ΠΗΓΗ: womensnews.gr και η νεαρά κυρία και συνάδελφος ΙΩΑΝΝΑ ΤΖΑΝΗ
Ο Πέτρος Λαγούτης είναι από τα πρόσωπα που διατηρούν ενεργό ρόλο στο κίνημα #metoo. Μέσω των social media, αλλά και των συνεντεύξεών του, εκφράζει τη θετική του στάση και υποστήριξη σε όλους όσοι τολμούν να μιλήσουν.
Μιλώντας στο womensnews, o δημοφιλής ηθοποιός Πέτρος Λαγούτης πήρε θέση για όλα όσα συμβαίνουν στο χώρο της υποκριτικής και το κίνημα #metoo, αναφέρθηκε στο θέμα του κορονοϊού και την αποτελεσματικότητα των μέτρων, ενώ μας αποκάλυψε τα μελλοντικά του σχέδια, μέσα στα οποία είναι και ο πολυαναμενόμενος τρίτος κύκλος της σειράς «Έτερος Εγώ».
Πέτρος Λαγούτης
Ξεκινώντας, θα ήθελα να σταθούμε στο κίνημα #metoo που έχει άμεση σχέση με το χώρο του θεάτρου, καθώς οι καταγγελίες που αφορούν ηθοποιούς και σκηνοθέτες, διαδέχονται η μια την άλλη.
Η θέση μου πάνω στο θέμα του κινήματος #metoo έχει γίνει ξεκάθαρη όλον αυτόν τον καιρό. Είμαι πολύ υπέρ του να βγαίνουν οι άνθρωποι να μιλάνε, αφενός για να ανακουφίζονται οι ίδιοι και να φεύγει όλο αυτό από πάνω τους, και αφετέρου προκειμένου να τιμωρηθούν όλοι αυτοί οι άνθρωποι που αποδεικνύεται ότι έχουν τελέσει τις συγκεκριμένες πράξεις. Δεν πρόκειται για μια απλή παρενόχληση! Ακούσαμε μέχρι και για βιασμούς! Όλοι όσοι έχουν διαπράξει τέτοιου είδους πράξεις, πρέπει πάντα να παίρνουν αυτό που τους αξίζει – με την έννοια της τιμωρίας – είτε αυτή είναι μέσω της δικαιοσύνης, είτε απλά μέσω του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών. Νομίζω ότι είναι ένα κίνημα που τελικά θα αποδειχθεί πολύ καλό και φωτεινό. Και επειδή αυτή τη στιγμή δεν έχει εξαπλωθεί παραπάνω, εύχομαι να φύγει απ’ το χώρο μας και να πάει σε όλους τους χώρους, ώστε να «καθαρίσουν» από τέτοιες συμπεριφορές και από τέτοιους ανθρώπους.
Άρα θεωρείς πως, μετά από όλες αυτές τις αποκαλύψεις που είδαν το φως της δημοσιότητας, το θέατρο δεν «πεθαίνει», αλλά έχει την ευκαιρία να «ξαναγεννηθεί» πιο δυνατό και πιο καθαρό;
Το θέατρο δεν «πεθαίνει» τόσο εύκολα. Έχει περάσει εδώ και 2.500 χρόνια πολύ χειρότερα πράγματα για να «πεθάνει» από 5 – 10 αποκαλύψεις. Ίσα ίσα, νομίζω ότι από εδώ και στο εξής θα είναι πιο φωτεινά τα πράγματα, καλύτερες οι συνθήκες δουλειάς και οι ηθοποιοί δε θα είναι φοβισμένοι… Όλο αυτό που αλλάζει, νομίζω πως είναι μόνο για καλό!
Είσαι πολλά χρόνια στο χώρο της υποκριτικής. Στην πορεία της καριέρας σου, έχεις δεχτεί οποιασδήποτε μορφής βία ή γνώριζες πράγματα από αυτά που ακούμε;
Έχω υποστεί κακή συμπεριφορά, έχω υπάρξει και μάρτυρας ακόμη χειρότερης συμπεριφοράς, αλλά πάντα στα πλαίσια της εργασιακής και της λεκτικής βίας. Δεν έχω υπάρξει μάρτυρας κακοποίησης, σεξουαλικής ή μη, ούτε κάποιου από τα περιστατικά που έχουν γίνει γνωστά. Μια συνάδελφός μου μού είχε εκμυστηρευτεί κάποια στιγμή ένα δικό της βίωμα που είχε συμβεί πριν από πολλά χρόνια, αλλά μέχρι εκεί. Εγώ ο ίδιος δεν έχω δει ποτέ κάτι.
Γιατί πιστεύεις πως τόσα χρόνια αυτοί oi άνθρωποι δρούσαν ελεύθερα, χωρίς να φοβούνται ότι θα αποκαλυφθούν οι άσχημες συμπεριφορές και πράξεις τους;
Ένας από τους λόγους είναι ο φόβος που διακατείχε τα θύματα και αποδεικνύεται περίτρανα πόσο δίκιο είχαν να φοβούνται. Βλέπεις ότι ακόμα και σήμερα, που βρισκόμαστε εν έτει 2021, υπάρχουν – ευτυχώς λίγες πια – αντιδράσεις, οι οποίες κάθε άλλο παρά ενθαρρυντικές είναι για τα θύματα να μιλήσουν. Αυτή η πρωταρχική ερώτηση του «γιατί τώρα;», ή το «έλα μωρέ, τα ‘θελε και αυτή», υπήρχαν σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό πριν από 20 χρόνια στην Ελλάδα. Τώρα ωρίμασαν οι συνθήκες. Η Σοφία Μπεκατώρου έκανε μια καταπληκτική αρχή στο κίνημα #metoo και ακολούθησε η Ζέτα Δούκα. Με κάποιον τρόπο, αυτοί οι άνθρωποι νόμιζαν ότι είναι στο απυρόβλητο, ότι είναι Θεοί, ότι κανείς δε θα τολμήσει να μιλήσει, αλλά τελικά… ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιο. Όλα κάποια στιγμή βγαίνουν στη φόρα.
Μετά τις αποκαλύψεις, πολλοί συνάδελφοί σου βγήκαν και δήλωσαν ότι γνώριζαν ή είχαν ακούσει, αλλά δε μιλούσαν είτε γιατί δεν είχαν στοιχεία είτε γιατί φοβόντουσαν. Εσύ προσωπικά, εάν γνώριζες ή είχες βιώσει κάποια άσχημη συμπεριφορά, θα είχες βγει νωρίτερα να μιλήσεις;
Εξαρτάται! Αν το περιστατικό είχε να κάνει με μια κακουργηματική, εγκληματική συμπεριφορά, νομίζω ότι θα έβγαινα να το πω ή έστω θα έκανα κάτι. Αλλά δεν έχω υπάρξει τέτοιος μάρτυρας, όπως είπα και πριν. Όσον αφορά στους συναδέλφους που βγήκαν και δήλωσαν κάτι τέτοιο, είναι άλλο το «είχαμε ακούσει» ή «υπήρχαν φήμες», και άλλο «ήμουν μάρτυρας ενός περιστατικού». Σε όλη την κοινωνία συμβαίνουν τέτοια περιστατικά, δε βγαίνουμε να τα πούμε αν το ίδιο το θύμα πρώτα δεν εκδηλώσει την επιθυμία να γίνει κάτι, ή έστω να σου ζητήσει μια βοήθεια.
Είναι πραγματικά τόσο βρώμικος ο χώρος, όσο ακούγεται;
Όχι, ο χώρος δεν είναι τόσο βρώμικος. Και ας μην ξεχνάμε ότι όταν έχουμε να κάνουμε με 5 – 10 ανθρώπους που έβγαλαν τέτοιες συμπεριφορές, και να είναι και άλλοι 10 που δεν βγήκαν τα ονόματά τους στη δημοσιότητα, ανάμεσα σε περίπου 10.000 ηθοποιούς που είμαστε αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, καταλαβαίνεις ότι το ποσοστό είναι πάρα πολύ μικρό. Καλά κάνει και πέφτει το φως πάνω σε αυτά τα περιστατικά τώρα, κατά τ’ άλλα όμως, ο χώρος μας είναι πανέμορφος και μέσα σε αυτόν έχω γνωρίσει υπέροχους ανθρώπους, οι οποίοι μου έχουν αλλάξει τον τρόπο σκέψης προς το καλύτερο. Έχει πολλή χαρά και πολύ φωτεινούς ανθρώπους ο χώρος της υποκριτικής. Οι άλλοι είναι η εξαίρεση.
Άρα θα παρότρυνες τα νέα παιδιά, ακόμη και τα δικά σου εάν εξέφραζαν αυτήν την επιθυμία, να ασχοληθούν με το χώρο της υποκριτικής, πόσω μάλλον τώρα που γίνονται ριζικές αλλαγές;
Βέβαια! Όλοι οι χώροι κρύβουν τέτοιου είδους κινδύνους. Αυτό που λέμε, λοιπόν, είναι να βγουν οι άνθρωποι όλων των χώρων και να μιλήσουν, είτε για να «καθαρίσουν» και αυτοί οι κλάδοι, είτε για να δημιουργηθεί μια νοοτροπία κατά την οποία οι άνθρωποι δε θα φοβούνται να μιλήσουν.
Ο χώρος σου έχει δεχτεί μεγάλο πλήγμα από τον κορονοϊό. Εσύ πώς το βιώνεις όλο αυτό που συμβαίνει;
Είναι απαίσιο αυτό που συμβαίνει. Χωρίς να θέλω να μειώσω την επικινδυνότητα του ιού, νομίζω ότι όσον αφορά το χώρο του πολιτισμού, τα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση ήταν ανεπαρκή. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ένα θέατρο χωρητικότητας 300 θέσεων, που θα μπουν μέσα οι μισοί ή και το 1/3, γίνεται πιο επικίνδυνο από ένα εμπορικό κέντρο ή από ένα λεωφορείο ή από οτιδήποτε άλλο. Κάποια πράγματα είναι παράλογα. Μέχρι που φτάσαμε στο κορυφαίο που συμβαίνει εδώ και λίγους μήνες, να μην αναφερόμαστε καν στο τι πρόκειται να γίνει με το χώρο του πολιτισμού. Μιλούν για την εστίαση και το λιανεμπόριο, τα θέατρα και οι κινηματογράφοι δεν αναφέρονται καν.
Εσύ είσαι αισιόδοξος σχετικά με το πότε θα επανέλθουμε στην κανονικότητα;
Όχι, δεν είμαι πολύ αισιόδοξος. Προβλέπω ένα καλοκαίρι που, όπως πέρσι, θα αναθαρρήσουμε λίγο και θα βγούμε έξω, αλλά δεν μπορώ να είμαι αισιόδοξος. Υποτίθεται ότι οι εμβολιασμοί πάνε καλά, αλλά αυτό που ζω και όχι αυτό που ακούω ότι θα ζήσω, δε μου δίνει πολλά «παραθυράκια» να βλέπω τα πράγματα με αισιοδοξία.
Αυτή την περίοδο που ομολογουμένως όλοι έχουμε περισσότερο ελεύθερο χρόνο, τι κάνεις για να γεμίζεις τη μέρα σου;
Είμαι από τους τυχερούς που δεν έχουν πρόβλημα επιβίωσης αυτή τη στιγμή, γιατί κάνω πολλές εκφωνήσεις, άρα κάπως έτσι γεμίζω και το χρόνο μου. Παρ’ όλα αυτά, είναι πολύ δυσάρεστο να είσαι από οθόνη σε οθόνη. Όση γυμναστική και να κάνουμε, όσες βόλτες και να πάμε το σκύλο μας και όσο και να συζητήσουμε με ανθρώπους, τελικά καταλήγουμε όλοι να ξοδεύουμε πάρα πολλές ώρες μπροστά στις οθόνες μας. Αυτό δεν είναι ζωή.
Κάνεις επαγγελματικά σχέδια ή μοιάζει πολύ μακρινό ακόμη αυτό;
Θεατρικά σχέδια «απαγορεύεται» να κάνουμε. Καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα επαναλάβουμε του χρόνου τη θεατρική παράσταση «Μέθοδος Γκρόνχολμ», το Φθινόπωρο θα ξεκινήσουμε γυρίσματα για τον επόμενο κύκλο της σειράς «Έτερος Εγώ», και βλέπουμε…
Είσαι μπαμπάς δύο παιδιών, τα οποία έχεις αποκτήσει με τη Μυρτώ Αλικάκη. Σαν πατέρας, λοιπόν, θα ήθελα ένα σχόλιο για το νομοσχέδιο της συνεπιμέλειας, που λίγο πριν ψηφιστεί «πάγωσε».
Νομίζω πως είμαστε από τις ελάχιστες ευρωπαϊκές χώρες που αυτά τα πράγματα «παγώνουν». Ευτυχώς εγώ έζησα έναν χωρισμό – και εξακολουθώ να τον ζω έτσι – πολύ ήρεμο. Διατηρώ πολύ καλές σχέσεις με τη Μυρτώ, επομένως δε χρειάστηκε ποτέ να συζητήσουμε τέτοιου είδους θέματα. Ουσιαστικά, έχουμε μια συνεπιμέλεια από μόνοι μας, έχουμε τα παιδιά μισές μέρες ο ένας και μισές ο άλλος. Ωστόσο, νομίζω ότι αυτό το θέμα που αντιμετωπίζουν πολλοί χωρισμένοι μπαμπάδες, πρέπει να λυθεί άμεσα. Το κάθε παιδί έχει ανάγκη και τους δύο γονείς.
Ο Πέτρος Λαγούτης στέλνει το δικό του αισιόδοξο μήνυμα στις αναγνώστριες του womensnews…
Ένα αισιόδοξο μήνυμα νομίζω ότι προκύπτει από αυτό που συμβαίνει τώρα, το κίνημα #metoo. Πιστεύω ότι όταν επανέλθουμε στην κανονικότητα, θα βρούμε μια κοινωνία λίγο καλύτερη. Ακόμη και με αυτόν τον τρόπο που έγινε όλο αυτό, το αποτέλεσμα τελικά ήταν οι άνθρωποι να ασχοληθούμε με τα πιο «εν’ οίκω» και εύχομαι να γίνει σε πολλούς χώρους αυτό, ώστε να βρούμε έναν κόσμο πιο καθαρό και πιο φωτεινό.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου