Η ΟΝΝΕΔ ΗΒ δεν στηρίζει Μέι: Η Tερέζα δεν είναι η νέα Θάτσερ

Πηγή: liberal.gr

Γιατί για πρώτη φορά δεν μπορώ να στηρίξω τους Συντηρητικούς

Του Μιχάλη Κ. Ντιναλέξη*

Αιτούσα νωπής λαϊκής εντολής για να προχωρήσει με σκληρό Brexit, η Theresa May προκάλεσε εθνικές εκλογές, επιχειρώντας να εκμεταλλευτεί την -τότε- δημοσκοπική παντοκρατορία των Συντηρητικών. Μία κίνηση φαινομενικά χαμηλού πολιτικού ρίσκου, χαμηλότερου ίσως του δημοψηφίσματος, στο οποίο όμως έγινε η ανατροπή με το Leave τελικά να κερδίζει με βραχεία κεφαλή.

Σε μία κίνηση τακτικής, ο David Cameron επιχείρησε να απορροφήσει εκλογικά και να συντρίψει τον αντιευρωπαϊκό χώρο υποσχόμενος δημοψήφισμα. Κέρδισε μία μεγάλη εκλογική νίκη και εξώθηκε σε παραίτηση σχεδόν όλους τους αρχηγούς των αντιπάλων κομμάτων. 

Δε μπόρεσε όμως εντός ολίγων μηνών να ελέγξει τον ευρωσκεπτικισμό που το ίδιο του το κόμμα έχει εκθρέψει (εντός Η.Β. και πανευρωπαϊκά) και ήλθε αντιμέτωπος με ένα αποτέλεσμα για το οποίο δεν είχε ούτε έτοιμη ανακοίνωση. 

Μέχρι αυτού του σημείου οι κινήσεις των Συντηρητικών εν μέρει δικαιολογούνται αν συνυπολογίσουμε ότι βασίστηκαν σε μία στρατηγική, η οποία όμως τελικά δεν απέδωσε. 

Από αυτό το σημείο και πέρα όμως, οι Συντηρητικοί συμπεριφέρθηκαν απροκάλυπτα ως μία ομάδα ανθρώπων με αποκλειστικό κίνητρο την διατήρηση της εξουσίας. Παρότι τα στελέχη του κόμματος, στην συντριπτική πλειοψηφία τους, στήριξαν την παραμονή στην Ε.Ε., το κόμμα σε κεντρικό επίπεδο προσεταιρίστηκε την ψήφο της ισχνής πλειοψηφίας του Brexit. 

Προκειμένου να μη διασπαστούν και απολέσουν την εξουσία, προχωρούν ενωμένοι για να εφαρμόσουν μία εθνική επιλογή στην οποία δεν πιστεύουν. 

Το κόμμα των ξεκάθαρων θέσεων, των δύσκολων αποφάσεων και της εθνικής ευθύνης έπεσε στο επίπεδο της ψηφοθηρίας. Το πρόγραμμα του κόμματος άλλαξε αμέσως όταν δέχθηκε κριτική σε ορισμένα θέματα, και σε όλη την προεκλογική εκστρατεία οι δύσκολες ερωτήσεις αποφεύγονται, στα δε αιτήματα των πολιτών δεν έχει ακουστεί ούτε ένα «όχι» και η κριτική στο επίπεδο του διαλόγου αντιμετωπίζεται με υποσχέσεις. 

Οι Συντηρητικοί παρέδωσαν τη χώρα στον αντιευρωπαϊσμό με αντάλλαγμα την παραμονή τους στην εξουσία, με άρνηση να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις που οι ίδιοι δήλωναν ότι θα φέρει το Brexit.

Η Theresa May δεν είναι η νέα Margaret Thatcher. Ούτε την πλησιάζει. Η Σιδηρά Κυρία αντιμετώπιζε τη διακυβέρνηση της χώρας με σχέδια και ρεαλιστικές στρατηγικές βασιζόμενη σε ισχυρό ιδεολογικό και ηθικό υπόβαθρο – η νυν Πρωθυπουργός αντιμετωπίζει τις προκλήσεις με ευχολόγια. Στην ουσία προτρέπει απλά να της έχουμε όλοι εμπιστοσύνη ότι θα κάνει το καλύτερο.

Από το διάλογό της με τον J.C. Juncker για το Brexit μέχρι τις συζητήσεις της με μέλη ευπαθών ομάδων για πρόσφατες περικοπές σε επιδόματα, οι θέσεις της συνοψίζονται στο «θα κάνουμε ό,τι πρέπει» και «όλα θα πάνε καλά». Σε αυτό το στοιχείο θυμίζει περισσότερο την «υψηλή στρατηγική» και «κρυφή διαπραγμάτευση» του ΣΥΡΙΖΑ στις αρχές του 2015. 

Μετά από χρόνια ενεργής συμμετοχής μου στις εκλογικές εκστρατείες των Συντηρητικών, για πρώτη φορά δεν μπορώ να τους στηρίξω σε αυτές τις εκλογές. Οι απαράδεκτοι χειρισμοί του κόμματος, η μεταστροφή στην ψηφοθηρία, η αποδοχή και προώθηση του Brexit παρ' όλες τις σοβαρές επιπτώσεις του και η πλήρης εγκατάλειψη του 48% που ψήφισε Remain, με ανάγκασαν να στηρίξω το πιο κοντινό κόμμα που αντιτίθεται στο Brexit, τους Liberal Democrats. 

Διαφωνώ , μεν, μαζί τους σε αρκετά ζητήματα - με κυριότερο τη χαλαρή τους στάση στο ζήτημα των ναρκωτικών - θεωρώ, δε, τη στάση τους στο Brexit σημαντικότερη από οποιαδήποτε επιμέρους διαφωνία. Η αντίθετη επιλογή, μία εκ νέου στήριξη στους Συντηρητικούς, θα ισοδυναμούσε με το να στήριζα μία ΝΔ η οποία μετά το δημοψήφισμα του 2015 θα υιοθετούσε τις θέσεις των ΑΝΕΛ για να προσεγγίσει δυνητικά περισσότερους ψηφοφόρους! 

Γι’ αυτό και καλώ, ως στάση αρχών, όσους Έλληνες διαθέτουν δικαίωμα ψήφου στις εκλογές, να καταδικάσουν τους χειρισμούς των Συντηρητικών και το σκληρό Brexit και να ενισχύσουν με την ψήφο τους το μόνο κόμμα που αυτή τη στιγμή τηρεί μία πιο διαλλακτική και φιλοευρωπαϊκή στάση, τους Lib-Dems.

*Ο κ. Μιχάλης Κ. Ντιναλέξης είναι Πολιτικός Μηχανικός & Μηχανικός Περιβάλλοντος, Αντιπρόεδρος Σ.Ε. Ο.Ν.ΝΕ.Δ. Ηνωμένου Βασιλείου, Πρόεδρος Ο.Ν.ΝΕ.Δ. Λονδίνου, πρ. Πρόεδρος Hellenic Society Imperial College London.