Τετάρτη 21 Απριλίου 2021

Γιατί αποκλείουν την κα. Εύα Καϊλή ορισμένες/νοι;


Καθώς η ΝΔ εξακολουθεί να προηγείται με ένα προβάδισμα 14-15 ποσοστιαίων μονάδων έναντι του ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με τα ευρήματα δημοσκόπησης της ALCO για OPEN-ΕΘΝΟΣ πληθαίνουν εκ νέου οι φήμες που θέλουν την ευρωβουλευτή κ. Εύα Καιλή να διεκδικεί την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ.


ΠΗΓΗ: kourdistoportocali.com


Οι ψηφοφόροι του ΚΙΝΑΛ θεωρούν την κ. Καιλή επάξια κληρονόμο του οράματος του Ανδρέα Παπανδρέου για το πατριωτικό ΠΑΣΟΚ.


Κάποιοι μάλιστα χαρακτηρίζουν την κ. Καιλή “θηλυκό Δένδια”.


Η κ. Εύα Καιλή εμφανίζεται σε μυστικές δημοσκοπήσεις να εκτοξεύει τα ποσοστά του ΚΙΝΑΛ στο 18% και στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.


Η Ελληνίδα ευρωβουλευτής ουκ ολίγες φορές έχει αποκαλύψει τον υποκριτικό ρόλο της Ε.Ε. και επί μέρους κρατών τα οποία διατηρούν τεράστια εξοπλιστικά προγράμματα με τη Τουρκία όπως η Γερμανία, η Ισπανία και η Ιταλία ή ανέχονται τους διαρκείς εκβιασμούς της Τουρκίας στο μεταναστευτικό-ειδικά τώρα που η τουρκική οικονομία που είναι πολύ πεσμένη έχει περισσότερο από ποτέ την ανάγκη των ευρωπαικών κονδυλίων.


Στην πρόθεση ψήφου επί των εγκύρων η ΝΔ συγκεντρώνει 37,4% και ο ΣΥΡΙΖΑ 23,8% παρουσιάζοντας πολύ μικρές διαφορές σε σχέση με την μέτρηση της ίδιας εταιρείας τον προηγούμενο μήνα.


Ακολουθούν το ΚΙΝΑΛ με 5,9%, το ΚΚΕ με 5,6%, η Ελληνική Λύση με 4,2% και το ΜέΡΑ25 με 2,9%.


Το ποσοστό εμπιστοσύνης στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη παραμένουν υψηλά, στο 43%, σε μεγάλη απόσταση από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλέξη Τσίπρα, που βρίσκεται στο 23%.


Ιδού πως η κ. Καιλή με ερώτησή της  γκρέμισε το προσωπείο των οργάνων της ΕΕ αναγκάζοντας την Επίτροπο Johansson να παραδεχθεί>“Η Τουρκία θεωρείται ασφαλής χώρα για τους πρόσφυγες”


Πρόκειται για μία ταπεινωτική παραδοχή εκ μέρους της ΕΕ η οποία ταυτόχρονα αποκαλύπτει και το μέγεθος της τουρκικής παρανομίας και αθλιότητας. Οι Τούρκοι λαμβάνουν τεράστια ποσά από την ΕΕ για το προσφυγικό και την ίδια στιγμή εργαλειοποιούν τους πρόσφυγες για επιθέσεις κατά της Ελλάδας αντί να τους διατηρούν στο έδαφός τους.


Καταρρέει η επιχειρηματολογία εναντίον της Ελλάδας με αφορμή την ενίσχυση της ασφάλειας των συνόρων μας και στον Έβρο.


Η Τουρκία που επικαλείται την υποχρέωση παροχής ασύλου σε πρόσφυγες από την ΕΕ, οφείλει να εξετάζει τα αιτήματα στο έδαφος της ώστε να τους οδηγήσει μέσω ασφαλών και νόμιμων οδών στις χώρες που απευθύνονται.


Στην καρδιά του μεταναστευτικού προβλήματος με ερώτησή της η κ. Εύα Καϊλή για διευκρινήσεις ως προς το αν η ΕΕ θεωρεί την Τουρκία «ασφαλή χώρα» για τους πρόσφυγες, κατάφερε να λάβει επίσημη απάντηση από την αρμόδια Επίτροπο της ΕΕ Ylva Johansson, η οποία αναφέρει ότι η Επιτροπή εκτιμά πως το τουρκικό νομικό πλαίσιο για την προσωρινή και τη διεθνή προστασία, καθώς και οι διαβεβαιώσεις των τουρκικών αρχών όσον αφορά τη μεταχείριση των Σύρων και μη Σύρων υπηκόων που επέστρεψαν από την Ελλάδα στην Τουρκία στο πλαίσιο της δήλωσης ΕΕ-Τουρκίας, παρέχουν επαρκή προστασία ή ισοδύναμη προστασία με εκείνη που παρέχει η σύμβαση της Γενεύης του 1951.


Η Ελληνίδα ευρωβουλευτής δήλωσε: “Είναι μια σημαντική παραδοχή από την Επίτροπο για την Τουρκία, καθώς ουσιαστικά μας λέει με άλλα λόγια ότι παρέχεται επαρκής προστασία σε πρόσφυγες από εμπόλεμες ζώνες. Κάτι τέτοιο σημαίνει ότι η αποστολή μεταναστών και προσφύγων προς τα Ελληνικά σύνορα της ΕΕ, είναι μια ευθέως προκλητική ενέργεια εναντίων της ΕΕ και ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να κατηγορηθεί ότι δεν εκπληρώνει τις υποχρεώσεις της, κλείνοντας προσωρινά τα σύνορα, διασφαλίζοντας το τέλος της εκμετάλλευσης όσων παρέσυραν στα σύνορα μας οι Τουρκικές αρχές.


Ακολουθεί η ερώτηση και η απάντηση της Επιτρόπου:


Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης

προς την Επιτροπή

Άρθρο 138 του Κανονισμού

Eva Kaili


Θέμα: Το καθεστώς της Τουρκίας ως «ασφαλούς χώρας»

Πρόσφατα, η Τουρκία χρησιμοποίησε την απελπισία των μεταναστών που βρίσκονται στο έδαφός της ως εργαλείο για να εκβιάσει την ΕΕ και την Ελλάδα. Οι τουρκικές αρχές υιοθέτησαν τη συλλογιστική ότι η ΕΕ, με το να κλείνει τα σύνορά της, αρνείται στους πρόσφυγες το δικαίωμα να διαφεύγουν από μια εμπόλεμη ζώνη σε μια ασφαλή επικράτεια.


Κατά την άποψη της Ελλάδας, η οποία επιβεβαιώθηκε από το Συμβούλιο και την Επιτροπή, τα άτομα που στάλθηκαν στα ευρωπαϊκά σύνορά της από τις τουρκικές αρχές δεν ήταν πρόσφυγες που ζητούσαν άσυλο, αλλά μετανάστες. Επιπλέον, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, θα πρέπει να παρέχεται άσυλο σε πραγματικούς πρόσφυγες που διαφεύγουν από εμπόλεμη ζώνη ή επικίνδυνο έδαφος, και όχι σε άτομα που επιθυμούν να μετακινηθούν από ένα ασφαλές έδαφος προς άλλο.


Ως εκ τούτου, ερωτάται την Επιτροπή: θεωρούν η ΕΕ και άλλοι διεθνείς οργανισμοί την Τουρκία «ασφαλή χώρα»;


Απάντηση της κ. Johansson

εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

Αριθμός αναφοράς της ερώτησης: E-001862/2020


Στο πλαίσιο της δήλωσης ΕΕ-Τουρκίας της 18ης Μαρτίου 2016(1), η Επιτροπή έχει επισημάνει ότι θεωρεί πως το τουρκικό νομικό πλαίσιο για την προσωρινή και τη διεθνή προστασία, καθώς και οι διαβεβαιώσεις των τουρκικών αρχών όσον αφορά τη μεταχείριση των Σύρων και μη Σύρων υπηκόων που επιστράφηκαν από την Ελλάδα στην Τουρκία στο πλαίσιο της δήλωσης ΕΕ-Τουρκίας παρέχουν επαρκή προστασία(2), ή ισοδύναμη προστασία με εκείνη που παρέχει η σύμβαση της Γενεύης του 1951(3). Στη δήλωση ΕΕ-Τουρκίας, τόσο η ΕΕ όσο και η Τουρκία επανεπιβεβαίωσαν τη δέσμευσή τους να τηρούν την αρχή της μη επαναπροώθησης. Κάθε αίτηση ασύλου εξετάζεται μεμονωμένα από τις ελληνικές αρχές σύμφωνα με την οδηγία για τις διαδικασίες ασύλου.


(1) https://www.consilium.europa.eu/el/press/press-releases/2016/03/18/eu-turkey-statement/


(2) Βλέπε την έννοια των ασφαλών τρίτων χωρών στο άρθρο 38 της οδηγίας 2013/32 σχετικά με κοινές διαδικασίες για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας.


(3) https://www.unhcr.org/1951-refugee-convention.html


Θυμίζουμε ότι η ευρωβουλευτής έχει καταθέσει  αίτημα για πλήρη ενημέρωση ως προς τις εξοπλιστικές συμφωνίες και τις ροές του εμπορίου όπλων με την Τουρκία, όπως και την αναλυτική καταγραφή των ισοζυγίων πληρωμών, εμπορικών και χρηματοπιστωτικών ροών του κάθε κράτους μέλους με την Τουρκία, ώστε να χαρτογραφήσει τις οικονομικές, τραπεζικές και εμπορικές εξαρτήσεις της ΕΕ, εντοπίζοντας τους παράγοντες που υπονομεύουν την προσπάθεια να επιτευχθεί μία σταθερή και αξιόπιστη κοινή εξωτερική πολιτική.


Η Ευρωβουλευτής αυξάνει την πίεση προς την Επιτροπή και το Συμβούλιο, ζητώντας αναλυτικά στοιχεία για τις ροές εμπορίου όπλων από την ΕΕ προς κάθε τρίτη χώρα.


Στην ερώτησή της υπογραμμίζει την προσπάθεια της Ένωσης να αναπτύξει τις στρατηγικές της ικανότητες στον τομέα της άμυνας, και αναδεικνύει την ανάγκη αυτό να γίνει με εταίρους που χαίρουν αξιοπιστίας και δεν επιβουλεύονται την εδαφική ακεραιότητα των κρατών μελών ή δημιουργούν περιφερειακές εντάσεις και γεωπολιτική αστάθεια.


Ως εκ τούτου, ζητά από την Επιτροπή κατάθεση αναλυτικών στοιχείων για τις εμπορικές αμυντικές συμφωνίες και τις συμμετοχές ευρωπαϊκών εταιρειών, σε αμυντικές κοινοπραξίες συμπαραγωγής συστημάτων με Τουρκικές εταιρείες.


Τέλος, ζητά από την Επιτροπή να εποπτεύσει τις τεχνολογικές συνεργασίες των κρατών μελών με τρίτες χώρες, ώστε να εντοπιστούν προτζεκτ που μπορεί να αναπτύξουν τεχνολογίες drones και υποδομές δορυφόρων.


Στη συνέχεια, με δεύτερη ερώτηση, ζητά λεπτομερή περιγραφή των οικονομικών, εμπορικών και χρηματοπιστωτικών εξαρτήσεων του κάθε κράτους μέλους με την Τουρκία.


Στόχος της παρέμβασης της είναι να μετρηθεί το εύρος και το βάθος αυτών των αλληλεξαρτήσεων, προκειμένου να εκτιμηθεί πώς αυτές επιδρούν στις αποφάσεις των κρατών μελών στο Συμβούλιο, όταν έρχεται σαν θέμα η Τουρκία.


Η Εύα Καϊλή υπογραμμίζει στην ΕΕ, πως αυτές οι εξαρτήσεις είναι δυνατόν να υπονομεύσουν την προσπάθεια την Ένωσης να διαμορφώσει μια αξιόπιστη και σταθερή εξωτερική πολιτική προς την Άγκυρα.


Ακολουθούν τα κείμενα των ερωτήσεων:


Question for written answer E-005840/2020 to the Commission


Rule 138


Eva Kaili (S&D)


Subject: Exports of weapons and defense systems by EU companies to third countries


Based on the announcement of the President of the Commission that the strategic priority of this new European Commission is Geopolitical, aspirations for the development of a solid common European Foreign and Security policy have been invigorated. This entails also a strategic approach on the sales and co-development of weapon and defense systems with third countries. A coherent strategy of selling and co-developing defense systems should be put in place taking into account the strategic reliability, trustworthiness and long-term strategic alignment of the recipient third countries with the strategic long term priorities of the Union.


1 Can the Commission provide us with Data regarding the sales of weapons and defense systems of the EU Member states to third countries, as well as a list of those countries and sales per country?


2 Can it provide us with a list of the direct involvement of EU companies and consortia with respective ones of third-countries in co-development of defense projects and exploration/drilling activities in the sea?


3 Does it consider to monitor EU member states and their collaboration with third countries on technologies that could be used against a MS or an ally, such as drones and satellites infrastructure?


Question for written answer E-005839/2020 to the Commission


Rule 138


Eva Kaili (S&D)


Subject: Patterns of trade and balance of payments between each MS with Turkey

The strategic partnership of the EU with Turkey enters into a new era. It is of the greatest interest for the EU and the Turkish people the strategic relationship to be dynamic, robust, fair and based on mutual respect of the values, interests, and territorial integrity. However, the dynamics of this partnership have been distorted by a revisionist view of the current government of Turkey. This dictates EU to find a feasible alternative solution. This solution cannot be ad hoc for each Member State, but rather holistic. To avoid a fragmented view of the strategic relationship vis-à-vis Turkey in the coming years, it is necessary to spot financial and trade dependences of the Members-States with Turkey. These dependences could be highly problematic for the formation of a common EU policy toward Turkey, as the idiosyncratic interests and short-termism of certain Member States could prevent EU from adopting a coherent and stable long-term strategy.


Mapping these dependencies in advance is critical, therefore the Commission is asked:


1 What is the trade volume between each Member-State with Turkey and in which sectors?

2 What is the balance of payments between each Member-State with Turkey?

3 What is the exposure of EU banking sector per MS on Turkey΄s economy?

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου