Όπου υπάρχουν γυναίκες αλλάζουν την ενέργεια θετικά

ΠΗΓΗ: m.ladylike.gr

Η υποψήφια δημοτική σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων με τον συνδυασμό "Αθήνα Ψηλά" του Κώστα Μπακογιάννη, συζητά μαζί μας όλα όσα την κάνουν να θέλει να ασχοληθεί με τα κοινά και για όσα θέλει να αλλάξει.

Η Μαρία Λαθούρη έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που σε κερδίζουν σε μία ανθρώπινη συναναστροφή. Φιλική, ζεστή και άνετη μπορεί να συζητήσει από τα πιο σοβαρά μέχρι τα πιο καθημερινά θέματα με την ίδια θέρμη και το εξαίρετο λεξιλόγιό της. Είναι άλλωστε δικηγόρος, το κατεξοχήν επάγγελμα που απαιτεί το λέγειν. Όμορφη και νέα, βρέθηκε στην Αθήνα από τη Στυλίδα από όπου κατάγεται, την αγάπησε, έζησε σε αυτήν βήμα βήμα τις δυσκολίες του να είναι μια φιλόδοξη γυναίκα σε έναν ανδροκρατούμενο κόσμο και χώρο και αποφάσισε να την υπηρετήσει από τη θέση του δημοτικού συμβούλου. Σε λίγες εβδομάδες θα δώσει τον πρώτο της μεγάλο αγώνα στον χώρο της αυτοδιοίκησης. Μέχρι τότε, παίρνει ανάσα και μας μιλά για τη ζωή της, όσα την οδήγησαν εδώ, αλλά και όλα όσα θέλει να αλλάξει. Μπορεί, λοιπόν, να νομίζεις ότι την γνώρισες όταν την είδες στις κερκίδες του γηπέδου μπάσκετ να παρακολουθεί τον Παναθηναϊκό και τον σύντροφό της, Νίκο Παππά αλλά μετά από αυτή τη συνέντευξη θα ξέρεις ότι η Μαρία Λαθούρη κρύβει πολλά περισσότερα, από το χαμόγελό της στις κερκίδες.

«Δεν είμαι Αθηναία. Μεγάλωσα στη Στυλίδα Φθιώτιδας, και πήγα εκεί σχολείο μέχρι και την Α' Λυκείου. Το Λύκειο το τέλειωσα στην Αθήνα όπου μετακομίσαμε οικογενειακώς λόγω της δουλειάς του πατέρα μου και έκτοτε μένω εδώ. Σπούδασα εδώ, ζω και εργάζομαι εδώ. Ήταν το 2006 όταν ήρθα. Αγάπησα την Αθήνα μέσα από την καθημερινότητα, μέσα από τους φίλους που έχω αποκτήσει, μέσα από τη δραστηριότητά μου ως δικηγόρος. Καθημερινά βλέπω την πόλη, την περπατάω. Τη θεωρώ πολύ όμορφη ούτως ή άλλως, κουβαλάει μέσα της τόσα πράγματα αλλά και ανθρώπους που πιστεύω ότι την αγαπούν πολύ και θέλουν το καλύτερο γι' αυτή».

«Όλοι μου έλεγαν από μικρή ότι "Μαρία θέλεις να έχεις πάντα δίκιο. Εντάξει, ξέρουμε έχεις επιχειρήματα αλλά άκου και καμιά άλλη γνώμη" (γέλια). Πίστεψα κι εγώ, από ότι αποδείχτηκε, ότι μου ταιριάζει αυτό το επάγγελμα, ότι μπορώ να το υποστηρίξω και από Α' Λυκείου έβαλα στόχο να περάσω στη νομική. Το θεωρώ πολύ χρήσιμο επάγγελμα και πολύ γοητευτική την επιστήμη και τη σκέψη της νομικής και πράγματι μου έδωσε αυτά που σκεφτόμουν ότι μπορεί να δώσει σε κάποιον ως επιστήμη».

«Η νομική επιστήμη είναι ένας από τους λόγους που με έκανε να ασχοληθώ με τα κοινά. Η συναναστροφή μας με ανθρώπους καθημερινά, το γεγονός ότι ζούμε τα προβλήματα της πόλης από κάθε άποψη, η γραφειοκρατία που αντιμετωπίζουμε, όλα αυτά, μας φέρνουν πιο κοντά στην κοινωνία και μας δένουν περισσότερο με αυτή. Είναι άμεσα συνυφασμένο με την κοινωνική πραγματικότητα το επάγγελμα του δικηγόρου».

«Δεν ξέρω πώς ακριβώς ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και πήρα την απόφαση ξαφνικά να μπω στον χώρο της πολιτικής, αλλά αισθάνομαι ότι βρίσκομαι σε μια φάση της ζωής μου πολύ δημιουργική και νιώθω έντονα την ανάγκη να ενταχθώ σε μια ομάδα και να βελτιώσω κάποια πράγματα στην πόλη που μένω και εργάζομαι. Γιατί αγαπώ και τη Στυλίδα βέβαια, αλλά είμαι πολλά χρόνια εδώ. Καθημερινά σκανάρω ουσιαστικά τα πάντα από την ώρα που ξυπνάω μέχρι το βράδυ που γυρίζω στο σπίτι και είναι πολλά τα πράγματα που θέλω να αλλάξω. Πιστεύω ότι μπορώ να είμαι χρήσιμη σε μία ομάδα που μοιράζεται κοινό όραμα».

«Καταρχάς θεωρώ ότι πρέπει να αλλάξει ο πολιτισμός της καθημερινότητας. Από τα πολύ μικρά πράγματα εννοώ, από τα θέματα των δρόμων, των πεζοδρομίων, του φωτισμού, της καθαριότητας, του πρασίνου, των χώρων αθλητισμού, τις παιδικές χαρές, όλα αυτά που σε κάνουν να νιώθεις ότι ζεις σε μια πόλη που μπορεί να αντεπεξέλθει στις ανάγκες σου, μια πόλη όμορφη, λειτουργική, σίγουρα μια πόλη ασφαλή. Είναι πολύ σημαντικό το θέμα της ασφάλειας στην Αθήνα. Το πρώτο πράγμα που σου λένε όλοι οι άνθρωποι που συναντάς στον δρόμο είναι: "Φοβόμαστε, δεν νιώθουμε καλά". Όλο το κέντρο, όλη η πόλη έχει θέματα τα οποία μπορούν να αποκατασταθούν πολύ άμεσα, π.χ. με την αποκατάσταση του φωτισμού, γιατί όπου υπάρχουν φώτα μειώνεται η εγκληματικότητα, όπου υπάρχει φύλαξη επίσης είναι κάτι που λειτουργεί αποτρεπτικά για κάποιον παραβάτη. Ο συνδυασμός μας, εάν εκλεγεί, θα δημιουργήσει ένα ενιαίο συντονιστικό κέντρο με ένα σύγχρονο σχέδιο δράσης για την ασφάλεια, με πυλώνες τη δημοτική και την ελληνική αστυνομία και τη συνεργασία όλων των φορέων έτσι ώστε να αντιμετωπίσει όσο το δυνατόν καλύτερα το πρόβλημα, που αντιμετωπίζουν καθημερινά οι κάτοικοι του κέντρου».

«Μένω στην Κυψέλη και εργάζομαι κοντά στην Ομόνοια. Οπότε ειλικρινά κι εγώ όταν σκοτεινιάζει και φεύγω από το γραφείο μέχρι να φτάσω στο πάρκινγκ που είναι παρακάτω, δεν αισθάνομαι καλά, δεν νιώθω ασφαλής. Είναι ένα πρόβλημα το οποίο αντιμετωπίζουμε όλοι. Δεν έχω σκεφτεί ποτέ εώς τώρα να φύγω από την Κυψέλη, την αγαπάω, έχει πολύ ωραία στοιχεία. Περπατώντας την, ανακαλύπτεις ότι έχει μια παλιά αίγλη που νιώθεις την ανάγκη να βγει πάλι προς τα έξω. Έχει πολύ ωραία κτίρια, και έχει και την αίσθηση της γειτονιάς, οι άνθρωποι γνωρίζονται μεταξύ τους και κοντά στη Φωκίωνος Νέγρη που είμαι εγώ, ξεχνιέσαι καμιά φορά και δεν νιώθεις ότι είσαι στην Αθήνα. Είναι αυτό το στοιχείο της γειτονιάς που το κάνει αυτό. Και είναι ωραίο να ξεκινάμε να διορθώνουμε πράγματα, από τα μικρά προς τα μεγάλα. Από την γειτονιά και στη συνέχεια τα πιο μεγάλα».

«Πιστεύω ότι πρέπει να εκσυγχρονιστεί αυτή η πόλη, να ανταποκρίνεται στις ανάγκες όλων. Να γίνει μια έξυπνη πόλη, να ενισχυθεί το κομμάτι των δημοτικών ψηφιακών υπηρεσιών να μην περιμένουμε εκατό ώρες στο ΚΕΠ για να πάρουμε ένα χαρτί. Όλα αυτά μπορούν να λυθούν με ψηφιακές υπηρεσίες με στόχο λιγότερες επισκέψεις στο Δήμο, για ταχύτερη και πιο αποτελεσματική εξυπηρέτηση. Αυτό το βλέπω πολύ στη δουλειά μου, η γραφειοκρατία είναι τεράστια. Υπάρχουν κι άλλα θέματα βέβαια, το κομμάτι του πολιτισμού επίσης είναι ένα κομμάτι στο οποίο θα εστιάσει ο συνδυασμός "Αθήνα Ψηλά", δημιουργώντας τον ωραιότερο περίπατο της Ευρώπης, όπως λέμε, δηλαδή την περιπατητική διασύνδεση του Ιστορικού Τριγώνου της Αθήνας. Με την αναβάθμιση του, μέσα από σύγχρονες παρεμβάσεις και την πεζοδρόμησή του, θα αλλάξει ουσιαστικά η όψη του Ιστορικού Τριγώνου στην Αθήνα. Επίσης μιλάμε για τη διασύνδεση του Αρχαιολογικού Μουσείου στην Πατησίων με το Πολυτεχνείο, που τώρα έχει μετατραπεί σε χώρο ανομίας και παραβατικότητας. Αν αξιοποιήσουμε αυτούς τους χώρους διαφορετικά απ' ότι σήμερα δεν θα υπάρχει, σε αυτό το σημείο της πόλης, ένα περιβάλλον προσφιλές προς την εγκληματικότητα, έτσι δεν είναι;».

«Είμαι εδώ και λίγους μήνες στα social media. Δεν είχα Facebook, δεν είχα Instagram, είχα κάνει μόνο Linkedin όταν είχα πάει για μεταπτυχιακό στο Διεθνές Εμπορικό Δίκαιο στη Γλασκώβη και έπειτα στο Ναυτικό Δίκαιο σε Πανεπιστήμιο του Λονδίνου. Δεν μου άρεσε όπως το έβλεπα από φίλους, δεν μου άρεσε να ποστάρω τις φωτογραφίες και να μοιράζομαι το που βρίσκομαι κάθε στιγμή, έλεγα όσους είναι να βρω θα τους βρω μέσω Linkedin και τους υπόλοιπους τους έχω στο τηλέφωνό μου. Τώρα νομίζω ότι είναι απαραίτητο για να ενισχύεις την επικοινωνία σου με τον κόσμο. Λειτουργεί πολλαπλασιαστικά, δεν μπορείς να επικοινωνήσεις διαφορετικά, είναι σαν να κλείνεις την πόρτα στην τεχνολογία και στην εξέλιξη. Θεωρώ ότι αν το χρησιμοποιεί κάποιος σωστά, χωρίς να το παρακάνει, όντως μπορεί να αποκτήσει μια επικοινωνία με τον κόσμο και να περάσει τα μηνύματα που θέλει. Εγώ έτσι το έχω δει γιατί ζούμε σε μια εποχή που χωρίς να θέλω να το πω δασκαλίστικα αλλά έχουμε μια αποξένωση, εστιάζουμε πιο πολύ στον υλικό ευδαιμονισμό, όλα γυρνάνε γύρω από τις διαφημίσεις για ρούχα ή για μαγιό και εγώ θέλω να περάσω και κάτι άλλο μέσα από την προβολή της δικής μου καθημερινότητας γιατί νιώθω ότι μπορώ να επηρεάσω ένα-δυο άτομα ακόμα με τα οποία μπορεί να έχουμε το ίδιο όραμα για την κοινωνία, για τη ζωή και όλα αυτά».

«Το πιο ινσταγκραμίσιμο μέρος της Αθήνας ε; Δεν θα πω την Ακρόπολη κλπ γιατί αυτά ξέρουμε ότι γράφουν και πολύ καλά στις φωτογραφίες. Εγώ θέλω μα φωτογραφήσω τις γειτονιές που περπατάω. Να δείξω τις πραγματικές γειτονιές, αυτές που δεν είναι in. Φυσικά και θα βγάλω και μία φωτογραφία στην Ακρόπολη και τον Παρθενώνα, ενδείκνυται άλλωστε ο χώρος εκεί για να προβάλεις αυτό για το οποίο όλοι οι Έλληνες είμαστε υπερήφανοι, αλλά υπάρχουν και πολλά άλλα μέρη που μπορούμε να αναδείξουμε. Γιατί αυτός είναι ο στόχος τώρα, να συνειδητοποιήσουμε ότι Αθήνα δεν είναι μόνο η Ακρόπολη».

«Αν έχω αντιμετωπίσει τον σεξισμό; Η αλήθεια είναι ότι όταν ξεκίνησα ως ασκούμενη δικηγόρος σοκαρίστηκα λίγο. Όταν μπήκα στον εργασιακό χώρο, ένιωσα πολύ έντονα την ανάγκη να αμυνθώ. Ήταν δύσκολα, είχα πει στον εαυτό μου "Μαρία μπορείς να ανταπεξέλθεις σε αυτό; Μπορείς να αντιμετωπίσεις αυτούς τους ανθρώπους που σε βλέπουν σαν μία νέα, εμφανίσιμη, φιλόδοξη κοπέλα που μπορεί να κάνει ίσως τα πάντα γι' αυτό;". Είχα κλάψει, είχα φτάσει σε σημείο να αισθάνομαι πολύ άβολα. Σκέψου ότι είχα φύγει μέσα σε 10 ημέρες από δικηγορικό γραφείο τρέχοντας! Αλλά μετά σαν να μου γύρισε ένας διακόπτης, πείσμωσα και είπα "Όχι, θα καταφέρω να επιβιώσω σε αυτόν τον χώρο που τον αγαπώ πάρα πολύ διατηρώντας την αξιοπρέπειά μου, το ήθος και τις αξίες μου στο έπακρο και χωρίς να κάνω το χατίρι σε κανέναν. Και -νομίζω- τα κατάφερα».

«Είναι ακόμα λιγότερες οι γυναίκες στην πολιτική, δεν ανταποκρίνεται ο αριθμός των γυναικών που βρίσκονται στην πολιτική στον πληθυσμό και στη σύγχρονη κοινωνία που θέλουμε να θεωρούμε ότι είμαστε. Σίγουρα υπάρχουν τα ίδια φαινόμενα και εκεί, αλλά όπως πορεύτηκα μέχρι σήμερα θα συνεχίζω να πορεύομαι σε όποιον χώρο κι αν βρεθώ. Η αξιοπρέπεια είναι μεγάλο πράγμα».

«Θεωρώ ότι όπου υπάρχουν γυναίκες, σε μία παρέα, στον εργασιακό χώρο, οπουδήποτε, αλλάζουν την ενέργεια, την ατμόσφαιρα. Είμαστε πλάσματα φτιαγμένα με έναν τρόπο για να κινούμε νήματα, να επηρεάζουμε θετικά τους γύρω μας, έχουμε μια μεγάλη ενέργεια μέσα μας γιατί εκ φύσεως κουβαλάμε έναν πολυσήμαντο ρόλο, πρέπει να είμαστε παντού και να κάνουμε τα πάντα, και αυτό βγάζει έναν δυναμισμό προς τα έξω. Όλες οι γυναίκες, είτε εργάζονται και κάνουν μια καριέρα είτε είναι στο σπίτι και είναι οι στυλοβάτες μιας οικογένειας. Έχουμε τρόπο σκέψης διαφορετικό, πιο ευέλικτο από ότι οι άνδρες, και αυτό είναι κάτι που αποτελεί την ειδοποιό διαφορά σε όλα. Όπου μπαίνει το δικό μας λιθαράκι γίνονται όλα πιο εκλεπτυσμένα. Ο δικός μας συνδυασμός έχει αρκετές γυναίκες, έχει και νέες γυναίκες και το έχει προσέξει πολύ αυτό ο Κώστας Μπακογιάννης και το τονίζει πολύ. Θαυμάζει τις γυναίκες τις δυναμικές, που μπαίνουν μπροστά, τις ισχυρές προσωπικότητες που έχουν όρεξη για δουλειά και θεωρεί πως είναι χρήσιμες στο πλαίσιο της ομάδας του».

«Έχω πολλές και καλές φίλες. Θεωρώ όμως ότι με την πρώτη επαφή κάποιες γυναίκες ίσως με κοιτούν κάπως επιφυλακτικά. Στην πορεία ωστόσο, λόγω του χαρακτήρα μου και επειδή -νομίζω- είμαι εγώ πολύ ζεστή σαν άνθρωπος, καταφέρνω συνήθως και αποκτώ πολύ καλή σχέση μαζί τους».

«Γενικώς δεν έχω πρότυπα πέρα από τον μπαμπά και τη μαμά μου, που μπορεί να ακούγεται πολύ παιδικό, αλλά είναι αλήθεια. Ποτέ δεν είχα κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου που να το θαυμάζω και να θέλω να γίνω κι εγώ ακριβώς σαν αυτό. Η μητέρα μου με τρεις κόρες η αλήθεια είναι ότι δεν είχε πολύ χρόνο να ασχοληθεί με τα επαγγελματικά της, ασχολήθηκε αποκλειστικά με εμάς. Εγώ μάλλον δεν θα καταφέρω να το κάνω αυτό, γιατί έχω χαράξει έναν διαφορετικό δρόμο. Αλλά θα προσπαθήσω να συνδυάσω την οικογένεια, που για εμένα είναι πρωταρχικός στόχος στη ζωή μου, με την καριέρα. Την έχω όμως ως πρότυπο μαμάς, στον τρόπο επικοινωνίας με τις κόρες της, για την αστείρευτη αγάπη που μας δίνει και που με έχει κάνει αυτή τη στιγμή πλήρη από αγάπη και έτοιμη να τη δώσω κι εγώ στον κόσμο, στην κοινωνία, στον άνθρωπό μου, στις φίλες μου. Την έχω πολύ ψηλά, την λέω ιεραπόστολο, είναι ταγμένη στην οικογένεια, στα παιδιά και στον σύζυγό της, και τώρα στα εγγόνια της. Ο μπαμπάς είναι μηχανολόγος μηχανικός, ένας δυναμικός άντρας που βγαίνει μπροστά σε όλα, παίρνει αποφάσεις σημαντικές, έχει διακριθεί στη δουλειά του, τον έχω ως πρότυπο μυαλού. Ο τρόπος σκέψης του με έχει βοηθήσει πάρα πολύ. Με έχει διδάξει τον σεβασμό στον κόσμο, στο εργασιακό μου περιβάλλον, στη σχέση μου, στους φίλους μου. Έχει περάσει σε μένα και στις αδερφές μου κάποιες αξίες που πιστεύω ότι πρέπει να είναι σταθερές σε κάθε οικογένεια και σε κάθε άτομο».

«Διαφορετικές ηλικίες αντιμετωπίζουν διαφορετικά έναν νέο που αποφασίζει να ασχοληθεί με τα κοινά. Οι άνθρωποι σε μεγαλη ηλικία σε βλέπουν πολύ θετικά γιατί ίσως βλέπουν σε εσένα την κόρη τους, τον γιο τους. Οι μεσαίες ηλικίες σε βλέπουν λίγο επιφυλακτικά, αναρωτιούνται αν μπορείς να ανταπεξέλθεις. Όσοι πάλι νέοι μοιράζονται αυτό το μικρόβιο του να ασχοληθούν με τα κοινά, σε προτρέπουν, σε ενθαρρύνουν. Εγώ αυτό που λέω σε όλους είναι ότι είμαι σε μια φάση της ζωής μου που αισθάνομαι ότι μπορώ να το κάνω. Αν δεν πίστευα ότι μπορώ και δεν με είχα δοκιμάσει, γιατί τεστάρω πολύ συχνά τον εαυτό μου, δεν θα έμπαινα καν στη διαδικασία. Δεν είναι ψωνίστικο αυτό που λέω, ούτε είναι υπερβολική αυτοπεποίθηση. Νιώθω ότι πρέπει να ασχολούμαστε όσοι πιστεύουμε ότι μπορούμε να είμαστε χρήσιμοι. Δεν είναι ότι μπήκα σε αυτό για να φανώ, ή να προωθήσω την καριέρα μου. Όχι, νιώθω ότι μπορώ να είμαι χρήσιμη και το πιστεύω πολύ αυτό για τον εαυτό μου. Είναι από τα κομμάτια που μπορώ να εγγυηθώ σε κάποιον ότι θα ασχοληθώ και θα προσπαθήσω με όλες μου τις δυνάμεις».

«Έχω την αίσθηση ότι θα επηρεάσει ως ένα βαθμό το αποτέλεσμα η δημοφιλία του συντρόφου μου. Ο Νίκος είναι ένα άτομο που έχει πολλές συμπάθειες και κάποιες αντιπάθειες. Περισσότερες όμως είναι οι συμπάθειες και υπάρχει πάρα πολύς κόσμος που τον αγαπάει και τον θαυμάζει πολύ, τόσο ως παίχτη όσο και ως άνθρωπο. Αισθάνομαι, λοιπόν, ότι αυτομάτως αυτός ο κόσμος εκτιμά κι εμένα. Λαμβάνω πολλά μηνύματα υποστήριξης από ανθρώπους που αγαπούν τον Νίκο κι εμάς μαζί ως ζευγάρι και πραγματικά το εκτιμώ ιδιαίτερα αυτό, τους είμαι ευγνώμων».

«Ο Νίκος με στηρίζει σίγουρα με την έννοια ότι μόλις του είπα ότι θέλω να ασχοληθώ και θα κάνω αυτό το βήμα μου είπε "Μαρία προχώρα, σε πιστεύω πάρα πολύ". Προέρχεται από έναν λίγο διαφορετικό ιδεολογικά χώρο, εκεί έχουμε μια δυσκολία, αλλά προσπαθώ να τον πείσω ότι στις αυτοδιοικητικές εκλογές ψηφίζουμε πρόσωπα και όχι τόσο πολύ τα κόμματα. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι ο Νίκος ψηφίζει στην Αιδηψό, οπότε δεν έχουμε καν μπει στο δίλημμα αν θα με ψηφίσει ή όχι! (γέλια) Με στηρίζει στην πράξη όμως -και ψυχολογικά- και αυτό το νιώθω πολύ έντονα καθημερινά».

Ευχαριστούμε για τη φιλοξενία το Wyndham Grand Athens.