Η Παναγιώτα Γκόλιαρη μιλά στο OfftRN

Η συνέντευξη δόθηκε στον Μαρκόπουλο Χ. Θωμά 

Αρχικά θα μου πεις τα βασικά για σένα αγαπητή: Καταγωγή, επάγγελμα, σπουδές, χόμπι, ασχολίες εκτός εργασίας, οικογένεια, κλπ.

Έχω γεννηθεί στη Θεσσαλονίκη όμως μεγάλωσα στο Κιλκίς από όπου ξεκίνησα και την επαγγελματική μου πορεία. Η αγάπη μου για την Ορθοδοντική ξεκίνησε όταν η ίδια έβαλα σιδεράκια ως παιδί και πραγματικά εντυπωσιάστηκα από την υπέροχη προσέγγιση της ορθοδοντικού αλλά και από το αποτέλεσμα του συγκεκριμένου επαγγέλματος. Σπούδασα στο Τμήμα Οδοντιατρικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης(Α.Π.Θ) όπου αποφοίτησα με βαθμό “ΛΙΑΝ ΚΑΛΩΣ” (D.D.S).Μετά την αποφοίτησή μου εργάστηκα ως χειρούργος οδοντίατρος σε ιδιωτικά πολυιατρεία της Μεγάλης Βρετανίας. Το 2009 ύστερα από διεθνή επιλογή ξεκίνησα το τριετές Μεταπτυχιακό πρόγραμμα ειδίκευσης στην ορθοδοντική στο Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ της Σουηδίας και το 2012 απέκτησα τον τίτλο της Ειδικού Ορθοδοντικού. Eκτός από την κλασσική ορθοδοντική εξειδικεύτηκα στις τεχνικές Invisalign(διάφανοι νάρθηκες) και Incognito(γλωσσικά σιδεράκια). Κατά τη διάρκεια των σπουδών μου εργάστηκα με παιδιά και ενήλικες, με ασθενείς με σχιστίες, κρανιοπροσωπικά σύνδρομα, προβλήματα της κροταφογναθικής διάρθρωσης(TMD), με συμβατικά και χειρουργικά περιστατικά. Το 2013 άνοιξα το πρώτο Ορθοδοντικό μου ιατρείο στο Κιλκίς για παιδιά και ενήλικες. Παράλληλα, από το 2015 μέχρι και το 2018 εργάστηκα περιοδικά στο ορθοδοντικό ιατρείο του καθηγητή ορθοδοντικής κ. Σταύρου Κοιλιαρίδη και κ. Μαρίας Χαραλαμπίδου στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Το 2019 επεκτάθηκα με δεύτερο ορθοδοντικό ιατρείο και στη Θεσσαλονίκη, διατηρώντας και τα δύο ιατρεία και μοιράζοντας το χρόνο μου στις δύο αγαπημένες μου πόλεις. Από το 2013 αποτελώ μέλος του πενταμελούς Διοικητικού Συμβουλίου(Δ.Σ) του Οδοντιατρικού Συλλόγου Κιλκίς όπου διατηρώ τη θέση της Γενικής Γραμματέως του Συλλόγου. Έχω εξειδικευτεί σε τεχνικές Botox και Yαλουρονικού οξέος(ενέσιμα) στο πιστοποιημένο κέντρο KT Training του Λονδίνου(UK) και έχω ολοκληρώσει το μεταπτυχιακό  μου στη Διοίκηση μονάδων Υγείας(Msc).

Μένεις Ελλάδα ή φεύγεις εξωτερικό… και γιατί; Αν πας έξω θα γύριζες ποτέ; Τι θα σου λείψει πιο πολύ από τον τόπο μας;

Την ερώτηση αυτή την έχω απαντήσει στον εαυτό μου πριν από ακριβώς οκτώ χρόνια, όταν έπειτα από σπουδές και χρόνια εργασίας σε διαφορετικές χώρες του εξωτερικού έπρεπε να αποφασίσω για το επαγγελματικό μου μέλλον. Η επαγγελματική μου καταξίωση, η συνεχής επαγγελματική ανέλιξη αλλά και το αυξημένο εισόδημα φαίνεται ότι δε στάθμισαν περισσότερο από την παραμονή στην πατρίδα, την ελληνική γλώσσα, την οικογενειακή θαλπωρή, τις αξίες, τα ήθη και έθιμα του τόπου μου. Αποφάσισα να επιστρέψω στη χώρα μου και να προσπαθήσω ένα νέο ξεκίνημα στην πλέον δύσκολη περίοδο της Ελλάδας. Η πορεία για ένα νέο επιστήμονα την περίοδο των μνημονίων, των capital control και του κορωναϊού ήταν και παραμένει δύσκολη, αλλά σίγουρα δεν έχω μετανιώσει για την απόφαση αυτή. Ακόμη και την περίοδο αυτής της πανδημίας όπου όλες οι χώρες του κόσμου μαστίζονται από τον κορωναϊό, προτιμώ να παραμένω στον τόπο μου, να προσφέρω στους συμπολίτες μου, προσαρμόζοντας τη ζωή μου στα νέα δεδομένα της ζωής που απαιτούν περιορισμό της πολυτελούς ζωής, σύνεση και μετριοπάθεια.

Είναι οι 60plus έτοιμοι να μας δεχθούν ως γενιά του αύριο; Επαγγελματικά – Κοινωνικά.

Το χάσμα μεταξύ δύο διαφορετικών γενεών και στάσεων ζωής άλλοτε φαντάζει περίεργο ενώ φαίνεται πως είναι δύσκολο να γεφυρωθεί, παρόλα αυτά είναι επιτακτική η προσπάθεια μερικής έστω γεφύρωσής του. Οι νέοι αισθάνονται να ζουν σε ένα άφιλο κόσμο όπου κυριαρχεί η αναξιοκρατία ,η ψευτιά και ο συμβιβασμός ενώ από την άλλη πλευρά οι μεγαλύτεροι στην ηλικία πιστεύουν πως οι νέοι έχουν απολέσει το σεβασμό, εγκληματούν πάνω στην ελληνική γλώσσα και παράδοση, ότι ζουν χωρίς ιδανικά και αξίες. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι το χάσμα αυτό δεν είναι φυσιολογικό να κλείσει τελείως αφού η κάθε γενιά έχει τη δική της ιδιοσυγκρασία. Η ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας έρχεται σε αντίθεση με τη συντηρητικότητα των παλαιών γενεών οι οποίοι παρά την πολύτιμη εμπειρία τους συνειδητοποιούν ότι δεν μπορούν, στο μεγαλύτερο τουλάχιστον μέρος τους, να παρακολουθήσουν τις εξελίξεις στην ψηφιακή τεχνολογία, την πληροφορική και τις τηλεπικοινωνίες. Από την άλλη πλευρά η ενημέρωσή τους και η παροχή βοήθειας εκ μέρους των νεότερων γενεών βοηθάει στη γένεση ενός πνεύματος συνεργασίας, ουσιαστικής επικοινωνίας και αμοιβαίας εμπιστοσύνης με τους μεγαλύτερους. Η γενιά των 60s συνειδητοποιούν τη διαφορετικότητα και την ανάγκη προσέγγισης των νέων κάτι που απαιτεί διαλλακτική και υποχωρητική στάση εκ μέρους τους. Η αυταρχικότητα και ο εγωισμός μιας μικρής μερίδας της παλαιάς γενιάς σίγουρα δε βοηθάει στη γεφύρωση του όποιου χάσματος.

Ποιο το παράπονο σου από την γενιά μας; Τι σε ενοχλεί; Βλέπεις σημάδια βελτίωσης; Που εντοπίζεις το πρόβλημα, τι προτείνεις;

Ένα σημαντικό πρόβλημα της σύγχρονης γενιάς είναι η απολιτικοποίηση των νέων. Και αυτό γιατί θεωρούμε ότι η σχέση των νέων με την πολιτική, είναι μια σχέση οργής που καταλήγει στην απάθεια και στην απόρριψη. Γενικοί αφορισμοί και αόριστοι χαρακτηρισμοί περιγράφουν συχνά άδικα και αβασάνιστα τη νέα γενιά θεωρώντας την απολίτικη, συχνά ανιστόρητη και κυρίως παθητική στις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις. Η σημερινή νέα γενιά για πολλούς αγνοεί τα μεγάλα πολιτικά γεγονότα των τελευταίων δεκαετιών, περνά τον περισσότερο χρόνο της στο διαδίκτυο, στερείται πολιτικής σκέψης και παρακολουθεί τις εξελίξεις αδύναμη να παρέμβει και να εκφράσει την επαναστατικότητα και την ορμή της σκέψης της. Οι νέοι δεν είναι παθητικοί πολίτες. Προβληματίζονται για τα πολιτικά ζητήματα αλλά απαιτούν μια σχέση εμπιστοσύνης με την πολιτική. Είναι αλήθεια ότι και μόνο στο άκουσμα της λέξης πολιτικός, ο νέος μιλά για έλλειψη ευασθησίας, για αδυναμία απάντησης στις ανησυχίες του, για αποστειρωμένο πολιτικό λόγο. Δεν πρόκειται όμως για απολιτικοποίηση. Οι νέοι αδιαφορούν για αυτό που τους παρουσιάζεται ως πολιτική, ενώ δεν είναι. Όσο η πολιτική συμμετοχή εξαντλεί τη σημασία της σε εσωκομματικά επίπεδα, όσο δεν περνά από τα μεγάλα λόγια σε συγκεκριμένα έργα, όσο δεν οραματίζεται, θα προκαλεί πλήξη και απέχθεια στους νέους. Η πολιτική για να ξανακερδίσει τη νέα γενιά πρέπει να οικοδομήσει μια νέα σχέση μαζί της, με ενίσχυση των θεσμών συμμετοχής και παρέμβασης των νέων ώστε η νέα γενιά να βρεθεί στο προσκήνιο με άποψη και απαίτηση. Το Υπουργείο Παιδείας και η Γενική Γραμματεία Δια Βίου Μάθησης και Νέας Γενιάς δεν θα πρέπει να αγνοήσει αυτήν την πραγματικότητα στο «Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο για τη Νεολαία 2017-2027» και να ενεργοποιήσει και πάλι τα Τοπικά Συμβούλια Νέων που θεσμοθετήθηκαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 2006 με νόμο του Υπουργείου Παιδείας μετά από πρωτοβουλία της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς.

Πως βιώνεις την οικονομική και κοινωνική κρίση που περνά η πατρίδα μας εδώ και 12-13 χρόνια; Εργασιακά, μα και σαν άτομο στην καθημερινότητα.

Η επαγγελματική μου καριέρα ξεκίνησε το 2013 με το πρώτο ορθοδοντικό μου ιατρείο στην πόλη του Κιλκίς, ακολούθησαν τρία μνημόνια και capital controls με περιορισμό στη χρηματοδοτική ρευστότητα, ανεργία και ανασφάλεια σε όλα τα κοινωνικά στρώματα, με τους πολίτες να βλέπουν το εισόδημά τους ολοένα να μειώνεται. Ως εκ τούτου, θεωρώ ότι ανήκω στη γενιά της κρίσης που συνειδητά επέλεξα να επιστρέψω από το εξωτερικό όπου σπούδαζα και εργαζόμουν κατά το παρελθόν και να εργαστώ στη χώρα μου παρά τις αντιξοότητες και τις δυσμενείς οικονομικές συνθήκες. Κάνοντας μια αναδρομή στο παρελθόν, μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα η οποία έχει βρεθεί κατά καιρούς σε πληθώρα καταστάσεων οικονομικής κρίσης όπως καταστροφές και πολέμους. Μια οικονομική κρίση όπως είναι λογικό έχει πάρα πολλές συνέπειες στον οικονομικό και κοινωνικό τομέα. Χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τις δουλειές, άνθρωποι με οικογένειες και παιδιά δεν μπορούν να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες ενώ οι νέοι άνθρωποι επιδιώκουν την πραγμάτωση των στόχων και των ονείρων τους σε άλλες χώρες του εξωτερικού εφόσον η γενέτειρα χώρα τους δεν μπορεί να γίνει αρωγός σε μια τέτοια διαδικασία. Η οικονομική ύφεση έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση των κλοπών και των ανθρωποκτονιών. Όταν συμβαίνουν τέτοια γεγονότα σε μια κοινωνία, καταρρέει το σύστημα αξιών και το σύστημα κοινωνικού ελέγχου αδυνατεί να ελέγξει την όλη κατάσταση. 
Ως υγεία, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό υγείας ορίζεται όχι μόνο η απουσία νόσου αλλά και η κατάσταση της ψυχοκοινωνικής ευεξίας. Έτσι λοιπόν γίνεται αντιληπτό ότι η οικονομική κρίση και οι επιπτώσεις της θα επηρεάσουν τη σωματική, ψυχική και κοινωνική υγεία. Στην ιδέα της οικονομικής κρίσης, οι άνθρωποι νιώθουν άγχος, ανασφάλεια και δημιουργούνται προβλήματα στις διαπροσωπικές σχέσεις των ανθρώπων, έριδες στο οικογενειακό περιβάλλον και φυσικά νιώθουν θυμό για αυτούς που έφεραν τη χώρα σε μια τέτοια κατάσταση. Η ζωή και η προσωπικότητα του σύγχρονου ανθρώπου βασίζονται πάνω στην εργασία και στην οικονομική του κατάσταση. Η εργασία βοηθά κατά πολύ στη συγκρότηση της ταυτότητας του καθώς και της γενικότερης εικόνας του.  Κλείνοντας, αξίζει να αναφέρω ότι η οικονομική κρίση πέρα από τα αρνητικά αποτελέσματα σε οικονομία και κοινωνία, αποτελεί και μια ευκαιρία για κοινωνική αλλαγή. Είναι μια πρόκληση για την αποδόμηση μιας σαθρής νοοτροπίας και συμπεριφοράς και την ανάδειξη μιας υγιούς συλλογικής συνείδησης, η οποία θα μας βοηθήσει να πάμε μπροστά και να προοδεύσουμε. Μαθαίνοντάς από τα λάθη του παρελθόντος, μπορούμε να προχωρήσουμε στη διαμόρφωση άλλων νοοτροπιών οι οποίες θα μας βοηθήσουν στη δημιουργία μιας καλύτερης κοινωνίας. 

Πως βίωσες και βιώνεις τον κορωναϊό και τα αποτελέσματα του;

Πρόκειται για μία πανδημία η οποία εμφανίστηκε ξαφνικά, προκάλεσε πολλά ερωτηματικά και σενάρια συνωμοσίας, παράλληλα έκλεισαν τα καταστήματα, τα σχολεία, πάγωσε κάθε είδους οικονομική δραστηριότητα ενώ επιβλήθηκε και απαγόρευση της κυκλοφορίας, δηλαδή καταστάσεις που δεν έχουν παρατηρηθεί ούτε σε περίοδο πολέμου. Επεκτάθηκαν οι περιορισμοί και διακόπηκαν όλα τα ταξίδια σε διεθνές και σε εθνικό επίπεδο ενώ έχουν σταματήσει οι περισσότερες μορφές εμπορίου. Οι υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης έχουν περιοριστεί ή συνεχίζονται με εξαιρετικά αυστηρά και δαπανηρά μέτρα προστασίας ενώ δυστυχώς σε λίγες μεμονωμένες περιπτώσεις παρατηρείται εξωφρενική αμέλεια. Ο φόβος της ασθένειας και του θανάτου για εμάς και τους αγαπημένους μας έχει φωλιάσει μέσα μας ενώ η κοινωνία έχει διχαστεί, με μια μερίδα των πολιτών να αμφισβητεί την ύπαρξη του ιού ή τουλάχιστον τη μεγάλη του έκταση έτσι όπως παρουσιάζεται από τους επιδημιολόγους και την άλλη μερίδα των πολιτών να έχει πανικοβληθεί και αποξενωθεί από τον υπόλοιπο κόσμο στην προσπάθειά του να προστατευτεί από ενδεχόμενη έκθεση στον κορωναϊό. Προσωπικά σαν επαγγελματίας και πολίτης εφαρμόζω τα μέτρα και τις οδηγίες του Υπουργείου Υγείας όπως οφείλω και αναμένω με προσμονή το εμβόλιο που ελπιδοφόρα θα ανακαλυφθεί. Ελπίζω αυτή η πανδημία να αποτελέσει έναυσμα για τον περισσότερο κόσμο ώστε να ενημερωθεί για τα μέτρα καθημερινής υγιεινής, να αναθεωρήσει τη σημαντικότητα της υγείας και της ανθρώπινης ύπαρξης και όχι των υλικών αγαθών και να αξιοποιήσει το χρόνο της καραντίνας για βελτίωση της αυτογνωσίας του έτσι ώστε μετά το τέλος της πανδημίας να αναζητήσει τη συντροφικότητα και την ουσιαστική επαφή τόσο με τον εαυτό του όσο και με τους συμπολίτες του.

Σου δίνω ένα τζίνι με ευχές… ποιες ευχές κάνεις;

Με αφορμή την πανδημία του κορωναϊού και το χαρακτηρισμό της ως μάχη μιας γενιάς η πρώτη και πιο σημαντική ευχή μου θα ήταν διατήρηση της παγκόσμιας ειρήνης και ασφάλειας. Καθώς την τελευταία δεκαετία η ανθρωπότητα βιώνει ολέθριες κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις, η πανδημία έχει την προοπτική να αυξήσει τις κοινωνικές αναταραχές και τη βία και να υποβαθμίσει την ικανότητα του κόσμου να διαχειριστεί την πανδημία. Η παγκόσμια κρίση ίσως οδηγήσει σε καιροσκοπικές τρομοκρατικές επιθέσεις, απώλεια αξιοπιστίας των θεσμών και μείωση εμπιστοσύνης πολιτών, οικονομική αστάθεια αλλά και πολιτικές εντάσεις λόγω ακύρωσης εκλογικών διαδικασιών ή δημοψηφισμάτων. Σημαντικό ρόλο στον περιορισμό των επιπτώσεων στην ειρήνη και την ασφάλεια θεωρώ πως παίζει το συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, ιδιαίτερα σε χειμαζόμενες από συγκρούσεις και πολέμους χώρες, υπενθυμίζοντας την ανάγκη για ενότητα και αλληλεγγύη σε όλους του πληγέντες. Η δεύτερη ευχή μου θα ήταν οι πολίτες να ενημερωθούν για τα μέτρα ατομικής υγιεινής και να αναλάβουν την αναφερόμενη ως ατομική ευθύνη, να συμπεριφέρονται δηλαδή ως φορείς του ιού. Ο αυτοπεριορισμός είναι μια πράξη ευθύνης τόσο απέναντι στον εαυτό μας όσο και απέναντι στο συνάνθρωπό μας. Το πρώτο διακύβευμα είναι η δημόσια υγεία καθώς κινδυνεύει η υγεία η δικιά μας, της οικογένειάς μας, των γονιών, των αγαπημένων μας προσώπων, των γειτόνων μας. Το γεγονός ότι κάποιοι από εμάς κινδυνεύουν λιγότερο ή περισσότερο από κάποιους άλλους δε σημαίνει ότι έχουμε μικρότερη η μεγαλύτερη ευθύνη για την εξέλιξη της κατάστασης και την επίλυση της κρίσης. Επίσης η επικινδυνότητα της κατάστασης και ο φόβος είναι ανεξάρτητος από το τι νομίζουμε, πιστεύουμε ή αισθανόμαστε γι’αυτήν. Αυτό που αλλάζει σε μικρότερο ή μεγαλύτερο την ίδια την κατάσταση είναι οι πράξεις μας.

Τι σε ευχαριστεί πιο πολύ από την επαφή, ως επιστήμονας γιατρός, με τον κόσμο.

Η μεγαλύτερη έκπληξη αλλά και χαρά για μένα ήταν όταν συνειδητοποίησα ασκώντας το επάγγελμα του ορθοδοντικού ότι οι ασθενείς μου χωρίς να έχουν ιδιαίτερες γνώσεις σε ένα τόσο εξειδικευμένο κλάδο όπως η ορθοδοντική, μπορούσαν να αντιληφθούν όχι μόνο τη διαφορά ανάμεσα σε ένα ποιοτικό και ορθό αποτέλεσμα από τη μία και ένα μέτριο και ιατρικά χαμηλής ποιότητας αποτέλεσμα από την άλλη αλλά και να διαισθανθούν τον επαγγελματία με ήθος, ευγένεια και ανιδιοτέλεια. Στη σύγχρονη εποχή που όλα κυλούν με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, το φαίνεσθαι και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κυριαρχούν, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να συνειδητοποιώ ότι οι ηθικές αξίες και αρχές της ελληνικής κοινωνίας λειτουργούν σαν πολύτιμη ασπίδα προστασίας απέναντι στον σύγχρονο υλισμό και την εκμετάλλευση. Αυτή είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή στο δικό μου επάγγελμα καθώς έρχομαι σε επαφή όχι μόνο με πελάτες-ασθενείς αλλά και με συμπολίτες μου, με φίλους και συγγενείς με τους οποίους υπάρχει μια αμοιβαία εκτίμηση και σεβασμός.

Τι είναι για σένα η επιστήμη σου και ο κλάδος σου; Τι σε γεμίζει πιο πολύ;

Καταρχάς είναι ένα επάγγελμα που το διάλεξα εγώ και όχι αυτό εμένα. Η πορεία μου και η σημερινή μου επαγγελματική θέση είναι αποτέλεσμα ισχυρής θέλησης, μακροχρόνιας και επίπονης προσπάθειας δικής μου αλλά και της οικογένειάς μου. Είναι ευλογία να εργάζομαι με ευχαρίστηση και χαρά σε ένα επιστημονικό τομέα που αποτελούσε και αποτελεί τη μοναδική επαγγελματική μου επιλογή, καθώς φιλοδοξώ να βελτιώνομαι συνεχώς επαγγελματικά και να προσφέρω ολοένα και πιο σύγχρονες υπηρεσίες στους συμπολίτες μου. Η ευχαρίστηση στο επάγγελμα του ειδικού ορθοδοντικού αντλείται από τη συνεργασία με τα παιδιά, την επαφή με την αθωότητα και την απλή προσέγγιση των νέων αλλά και την ομορφιά ενός αισθητικού αποτελέσματος που βελτιώνει το χαμόγελο, ομορφαίνει το πρόσωπο αλλά και ενισχύει την αυτοπεποίθηση όλων των ηλικιών, δεδομένου ότι οι ορθοδοντικές υπηρεσίες προσφέρονται πλέον όχι μόνο σε παιδιά αλλά και σε ενήλικες.

Μια θετική - ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο; Ποιο είναι το προσωπικό σου μότο; Η φράση που σε παρακινεί, αν θες. Κάτι φωτεινό.

Η εξέλιξη της βιοτεχνολογίας, της γενετικής και της επιστήμης αλλά και τα πολύπλοκα κοινωνικά και πολιτικά γεγονότα που έχουν προκύψει στη σύγχρονη εποχή θεωρώ ότι επιβάλλουν σύνεση, συσπείρωση των πολιτών αλλά και προσεκτική αντιμετώπιση των βιοηθικών προβλημάτων(πχ κορωναϊος) που έχουν προκύψει. Μία επίκαιρη κατά τη γνώμη μου έκφραση του Θουκυδίδη από τις Ιστορίες του (Ιστοριών, Α, 142) είναι «Οι καιροί ου μενετοί», σε ελεύθερη απόδοση, «οι καιροί(ή και οι ευκαιρίες) δεν περιμένουν, πρέπει να δράσουμε». Η ρήση αυτή του Θουκυδίδη εκφράζει στο ακέραιο την σημερινή αγωνία των σύγχρονων χωρών και των πολιτών όλων των ηλικιών. Οι νέοι της σύγχρονης εποχής έχουν την ευθύνη να αγωνιστούν για το μέλλον τους, προσωπικό και επαγγελματικό, παρά τις αντίξοες συνθήκες που επικρατούν τα τελευταία 12-13 χρόνια αλλά και να συμβάλλουν στη διατήρηση της υγείας των πρεσβυτέρων που αποτελούν τις ρίζες μας. Οι μεγαλύτερες ηλικίες των πολιτών προσφέρουν με την εμπειρία τους και οφείλουν να βοηθήσουν στην ομαλή μετάβαση σε ένα κόσμο που διέπεται από αλματώδη τεχνολογική και επιστημονική ανάπτυξη.