Αγαπημένοι μου Ά(ά)νδρες… (Της Δ. Ζόγκα)

 

*Της νεαράς κυρίας, Δ.Κ. Ζόγκα

Ήταν η γιορτή του άνδρα χθες ή προχθές εάν δεν κάνω λάθος. Δεν τα πάω καλά με τις γιορτές με ξέρεις, ούτε να τις γιορτάζω, ούτε να τις εύχομαι τυπικά. Αγαπώ τις γιορτές με αλήθεια και συναίσθημα ή μ΄ έναν απόηχο, να περνούν και να σου αφήνουν κάτι, να μην φεύγουν έτσι όπως ήρθαν, σαν τους άνδρες για παράδειγμα.(μειδίαμα γέλιου, μην ξεσπάσετε, κάποιοι έρχεστε για να μείνετε.)

Όταν ακούω την λέξη «άνδρας» έρχεται αυτόματα στο μυαλό μου το τραγούδι της Αλεξίου «Οι άνδρες περνούν μαμά.» Το θεωρώ το πιο παραστατικό τραγούδι που αποτυπώνει την ανδρική φιγούρα στην ζωή μιας γυναίκας, ηχηρή. Σχεδόν πάντα ακούγοντας την ερώτηση, όπως την τραγουδά η Αλεξίου «Τι θα κερδίσω εάν φέρω κάποιον λίγο πιο κοντά;» Ξεκινάει σαν πυροτέχνημα, ετοιμάζουν μακροβούτια, πλάθουν μια ολόκληρη πανσέληνο. Έναν ολόκληρο ουρανό βλέπεις στην όψη τους και σου μένουν τα ίχνη τους.  Κάποιοι κοντά, άλλοι μακριά και άλλοι αόρατα. Άλλοι ατέρμονα και άλλοι λαθραία.

Ο άνδρας είναι μια ήρεμη δύναμη στην ζωή της γυναίκας ξεκινάει από την λέξη μπαμπάς – πατέρας, δεν την φωνάζεις ποτέ τόσο δυνατά όσο της μητέρας, ούτε την αναζητάς συνέχεια αλλά  ξέρεις ότι όποτε την φωνάξεις θα είναι εκεί. (δεν θα συζητήσω για αυτό σήμερα.) Κάποιες έννοιες είναι πολύ προσιτές, αλλά ταυτόχρονα δεν τις αγγίζεις.

Εγώ θα σου πω, θα διαπραγματευτώ, θα συζητήσω, θα κωμικοτραγικοποιήσω σήμερα την έννοια Ά(ά)νδρας(κάποιοι μένετε στο μυαλό μας με Α και άλλοι με α, θέμα μεγέθους -συναισθήματος) που είναι η πιο αγαπημένη κουβέντα των γυναικών. Πάντα θα πρωταγωνιστεί ένας άνδρας στον καφέ μας, την ώρα του φαγητού, τα μεσάνυχτα που θα ξυπνήσουμε την φίλη να της πούμε τι έγινε ή τι δεν έγινε, ατελείωτες ώρες, κουβέντες, ψυχογραφήματα ενός άνδρα. 

Όλες έχουμε ειδίκευση στην ψυχολογία πάνω στο ανδρικό φύλο. Ειδικά, πιο νέες αναλύαμε μηνύματα, τόνο φωνής, το κόμμα και την τελεία. Ναι! Το κάνουμε και όποια πει το αντίθετο λέει ψέματα(θα την νοιάζει, θα την καίει αλλά θα το παίζει η υπεράνω του θέματος ή θα είναι η κριψίνα της παρέας, με αγάπη το λέω.)

Ένα διαχρονικό θέμα και πάντα φλέγον είναι οι Πρώην! Αχ! Αυτοί οι πρώην. Αυτό το θέμα προκαλεί μια ταραχή, διακυβεύει φιλίες. Αναλύοντας ώρες, μέρες, μήνες, χρόνια. Αποτελούν κομβικό σημείο κάθε γυναικείας παρέας, μέχρι το «να μην σου μιλάει»  η κολλητή γιατί έστειλες μεθυσμένο μήνυμα. (γελάστε άφοβα όλες το έχουμε κάνει)

Ο άνδρας στην ζωή της γυναίκας αποτελεί πολυσημική, πολύπλευρη, αγαπημένη  οντότητα. Αποτελεί κάποιες φορές το ορεκτικό, το κυρίως, το γλυκό ή τον πικρό καφέ. Άλλες φορές είναι έρωτας ατέρμονος, άλλες πάθος ανεξίτηλο και άλλοτε επώδυνος χωρισμός και άλλοτε «Μαλάκας». Το 2020 ο άνδρας για μας τις γυναίκες είναι παρεξηγημένη έννοια. Τον παρεξηγούμε αρκετά. Του ασκούμε κριτική. Τον παιδεύουμε. Τον αγαπάμε. Τον ερωτευόμαστε. Τον ευνουχίζουμε. Τον αποκαλούμε άνδρα μου, εραστή μου, ο Μαλάκας που με τυραννάει.

 

Αγαπημένοι μου άνδρες (έλα μην ζηλεύεις) που γιορτάζατε αλλά εμείς σας γιορτάζουμε κάθε μέρα, γιατί σχεδόν κάθε μέρα θα ακούμε για εσάς, το ζήτημα των γυναικών(όσων ξέρω, ακούω στα κλεφτά, βλέπω, διαβάζω) είναι ότι έχουμε ένα παράπονο, μια γκρίνια που σας κουράζει.  Όχι, γιατί δεν σας θέλουμε αλλά γιατί σας θέλουμε πολύ. Όχι, ότι φταίτε πάντα εσείς για να υποστείτε την γκρίνια μας. (να το παραδεχτούμε και αυτό)

Επίσης, αγαπημένοι μου άνδρες ένα άλλο θέμα το οποίο το συζητάμε συνέχεια είναι το κομμάτι του φλερτ. Φταίμε και εμείς το ξέρω, αλλά φταίτε και εσείς. Ας γίνετε λίγο πιο ευφάνταστοι, πιο δημιουργικοί, πιο ειλικρινείς στα θέλω σας αλλά και να μην ξέρετε και αυτό καλό είναι.  Εκφράστε το.(πλέον βλέπουν και bachelor οπότε ένα φαγητό θα ναι κοινότυπο ή μια αιτιολόγηση «έτσι» πολύ απλή.) Ακόμη, τολμήστε, σεβαστείτε μας, γνωρίστε μας. Έχουν χαθεί οι αρχές και οι φάσεις της γνωριμίας μας. Όμως, κάθε γυναίκα θέλει να την θυμούνται ακόμα και για 24 ώρες, 24 μέρες, χίλιες και μια νύχτες φυσικά.

 

Άνδρες μου αγαπημένοι είστε απλοί, στην ουσία τα δείχνετε τα σημάδια σας ήδη από την αφετηρία, κάποιοι αποτελούν και έκπληξη θετική -αρνητική, αξέχαστη. Ωστόσο, αποτελείται συνδετικό κρίκο μιας παρέας. Αποτελείτε εικόνα, βλέμμα, κραγιόν, άρωμα, ταξίδι, περιπέτεια. Δεν είμαστε χάσμα, επικοινωνία είμαστε εάν το θελήσουμε.

Αγαπημένοι μου άνδρες σας δίνω και ένα tip πέρα από μια οθόνη, μας αρέσουν και οι γοητευτικές φωνές και να μας μείνει λίγο η χροιά σας. Σας αναγνωρίζουμε καλύτερα ως φωνή, σαν εικόνα όχι και τόσο. Οι εικόνες φθείρονται, οι φωνές μένουν, ηχούν, αντηχούν σε κάθε γιορτή.

 

Εάν ήταν ποίημα ή σκέψη:

Άνδρας

Ιδιότητα, τίτλος, χαρακτήρας , προσωπικότητα
Ασφάλεια, ασπίδα, όνειρα, τόλμη.

Πρώτος, Τελευταίος..
Ηδονή, έρωτας, πάθος, ολότητα
Ψευδαίσθηση...Αλήθεια!!

 

Υ.Γ να ελαφρύνουμε λίγο την κατάσταση με αυτό το κείμενο, και ας αγαπήσουμε και φωνάξουμε κάθε πρόσωπο που θέλουμε και ας αφήσουμε και όσα δεν θέλουμε. Έτσι είναι αυτά..!

* η Δήμητρα ειναι Πολιτική Επιστήμονας ΑΠΘ, κάτοχος πτυχίου και μάστερ πάνω στον κλάδο και δυναμική αρθρογράφος.