***Από την κυρία Ιφιγένεια Βλαχογιάννη
Τους τελευταίους μήνες, πολλές είναι οι επιχειρήσεις που στα πλαίσια του εθελοντισμού και της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης δίδαξαν πολύτιμα μαθήματα διαχείρισης, αντικαθιστώντας παραδοσιακές έννοιες και διαδικασίες, κυρίως λόγω του μεταβαλλόμενου προσωπικού και των καταναλωτών επιφέροντας σημαντικές αλλαγές στο περιβάλλον, εργασιακό, κοινωνικό, οικονομικό.
Η πανδημία έχει εντείνει τη διαχείριση κινδύνων, απαιτώντας από επιχειρήσεις και τους εργαζομένους να προσαρμοστούν στην απομακρυσμένη εργασία (remote working), να εναρμονιστούν με τις νέες τεχνολογίες και να βρουν τρόπους για να υποστηρίξουν τους καταναλωτές και τους πελάτες τους.
Για τις επιχειρήσεις, τις κυβερνήσεις και τους ιδιώτες, η κρίση του Covid-19, ειδικά η αναστολή λειτουργίας και οι επιπτώσεις της στις επιχειρήσεις, έχει αλλάξει άρδην τον τρόπο εργασίας και διαβίωσης. Όσες εταιρείες λοιπόν μπόρεσαν και αντιλήφθηκαν τη θετική προσέγγιση της πανδημίας, είναι αυτές που στράφηκαν στον εθελοντισμό και στην εταιρική κοινωνική ευθύνη (ΕΚΕ), κατάφεραν δηλαδή να γίνουν πιο ανταγωνιστικές, ανοιχτές στις προκλήσεις που επέβαλε η πανδημία και τελικά βιώσιμες. Το να μπορείς να μετατρέψεις τα ‘weaknesses’ σε ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, είναι σαφώς προτέρημα τόσο για τις επιχειρήσεις όσο και για την οικονομία γενικότερα.
Μετά την πανδημία όμως τι; Πολλά γράφτηκαν και πολλά πράγματα είναι αυτά που θα αλλάξουν, τόσο για τον άνθρωπο, τις επιχειρήσεις αλλά και την ίδια την οικονομία.
Αρκετές επιχειρήσεις πιθανότατα να συνεχίσουν να εργάζονται εξ αποστάσεως ακόμη και μετά την πάροδο της πανδημίας, πολλαπλά είναι εξάλλου τα παραδείγματα επιχειρήσεων σε Ελλάδα και εξωτερικό που δοκίμασαν το εξ ’αποστάσεως μοντέλο και το είδαν να πετυχαίνει.
Oι κυβερνήσεις από την πλευρά τους έλαβαν άμεσα, ριζικά μέτρα έκτακτης ανάγκης, τα οποία υπερβαίνουν καθαρά οικονομικές ανησυχίες, για να προστατεύσουν την ευημερία όλων και πρωτίστως των εργαζομένων, των ανέργων και των επιχειρήσεων.
Μια καθαρά ανθρωπιστική προσέγγιση έχει να κάνει επίσης και με τον τρόπο που βιώνουμε την καθημερινότητα. Η πανδημία έχει αναγκάσει μια άμεση μείωση του τρόπου με τον οποίο ταξιδεύουμε και ζούμε. Οι άνθρωποι ψωνίζουν τοπικά, εργάζονται από το σπίτι και περιορίζουν την κατανάλωση σε ό, τι χρειάζονται, στα απολύτως απαραίτητα δηλαδή. Αυτό που εύλογα λέμε ‘go local’ είναι αυτό τελικά που ακολουθεί και την τάση της σύγχρονης εποχής και ίσως ήρθε για να μείνει, ακολουθώντας το νέο αυτό μοντέλο σε κάθε έκφανση της νέας πραγματικότητας.
Χρειάζεται νέα οικονομική σκέψη και φυσικά να αντλήσουμε διδάγματα σε ότι επίσης αφορά στην κλιματική αλλαγή και στην αειφόρο ανάπτυξη. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια μεγάλη κλιματική πρόκληση, με αντίκτυπο σε κάθε οικονομική και κοινωνική δραστηριότητα που το βέβαιο είναι ότι εάν δεν συνεργαστούμε, δεν θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε σε ένα πιο βιώσιμο επιχειρηματικό περιβάλλον, που θα είναι επίσης ευνοϊκό για το περιβάλλον και το κλίμα, τους ανθρώπους και την οικονομία.
***Γράφει η Ιφιγένεια Βλαχογιάννη
Business & Consulting Manager
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου