«Να είσαι η έμπνευση που ψάχνεις. Να θέτεις στόχους. Να τους κατακτάς. Να μην τα παρατάς. Και έπειτα να γίνεσαι έμπνευση»

Αρχικά θα μου πεις τα βασικά για σένα αγαπητή Μαρία: Καταγωγή, επάγγελμα, σπουδές, χόμπι, ασχολίες εκτός εργασίας, οικογένεια, κλπ. 

Γεννήθηκα στα Γιαννιτσά στις 27 Νοεμβρίου 1994, όπου και μεγάλωσα. Ο πατέρας μου, Νικόλαος Αλμπαντάκης, έχει γεννηθεί στο Ηράκλειο Κρήτης και είναι καθηγητής φυσικής αγωγή. Η μητέρα μου, Έφη Παπαδοπούλου, επίσης καθηγήτρια φυσικής αγωγής, κατάγεται από την Καππαδοκία, έχει μεγαλώσει στη  Γερμανία όπου είχαν μεταναστεύσει οι παππούδες μου και επέστρεψε στην Αριδαία όπου ολοκλήρωσε τις σχολικές της σπουδές. Έχω μια μικρότερη αδερφή, την Πηνελόπη, η οποία είναι φοιτήτρια Βιοϊατρικής – Βιοχημείας στο University of Portsmouth ,στο Ηνωμένο Βασίλειο. Μεγάλωσα όπως προανέφερα στην επαρχιακή πόλη των Γιαννιτσών. Φοίτησα στο 5ο δημοτικό σχολείο Γιαννιτσών και το 1ό Γυμνάσιο και Λύκειο Γιαννιτσών. Από τα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια έχω να θυμάμαι, παιχνίδια στα πάρκα και τις αυλές, ανέμελες βόλτες στον πεζόδρομο, μπαλέτο, κολύμβηση, διάβασμα, πιάνο και πολλά ταξίδια με την οικογένεια μου. Ανέκαθεν με γοήτευε το λειτούργημα του δικηγόρου και από σχετικά νεαρή ηλικία αποφάσισα πως θα ήθελα να ακολουθήσω αυτόν τον κλάδο. Η νομική ήταν η μοναδική επιλογή στο μηχανογραφικό μου. Η ανάγκη και η επιδίωξη της απονομής δικαίου, που δημιουργήθηκαν στα μαθητικά μου χρόνια, με ώθησαν στο να βλέπω τον εαυτό μου στο χώρο της Δικαιοσύνης. Μεγαλώνοντας βέβαια, συνειδητοποίησα πως η Δικαιοσύνη είναι σχετική και πως κάθε πολίτης ανεξαρτήτως αν έχει δίκιο ή άδικο έχει δικαίωμα στην υπεράσπιση. Σήμερα, η επιλογή μου αυτή με αντιπροσωπεύει απόλυτα και ως εκ τούτου θα αγωνιστώ με κάθε σωματικό ή ψυχικό κόστος ώστε να διαγράψω την δική μου πορεία στον θαυμαστό νομικό κόσμο. Ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης το 2016. Ήδη από τα φοιτητικά μου χρόνια προσπαθούσα παράλληλα με τη σχολή να πηγαίνω στο δικηγορικό γραφείο του κ. Αναστασίου Κατσιάφα & Συνεργατών προκειμένου να βλέπω στην πράξη τη θεωρητική επιστήμη που διδασκόμουν στο Πανεπιστήμιο. Εκεί ολοκλήρωσα και την άσκηση μου το 2018. Τώρα σχεδιάζω τις μεταπτυχιακές μου σπουδές οι οποίες προσανατολίζονται ανάμεσα στον νομικό και οικονομικό κόσμο.

Τι κάνεις επαγγελματικά αυτόν τον καιρό; 
Με τι ασχολείσαι ή ετοιμάζεσαι να ασχοληθείς; 
Ποια τα πλάνα σου για την περίοδο αυτή; 

Πολύ σύντομα θα λάβω την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Ωστόσο δεν νομίζω ότι θα κάνω κάτι διαφορετικό από ό,τι συνήθως. Θα συνεχίσω να εργάζομαι με το ίδιο σθένος και ενθουσιασμό με μόνη διαφορά τον τίτλο, ως συνεργάτιδα πλέον στο δικηγορικό γραφείο του κ. Αναστασίου Κατσιάφα & Συνεργατών, ενώ παράλληλα θα  ενασχολούμαι με τις προσωπικές  μου υποθέσεις. Άλλωστε το μόνο σίγουρο σε αυτό το επάγγελμα είναι ότι η κάθε μέρα είναι πάντα σαν το πρώτο ξεκίνημα μας… Βέβαια η ενασχόληση μου  με τα ακίνητα ως δικηγόρος ακινήτων και η παροχή νομικής συμβουλής σε μεσιτικά γραφεία στη Θεσσαλονίκη μου έχει ανοίξει και μια πόρτα στον κόσμο των ακινήτων καθώς πλέον παρέχω και τις υπηρεσίες μου ως real estate broker (σύμβουλος ακινήτων), κάτι που βρίσκω πολύ ενδιαφέρον καθώς συνδυάζει τη νομική επιστήμη και το marketing που πάντα με γοήτευε.

Είναι οι 50plus έτοιμοι να μας δεχθούν; Επαγγελματικά - Κοινωνικά

Προσωπικά δε θεωρώ πως στον δικό μας κλάδο οι 50αρηδες είναι έτοιμοι να μας δεχτούν. «Νέο γιατρό – Παλιό δικηγόρο» είναι μάλιστα η έκφραση που χρησιμοποιούν, γιατί η «πείρα» είναι αυτό που μετράει περισσότερο, γιατί πρέπει να περάσουν τα χρόνια στη δικηγορία για να θεωρείσαι «καλός» δικηγόρος, γιατί είσαι πολύ νέος για να το διαχειριστείς.  Εξάλλου και ο κόσμος έχει συνηθίσει τον «παλαιό» Δικηγόρο με την αποστειρωμένη αλλά κατά πολλούς σοβαρή εμφάνιση. Όμως η ζωή προχωράει οι γενιές αλλάζουν και ως εκ τούτου το μόνο που έχω να πω είναι ότι η σοβαρότητα, το ήθος, η ευφυΐα και ο επαγγελματισμός του Δικηγόρου δεν εξαρτάται ούτε από την ηλικία ούτε από την εξωτερική εμφάνιση ούτε από το σοβαροφανές ντύσιμο. Εγώ προσπαθώ να είμαι πάντα ευγενική, σοβαρή αντιμετωπίζοντας τον κάθε πελάτη με απόλυτο επαγγελματισμό. Άλλωστε αυτό που μετράει πάντα είναι η ηλικία και η ομορφιά της ψυχής και όχι αριθμητική ηλικία και η εξωτερική  εμφάνιση.

Είσαι ευαίσθητο και κοινωνικοποιημένο άτομο σε ότι αφορά κοινωνικά, πολιτικά, διεθνή, περιβαλλοντικά ζητήματα, θέματα γύρω από τα ζωάκια, κλπ; 

Φιλανθρωπία για μένα είναι κάθε πράξη ταπεινοφροσύνης που έχει ως αυτοσκοπό την προσφορά αληθινής βοήθειας προς τους συνανθρώπους μας που το έχουν πραγματικά ανάγκη. Είμαι ευτυχής που συμμετέχω ως δότρια μυελού των οστών για την καταπολέμηση της λευχαιμίας και άλλων ασθενειών στη «Γέφυρα Ζωής».

Ποιο το παράπονο σου από την γενιά μας; 
Τι σε ενοχλεί; 
Βλέπεις σημάδια βελτίωσης; 
Που εντοπίζεις το πρόβλημα, τι προτείνεις; 

Είναι θλιβερό πως ζώντας στην εποχή των κοινωνικών δικτύων (Facebook/Instagram/Twitter) και της τεχνολογίας, οι περισσότεροι βάζουμε "φίλτρα" σε πολλά πράγματα της ζωής μας, και χρησιμοποιώ α’ πληθυντικό διότι δυστυχώς δεν είμαι η εξαίρεση στον κανόνα. Είμαστε πραγματικά εξαιρετικοί στο να δείχνουμε στους άλλους πως η ζωή είναι "φανταστική", στο πόσο εξαιρετικά περνάμε (στον ψηφιακό μας κόσμο), παρόλο που στην πραγματική μας ζωή μπορεί να είμαστε καταπιεσμένοι. Στην εποχή των social media, δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που παγιδεύονται στην ψηφιακή τους εικόνα. Μια εικόνα που θα πρέπει να είναι άρτια, αψεγάδιαστη και ειδυλλιακή, ακόμη και αν δεν συνάδει με την πραγματικότητα. Τα προσποιητά χαμόγελα, οι selfie με φιλιά στον αέρα κι όχι αληθινά φιλιά, η δημοσίευση του πού πήγαμε, τι φάγαμε, τι φορέσαμε, τι ψωνίσαμε, με ποιόν κοιμηθήκαμε, πόσο «ωραία» περάσαμε, και όλα αυτά γιατί? Για τα likes και τους followers, «καταξίωση» ε? Το πιο θλιβερό όμως είναι όταν δεν πάρεις τα likes και δεν έχεις τόσους followers, εκεί νιώθεις το απόλυτο κενό, αισθάνεσαι ότι δεν είναι αρκετοί και πέφτεις στον ατέρμονο αγώνα αποδείξεις ότι αξίζεις τόσο τα likes όσο και τους followers. Επειδή όμως είμαι αισιόδοξη , θεωρώ πως σε όλα τα προβλήματα, υπάρχει πάντοτε μια λύση. Αυτό που χρειάζεται είναι να μάθουμε τη σπουδαιότητα της υπομονής. Θα πρέπει να χρησιμοποιούμε συνετά και με όρια το κινητό και τα κοινωνικά δίκτυα. Με άλλα λόγια, χρειάζεται να βρούμε μια ισορροπία ανάμεσα στην πραγματική ζωή και την τεχνολογία. Η ενασχόληση με την τεχνολογία, το κινητό ή τα social media, είναι μια αναπόφευκτη δραστηριότητα στη σημερινή κοινωνία μας και στην παγκοσμιοποιημένη αγορά. Η χρήση και ενασχόληση με αυτά, θα πρέπει ωστόσο να γίνεται με μέτρο. Εξάλλου υπάρχουν τόσο όμορφα και χωρίς «φίλτρα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε.

Πως βιώνεις την οικονομική και πολιτική κρίση 
που περνά η πατρίδα μας εδώ και 11 χρόνια; Εργασιακά, μα και σαν άτομο στην καθημερινότητα. 

Προφανώς η οικονομική ύφεση των τελευταίων ετών έχει επηρεάσει πολύ και τον δικό μας κλάδο,  πόσο μάλλον εμάς τους νέους δικηγόρους. Δε θέλω καν να μπω στη διαδικασία να σχολιάσω τους «ανύπαρκτους» μισθούς για ένα παιδί που έχει πραγματικά κοπιάσει για να μπει στη νομική και να γίνει δικηγόρος Εγώ από την μεριά μου προσπαθώ να είμαι αισιόδοξη για το «τι μέλλει γενέσθαι», και να αγωνίζομαι περισσότερο ώστε να γίνομαι καλύτερη.. Άλλωστε το μόνο σίγουρο είναι ότι ακόμη και σε χαλεπούς καιρούς, όπως σήμερα, ο καλός πάντα επιβιώνει. Αναφορικά με την πολιτική κρίση θεωρώ πως είναι στο χέρι μας να την ανατρέψουμε καθώς εξαρτάται από τις δικές μας προσωπικές επιλογές και κριτήρια. Προσωπικά, προσπαθώ να βρω αν μπορώ εγώ να κάνω κάτι ή να αλλάξω κάτι προτού κρίνω τους άλλους. Δε θα γίνει τίποτα με ένα μαγικό ραβδί.

Μια θετική - ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο; 
Ποιο είναι το προσωπικό σου μότο; 
Η φράση που σε παρακινεί, αν θες. 
Κάτι φωτεινό.

«Να είσαι η έμπνευση που ψάχνεις,
Να θέτεις στόχους, 
Να τους κατακτάς, 
Να μην τα παρατάς 
Και έπειτα να γίνεσαι έμπνευση»