“Si vis pacem, para bellum” (Αν θέλεις ειρήνη, ετοίμασε πόλεμο), Ioύλιος Καίσαρας, Ρωμαίος Αυτοκράτορας. Εύλογα λοιπόν κρίνει κανείς, πως από τα αρχαιότερα χρόνια ο κόσμος βρίσκεται σε ένα διεθνές άναρχο σύστημα όπως είχε διαπιστώσει και ο Θουκυδίδης, χωρίς την ύπαρξη κάποιου υποκείμενου Διεθνούς Δικαίου το οποίο να έχει τη δικαιοδοσία να επιβάλλει την τάξη και τη διεθνή ειρήνη ανάμεσα στα Κράτη, λόγω της κυριαρχίας του εκάστοτε Κράτους.
Ωστόσο, ας επικεντρωθούμε στην επικαιρότητα, διότι λόγω του ξεσπάσματος της πανδημίας του ιού COVID – 19, επικαλύπτεται ένα σημαντικό μέρος της ειδησεογραφίας όσον αφορά τη γεωπολιτική σκηνή. Τα τελευταία χρόνια έχουμε διαπιστώσει πως οι Η.Π.Α. έχουν εξειδικευμένα κριτήρια επιλογής όσον αφορά τις συμμαχίες τους. Μετά τη συνάντηση του Έλληνα Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Αμερικανό Πρόεδρο Donald Trump, συμπεραίνουμε πως ένα από τα κριτήρια αυτά είναι τα Κράτη να υπερβαίνουν το 2% σε αμυντικές δαπάνες, όπως άλλωστε συνιστά και το ΝΑΤΟ. Βάσει δεδομένων το 2019, η Ελλάδα είναι μία χώρα η οποία ξοδεύει το 2,24% του Α.Ε.Π. της σε αμυντικές δαπάνες σε σύγκριση με την Τουρκία η οποία ξοδεύει λίγο κάτω από 2% στο 1,89% για τις αμυντικές της δαπάνες. Γνωστό σε όλους μας αποτελεί το γεγονός πως το σημείο του Αιγαίου και γενικότερα της Νοτιοανατολικής Μεσογείου (λόγω της Α.Ο.Ζ.), αποτελεί ένα ιδιαίτερα νευραλγικό σημείο της διεθνούς πολιτικής σκακιέρας, για αυτό το λόγο όπως είναι και λογικό τα Κράτη τα οποία βρίσκονται στα προαναφερθέντα σημεία ξοδεύουν παραπάνω κεφάλαια στον τομέα των αμυντικών δαπανών με σκοπό να διαφυλάξουν τα συμφέροντά τους στην εν λόγω περιοχή.
Η κυριαρχία όμως του εκάστοτε Κράτους, καθώς και η διαφύλαξη των συμφερόντων του δεν κρίνεται από το ποσοστό των γενικών αμυντικών εξόδων αλλά από το μέρους αυτού το οποίο προορίζεται για αγορά αμυντικού εξοπλισμού. Όπως ορίζει άλλωστε και οδηγία του Ν.Α.Τ.Ο., συνίσταται πως τα Κράτη - Μέλη θα πρέπει να ξοδεύουν το 20% του ποσοστού του Α.Ε.Π. του που προορίζεται για αμυντικές δαπάνες, στην αγορά αμυντικού εξοπλισμού. Σε αυτό το σημείο οι συσχετισμοί αντιστρέφονται. Η γείτονα χώρα (Τουρκία) ξοδεύει το 38,6% των αμυντικών της δαπανών σε εξασφάλιση αμυντικών συστημάτων. Εν αντιθέσει, η Ελλάδα ξοδεύει μόλις το χαμηλό ποσοστό του 12,5% σε αγορά αμυντικού εξοπλισμού από τις αμυντικές της δαπάνες.
Ωστόσο, τα χρόνια της λιτότητας και της οικονομικής κρίσης δεν επέτρεψαν στην Ελλάδα να προσχωρήσει σε μία μεγάλου και σημαντικού βαθμού απόκτηση αμυντικού εξοπλισμού. Δύο είναι τα προγράμματα τα οποία δρομολογήθηκαν στα προαναφερθέντα και τα δύο επί Κυβερνήσεως Σ.Υ.Ρ.Ι.Ζ.Α. . Το πρώτο πρόγραμμα αφορούσε τον εκσυγχρονισμό και την ανακατασκευή των αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας P-3B του Πολεμικού Ναυτικού (ΠΝ), ενώ το δεύτερο που δρομολογήθηκε ήταν το σχέδιο αναβάθμισης των μαχητικών αεροσκαφών F- 16 της Πολεμικής Αεροπορίας (ΠΑ) σε διαμόρφωση Viper (V), με προηγμένα ηλεκτρονικά συστήματα (ραντάρ ενεργούς ηλεκτρονικής σάρωσης- AESA, συστήματα LINK 16, κ.α.), μετά τη συνάντηση του πρώην Έλληνα Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα με τον Αμερικανό Πρόεδρο. Θεμελιώδης μέθοδος η οποία χρησιμοποιείται συνεχώς από τα Κράτη, αποτελεί η αγορά αμυντικών συστημάτων με σκοπό να εδραιώσουν το κύρος της χώρας τους στη διεθνή γεωπολιτική σκηνή. Ειδικότερα, η Ελλάδα έχει αξιοσημείωτο παρελθόν στην απόκτηση μεγάλων προμηθειών αμυντικού εξοπλισμού. Όλα ξεκίνησαν το 1980 επί Κυβερνήσεως Π.Α.Σ.Ο.Κ. από την αγορά υψηλού κόστους για μαχητικά αεροσκάφη η οποία πρόκρινε την εκ των υστέρων αγορά των γαλλικών Mirage 2000 και των αμερικάνικων F –16.
Στις εν λόγω αγορές, είναι λογικό πως εμπλέκονται οι “Μεγάλες Δυνάμεις” της γεωπολιτικής σκηνής. Είναι άμεσα συνδεδεμένες με αυτές καθώς δεν περνάνε απαρατήρητες οι χώρες σε μικρότερη κλίμακα οι οποίες είναι αυτές που αγοράζουν με εντατικούς ρυθμούς. Έτσι, θεωρείται δεδομένο πως αυτές οι χώρες θα έχουν σαφέστατα μία εύνοια από τις χώρες - κατασκευάστριες. Άλλωστε έχουν ως βασικό προτέρημα στην άσκηση της εξωτερικής πολιτικής - διπλωματίας τους, την προώθηση των δικών τους αμυντικών - οπλικών συστημάτων. Ανέκαθεν, τέτοιου είδους βιομηχανίες όπως είναι οι αμυντικές, υποστηρίζουν την εγχώρια - εθνική οικονομία, όχι μόνο λόγω του μεγάλου ύψους των προσόδων στην εκάστοτε εταιρία/χώρα, αλλά και λόγω του ότι κρίνεται απαραίτητη και η απασχόληση ενός υψηλού αριθμού εργατικού δυναμικού με μεγάλη εξειδίκευση, άρα καλύπτονται έτσι και θέσεις εργασίας. Ως αποτέλεσμα λοιπόν, τα Κράτη δεν έχουν λόγω να μην υποστηρίξουν τις εν λόγω βιομηχανίες που εδράζονται και αναπτύσσονται επαγγελματικά - επιχειρηματικά στη χώρα τους.
Όπως θα αναλυθεί και παρακάτω στην συνέντευξη του κ. Ντένη Πλέσσα, Αντιπρόεδρου Διεθνών Επιχειρηματικών Δραστηριοτήτων της Lockheed Martin Aeronautics Co., της μεγαλύτερης και πλέον γνωστής κατασκευάστριας εταιρείας αμυντικού εξοπλισμού, πως στην αγορά των οπλικών συστημάτων δεν υπάρχει μόνο ο ανταγωνισμός ως προς το κόστος του προϊόντος. Αλλά και ο μετέπειτα ανταγωνισμός ως προς το όσον αφορά την απόδοση του προϊόντος και κόστους συντήρησής του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί όταν μία χώρα αγοράζει ένα αμυντικό σύστημα τελευταίας γενιάς, η “αόρατη πίεση” που ασκείται και στην άλλη χώρα ως προς την εξασφάλιση ενός τέτοιου οπλικού συστήματος είναι αν όχι η διπλάσια πολύ μεγαλύτερη.
Από τα αρχαιότερα χρόνια έως και τη σημερινή εποχή, η Ελλάδα αποκαλείτο ως το σταυροδρόμι τριών ηπείρων, άρα γίνεται αντιληπτό πως η γεωστρατηγική της θέση είναι εξέχουσας σημασίας για ευρεία γκάμα λόγων. Οι Ελληνοτουρκικές σχέσεις ήταν κατεξοχήν σχέσεις τεταμένες, σχέσεις που κατακλύζονται από αίσθημα αντιπαλότητας για το ποιος θα κυριαρχήσει σε αυτήν τη χρόνια και πλέον ατέρμονη διαμάχη. Η κατάσταση επιδεινώθηκε σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό με τη σύναψη της παράνομης σύμβασης μεταξύ Τουρκίας - Λιβύης για την οριοθέτηση θαλάσσιας ζώνης που καταπατά την Ελληνική Α.Ο.Ζ. , χωρίς καμία νομική υπόσταση του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας. Η παραπάνω κατάσταση σε συνδυασμό με το γεγονός πως η Ελλάδα με την Τουρκία είναι αναπόφευκτο να οδηγηθούν σε ένα θερμό επεισόδιο λόγω των προαναφερθέντων αλλά και λόγω των συνεχών παραβιάσεων του ελληνικού εναέριου χώρου από τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη, θεωρούνται βασικά αίτια για την αγορά, αντιπυραυλικών συστημάτων τελευταίας γενιάς, μαχητικών αεροσκαφών νέας γενιάς ή για την αναβάθμιση υπαρχόντων μαχητικών στο στόλο τους.
Εν συνεχεία λοιπόν, η Ελλάδα έχει ήδη ενταχθεί σε ένα εξοπλιστικό πρόγραμμα, ύψους 1,528 δις. δολ. όσον αφορά την αναβάθμιση των ήδη υπαρχόντων F –16 σε διαμόρφωση V, αλλά και στην πιθανή αγορά δύο γαλλικών φρεγατών τύπου Belharra για τη διαφύλαξη των ελληνικών υδάτων, εκτιμώμενου κόστους 2,7 δις ευρώ.
Περισσότερες λεπτομέρειες όσον αφορά τα εξοπλιστικά προγράμματα και την εταιρία Lockheed Martin Aeronautics Co. θα αναλυθούν εκτενώς στην παρακάτω συνέντευξη από τον κ. Ντένη Πλέσσα, Αντιπρόεδρου Διεθνών Επιχειρηματικών Δραστηριοτήτων της Lockheed Martin Aeronautics Co. τον οποίο ευχαριστώ ιδιαιτέρως για τις πληροφορίες που μοιράστηκε μαζί μου, καθώς αποτέλεσαν έναν εξέχουσας σημασίας παράγοντα ως προς τη σύνταξη του άρθρου.
Mr. Dennys Plessas Vice President of Business Initiatives Global Pursuits – Lockheed Martin Aeronautics Co.
1. Ποια χρονολογία ξεκινήσατε στην Lockheed Martin Aeronautics Co. Και πότε αναλάβατε επικεφαλής ως εκπρόσωπός της.
Ανέλαβα τα καθήκοντά μου στην L.M. Co. το 1983 έως και σήμερα, έχοντας την ευθύνη για τις επιχειρηματικές δραστηριότητες της εταιρίας σε χώρες της Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής, της Αφρικής και πρόσφατα και όλης της Αμερικανικής ηπείρου πλην των Η.Π.Α.
Πριν αρκετά χρόνια είχε ανατεθεί στην Lockheed Corp. από την Ελληνική Κυβέρνηση η σχεδίαση, κατασκευή, επάνδρωση, και εκπαίδευση της Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας (ΕΑΒ). Είχα τη μεγάλη ευκαιρία να είμαι ένα βασικό στέλεχος αυτής της προσπάθειας, για να αποκτήσει η Ελλάδα μία υποδομή αεροναυπηγικής υποστήριξης η οποία μετεξελίχθηκε αργότερα και σε αέρο - κατασκευαστική. Το εν λόγω project αποδείχθηκε ιδιαίτερα ακρογωνιαίο για τις ένοπλες δυνάμεις και τη διαδικασία υποστήριξης αεροπορικού υλικού.
2. Τί σημαίνει αυτό για εσάς προσωπικά όσο και για τη γενικότερη φιλοσοφία της εταιρίας σε ένα νευραλγικό σημείο του πλανήτη όπως είναι η Ελλάδα;
Όλο αυτό υπήρξε για εμένα μία μεγάλη πρόκληση. Τότε ήμουν απόφοιτος των μεταπτυχιακών μου σπουδών στην αεροναυπηγική, στις αερομεταφορές και στην διοίκηση των επιχειρήσεων, καθώς ως στέλεχος του project της Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας (Ε.Α.Β.) μου δόθηκε η ευκαιρία να εφαρμόσω στην πράξη μία πλειάδα γνώσεων, δραστηριοτήτων και εμπειριών. Ιδιαιτέρως τα πρώτα χρόνια λειτουργίας της Ε.Α.Β. ήσαν ιδιαίτερα παραγωγικά, διότι είχε διαμορφωθεί ένα εξέχουσας σημασίας κλίμα σε κάτι πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα το οποίο αποτέλεσε έναν πόλο έλξης για τους Έλληνες επιστήμονες πολλοί εκ των οποίων επέστρεψαν πίσω στην Ελλάδα από το εξωτερικό. Εκ των υστέρων λοιπόν, δημιουργήθηκαν κέντρα εκπαίδευσης αρχικά για το ελληνικό προσωπικό της Ε.Α.Β. και μετέπειτα για ξένους πελάτες. Διαπιστώνουμε λοιπόν πως, η φιλοσοφία της εταιρίας να δημιουργήσει τις απαραίτητες υποδομές, να επανδρώσει το έργο στο σύνολό του, να εκπαιδεύσει το νέο προσωπικό αλλά και να μπορέσει να το θεμελιώσει με τέτοιο τρόπο ώστε να καταφέρει αυτή η μονάδα μόνη της να λειτουργήσει και να αποτελέσει ένα χρήσιμο εργοστασιακό συγκρότημα αεροπορικού χαρακτήρα τόσο για τις ανάγκες της Ελλάδας, όσο και για τρίτους πελάτες. Στο προαναφερθέν στοιχείο, μπορώ να πω με βεβαιότητα πως το project στέφθηκε με επιτυχία και βεβαίως ήταν αυτό που διαμόρφωσε τη θεμελιώδη αεροπορική υποδομή στην Ελλάδα.
3. Θα θέλαμε να μας περιγράψετε ποια είναι τα χαρακτηριστικά μίας προσωπικότητας που εκπροσωπεί μία εταιρία σαν την Lockheed Martin Aeronautics Co.;
Θεωρώ ότι είναι μεγάλη μου τιμή αλλά και πρόκληση με τεράστια ευθύνη (προσωπική και εταιρική) να εκπροσωπώ μία εταιρία όπως η Lockheed Martin Aeronautics Co. . Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν, αυτό συνεπάγεται αρκετά ταξίδια παγκοσμίως και προϋποθέτει γνώση του αντικειμένου το οποίο και εξελίσσεται συνεχώς, ως επίσης και μία διάθεση για σκληρή δουλειά διότι οι απαιτήσεις και πιέσεις είναι μεγάλες και δεδομένου πως περνάς ένα πολύ μεγάλο μέρος του χρόνου σου μακριά από την οικογένειά σου και το σπίτι σου έχει και αυτό το τίμημά του. Ταυτοχρόνως, λόγω των συνεχών μετακινήσεων η επαφή με κουλτούρες, πολιτισμούς, με λαούς, με κυβερνήσεις που καλύπτουν όλο αυτό το φάσμα των προαναφερθέντων ηπείρων στην ανωτέρω ερώτηση, απαιτεί μία έντονη προσπάθεια κατανόησης όλων αυτών των λαών, να αντιληφθείς ποιες είναι οι απαιτήσεις τους, ποιοι είναι οι επιχειρησιακοί τους στόχοι, τί οικονομικές δυνατότητες έχουν και αναλόγως να μπορέσουμε εμείς από την πλευρά μας να προσφέρουμε το καλύτερο δυνατό προϊόν που θα καλύψει κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο αυτό το οποίο επιδιώκουν αυτοί οι λαοί. Επιπλέον, ένα ακόμη αναπόσπαστο χαρακτηριστικό που προαπαιτείται είναι το να δουλεύεις καλή τη πίστη, να μπορείς να προσφέρεις τις υπηρεσίες σου με εντιμότητα, ειλικρίνεια, και διαφάνεια, αλλά και να είσαι ικανός να ηγείσαι μιας μεγάλης ομάδας η οποία δραστηριοποιείται σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου.
Κάθε δραστηριοποίηση στο χώρο αυτό, αποτελεί ένα εξαιρετικά δύσκολο κομμάτι, γιατί ενέχει και πολιτικές, οικονομικές, γεωπολιτικές χροιές, διαστάσεις εκβιομηχάνισης αλλά και τεχνολογικές από πλευράς των Κρατών. Όλες αυτές οι παράμετροι πρέπει να συνεκτιμηθούν, έτσι ώστε εμείς ως εταιρεία να προσφέρουμε ένα προϊόν το οποίο θα είναι βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα χρήσιμο (είτε πρόκειται για F-16, F–35, ή C–130), καθόσον τα κράτη που μας εμπιστεύονται αναλαμβάνουν μία μεγάλη οικονομική δέσμευση, με σκοπό να διασφαλίσουν την άμυνα τους και την ανεξαρτησία τους, με ισχυρές ένοπλες δυνάμεις και μάλιστα για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Σημαντικό είναι να αναφερθεί πως, οι χώρες οι οποίες αγοράζουν επανειλημμένα το ίδιο ή συναφές οπλικό σύστημα αναπτύσσουν ταυτόχρονα και συμμαχίες μεταξύ τους συνήθως, γιατί τα συστήματα αυτά απαιτούν δια – λειτουργικότητα, κοινές εγκαταστάσεις υποστήριξης και πολλά άλλα. Τρανό παράδειγμα σε αυτό αποτελεί το πολεμικό αεροσκάφος F–16, το οποίο έχει αποκτηθεί από 30 και πλέον χώρες, οι οποίες έχουν αναπτύξει μεταξύ τους ένα δίκτυο υποστήριξης, συνεκπαίδευσης αλλά και εμπειριών χρήσης τους. Άλλο παράδειγμα είναι το αεροσκάφος F-35 με ήδη 15 χώρες χρήστες, οι οποίοι είναι κάτι παραπάνω από πελάτες, είναι συνεταίροι και συμπαραγωγοί, γιατί στην καθολική πλειοψηφία των αγορών αυτών, ο αγοραστής επιθυμεί και να παραγάγει ένα μέρος του αεροσκάφους εγχώρια αλλά και να μπορέσει να το υποστηρίξει και να το αναβαθμίσει σε βάθος χρόνου. Διότι, όλα αυτά τα μαχητικά έχουν ένα κύκλο ζωής 40 και πλέον ετών, εντός του οποίου υφίστανται αρκετές αναβαθμίσεις, με την υποστήριξη της κατασκευάστριας εταιρείας L.M. Co., αλλά και την εγχώρια βιομηχανική συμμετοχή των χωρών χρηστών.
4. Ποια είναι η βασική επιδίωξη της Lockheed Martin Aeronautics Co. στην Ελλάδα και τί έχουν αποκομίσει και οι δύο πλευρές; - Πιστεύετε ότι η ενίσχυση των σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και των Η.Π.Α. το τελευταίο χρονικό διάστημα θα επιφέρει ακόμη περισσότερο καρποφόρα αποτελέσματα μεταξύ της Lockheed Martin Aeronautics Co. και της Ελλάδας;
Κύριος στόχος – επιδίωξη της L.M. Cο. είναι να θωρακίσει τις ένοπλες δυνάμεις της Ελλάδας, να τις ενισχύσει με το καλύτερο δυνατό προϊόν, αλλά συγχρόνως να δημιουργήσει και μία μακροχρόνια στρατηγική σχέση με την αμυντική βιομηχανία προσφέροντας έτσι θέσεις εργασίας, αξιοποιώντας επιστημονικό προσωπικό της χώρας, μεταφέροντας τεχνολογίες και όλα αυτά σε ένα πλαίσιο απόλυτης διαφάνειας και συνεργασίας. Με τον τρόπο αυτό σφυρηλατείται μία ειλικρινής σχέση ανάμεσα στα δύο μέρη, τα οποία και αποκομίζουν τα επιδιωκόμενα οφέλη. Πρέπει δε να τονισθεί πως αυτές οι βασικές επιδιώξεις της L.M. Cο. στην Ελλάδα υλοποιούνται επιτυχώς για περισσότερο από 75 χρόνια. Η παρουσία μας στην Ελλάδα είναι μία στρατηγική παρουσία.
Greek upgraded F – 16 VIPER – Lockheed Martin Aeronautics Co.
Τέλος, οιαδήποτε συνεργασία της L.M. Cο. με μία τρίτη χώρα είναι αδύνατο να πραγματοποιηθεί αν δεν υπάρχει η στοιχειώδης και απαιτούμενη συνεργασία - συμμαχία με τις Η.Π.Α. .Σχεδόν για όλα μας τα προϊόντα λόγω του χαρακτήρα τους και της δομής τους, δεν είναι δυνατή η πώλησή τους σε μία τρίτη χώρα αν δεν δοθεί η αντίστοιχη άδεια εξαγωγής από την Αμερικανική Κυβέρνηση και αυτό βεβαίως γίνεται μόνον προς χώρες συμμάχους, συνεταίρους όπως είναι και η Ελλάδα. Πράγματι, η στρατηγική σχέση που υπάρχει μεταξύ Ελλάδος και Η.Π.Α. πιστεύω ότι ενισχύει τις επιδιώξεις και τις δραστηριότητες της L.M. Cο. στην Ελλάδα και αντίστροφα.
5. Ποιές είναι οι διαδικασίες που πραγματοποιούνται από την πλευρά της Lockheed Martin Aeronautics Co. έτσι ώστε να προωθηθεί μία πρόταση προς αγορά ενός αμυντικού συστήματος τεχνολογίας αιχμής;
Σε κάθε δραστηριότητα της εταιρίας, με στόχο να προωθηθεί ένα οπλικό σύστημα προς απόκτηση από μια χώρα, πρωταρχικό ρόλο διαδραματίζει ο χρήστης και οι επιχειρησιακές του απαιτήσεις. Εάν το οπλικό σύστημα δεν καλύπτει τις επιχειρησιακές ανάγκες και τους επιχειρησιακούς στόχους, με το μικρότερο δυνατό κόστος απόκτησης, λειτουργίας και υποστήριξης, τότε σε αυτήν την περίπτωση το εν λόγω οπλικό σύστημα δεν είναι το κατάλληλο. Πρέπει λοιπόν εμείς να δούμε, οπλικά συστήματα τα οποία είναι τα κατάλληλα για το μέγεθος της χώρας, το μέγεθος των ενόπλων δυνάμεων της, την ευελιξία που επιθυμούν να διαθέτουν, αλλά και το επιχειρησιακό πεδίο στο οποίο πρόκειται να αναπτυχθούν τα συγκεκριμένα οπλικά συστήματα.
Όλα τα παραπάνω λοιπόν, δημιουργούν μία σειρά προδιαγραφών τις οποίες πρέπει να διαθέτει - ικανοποιεί το οπλικό σύστημα που προωθούμε, εάν αυτό δεν ισχύει τότε δεν έχουμε μία αμοιβαία επωφελή, και επιτυχημένη σχέση. Πιστεύουμε πως τα οπλικά συστήματα που έχουν πουληθεί από την L.M. Cο. μέχρι τώρα στην Ελλάδα, ήταν συστήματα πολλαπλών ρόλων (π.χ. όπως το F–16 που είναι ένα μαχητικό αέρος - αέρος, αέρος - εδάφους, με ταυτόχρονη δυνατότητα φωτο-αναγνωριστικών και άλλων αποστολών). Τέτοια οπλικά συστήματα είναι τα πλέον κατάλληλα για χώρες όπως η Ελλάδα, καθόσον προσφέρουν ευελιξία στην εκτέλεση αποστολών από τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας, καθιστώντας τες ικανές να προασπίσουν ένα ιδιαίτερα ταραχώδες περιβάλλον με επιτυχία και φυσικά εντός των ορίων και των οικονομικών δυνατοτήτων των αμυντικών προϋπολογισμών. Σημαντικό είναι επίσης να αναφερθεί πως, η κάλυψη των επιχειρησιακών δράσεων του χρήστη με ένα οπλικό σύστημα που να έχει την καλύτερη σχέση κόστους/ αποτελεσματικότητος και την λιγότερο δαπανηρή υποστήριξη του συστήματος στον κύκλο ζωής του (30 – 40 χρόνια), διασφαλίζουν και την οικονομική ευρωστία του χρήστη.
Με αυτές λοιπόν τις διαδικασίες αν θέλετε, σχεδιάζουμε και προσαρμόζουμε μία πρόταση αγοράς ενός αμυντικού συστήματος. Δεν πρέπει να ξεχνάμε φυσικά και τα βιομηχανικά / οικονομικά ανταλλάγματα που κάθε χώρα επιδιώκει με την αγορά οπλικών συστημάτων, τα οποία παλαιότερα αποκαλούνταν αντισταθμιστικά οφέλη ενώ τώρα με τον όρο προγράμματα S.S.I. (Security of Supply and Information). Προγράμματα τα οποία πρέπει να θωρακίζουν και να διασφαλίζουν τη συγκεκριμένη προμήθεια αλλά και τις πληροφορίες γύρω από τη χώρα.
6. Γνωρίζοντας τον ανταγωνισμό από αντίστοιχες κατασκευάστριες εταιρίες αμυντικού εξοπλισμού, τί ξεχωριστό μπορεί να προσφέρει ως λύση η Lockheed Martin Aeronautics Co. όσον αφορά στην προστασία μίας χώρας όπως είναι η Ελλάδα;
Ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος και γίνεται ολοένα και μεγαλύτερος, όσο τα οπλικά συστήματα είναι ακριβότερα και μετεξελίσσονται. Τα κύρια χαρακτηριστικά αν θέλετε, του πλεονεκτήματος που κατέχει και προσφέρει η εταιρία μας είναι η τήρηση των συμβατικών μας υποχρεώσεων στον μέγιστο βαθμό αλλά και στις σχέσεις μας με μία χώρα αγοραστή, συνέταιρο και κατασκευαστή. Είναι η διαφάνεια στις σχέσεις μας, και σε όλες τις υπόλοιπες δραστηριότητες μας, είναι φυσικά η ποιότητα του προϊόντος, διότι οτιδήποτε και αν πράξουμε αν το προϊόν δεν ικανοποιεί τις προδιαγραφές και τις απαιτήσεις του χρήστη, τότε ματαιοπονούμε. Άρα λοιπόν, η σωστή σχεδίαση, η ορθή κατασκευή και η καλή λειτουργία του προϊόντος σε βάθος χρόνου, είναι εκ των ων ουκ άνευ. Όμως, για να έχεις κάτι τέτοιο χρειάζεσαι οικονομίες κλίμακος, προϊόντα τα οποία είναι εξαιρετικά αλλά και να έχουν κατασκευαστεί σε μεγάλο αριθμό και ως εκ τούτου να έχουν το μικρότερο δυνατό κόστος μονάδας. Η ύπαρξη επίσης ενός δικτύου υποστήριξης διαδραματίζει σημαντικό ρόλο διότι, είναι διαφορετικό όταν γνωρίζει ο αγοραστής πως το αεροσκάφος που αγοράζει μπορεί να υποστηριχθεί από δεκάδες εργοστασιακά συγκροτήματα και ένα ολόκληρο δίκτυο από ύπο - κατασκευαστές και διαφορετικό αν πάρουμε ως παράδειγμα κάποιο οπλικό σύστημα το οποίο καθιστά τον αγοραστή της δέσμιο και αιχμάλωτο ενός εργοστασίου και μόνο, στο οποίο θα πρέπει να απευθύνεται υποχρεωτικά ανεξαρτήτως κοστολόγησης. Αυτά είναι τα επιχειρησιακά, βιομηχανικά, οικονομικά χαρακτηριστικά τα οποία η εταιρία μας διαθέτει και πράττει ώστε με συνέπεια, επιμέλεια και διαφάνεια να μπορέσει να ανταπεξέρχεται συνεχώς σε νέα και πιο δύσκολα project.
Η παρουσία μας για 75 και πλέον συναπτά χρόνια στην Ελλάδα, δεν θα μπορούσε να επιτύχει και να πραγματοποιηθεί εάν δεν ικανοποιούνταν αυτές οι βασικές προαναφερθείσες προϋποθέσεις. Επίσης, είμαστε ιδιαιτέρως περήφανοι γιατί η καθολική πλειοψηφία των προϊόντων μας έχει αγοραστεί επανειλημμένα από τον ίδιο πελάτη (είναι αυτό που λέμε επαναλαμβανόμενες αγορές). Έτσι αποδεικνύεται η ικανοποίηση του χρήστη και από το προϊόν αλλά και από την υποστήριξη που του παρέχει η εταιρία. Στον αεροπορικό τομέα όσον αφορά τις δαπάνες του προϊόντος, αυτό που ονομάζουμε κύκλος ζωής του συστήματος, το 1/3 περίπου αποτελεί το κόστος απόκτησης του προϊόντος, ενώ τα 2/3 αποτελούν το κόστος λειτουργίας και υποστήριξης αυτού. Άρα, μία χώρα - αγοραστής ξοδεύει τα διπλάσια χρήματα ίσως και παραπάνω για να υποστηρίξει το υλικό το οποίο αγόρασε, με αυτό να σημαίνει πως σε μία ενδεχόμενη αγορά ενός προϊόντος πρέπει να συνυπολογίζονται και συνεκτιμώνται εκτός από το κόστος αγοράς, και το κόστος αναβάθμισης και υποστήριξης. Θεωρώ πως το θέμα των επαναλαμβανόμενων αγορών θα πρέπει να το εξηγήσει ο πελάτης, αλλά πιστεύω πως όταν ένας πελάτης έχει προσχωρήσει επανειλημμένα σε πολυάριθμες αγορές (όπως έχουν πράξει διαδοχικά οι Ελληνικές Κυβερνήσεις) τόσο σε επίπεδο μαχητικών αεροσκαφών όσο και σε επίπεδο οπλικών συστημάτων και συστημάτων ναυτικής υποστήριξης, όλα αυτά αποδεικνύουν πως η συμπεριφορά της εταιρίας και της ποιότητας των προϊόντων της, ικανοποιούν στο μέγιστο τις προδιαγραφές και της απαιτήσεις των χρηστών μας αλλά και του Ελληνικού Κράτους όλα αυτά τα έτη.
7. Μετά από τόσα χρόνια εκπροσώπησης της εταιρίας Lockheed Martin Aeronautics Co. , πιστεύετε ότι η παρουσία / δραστηριότητά της θεωρείται επιτυχημένη και ποια τα περιθώρια ανάπτυξής της στην Ελλάδα;
Εκπροσωπώντας την L.M. Cο. , όπως σας προανέφερα εναποθέτει ένα μεγάλο μερίδιο ευθύνης σε εμένα και τους συναδέλφους μου. Θεωρώ πως το συγκεκριμένο ερώτημα θα πρέπει να το απαντήσει ο πελάτης, αλλά πιστεύω πως όταν ένας πελάτης έχει προσχωρήσει επανειλημμένα σε πολυάριθμες αγορές (όπως έχουν πράξει διαδοχικά οι Ελληνικές Κυβερνήσεις) τόσο σε επίπεδο μαχητικών αεροσκαφών όσο και σε επίπεδο οπλικών συστημάτων και συστημάτων ναυτικής υποστήριξης, όλα αυτά αποδεικνύουν πως η συμπεριφορά της εταιρίας, και της ποιότητας των προϊόντων της, ικανοποιούν στο μέγιστο τις προδιαγραφές και της απαιτήσεις των πελατών μας και του Ελληνικού Κράτους όλα αυτά τα έτη. Αποδεικνύεται επίσης πως, τα προϊόντα της L.M. Co. ανταποδίδουν σημαντικά βιομηχανικά οφέλη / ανταλλάγματα αλλά και ιδιαίτερα υψηλές διαθεσιμότητες στόλου. Η διαθεσιμότητα του στόλου για τις επιχειρησιακές ανάγκες της χώρας, είναι επίσης ένα ακόμη σημαντικό στοιχείο στην αξιολόγηση ενός προϊόντος και τη σύγκρισή του με αλλά ανταγωνιστικά. Επίσης, έναν εξέχουσας σημασίας ρόλο διαδραματίζουν οι σχέσεις στρατηγικής εμπιστοσύνης που χτίζουμε με έναν αγοραστή / χώρα, λόγω της επιτυχούς συνεργασίας μας μέσω της πώλησης του προϊόντος μας.
Σε κάθε βήμα σε μία ενδεχόμενη αγοροπωλησία αλλά και ως γενική αρχή, σκεφτόμαστε πάντα και πρωτίστως τον ένστολο, τον ναυτικό ή τον αεροπόρο που σε νέα ηλικία καλείται να χρησιμοποιήσει αυτά τα πολυσύνθετα και πολύπλοκα οπλικά συστήματα, με απώτερο σκοπό την προάσπιση της ακεραιότητας, της ανεξαρτησίας και της ελευθερίας της πατρίδας του. Μάλιστα τα συγκεκριμένα οπλικά συστήματα, έχουν αποκτηθεί με τεράστιες οικονομικές θυσίες του Ελληνικού λαού, και αυτό, αποτελεί μεγάλη ευθύνη και προς εμάς (την εταιρία) αλλά και των ενόπλων δυνάμεων, όμως είναι κάτι που μας υπενθυμίζει συνεχώς για ποιόν δουλεύουμε.
8. Η Ε.Α.Β. είναι γνωστό πως τις τελευταίες δεκαετίες, έχει αναπτύξει υψηλή τεχνογνωσία, υλικοτεχνικές υποδομές, ώστε να είναι σε θέση να υλοποιεί την πλήρη γενική επισκευή των αεροσκαφών C–130 Hercules της Π.Α. (Πολεμικής Αεροπορίας), καθώς και άλλων χωρών. Επιπλέον, διακρίνεται για τον πρωτεύοντα ρόλο της συντήρησης και υποστήριξης διαφόρων τύπων μαχητικών αεροσκαφών της Π.Α. .
Πιστεύετε λοιπόν, πως η Ε.Α.Β. μπορεί να εξελιχθεί σε έναν σημαντικό ύποκατασκευαστή της Lockheed Martin Aeronautics Co. Επιπλέον των έργων που έχει ήδη αναλάβει (αναβάθμιση F – 16 σε VΙPER). Επιπροσθέτως, θα μπορούσε η εν λόγω διεύρυνση να συνεισφέρει και να αποτελέσει έναν πρωταγωνιστικό ρόλο στην ανάπτυξη και στην ενίσχυση της Εθνικής μας οικονομίας;
Έχω τονίσει επανειλημμένως και σε πολυάριθμα συνέδρια αλλά και σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις με αξιωματούχους Ελληνικών Κυβερνήσεων διαχρονικά, ότι η αμυντική βιομηχανία αποτελεί εθνικό κεφάλαιο. Η αμυντική βιομηχανία με την οποία συνεργαζόμαστε στενά μπορεί να αποτελέσει και έναν πόλο έλξης νέων τεχνολογιών, να δημιουργήσει νέες εξειδικευμένες θέσεις εργασίας αλλά και να μπορεί κάλλιστα να συνεισφέρει τα μέγιστα στην δημιουργία πλήρους αυτονομίας για τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις, που μην ξεχνάμε πως αυτό είναι και το κύριο ζητούμενο. Να διαθέτει η Ελλάδα οπλικά συστήματα τα οποία μόνη της να μπορεί (στον πιο δυνατό βαθμό) να τα υποστηρίζει και ανεξάρτητα από άλλους εξωγενείς παράγοντες να έχει τη δυνατότητα, το δίκτυο και τις δεξιότητες να υποστηρίζει το ρόλο των ενόπλων δυνάμεων. Η Ε.Α.Β. λοιπόν, είναι ένας ακρογωνιαίος λίθος αυτής της προσπάθειας.
Όπως προανέφερα στην αρχή της συζήτησής μας την Ε.Α.Β. τη σχεδίασε η L.M. Co. , όπου την επάνδρωσε, την εξόπλισε, ανέλαβε την εκπαίδευση του προσωπικού της, δημιούργησε το πλαίσιο των διαδικασιών λειτουργίας της αεροπορικής βιομηχανίας και σήμερα αν θέλετε την ενισχύει συνεχώς με παροχή μεγάλου φόρτου εργασίας που αφορά σε υπό-κατασκευαστικό έργο για τα αεροσκάφη F–16 και C–130, αλλά και σε προγράμματα αναβαθμίσεων και ανακατασκευών (όπως είναι τα προγράμματα της αναβάθμισης των F – 16 σε VIPER της Π.Α., και του ναυτικού για το P – 3. Όλα αυτά τα προγράμματα προσφέρουν στο μέγιστο βαθμό στην Ε.Α.Β. όχι μόνο φόρτο εργασίας αλλά και νέες θέσεις εργασίας, καθώς και τεχνολογία αιχμής τέτοια η οποία εκφράζεται με τη μορφή προγραμμάτων ανάπτυξης υποδομών, προγραμμάτων ενίσχυσης της Ε.Α.Β. με εργαλειομηχανές και άλλες σύγχρονες τεχνολογικές δυνατότητες. Στο σύνολο τους λοιπόν, όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά αποτελούν πραγματικά στοιχεία τα οποία στόχο έχουν τη μεταφορά τεχνογνωσίας τη δημιουργία υλικοτεχνικών υποδομών έτσι ώστε να μπορέσει να συνεχίσει τον στρατηγικό και υποστηρικτικό της ρόλο η αμυντική βιομηχανία.
Αυτό όμως δεν αρκεί, διότι πρέπει και οι εκάστοτε Ελληνικές Κυβερνήσεις να δίδουν την απαραίτητη υποστήριξη σε βιομηχανίες όπως είναι η Ε.Α.Β. , πρέπει το προσωπικό να ανανεώνεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα, να εκσυγχρονίζεται ο εξοπλισμός της εταιρίας και να αξιοποιείται το έργο, το οποίο η L.M. Cο. υπό- κατασκευαστικά αναθέτει στην Ε.Α.Β. . Το έργο το οποίο προσδίδει ένα σταθερό εισόδημα στις δύσκολες μέρες που διανύουμε αλλά και που της επιτρέπει να διατηρεί ένα επίπεδο τεχνολογικής υποδομής, τέτοιο που να μπορεί να την κάνει ανταγωνιστική με τα άλλα ξένα αντίστοιχα εργοστάσια. Με αυτά λοιπόν τα έργα όπως είναι το F – 16 VIPER, διευρύνεται ο ορίζοντας οι δυνατότητες και οι ικανότητες της Ε.Α.Β. και με αυτόν τον τρόπο συνεισφέρει και αυτή στην εθνική προσπάθεια για την ανάδειξη αλλά και την ανάπτυξη της οικονομίας μας και των μετέπειτα εθνικών μας δυνατοτήτων.
Του Αριστοφάνη Ν. Καστριτσέα
Δείτε ποιος είναι ο Αριστοφάνης εδώ...
Ο Αριστοφάνης Καστριτσέας γεννήθηκε το 2001 στο Μαρούσι Αττικής. Φοίτησε στο Λεόντειο Λύκειο Πατησίων και σπουδάζει στο τμήμα στο τμήμα νομικής του Université Sorbonne Paris Nord ( δια του αντιπροσώπου του στην Ελλάδα Collège IDEF), επιθυμώντας να ασχοληθεί μετέπειτα με το ναυτικό και το αεροπορικό δίκαιο. Αρθρογραφεί τακτικά (κυρίως στην αγγλική γλώσσα), εστιάζοντας κυρίως το ενδιαφέρον του σε θέματα δικαίου, διεθνών σχέσεων και γεωστρατηγικής. Ασχολείται με το άθλημα της αντισφαίρισης, ενώ έχει συμμετάσχει σε πολυάριθμα Mοντέλα Hνωμένων Eθνών (MUN) καθώς και σε συνέδρια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ομιλεί τα αγγλικά και τα γαλλικά, ενώ έντονο είναι το ενδιαφέρον για νομικά ζητήματα εταιρικής φύσεως.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου