνει το αποτελεσματικό μέσο για την επίτευξη αυτών των μακρόπνοων στόχων.

Μια θετική - ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο; Ποιο είναι το προσωπικό σου μότο; Η φράση που σε παρακινεί, αν θες.

Η μελέτη της Ιστορίας μας διδάσκει πως η ανθρωπότητα (με μη γραμμική και οπωσδήποτε μη ομαλή πορεία) κατευθύνεται προς έναν κόσμο φωτεινό. Υπάρχει κάτι σπουδαίο στο ανθρώπινο ον, που ενώ είναι πλέον απαλλαγμένο από κάθε είδους ετεροκαθορισμό, και ενώ γνωρίζει ότι η ζωή του δεν έχει απολύτως κανένα εγγενές νόημα, εξακολουθεί να δημιουργεί και να στοχεύει έξω από το στενό όριο της ύπαρξής του. Ασφαλώς και είμαι πολύ αισιόδοξη.