''Η Κυκλικότητα της βίας'', κείμενο από την Μαρίλη Μπουφίδου - kleidarotripa.gr

Στην κακοποίηση υπάρχει ένας φαύλος κύκλος βίας, στην ολοκλήρωση του οποίου, το άτομο βιώνει τη διαδικασία της θυματοποίησής του.

Διακρίνονται 3 φάσεις σε αυτόν τον κύκλο: 

Η πρώτη φάση είναι η δημιουργία της έντασης-πρώτης επίθεσης, στην οποία ξεκινούν «μικροεπεισόδια» κακοποίησης με χρήση κυρίως της λεκτικής και ψυχολογικής βίας, στα οποία το άτομο συνήθως, δεν δίνει ιδιαίτερη σημασία. Στη φάση αυτή, νιώθει ότι έχει ακόμη τον έλεγχο και αντιδρά παθητικά, καλλιεργώντας στον εαυτό του το αίσθημα ενοχής, ότι άξιζε τη συμπεριφορά αυτή.

Η ένταση κορυφώνεται στην αμέσως επόμενη δεύτερη φάση, με το κυρίως επεισόδιο κακοποίησης, στο οποίο εκδηλώνονται έντονα επεισόδια βίας που συνήθως περιλαμβάνουν όλες τις μορφές κακοποίησης, κυρίως σωματική βία.

Το άτομο συνειδητοποιεί ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο και δεν έχει καμία σημασία η στάση που θα κρατήσει απέναντι σε αυτόν που βιαιοπραγεί (είτε άντρας είτε γυναίκα), όσον αφορά την κορύφωση της βίας, καθώς ακόμη και η απαθής στάση που γίνεται με σκοπό να τον ηρεμήσει μπορεί να τον εξαγριώσει περισσότερο. Αυτό συμβαίνει διότι ο θύτης πιστεύει ότι δεν του δίνει τη κατάλληλη προσοχή. Έτσι, ο φόβος φωλιάζει μέσα στο θύμα και το κάνει να σιωπά και να μη καταγγέλλει τα περιστατικά βίας στην αστυνομία ή σε άλλους επίσημους φορείς.

Ο κύκλος ολοκληρώνεται με την τρίτη φάση της συγνώμης και της μεταμέλειας ή αλλιώς μήνας του μέλιτος, όπου ο θύτης έπειτα από την ισχυρά βίαιη συμπεριφορά του και με το φόβο ότι το θύμα θα συνειδητοποιήσει την κακομεταχείριση σε βάρος του και θα τον|την εγκαταλείψει, παρουσιάζεται βαθιά μετανιωμένος και υπόσχεται πως θα αλλάξει, πως τίποτα ανάλογο δε θα επαναληφθεί και ότι στο εξής θα συμπεριφέρεται με σεβασμό και αγάπη. Το θύμα έχει ανάγκη να πιστέψει στην ειλικρινή μεταμέλεια του ατόμου, γιατί δε μπορεί να φανταστεί ότι ίσως να έκανε λάθος επιλογή συντρόφου. Έτσι, συνεχίζει να δικαιολογεί τη βίαιη συμπεριφορά του και αισθάνεται ότι μπορεί ο ίδιος να τον ώθησε στα άκρα. Σκέφτεται ότι το άτομο που αγάπησε, δεν μπορεί παρά να είναι το πρόσωπο της τρίτης φάσης και όχι εκείνο που το κακομεταχειρίστηκε στη δεύτερη. Το συνηθέστερο λάθος είναι η τελική υποεκτίμηση της κατάστασης παραβλέποντας ή μειώνοντας τη σημασία της, γεγονός που ολοκληρώνει πλήρως την θυματοποίηση του ατόμου.

Συνήθως η κατάληξη της τρίτης φάσης δεν είναι το τέλος της βίας, αλλά η αρχή για τον δεύτερο κύκλο κακοποίησης.

Οι σχέσεις θύτη — θύματος μεταξύ τους χαρακτηρίζονται από την αλληλεξάρτηση ή συνεξάρτηση , τη ζήλια, την υποταγή, το φόβο και το θυμό και τις ψυχοπαθολογικές σχέσεις εναλλασσόμενων ρόλων ανισότητας όπου ο ένας αποτελεί το ενεργητικό και ο άλλος το παθητικό μέλος.

Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ Η ΦΥΣΙΚΗ ΒΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΡΗΚΤΑ ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΕΣ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΦΥΣΙΚΗ ΒΙΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΡΟΫΠΑΡΞΕΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΒΙΑ.

Ποτέ δεν έγινε τόσος λόγος για την βία, ποτέ δεν έγιναν τόσα καλέσματα για την φανέρωση και την καταπολέμηση της όσο σήμερα, μην μένεις σιωπηλός ήρθε η ώρα να μιλήσεις!

ΠΗΓΗ: kleidarotripa.gr και η νεαρά κυρία Μαρίλη Μπουφίδου