Τι διδαχθήκαμε 15 μέρες τώρα

Υπογράφουν οι κ.κ.:

- Χρυσή-Ουρανία Παπαδοπούλου, Οικονομολόγος ″London Metropolitan University″ / Τμήμα Χρηματοοικονομικής, Παν. Πειραιά / Επιχειρηματίας

- Μαρκόπουλος Χ. Θωμάς, Μεταπτυχιακός Π.Μ.Σ. Διεθνών Σπουδών, Ευρωπαϊκών Σπουδών και Διπλωματίας, Παν. Μακεδονίας / Επικοινωνιολόγος / Ραδιοφωνικός Παραγωγός

Σκηνές με βομβαρδισμένα νοσοκομεία και χτυπημένες εγκύους να τρέχουν να σωθούν δεν τιμα κανέναν ηγέτη και κανένα λαό. Δεν τιμούν όλους μας ως Ανθρωπότητα! Ένας πόλεμος, είτε τοπικού, είτε διακρατικού, είτε διεθνούς χαρακτήρα, τελειώνει σε 3 μέρες, ή σε 14 μέρες. Μετά δεν είναι Πόλεμος, είναι μια νέα διαφορετική Πραγματικότητα. Ο κάθε πόλεμος αρχίζει όταν θέλεις, αν έχεις την ισχύ, αλλά δεν τελειώνει όταν θέλεις, έχεις δεν έχει (πλέον) την ισχύ!

Στο κείμενο μας αυτο θα επικεντρωθούμε στους Μακρόν, Ζελένσκι και Πούτιν. Στο Ντονμπάς και σε άλλες ανατολικές περιοχές δεν είχαν γίνει εκκαθαρίσεις σε Ρωσόφωνους (και Ρωσόφιλους), ίσα ίσα εδώ και 7-8 χρόνια λαμβάνουν αρκετά δικαιώματα, επιδόματα και κοινωνικές παροχές. Δεν είναι σοβαρό ζήτημα και αφορμή για τα πρόσφατα γεγονότα, δεν υπάρχει γενοκτονία Ρώσων στην Ανατολ. Ουκρανία. Η Ρωσική εισβολή έχει φτάσει σε σκληρή πολιορκία 1 ώρα έξω στο ύπαιθρο και προάστια του Κίεβο. Άρα έχει αλλά σχέδια. Την κατάλυση ενός ολόκληρου ανεξάρτητου δημοκρατικού κράτους. Της Δημοκρατία του, των Θεσμών του, του Συντάγματος του, της Βουλής, της Προεδρίας, etc...  Εκτός από την Ρωσική απότομη, ακραία, νοσηρή Εισβολή υπάρχει και ο Ουκρανικός Εθνικισμός, όμως είναι σε ένα εξαιρετικά μικρό ποσοστό (2-4%). Οκ! Και στην Γιουγκοσλαβία είχαμε τον Σερβικό Εθνικισμό (σφαγή στη Σρεμπρένιτσα και αλλού). Σε όλα τα κρατη (και στην Πατρίδα μας) υπάρχει η αυταρχική μορφή και παρουσία φασιστικών, ακραία λαϊκίστικων, νεοναζί πολιτικών ομάδων. Τι σημαίνει αυτό δηλ. μπορεί ενας ''δημοκρατικός'' γείτονας να παρέμβει σε ένα κράτος με το δήθεν επιχείρημα ''αποναζιστικοποίησης''; 

Στην αμυντική γραμμή του επίσημου Ουκρανικού Στρατού έχουν ενταχθεί τα ακραία στοιχεία από το ''Τάγμα του Αζόφ'' και άλλες υπερβολικά δεξιές, είτε υπερβολικά αριστερές, πολιτικές ομάδες. Και στην Ελλάδα το 1940 οι χιλιάδες Αριστεροί Κομμουνιστές πολέμησαν τους Ιταλούς (και μετά τους Γερμανούς) εισβολείς μαζί με τους οπαδούς του Μεταξά και χιλιάδες της Άκρας Δεξιάς, δίπλα - δίπλα, για την ανεξαρτησία της χώρας μας.  Ο κος. Πούτιν θέλει την ''αποναζιστικοποίηση'' της Ουκρανίας. Με κόπιες από ναζιστικές μορφές πολέμου δεν προωθείται η αποναζιστικοποίηση, αν αυτή υπάρχει... Ο χαρισματικός κος. Ζελένσκι ήταν και αυτός υπεύθυνος για την πορεία των πραγμάτων στην Ουκρανία. Προφανώς είχε και έχει ευθύνες (οπως και περασμένος Πρόεδρος μέχρι 2019) για τα αδιέξοδα στην εφαρμογή της Συμφωνίας του Μινσκ και όχι μόνο φυσικά. Η όποια πιθανή ανατροπή του όμως δεν είναι υπόθεση ξένης επέμβασης από το εξωτερικό , αλλά του λαού του και μόνο. Κάτι τέτοιο θα νομιμοποιούσε την επέμβαση της Τουρκίας στη Κύπρο μας το 1974!!!

Ηγετικός ο Μακρόν! Ο Πόλεμος στην Ουκρανία έχει άμεσες και μετρήσιμες επιπτώσεις στο πολιτικό προεκλογικό σκηνικό στη Γαλλία, καθώς αξιολογείται από τους Γάλλους ως το δεύτερο σημαντικότερο πρόβλημα μετά την ακρίβεια! 3η η πανδημία πλέον... Σύμφωνα με αρκετές και πολύ πρόσφατες δημοσκοπήσεις, ο Κεντρώος νυν Πρόεδρος κος. Εμμανουέλ Μακρόν ξεπερνά για πρώτη φορά το 30% στην πρόθεση ψήφου για τον πρώτο γύρο της Προεδρικής Εκλογής του Απριλίου (συγκεκριμένα 30,5-32,5%), σε άνοδο 5 ολόκληρων μονάδων από την προηγούμενες δημοσκοπήσεις του τέλους Φεβρουαρίου, ενώ δεύτερη βγαίνει η Ακραία κα. Μαρίν Λε Πεν με 14,5-15,5%, δηλαδή ούτε στο μισό του ποσοστού του Μακρόν. Η δε συμπαθέστατη υποψήφια της Κεντροδεξιάς, κα. Βαλερί Πεκρές συνεχίζει την ''κατρακύλα'' της με 11,5%-12,5 και τώρα πια είναι... ίσως και τέταρτη, μετά τους Μακρόν, Λε Πεν και Ζεμούρ (13% περίπου). Τέλος, η εικόνα της Αριστεράς συνολικά παραμένει αποκαρδιωτική! Στο δεύτερο γύρο, ο κος. Μακρόν επικρατεί καθαρά: 58%-42% απέναντι στη κα. Λε Πεν, 65%-35% απέναντι στον κο. Ζεμούρ. Ο Μανωλίος ''πήρε το όπλο του'' και εφορμά γοργά σε Γαλλία, ΕΕ και Δύση.  

Αν μας δίδαξε κάτι ακόμη ο πόλεμος Ρωσίας - Ουκρανίας είναι το να μη βασίζεσαι στο ότι ο εχθρός δεν θα έρθει (ξανά...), αλλά στο ότι αν έρθει, όποτε έρθει, να είσαι έτοιμος να τον αντιμετωπίσεις! Μόνος σου και βλέπουμε... ''Αν θέλεις ειρήνη, να ετοιμάζεσαι για πόλεμο''! Ας πάρουμε τα μαθήματα μας με προσοχή και σύνεση από την ακραία και απάνθρωπη περιπέτεια που ζει ο σύμμαχος και ομόδοξος Ουκρανικός Λαός.