Γκουρνέλου Στεφανία | ...''όσο υπάρχουν παιδιά, ζώα και λουλούδια, μη φοβάστε!''

Στεφανία, θα μου πεις τα βασικά για εσένα: Καταγωγή, επάγγελμα, σπουδές, χόμπι, ασχολίες εκτός εργασίας κλπ. 

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα, με καταγωγή από ορεινή Ναυπακτία και Θεσσαλονίκη.Έχω σπουδάσει Υποκριτική, Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, έχω παρακολουθήσει μαθήματα χορού, τραγουδιού και σολφέζ. Μου αρέσει πολύ να γράφω. Ιδιαίτερα ποίηση. Φυσικά μου αρέσει να παρακολουθώ θέατρο. Να πηγαίνω στον κινηματογράφο και να βλέπω σειρές κυρίως ξένες (τύπου Netflix) αλλά ενίοτε και ελληνικές.Έχουμε δει αξιόλογα ελληνικά τηλεοπτικά προϊόντα!

Τι κάνεις επαγγελματικά αυτόν τον καιρό; Με τι ασχολείσαι ή ετοιμάζεσαι να ασχοληθείς; Ποια τα πλάνα σου για την περίοδο αυτή; 

Αυτή την περίοδο βρίσκομαι σε πρόβες για την παράσταση με τίτλο ''Η ζωγραφιά του Θεού'' του σκηνοθέτη, συγγραφέα και ηθοποιού Ιάκωβου Μυλωνά, όπου δρομολογείται να ανέβει στις αρχές του Δεκέμβρη. Αφορά στα άτομα με ειδικές ανάγκες και κινητικά προβλήματα και τελεί υπό την αιγίδα της Unesco. Πρωταγωνιστούν οι: Ιάκωβος Μυλωνάς, Μαρία Χριστίνα Τζαβάρα, Εύη Καραδήμα και εγώ (Στεφανία Γκουρνέλου). Βοηθό σκηνοθέτη έχουμε την μικρή μας Χρυσάνθη Παραμύθη. Να σημειώσω εδώ πως τo μεγαλείο ψυχής των ανθρώπων που πάσχουν απο κάποιου είδους αναπηρία ή αντιμετωπίζουν σοβαρά κινητικά προβλήματα είναι τεράστιο. Είναι πραγματικοί ήρωες και αξίζουν απεριόριστο σεβασμό και θαυμασμό. Ένα τέτοιο μαγικό πλάσμα είναι και η Μαρία Χριστίνα Τζαβάρα που πρωταγωνιστεί στην προαναφερθήσα παράσταση. Επίσης αυτή την περίοδο ολοκληρώνω τις σπουδές μου στο θεατρικό παιχνίδι και την ψυχολογία του παιδιού.

Ως δραστήρια και δυναμική γυναίκα και μάλιστα νέα και ανερχόμενη στον κοινωνικό στίβο βιώνεις διακρίσεις/μπούλινκ στον επαγγελματικό σου χώρο;

Όχι,δεν έχω δεχθεί τέτοιου είδους αποκλίνουσες συμπεριφορές .Όμως εάν βρεθώ ως παρατηρητής τέτοιου γεγονότος,δεν θα παραμείνω απλός παρατηρητής.Ευτυχώς λόγω του ό,τι τα τελευταία χρόνια η έκταση και η σημασία που έχει δοθεί στον εκφοβισμό, μας έχουν υποψιάσει και ευαισθητοποιήσει παραπάνω.

Είσαι ευαίσθητη και κοινωνικοποιημένη, σε ότι αφορά κοινωνικά, διεθνή, περιβαλλοντικά ζητήματα; Ζεις ενεργά το σήμερα;

Θεωρώ τον εαυτό μου ευαίσθητο και κοινωνικοποιημένο. Είμαι vegeterian τα τελευταία 3 χρόνια περίπου. Δεν βλέπω διαφορές στους ανθρώπους, ούτε χρωματικές, ούτε φυλετικές . Δεν καταλαβαίνω τους ανθρώπους που δεν αποδέχονται τους ομοφυλόφιλους και δεν διανοούμαι τη βία εναντίον τους (είτε είναι λεκτική ,είτε όχι). Δεν αντιλαμβάνομαι τη βία γενικότερα. Έχουμε ίσως μια τάση να θέλουμε να επιβληθούμε σε κάποιους που από ψευδαίσθηση θεωρούμε κατώτερους. Όπως τα ζώα ας πούμε. Λυπάμαι πολύ που δεν υπήρξα σε όλη μου τη ζωή κατά της βρώσης των ζωικής σάρκας. Είναι πασιφανείς οι λόγοι.

Ποιο το παράπονο σου από την γενιά μας (18-38); Τι σε ενοχλεί; Βλέπεις φως; Τι οφείλουμε σαν νέα γενιά προς την Ελλάδα; 

Φυσικά και βλέπω φως. Έχω αποφασίσει (όσο μπορώ) πως θα βλέπω παντού το καλό. Η ευτυχία, η ευγνωμοσύνη και η καλοπροαίρετη στάση είναι απόφαση. Τα γεγονότα είναι απλά γεγονότα,η ερμηνεία τους όμως μας κάνει ευτυχείς, λυπημένους και πότες (όπως λέει και το τραγούδι). Δεν εθελοτυφλώ, αλλά η γενιά μας έχει όλα τα εφόδια για να πετύχει πράγματα. Έχουμε στραφεί προς το μέσα μας νομίζω, περισσότερο από ποτέ. Εγώ βλέπω έντονο το στοιχείο της αλληλεγγύης.

Πως βιώνεις την οικονομική - πολιτική κρίση της πατρίδας μας; Τι λες σε έναν νέο/μια νέα που έφυγε ή ετοιμάζεται να φύγει έξω; 

Ο καθένας φυσικά γνωρίζει για τον εαυτό του, ποιο είναι το καλύτερο για εκείνον και τη ζωή του. Η κατάσταση στη χώρα μας... Δεν θα ήθελα να απαντήσω. Θα πω μόνο, ουδέν κακόν αμιγές καλού.

Μια θετική - ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο; Ποιο είναι το προσωπικό σου μότο; Η φράση που σε παρακινεί. Μια εικόνα που φέρνεις στο νου σου και σου δίνει δύναμη. 

Νομίζω πως σου εξέφρασα καθ΄όλη τη διάρκεια ελπιδοφόρες σκέψεις. Το μότο μου είναι πως όλα συμβαίνουν πάντα και μόνο για καλό. Καταλαβαίνω εννοείται πως όταν η ζωή ,σου γίνεται βραχνάς αυτές οι σκέψεις δυσκολεύονται να αναδυθούν. Όμως όταν τελειώνουν οι εκάστοτε ''δυσκολίες'' αντιλαμβάνεσαι πως ήταν η καλύτερη πορεία που θα μπορούσε να πάρει, η κατάσταση που σε κατέβαλε πρόσκαιρα. Εύχομαι να βρούμε τη δύναμη που όλοι κρύβουμε μέσα μας, να εμπιστευτούμε τους ανθρώπους και τον εαυτό μας και να ρίξουμε όσο περισσότερο φως μπορούμε στα σκοτάδια που ‘’λιμνάζουν’’ μέσα μας. Αυτό που εμένα μου δίνει δύναμη είναι τα παιδιά. Κι όπως λέει ο σπουδαίος συγγραφέας Νίκος Καζαντζάκης ''όσο υπάρχουν παιδιά, ζώα και λουλούδια, μη φοβάστε''... Ευχαριστώ πολύ το site σας!

Και εμείς σε ευχαριστήσουμε Στεφανία! Καλή δύναμη σε ότι κάνεις.