Συντάκτρια - Αναλύτρια Πολιτικών Θεμάτων, Κοινωνικών Ζητημάτων & Ανθρωπιστικών Σχέσεων. Δήμητρα - Κλαούντια Ζόγκα, Πολιτική Επιστήμονας εκ του ΑΠΘ / ΒΑ / MSc
Η Δήμητρα Κλαούντια Ζόγκα γεννημένη τον Αύγουστο του 1993 στη Κορυτσά και μεγαλωμένη στη Θεσσαλονίκη. Έχει αποφοιτήσει με άριστα και εκφωνώντας τον όρκο του Τμήματος Πολιτικών Επιστήμων ΑΠΘ. Κατά τη διάρκεια των σπουδών της συμμετείχε στο πρόγραμμα Erasmus φοιτώντας στο πανεπιστήμιο Cesare Alfieri της Φλωρεντίας με κατεύθυνση «Κοινωνιολογία και Media», όπου αρίστευσε, συμμετείχε σε συνέδρια και workshops. Το πάθος της είναι η φιλοσοφία και η ανάλυση λόγου με αποτέλεσμα να κάνει μεταπτυχιακό στη Πολιτική Φιλοσοφία και Θεωρία. Κατά τη διάρκεια του μεταπτυχιακού της διετέλεσε τη πρακτική της άσκηση στη Μόνιμη Ελληνική Αντιπροσωπεία στις Βρυξέλλες, όπου διαμένει και εργάζεται. Από μικρή την απασχολούσαν κοινωνικά ζητήματα και όπως λέει και η ίδια η ψυχή και τα συναισθήματα. Συμμετείχε στη συγγραφική ομάδα του σχολείου της, έχει παρακολουθήσει σεμινάρια δημιουργικής γραφής, συνέδρια και σεμινάρια εντός και εκτός συνόρων. Λατρεύει τα ταξίδια και τη γυμναστική αφού στο παρελθόν έχει ασχοληθεί επαγγελματικά με το μπάσκετ. Μιλάει αγγλικά, γαλλικά και ιταλικά και τη γλώσσα της καρδιάς.
Τριάντα. Μια νέα δεκαετία αρχίζει ή συνεχίζεται θα έλεγε. Μια νέα αρχή όπως είπε χθες το Μαρινάκι «Νέο φεγγάρι, νέα δεκαετία, νέα αρχή. Για πάμε, πρέπει να το γιορτάσεις πότε θα ξανά είσαι σε αυτή τη στιγμή εδώ, τριάντα;» αναφώνησε μέσα στο Uber τα μεσάνυχτα. Δεν ξέρω τι ένιωθα εκείνη τη στιγμή. Πολλά και ένα κενό ταυτόχρονα. Ενθουσιασμό, χαρά, έξαψη για τις νέες προκλήσεις – περιπέτειες αλλά και ταυτόχρονα μελαγχολία, έλλειψη το να δω και να αγκαλιάσω τα άτομα που αγαπώ, τη ταράτσα που είχα φανταστεί, τη θάλασσα. Ανάμεικτα συναισθήματα ως συνήθως.
Ίσως είμαι από τα άτομα που αναζητάνε να ζούνε τα πάντα και ταυτόχρονα, όπως λέει μια φίλη «ικανή σε έχω να διακτινιστείς μέσα σε μια βδομάδα σε διαφορετικά μέρη, να φτάσεις μέχρι Γαύδο». Ικανή με έχω και εγώ. Ευχαριστώ τη μητέρα μου για αυτό. Ποτέ δεν θεωρούσε εμπόδια τα χιλιόμετρα και καμία κοινωνική κατασκευή μόνο τη συναισθηματική απόσταση μου έμαθε να θεωρώ παύση και τέλος. Μόνο εκείνη την απόσταση δεν επιτρέπεται να διανύεις εφ’ όρου ζωής.
Διψασμένη για αισθήματα, εμπειρίες, ανθρώπους, μέρη και εμπόδια – όρια. Πράγμα αδύνατον όλα, οπότε μπαίνουμε στη φάση επιλογών. Η αίσθηση της μη ολοκλήρωσης είναι αυτή που μας κάνει να προχωράμε, να ονειρευόμαστε, να επιζητάμε, να σταματάμε, να συνεχίζουμε. Είναι αυτό που μας δείχνει στα στάδια και της φάσης της ζωής μας, ποιοι είναι σταθερές μεταβλητές της ζωής μας σε όλες τις εκφάνσεις και τις αποχρώσεις της. Επίσης, ποιοι είναι οι νέοι συνοδοιπόροι. Ίσως μείνουν για πάντα, ίσως είναι εφήμεροι, ίσως περαστικοί και ίσως διδάγματα και στιγμές. Ποιοι είναι το χθες και δεν ανήκουν στο τώρα, καθώς και ποιοι του χθες προσπαθούν να φλερτάρουν με το τώρα…σου.
Κλείνοντας τα μάτια, νιώθοντας τις ακτίνες του ηλίου να καίνε το πρόσωπο (έκπληξη αυτός ο καυτός αναστεναγμός στη Β. Ευρώπη) νιώθω καλοκαίρι. Ένα καλοκαίρι που τώρα αρχίζει εν αντιθέσει με τους υπόλοιπος. Ένα καλοκαίρι αναγέννησης. Ένα καλοκαίρι εκδίωξης φόβων αλλά προάσπισης έκφρασης. Ανεμελιάς, Αυγούστου, Savoretti (too much history), ταράτσας και κόκκινου κρασιού. Με μια μικρή διαφορά, θα εκφράζεται, θα τολμά και θα ναι ξεκάθαρα τα όποια, όσα και εάν... Ένα καλοκαίρι (Θ)έρως – Θάρρος!
(Θ)έρως - Θάρρος τα 30! - Υπογράφει η νεαρά κυρία: Δήμητρα - Κλαούντια Ζόγκα
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου