Μισέντου Γ. Μαρία | Στην πορεία της προόδου και της ανέλιξης, προσωπικά ή συλλογικά, ο πιο σημαντικός παράγων είναι η θέληση

Το ΚΙΝ.ΑΛ. βγάζει μπροστά την νέα γενιά...
Η Μαρία και εγω ανήκουμε σε διαφορετικό κομματικο και ιδεολογικό χώρο.
Άλλα υπάρχει εκτιμηση και σεβασμός!
Ένα μεγάλο κοινο εχουμε... κοιτάμε την Ελλαδα του αύριο. Με όραμα και ρεαλισμό!
Πρόσφατη συνεντευξη της που μου παραχώρησε και με τιμά... Enjoy it! 

Εκλεκτή Μαρία, θα μου πεις τα βασικά για σένα αρχικά: 
Καταγωγή, επάγγελμα, σπουδές, χόμπι, ασχολίες εκτός εργασίας, πολιτική κλπ. 

Γεννηθείσα τον Ιούλιο του 1993, με καταγωγή από την ακριτική Σαμοθράκη και τον πολυπολιτισμικό, ιστορικά, Έβρο. Αποφοίτησα από το τμήμα Ρωσικής Γλώσσας και Φιλολογίας και Σλαβικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και, κατόπιν, ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στο τμήμα Ναυτιλιακών Σπουδών του New York College. Είμαι κάτοχος πτυχίων της Ισπανικής, Ρωσικής, Βουλγαρικής και Αγγλικής γλώσσας και οσονούπω κάτοχος πιστοποίησης του University of Michigan στον κύκλο σπουδών «Community Engagement : Collaborating for Change». Εργάζομαι ως στέλεχος σε Ναυτιλιακή εταιρία στον Πειραιά, στον οποίο και διαμένω. Εξωεργασιακά, ασχολούμαι επισταμένως με το Krav Maga, σύστημα Επιβίωσης και Αυτοάμυνας προερχόμενο από τον Ισραηλινό Στρατό, στο οποίο κατέχω το επίπεδο Ρ4. Επίσης, αρθρογραφώ πολιτικά και κοινωνικά στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο. Πολιτικά, είμαι ιδρυτικό μέλος του Κινήματος Αλλαγής, μέλος Νομαρχιακής Α’ Πειραιά, ενεργό στέλεχος του Τομέα Νέας Γενιάς και μέλος του ΠΣ και της ΚΕ της Ε.Δ.Ε.Μ. 

Τι κάνεις ακαδημαϊκά αυτόν τον καιρό; 
Με τι ασχολείσαι ή ετοιμάζεσαι να ασχοληθείς; 
Ποια τα πλάνα σου για την περίοδο αυτή; 
Κομματικά και επαγγελματικά.

Στην παρούσα φάση της ζωής μου, έχω επιλέξει να αφοσιωθώ στην οικοδόμηση ισχυρών βάσεων στην καριέρα μου, τόσο επαγγελματικά, όσο και πολιτικά. 
Η Ναυτιλία είναι, αναμφισβήτητα, ο στυλοβάτης της Ελληνικής Οικονομίας, αποτελώντας το 6,5% του ΑΕΠ της χώρας μας. Οι Έλληνες πλοιοκτήτες έχουν καταφέρει το ακατόρθωτο και καλύπτουν, ήδη, το 8,2% του Παγκόσμιου Στόλου, καταλαμβάνοντας την Πρώτη θέση παγκοσμίως!  Η υπεύθυνη επιχειρηματικότητα στο πλαίσιο της ναυτιλίας, ως ακρογωνιαίος λίθος της βιωσιμότητας, μπορεί και προσφέρει ευρωστία, δυναμισμό και κύρος, με απόλυτη βάση την αξιοκρατία. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με όραμα και αγώνα, συνθέτουν έναν κλάδο χωρίς περιορισμούς ανέλιξης, συνεχώς εξελισσόμενο και πολύπλοκα ελκυστικό. Όραμα και αγώνα, σαφώς, απαιτούν όλοι οι ιδιάζοντες τομείς και ιδιαίτερα η Πολιτική. Ως το νεότερο μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου της ΕΔΕΜ (Ένωση Δημοκρατικής Εθνικής Μεταρρύθμισης) και μέλος της Νέας Γενιάς του Κινήματος Αλλαγής, νιώθω εξαιρετικά τιμώμενη που μου δίνεται η ευκαιρία να εισακουστώ, σε επίπεδο προτάσεων και να εκφράσω όσα κακώς κείμενα πλήττουν τις νεότερες γενιές και προσβάλλουν, τα κατακτηθέντα στην περίοδο της μεταπολίτευσης, δικαιώματα και προνόμια μας. Νιώθω, επίσης, εξαιρετικά υπερήφανη για την απόφαση του Προέδρου μας, Απόστολου Πόντα, να προσχωρήσει από ιδρύσεως στη σύνθεση του νέου φορέα της Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης και ευγνώμων για την πρωτοβουλία της Προέδρου Φώφης Γεννηματά να κάνει το επόμενο βήμα και να διαδώσει το μήνυμα της ενοποίησης για την προοδευτική αλλαγή, καταπατώντας το δίπολο διχασμού και λαϊκισμού. 

Ως δραστήρια και δυναμική γυναίκα και μάλιστα νέα βιώνεις διακρίσεις/μπούλινκ στον επαγγελματικό και παραταξιακό σου χώρο;

Τόσο η ναυτιλία όσο και η πολιτική, αποτελούν δύο κατεξοχήν ανδροκρατούμενους τομείς. Υπάρχουν, βέβαια, ισχυρότατα παραδείγματα γυναικών που απέδειξαν πως όλο αυτό αποτελεί έναν, απλά, παγιωμένο μύθο. Ο «θηλυκός Αριστοτέλης Ωνάσης», όπως πολλοί αποκαλούν την κα. Αγγελική Φράγκου, είναι, σήμερα, ιδρύτρια και πρόεδρος του κολοσσού Navios Holdings των 168 πλοίων. Η «νικήτρια» Φώφη Γεννηματά, σάρωσε στην υπερνομαρχία της Αθήνας τους αντιπάλους της, κέρδισε την εσωκομματική μάχη του ΠΑΣΟΚ και κατάφερε να αναλάβει τα ινία του κόμματος, κέρδισε, δε, και την καθαρή εντολή του λαού να προεδρεύσει του νέου Προοδευτικού Φορέα, του Κινήματος Αλλαγής. Είναι, τουλάχιστον, λυπηρό να μιλάμε εν έτη 2018 για εργασιακό ρατσισμό και σεξισμό. Δεν τίθεται θέμα φεμινισμού. Τίθεται θέμα ανθρώπινης αξίας και υπόστασης. Προσωπικά, στους χώρους στους οποίους δραστηριοποιούμαι, απολαμβάνω μονάχα του σεβασμού των συνεργατών μου. Σε ένα αξιοκρατικό σύστημα, όλοι κρινόμαστε με βάση την αποτελεσματικότητά μας, όποια και εάν είναι τα στοιχεία που την συντηρούν. Η Ελλάδα έχει κάνει εξαιρετικά σημαντικά βήματα απόταξης τέτοιων συντηρητικών συμπλεγμάτων προκατάληψης και ρατσισμού. 

Ποιο το παράπονο σου από την γενιά μας (18-38); 
Τι σε ενοχλεί; 
Βλέπεις φως; 

Ως νεαρή γυναίκα, με ήδη σημαντική παρουσία στα δρώμενα της πολιτικής ζωής της χώρας μας, το «παράπονό» μου έγκειται στον ηλικιακό μέσο όρο ενασχόλησης με τα κοινά. Οι νέοι δεν ασχολούνται με την πολιτική. Πρόκειται, πλέον, για σχέση δύο αντίθετων πόλων, σχέση οργής απέχθειας και απόρριψης. Και ενώ σε κοινωνικό επίπεδο, βλέπουμε τους νέους να δραστηριοποιούνται εντόνως, απαιτώντας με επιμονή και επιχειρήματα την Αλλαγή και την βελτίωση διαφόρων μελανών καταστάσεων, όταν έρχονται μπροστά στην πολιτικοποίησή τους, αποστρέφουν το βλέμμα. Το διαβρωμένο από τη διγλωσσία, την αναξιοκρατία, τα ψεύδη και τις άκαρπες υποσχέσεις λειτούργημα της πολιτικής, απομακρύνει τους νέους, αφήνοντας τους έχοντες τα σκήπτρα, αχαλίνωτα ανεξέλεγκτους και ανηλεείς. Είναι σαφής η ανάγκη πολιτικής ανανέωσης – και όχι ισοπέδωσης – με βαθιές τομές στο περιεχόμενο και τη λειτουργία της. Απαιτεί, όμως, προσωπικό αγώνα και θυσίες. Είναι σφάλμα της νέας γενιάς, να αφήνουμε τη διαχείριση του έθνους μας σε αμοραλιστές, αδίστακτους τυχοδιώκτες, εγκλωβισμένοι στην αμφισβήτηση και την κατεδάφιση αρχών και υποχρεώσεών μας, ως ενεργοί πολίτες, για χάρη εξαιρέσεων που πλήγωσαν και τσάκισαν. 

Πως βιώνεις την οικονομική - πολιτική κρίση της πατρίδας μας; 
Καλύπτεσαι κομματικά από κάπου και γιατί; 

Είτε, έως πρόσφατα, με την ιδιότητα της φοιτήτριας που ολοκλήρωσε τις σπουδές της μακριά από την οικογένειά της, είτε, πλέον, ώς εργαζόμενη στην ανοιχτή αγορά, θεωρώ ότι η εικόνα που έχω για την κρίση ταυτίζεται απόλυτα σαν βίωμα με εκείνη της πλειοψηφίας των πολιτών της Χώρας. Οι συνθήκες έχουν δυσκολέψει συγκριτικά με το παρελθόν, μεν, αλλά τα πράγματα συνεχίζουν να είναι στα χέρια μας, δε. Δεν ασπάζομαι τις θεωρίες συνομωσίας, ότι όλα όσα μας συμβαίνουν είναι καθοδηγούμενα από απροσδιόριστα κέντρα ή παράγοντες. Πιστεύω ότι όλα αλλάζουν και όλα εξαρτώνται από εμάς. Κομματικά εκφράζομαι απόλυτα τόσο από την Ε.Δ.Ε.Μ. όσο και από τον Κίνημα Αλλαγής. Η Ε.Δ.Ε.Μ. στην οποία ανήκω, αποτελεί από μόνη της μια απόδειξη ότι για να ασχοληθείς με την πολιτική δεν χρειάζεται ούτε να είσαι γόνος μεγάλης οικογενείας ούτε να έχεις επίθετο βαρύ σαν ιστορία. Μια ομάδα νέων ανθρώπων που ουδεμία σχέση είχαν με την κεντρική πολιτική σκηνή 3 χρόνια πρίν, σήμερα, μόνο με σκληρή και μεθοδική δουλειά, αποτελούν μέρος αυτής και έχουν κατακτήσει το δικαίωμα να ελπίζουν ότι μπορούν να την επηρεάσουν. Το Κίνημα Αλλαγής αποτελεί το παράδειγμα προς μίμηση στον προοδευτικό χώρο, ότι των μεγεθών προΐσταται η αξία. Ετσι, μπορούν τεράστια σε ιστορία κόμματα να αποδέχονται να συνυπάρχουν αρμονικά και επί ίσοις όροις, με πολύ μικρότερα. Πέρα από τις μεγαλοστομίες, μόνο οι πράξεις οικοδομούν θεμέλιά προοδευτισμού και σύνθεσης, κάτι απαραίτητο για την μετάβαση ολόκληρης της κοινωνίας σε ένα καλύτερο αύριο και το Κίνημα Αλλαγής είναι από μόνο του η έμπρακτη απόδειξη.

Μια θετική - ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο; 
Ποιο είναι το προσωπικό σου μότο; 
Η φράση που σε παρακινεί.
Που σε γεμίζει... 
  
Η φράση που με παρακινεί θα μπορούσε να καταστεί παράγοντας κριτικής προς το πρόσωπό μου για πολλούς και διαφόρους λόγους. Αποδίδεται στον Winston Churchill, μα στην ουσία εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο περιοδικό της Βοστόνης “Christian Science Sentinel”, το 1943. «Εάν πορεύεσαι δια μέσω της κολάσεως, συνέχισε να πορεύεσαι.» Στην πορεία της προόδου και της ανέλιξης, προσωπικά ή συλλογικά, ο πιο σημαντικός παράγων είναι η θέληση. Η θέληση να υπερβούμε τους εαυτούς μας και τα πάθη μας είναι εκείνη που μας δίνει δύναμη, κουράγιο, υπομονή και πίστη. Είναι σημαντικό να βλέπεις πάντα ευθεία, στο στόχο σου, να μην αποπροσανατολίζεσαι από συνθήκες, συμβάντα και ανθρώπους. Να μην επηρεάζεσαι από Σειρήνες και «κολάσεις». Με θέληση και ομαδική δουλειά, ενότητα και κοινό αγώνα μπορούμε να απεγκλωβιστούμε από μη διαχειρίσιμες καταστάσεις. Μπορούμε να υπερκεράσουμε τα αδιέξοδα και τις δυσκολίες. Μπορούμε να τα καταφέρουμε.