Φιλικός προς τον Μακρόν, εχθρικός προς την Λεπέν εμφανίζεται ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντιμίρ Ζελένσκι. Σε συνέντευξη του προς γαλλικό τηλεοπτικό σταθμό, ο Ζελένσκι δήλωσε ότι έχει καλές σχέσεις με τον Εμανουέλ Μακρόν και ότι θα επιθυμούσε αυτές να διαρκέσουν.
«Προφανώς, έχω σχέσεις με τον Εμανουέλ Μακρόν και δεν θα ήθελα να τις χάσω» δήλωσε αν και δήλωσε ότι διστάζει να πάρει θέση για την πολιτική στην Γαλλία εν όψει των εκλογών.
«Δεν είμαι σίγουρος ότι έχω το δικαίωμα σήμερα να επηρεάσω αυτό που συμβαίνει στη χώρα σας», είπε χαρακτηριστικά.
Ωστόσο, κάλεσε την ακροδεξιά υποψήφια, η οποία ως γνωστόν έχει κηρυχθεί ανεπιθύμητη στην Ουκρανία, να αναθεωρήσει τις φιλικές ως σήμερα απόψεις της για τον Ρώσο πρόεδρο Βλάντιμιρ Πούτιν.
«Εάν η υποψήφια πρόεδρος κατανοήσει ότι έκανε λάθος, (…) η σχέση μας θα μπορούσε να αλλάξει», δήλωσε ο Ουκρανός πρόεδρος και συμπλήρωσε ότι με τον Εμανουέλ Μακρόν διατηρεί σχέσεις που δεν θα ήθελε να τις χάσει.
🔴 Le président ukrainien Volodymyr Zelensky (@ZelenskyyUa) invité exceptionnel de BFMTV
🕖 Ce soir, à 18H50
▶ https://t.co/NkOpB54RyX pic.twitter.com/j6QenOxy1Y
— BFMTV (@BFMTV) April 20, 2022
Στο ίδιο μήκος κύματος ο φυλακισμένος Ρώσος αντικαθεστωτικός Αλεξέι Ναβάλνι κάλεσε τους Γάλλους να ψηφίσουν τον Εμανουέλ Μακρόν στον δεύτερο γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών. Σε μια σειρά από tweets, ο Ναβάλνι είπε ότι είναι «σοκαρισμένος» από το δάνειο των 9 εκατομμυρίων ευρώ που έλαβε το 2014 το πρώην κόμμα της Λεπέν από μια ρωσική τράπεζα η οποία όπως είπε ξεπλένει βρώμικο χρήμα και δημιουργήθηκε από τον Πούτιν. «Θα σας άρεσε αν ένας Γάλλος πολιτικός έπαιρνε δάνειο από την Κόζα Νόστρα; Λοιπόν, το ίδιο είναι» είπε ο Ναβάλνι.
17/18Le 24 avril,je ne pourrai pas mettre d’écharpe en signe de solidarité avec les Français. Ça constitue une «violation du code vestimentaire» ici,ils peuvent même me mettre en cellule disciplinaire. Mais je soutiendrai quand même la France, les Français et @EmmanuelMacron ❤️🇫🇷
— Alexey Navalny (@navalny) April 20, 2022
Οι επικεφαλής των κυβερνήσεων Γερμανίας, Ισπανίας και Πορτογαλίας παρεμβαίνουν εμμέσως στις εκλογές της ερχόμενης Κυριακής στη Γαλλία.
Όλαφ Σολτς, Πέδρο Σάντσεθ και Αντόνιο Κόστα καλούν εμμέσως τους Γάλλους να ψηφίσουν τον Εμανουέλ Μακρόν και όχι την Μαρίν Λεπέν στο δεύτερο γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών, με άρθρο τους που δημοσιεύεται σήμερα από την εφημερίδα Le Monde.
«Η επιλογή με την οποία βρίσκεται αντιμέτωπος ο γαλλικός λαός είναι κρίσιμη για τη Γαλλία και για καθέναν από εμάς στην Ευρώπη. Είναι η επιλογή ανάμεσα σ' έναν δημοκράτη υποψήφιο, που πιστεύει ότι η Γαλλία είναι πιο ισχυρή μέσα σε μια ισχυρή και αυτόνομη Ευρωπαϊκή Ένωση, και μία υποψήφια της άκρας δεξιάς, η οποία τάσσεται ανοικτά στο πλευρό αυτών που επιτίθενται στην ελευθερία μας και στη δημοκρατία μας», γράφουν χωρίς να τους κατονομάσουν.
«Ο πόλεμος του Πούτιν στοχεύει τις αξίες που υπερασπίζεται η Γαλλία»
Οι τρεις ηγέτες εκτιμούν πως ο πόλεμος που εξαπολύθηκε από το Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν εναντίον της Ουκρανίας «έχει στόχο τις αξίες που η Γαλλία και οι χώρες μας υπερασπίζονται: τη δημοκρατία, την κυριαρχία, την ελευθερία και το κράτος δικαίου» και δημιουργεί τον κίνδυνο να δούμε «να χαράσσονται και πάλι τα σύνορα δια της βίας, όπως (...) έχει γίνει τόσες φορές στο αιματηρό παρελθόν μας».
«Οι λαϊκιστές και η άκρα δεξιά σε όλες τις χώρες μας έκαναν τον Βλαντίμιρ Πούτιν ιδεολογικό και πολιτικό πρότυπο, απηχώντας τις εθνικιστικές διεκδικήσεις του. Αντέγραψαν τις επιθέσεις του εναντίον των μειονοτήτων και της διαφορετικότητας. Συμμερίζονται το όνειρό του για ένα ομοιόμορφο έθνος», προσθέτουν.
«Οφείλουμε να μην το ξεχάσουμε, έστω κι αν αυτοί οι πολιτικοί τείνουν σήμερα να αποστασιοποιούνται από τον ρώσο επιτιθέμενο», υποστηρίζουν οι Σολτς, Σάντσεθ και Κόστα.
«Έχουμε ανάγκη τη Γαλλία στο πλευρό μας (...) Μια Γαλλία που υπερασπίζεται τις κοινές αξίες μας, σε μια Ευρώπη στην οποία αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας, η οποία είναι ελεύθερη και ανοικτή στον κόσμο, κυρίαρχη, ισχυρή και ταυτόχρονα γενναιόδωρη», διαβεβαιώνουν.
«Αυτή η Γαλλία βρίσκεται επίσης στο ψηφοδέλτιο της 24ης Απριλίου. Ελπίζουμε ότι οι πολίτες της Γαλλικής Δημοκρατίας θα την επιλέξουν», καταλήγουν οι υπογράφοντες το άρθρο.
λη η Ευρώπη παρακολουθεί σήμερα με ενδιαφέρον και αγωνία τις γαλλικές εκλογές. Η Γαλλία είναι άλλωστε ο ένας από τους δύο μεγάλους παίκτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποια στηρίζεται στον περίφημο γαλλογερμανικό άξονα. Και η Αθήνα έχει ένα λόγο παραπάνω να ενδιαφέρεται για το αποτέλεσμα:
Ο Εμμανουέλ Μακρόν έχει ιδίως αποδειχθεί ότι τιμά την παράδοση της “ελληνογαλλικής συμμαχίας”, συντασσόμενος με την Ελλάδα απέναντι στην Τουρκία- για να υπερασπιστεί τα δικά του συμφέροντα στη Λιβύη και την ανατολική Μεσόγειο φυσικά. Πάντως από το θερμό καλοκαίρι του 2020 μέχρι σήμερα, η γαλλική στρατιωτική παρουσία στην περιοχή είναι ισχυρή.
Η χώρα μας βέβαια έχει αγοράσει 18 συν έξι γαλλικά μαχητικά Rafale. Ενώ αποκορύφωμα της συνεργασίας Ελλάδας- Γαλλίας ήταν βέβαια η υπογραφή της αμυντικής συμφωνίας τον περασμένο Σεπτέμβριο από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον κ. Μακρόν στο Παρίσι, η οποία προβλέπει ρήτρα αμυντικής συνδρομής και την προμήθεια τριών συν μία φρεγατών Βelharra.
Ο κ. Μητσοτάκης έχει επίσης συμμαχήσει πολλάκις σε ευρωπαϊκά θέματα με τον κ. Μακρόν: Από το Ταμείο Ανάκαμψης μέχρι τη “στρατηγική αυτονομία της ΕΕ” (δηλαδή την κοινή ευρωπαϊκή άμυνα, παράλληλα με το ΝΑΤΟ) και βεβαίως την ενεργειακή κρίση. Αλλά και στη διαχείριση της πανδημίας και σε μία σειρά θεμάτων πολιτικής στρατηγικής, το Μαξίμου μοιάζει να κοιτά προς τα Ηλύσια Πεδία για... έμπνευση.
Όλα όμως δείχνουν ότι αυτήν τη φορά ο Μακρόν δεν θα κάνει περίπατο όπως το 2017. Από τους πέντε βασικούς διεκδικητές της γαλλικής προεδρίας παραμένει βεβαίως το φαβορί. Αλλά οι γαλλικές εκλογές εξελίσσονται πλέον σε θρίλερ. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν να κλείνει η ψαλίδα, έστω και εάν στο δεύτερο γύρο φαίνεται και πάλι ως ο πιθανότερος νικητής, σε μία όμως ενδεχομένως πύρρειο νίκη.
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΚΑΙ ΤΙΣ ΓΑΛΛΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
Η Μαρίν Λεπέν αυτή τη φορά αποτελεί πραγματική απειλή. Πλέον δεν βασίζεται τόσο σε μία ακροδεξιά και ξενοφοβική ατζέντα όσο στην ακρίβεια. Ο Μακρόν έχει πρωταγωνιστήσει στην ΕΕ (μαζί με τον Όλαφ Σόλτς) στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, οι οποίες όμως έχουν σημαντικές επιπτώσεις και στις ευρωπαϊκές οικονομίες και τη ζωή των Ευρωπαίων πολιτών. Η θητεία Μακρόν έχει επίσης συνδεθεί με την εξέγερση των“κίτρινων γιλέκων”, που αντιμετωπίστηκε με συλλήψεις και όργιο αστυνομικής βίας, με αποτέλεσμα ακόμη και νεκρούς.
Δεν ήταν τυχαίο ότι ο κ. Μητσοτάκης, ζητώντας από το Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών να ληφθούν επιτέλους δραστικά πανευρωπαϊκά μέτρα για την ενεργειακή κρίση, προειδοποίησε την ΕΕ για την άνοδο του λαϊκισμού με μία έμμεση αναφορά στις γαλλικές προεδρικές εκλογές.
Ο πρωθυπουργός διαμήνυσε ειδικότερα στην ΕΕ ότι εάν δεν υπάρξει ευρωπαϊκή απάντηση στην ενεργειακή κρίση θα υπάρξουν “δυνάμεις του λαϊκισμού” που θα το εκμεταλλευτούν, σημειώνοντας με νόημα: “Βλέπετε ευρωπαϊκές χώρες, που είναι αυτή τη στιγμή σε φάση προεκλογικής εκστρατείας και μπορείτε να καταλάβετε πόσο επικίνδυνο είναι όλο αυτό για το ευρωπαϊκό σύστημα”.
Η ελληνική κυβέρνηση προφανώς και θα ήθελε να παραμείνει στο Μέγαρο των Ηλυσίων ο Μακρόν, με τον οποίο υπάρχει ήδη μία καλή χημεία και συνεργασία. Μία νίκη της Λεπέν θα έφερνε εξάλλου όλη την Ευρώπη σε αμηχανία.
Στη Γαλλία πάντως δε βλέπουν πια τη Λεπέν ως μία ακροδεξιά πολιτικό και κόρη του πατέρα της, αλλά ως μία συντηρητική πολιτικό με ενδιαφέρον για τα κοινωνικά θέματα και κυρίως την ακρίβεια. Αυτό είναι άλλωστε που όπως αναφέρθηκε της δίνει “αέρα”.
Στο δεύτερο γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών είθισται βέβαια οι ψηφοφόροι της αριστεράς να στηρίζουν τον κεντροδεξιό υποψήφιο, εφόσον απέναντι του κατεβαίνει υποψήφιος της ακροδεξιάς. Θα συμβεί το ίδιο και τώρα; Το πιθανότερο είναι πως ναι, αν και η Λεπέν επιχειρεί να προσεταιριστεί από τώρα ψηφοφόρους και των υπόλοιπων κομμάτων της κεντροδεξιάς και της αριστεράς, εστιάζοντας στα θέματα της καθημερινότητας αντί για τις ιδεολογικές διαφορές.
Είναι ενδεικτικό πάντως ότι την τελική νίκη πιθανότερο να δώσουν στον Μακρόν οι ψηφοφόροι άνω των 55 ετών, ενώ η Λεπέν έχει καλύτερα ποσοστά στις νεότερες ηλικιακές ομάδες.
Η Ευρώπη πάντως παρόλα αυτά δε δείχνει να μαθαίνει από τα λάθη της. Και μετά την αποχώρηση της Μέρκελ από τη γερμανική και ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή, οι ισορροπίες στο γαλλογερμανικό άξονα δεν είναι πια οι ίδιες. Η Μέρκελ φρόντιζε να “δίνει” κάτι στο Μακρόν, θέλοντας να κρατήσει στο Παρίσι έναν ευρωπαϊστή σύμμαχο. Ο Σολτς προσπαθεί να βρει τώρα τα δικά του πατήματα στη Γερμανία και την Ευρώπη. Και βεβαίως μία σειρά από άλλες βόρειες ευρωπαϊκές χώρες έχουν τις δικές τους απόψεις όσον αφορά στις κοινές πολιτικές.
Το Παρίσι απόψε πάντως θα δείξει και πάλι τον δρόμο στην Ευρώπη. Η Γαλλία ούτως ή άλλως έχει ειδικό πολιτικό και οικονομικό βάρος.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου