Η Παναγιώτα (Πάττυ) Σπηλιωτοπούλου μιλά στο OfftRN

---Photos from...

Fb: Nickos IV Photography

insta: @nickosiv---

H Παναγιώτα... η Πάττυ Σπηλιωτοπούλου

Μετεωρολόγος της ΕΡΤ

B.Sc. Φυσικός, M.Sc. Μετεωρολόγος - Περιβαλλοντολόγος

M.Sc. Ειδικός στις Στρατηγικές Διαχείρισης Καταστροφών & Κρίσεων, 

M.A. Δημοσιογράφος 

Εθνικό & Καποδιστριακό Παν/μιο Αθηνών 

...μιλά για 2η φορά μετά από 2,5 χρόνια στο OfftRN... Μεγάλη μας τιμή και χαρά!

Βρείτε την και στο Instagram: @pattyspiliotopoulou

Η συνέντευξη δόθηκε στον Μαρκόπουλο Χ. Θωμά

Αρχικά θα μου πεις τα βασικά για σένα αγαπητή Παναγιώτα: 

Καταγωγή, επάγγελμα, σπουδές, χόμπι,

ασχολίες εκτός εργασίας, οικογένεια, κλπ. 

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα. Κατάγομαι από την Ακράτα Πελοποννήσου και η μητέρα μου είναι Γερμανίδα. Αυτό το διάστημα, εργάζομαι ως μετεωρολόγος στην ΕΡΤ.

Από μικρή είχα περιέργεια για το ανεξήγητο. Είχα και μια έφεση στις θετικές επιστήμες και η φυσική δεν άργησε να γίνει η αγαπημένη μου. Έτσι επέλεξα να σπουδάσω στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Από τα προπτυχιακά ήδη χρόνια έδειξα μεγάλο ενδιαφέρον σε ό,τι έχει να κάνει με το περιβάλλον, την κλιματική αλλαγή και τις εναλλαγές του καιρού, που αποδεικνύεται ολοένα και πιο σημαντικός παράγοντας για τη ζωή μας και χρήζει ιδιαίτερης προσοχής τα τελευταία χρόνια, λόγω των έντονων μεταβολών που παρουσιάζει. Επιπλέον, οι προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής πληθαίνουν συνεχώς και επηρεάζουν όλο και πιο έντονα την καθημερινότητα των ανθρώπων και κατά συνέπεια, την επέκταση του κύκλου εργασιών και της οικονομίας που σχετίζονται με αυτήν και το περιβάλλον γενικότερα. Με αφορμή τα παραπάνω, αποφάσισα να ακολουθήσω μεταπτυχιακές σπουδές στη Φυσική Περιβάλλοντος, με κατεύθυνση τη Μετεωρολογία, στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Πέραν όμως από την επιστήμη που επέλεξα να υπηρετήσω, πάντα μου άρεσε και ο χώρος της τηλεόρασης και των ΜΜΕ γενικότερα κι έτσι αποφάσισα να «παντρέψω» τις δύο μεγάλες μου της αγάπες, τη μετεωρολογία και τη δημοσιογραφία και το δελτίο καιρού είναι ο καλύτερος συνδυασμός. Θεωρώ όμως εξίσου σημαντικό το λειτούργημα του δημοσιογράφου, καθώς είναι ο φορέας διάδοσης της πληροφορίας και η συμβολή του στην κοινωνία επηρεάζει άμεσα την εξέλιξη της σε όλα τα επίπεδα. Κατά συνέπεια, για το κομμάτι με το οποίο συγκεκριμένα ασχολούμαι εγώ, θεώρησα απαραίτητο να αποκτήσω γνώσεις στη δημοσιογραφία, προκειμένου να είμαι σε θέση να επικοινωνώ τις πληροφορίες σωστά, άμεσα και κατανοητά στο κοινό. Για τον λόγο αυτό, ξεκινώντας πριν 3 χρόνια τα πρώτα μου βήματα στον χώρο, παράλληλα ολοκλήρωσα το δεύτερο μεταπτυχιακό μου στην Επικοινωνία και ΜΜΕ, με κατεύθυνση τη δημοσιογραφία, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Η ανάγκη μου για γνώση όμως δε σταμάτησε εκεί. Έτσι, αυτήν την περίοδο παρακολουθώ ένα 3ο Master στο Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος ΕΚΠΑ στις Στρατηγικές Διαχείρισης Περιβάλλοντος, Καταστροφών και Κρίσεων, καθώς θέλω να ειδικευτώ στα ακραία καιρικά φαινόμενα και την έγκαιρη και ασφαλή αντιμετώπισή τους.

Τα τελευταία 3 χρόνια, είχα την τιμή να συνεργαστώ με αρκετούς ραδιοφωνικούς σταθμούς, όπως το «Thema radio 104.6», ενημερωτικές ιστοσελίδες, όπως το «Πρώτο Θέμα», αλλά και εφημερίδες. Ξεκίνησα την τηλεοπτική μου διαδρομή από το Blue Sky ΤV και στη συνέχεια στο Action TV και στη συνέχεια στο OPEN και στον Alpha. Τον τελευταίο χρόνο εργάζομαι στην ΕΡΤ, όπου εμφανίζομαι καθημερινά στις 07:00 στην πρωινή ενημερωτική εκπομπή «Από τις Έξι», καθώς και σε άλλες εκπομπές, στις ειδήσεις και τα δελτία καιρού του σταθμού.

Η καθημερινή μου ρουτίνα ξεκινά με πολύ πρωινό ξύπνημα γύρω στις 04:30, καθώς εμφανίζομαι στην εκπομπή στις 07:00. Όταν τελειώσω από τη δουλειά, διαβάζω και περνάω χρόνο με την οικογένειά μου και το σκυλάκι μου, τη Μπιάνκα. Επίσης, πάω πολύ συχνά για ιππασία. Είναι κάτι που κάνω από 6 χρονών και το λατρεύω! Έκανα πολλά άλλα, όπως χορό, κιθάρα, τραγούδι, τα οποία όμως δυστυχώς άφησα για κάποια χρόνια εξαιτίας των σπουδών και της δουλειάς αργότερα. Παρόλα αυτά, αυτήν την περίοδο άρχισα πάλι να ασχολούμαι με το τραγούδι και την κιθάρα, που αποτελούν επίσης μεγάλες μου αγάπες. Φυσικά, υπό φυσιολογικές συνθήκες θα περνούσα αρκετό χρόνο και με τους φίλους μου, αλλά δυστυχώς αυτό δε μπορεί να γίνει στην παρούσα φάση και είναι κάτι που πραγματικά μου λείπει…

Μένεις Ελλάδα ή φεύγεις εξωτερικό… και γιατί; 

Αν πας έξω θα γύριζες ποτέ; 

Τι θα σου λείψει πιο πολύ από τον τόπο μας;

Είναι γεγονός, πως πάνω από 500.000 νέοι επιστήμονες έφυγαν ήδη από τη χώρα τον καιρό των μνημονίων, ελπίζοντας σε ένα καλύτερο αύριο… Δεν κρύβω ότι είναι κάτι που κι εμένα μου περνάει κατά διαστήματα από το μυαλό, διότι οι ευκαιρίες και οι συνθήκες εργασίας εξακολουθούν να είναι αντικειμενικά καλύτερες σε οικονομικά πιο αναπτυγμένες χώρες της δύσης. Παρόλα αυτά, αγαπώ πολύ τη χώρα μου και τους ανθρώπους μου και θέλω πρώτα να επιμείνω, να το παλέψω και να εξαντλήσω όλες τις πιθανότητες, προτού πάρω μια τέτοια, έσχατη απόφαση. Η Ελλάδα μας είναι ένας πραγματικά ευλογημένος τόπος από κάθε άποψη, με πλούσια παράδοση, ιστορία, πίστη, εξαιρετικό κλίμα και ιδιαίτερα πλεονεκτική γεωγραφική θέση και οι Έλληνες ένας φιλόξενος και χαρισματικός λαός, με πολλές δυνατότητες και πολλά θετικά στοιχεία. Επομένως, όλα αυτά θα μου έλειπαν. Επιπλέον, είναι ο τόπος μου, η πατρίδα μου… Οπουδήποτε αλλού, υπό όποιες συνθήκες διαβίωσης, ακόμα και πολύ καλύτερες, μέσα μου θα ένιωθα πάντα ξεριζωμένη…

Στον κλάδο σου και στην επιστήμη σου, στον χώρο εργασίας αν θες, 

έχεις δεχθεί σημάδια και περιστατικά μπούλινγκ; 

Είτε επαγγελματικού περιεχομένου, είτε ερωτικού;  

Τα τελευταία χρόνια στις περισσότερες χώρες του δυτικού πολιτισμού, οι γυναίκες κατάφεραν να ρίξουν μικρά ή μεγαλύτερα ανδροκρατούμενα “κάστρα”. Στην Ελλάδα, δυστυχώς ακόμα οι γυναίκες καλούνται να προσπαθήσουν διπλά για να αποδείξουν την επαγγελματική τους ικανότητα και επάρκεια, απ’ ότι ένας άνδρας. Η κοινωνία μας έχει ακόμη αρκετά ταμπού. Ωστόσο, έχει κάνει βήματα προόδου και έχουμε δει γυναίκες να καταλαμβάνουν σημαντικές θέσεις, στην πολιτική, τη δικαιοσύνη και άλλους φορείς της δημόσιας ζωής, αλλά και στον ιδιωτικό τομέα. Απομένουν πάντως βήματα ακόμη να κάνουμε. Από την άλλη, πιστεύω ότι οι περισσότερες γυναίκες δε θα θέλαμε να ανέβουμε επαγγελματικά, αποκλειστικά λόγω του φύλου μας. Θέλουμε να κρινόμαστε επί ίσοις όροις, σε όλα τα επίπεδα. Επιθυμούμε την ισότητα κι όχι την ανταλλαγή των ρόλων. Όσον αφορά στη δική μου περίπτωση, μέχρι σήμερα δεν έχω δεχθεί κάποια συμπεριφορά που θα με έφερνε σε εξαιρετικά δύσκολη θέση. Δεν αφήνω τέτοια περιθώρια, αλλά δυστυχώς καμιά φορά δε φτάνει αυτό, οπότε σίγουρα υπήρξα και πιο τυχερή, σε σύγκριση με άλλες γυναίκες εργαζόμενες. Πάντως, δυσάρεστα περιστατικά συμβαίνουν σε όλους τους επαγγελματικούς (και όχι μόνο) τομείς. Όμως, στη δική μας δουλειά, λόγω της έκθεσης στη δημοσιότητα, τέτοια περιστατικά μπαίνουν στο μεγεθυντικό φακό και γι’ αυτό συζητούνται και περισσότερο. Για να «ελαφρύνω» λίγο το θέμα, αν είσαι βέβαια η μόνη γυναίκα μεταξύ πολλών ανδρών σε έναν επαγγελματικό χώρο, ίσως να έχει και τα καλά του, αφού οι περισσότεροι, τουλάχιστον, θα σε προσέχουν.

Πως είναι να δουλεύεις για την ΕΡΤ, τη Δημόσια Τηλεόραση; 

Τι ατού σου δίνει και τι ευκολίες;

Είναι πολύ τιμητικό για εμένα, καθότι η δημόσια τηλεόραση έχει τη μεγαλύτερη ιστορία και εμβέλεια, σε σχέση με τα υπόλοιπα ΜΜΕ της χώρας. Είναι, αναμφίβολα, ένας πολύ σημαντικός σταθμός στο βιογραφικό μου, ενώ για τον ίδιο λόγο, αισθάνομαι ταυτόχρονα και μεγάλη ευθύνη απέναντι στη θέση που μου έχει δοθεί.  Ένα μεγάλο ατού, είναι η πολύτιμη εμπειρία που αποκομίζω καθημερινά από πεπειραμένους συναδέλφους στο χώρο αυτό κι άλλο ένα θετικό είναι ότι υπάρχει μεγαλύτερη αξιοκρατία, τουλάχιστον όπως το βιώνω εγώ, καθώς αναγνωρίζουν και δίνουν περισσότερη βαρύτητα στην επιστημονική κατάρτιση που πρέπει να έχει κανείς ώστε να αναλάβει τη συγκεκριμένη θέση. Και μπορεί τα προηγούμενα χρόνια λόγω διαφόρων συγκυριών να είχε ελαφρώς υποβαθμιστεί, πάντα όμως διατηρούσε ένα αξιοπρεπές επίπεδο και μια ποιότητα σε ότι αφορά τα προγράμματα της, ιδίως στον ενημερωτικό τομέα και μάλιστα, το τελευταίο διάστημα, αναβαθμίζεται ξανά ολοένα και περισσότερο, δίνοντας ευκαιρίες εργασίας σε ανθρώπους οι οποίοι έχουν γνώσεις και επιστημονική κατάρτιση κι αυτό αφορά όλα τα πόστα, όχι μόνο όσους βρισκόμαστε μπροστά από τις κάμερες.

Ποιο το παράπονο σου από την γενιά μας; 

Τι σε ενοχλεί; Βλέπεις σημάδια βελτίωσης; 

Που εντοπίζεις το πρόβλημα, τι προτείνεις; 

Δε θα έλεγα ότι έχω κάποιο ιδιαίτερο παράπονο από τη γενιά στην οποία ανήκω. Είναι μία γενιά που έχει μάθει να κοπιάζει, να αγωνίζεται και να διεκδικεί. Μάλλον, η γενιά μας έχει παράπονο από τα όσα έπραξαν (ή δεν έπραξαν) οι προηγούμενες. Η χώρα που μας παρέδωσαν δεν είναι αυτή που μας άξιζε. Αυτό που εμείς οφείλουμε όμως από την πλευρά μας, είναι να αγωνιστούμε ώστε να παραδώσουμε μια καλύτερη Ελλάδα στα δικά μας παιδιά, ώστε “αύριο” να μη μας κατηγορήσουν κι αυτά με τη σειρά τους. Τί να πουν και τα παιδιά που γεννήθηκαν την τελευταία δεκαετία, τα οποία δεν έζησαν την Ελλάδα της οικονομικής ευμάρειας, ενώ το μέλλον τους φαντάζει υποθηκευμένο για τα επόμενα χρόνια...

Ένα ίσως στοιχείο που δε μου αρέσει και εξακολουθεί να επηρεάζει και τη δική μας γενιά, είναι πως, αν και έχουμε εξελιχθεί αρκετά, υπάρχουν ακόμα στερεότυπα στο μυαλό μας και στη νοοτροπία μας. Υπάρχουν ακόμα πεποιθήσεις όπως, για παράδειγμα, ότι μία γυναίκα δε μπορεί ταυτόχρονα να είναι και εμφανίσιμη και έξυπνη. Και όπως ανέφερα και πριν, όσον αφορά στο επαγγελματικό κομμάτι, στην Ελλάδα οι γυναίκες καλούνται να προσπαθήσουν δίπλα για να αποδείξουν την ικανότητα και την επάρκεια τους. Η κοινωνία μας έχει ακόμα αρκετά ταμπού. Παρόλα αυτά, εμένα προσωπικά αυτό το κομμάτι δε θα έλεγα ότι με επηρεάζει αρνητικά, μάλλον το αντίθετο. Με ιντριγκάρει και μου δίνει κίνητρο να συνεχίσω και να εξελιχθώ. Μπορεί ο καθένας να έχει όποια γνώμη θέλει για εσένα, είναι δικαίωμά του. Όταν όμως εσύ γνωρίζεις καλά τον εαυτό σου και τα έχεις καλά μαζί του, αφού τον αποδέχεσαι με τα ατού και τις αδυναμίες του, ακόμα και την αρνητική αντιμετώπιση θα τη γυρίσεις προς όφελός σου. Εγώ προσωπικά, δεν έχω τέτοια ταμπού. Ίσα-ίσα, θεωρώ ότι ένας πραγματικά εξελιγμένος άνθρωπος της εποχής μας, οφείλει να είναι πολύπλευρη προσωπικότητα και να μπορεί να συνδυάζει πολλά και διαφορετικά στοιχεία κι ενδιαφέροντα. Νομίζω ότι αυτό κάνει πλέον τη διαφορά στις μέρες μας…

Τι ετοιμάζεις για αυτή την σεζόν; Έχεις κάποιο νέο πλάνο στα σκαριά; 

Κάποια ωραία και προσοδοφόρα νέα πρόταση; 

Δεδομένης της πολύ δύσκολης κατάστασης που βιώνουμε, δεν υπάρχει δυστυχώς η δυνατότητα να ασχοληθούμε με όσα θα θέλαμε και θα μπορούσαμε. Σίγουρα, όταν με το καλό περάσει όλο αυτό και θα ανακτήσουμε ξανά τους ρυθμούς μας, έχοντας μια πιο παραγωγική καθημερινότητα, θέλω να πιστεύω ότι θα υπάρξουν ξανά και περισσότερες ευκαιρίες για επαγγελματική ανάπτυξη. Παρόλα αυτά, ακόμα υπό αυτές τις συνθήκες, έχω τη δυνατότητα να γεμίζω δημιουργικά τον χρόνο μου, αφενός γιατί είμαι από τους τυχερούς που εξακολουθούν να έχουν τη δυνατότητα να εργάζονται αυτό το διάστημα και αφετέρου, έχω περισσότερο χρόνο να ασχοληθώ με το μεταπτυχιακό μου πάνω στη διαχείριση καταστροφών και κρίσεων που αφορούν τον άνθρωπο και το περιβάλλον και νομίζω ότι, οι πρόσφατες καταστάσεις που βιώνουμε τόσο σε υγειονομικό, οικονομικό, εθνικό, γεωπολιτικό όσο και σε καιρικό επίπεδο με όλες αυτές τις καταστροφές, το καθιστούν πέρα για πέρα επίκαιρο.

Πως βίωσες και βιώνεις τον covid 19 

και τα αποτελέσματα του; 

Όσον αφορά τα επαγγελματικά μου, νιώθω τυχερή εφόσον συνεχίζω να εργάζομαι και δε με επηρέασε ουσιαστικά στο κομμάτι αυτό, αν εξαιρέσεις βέβαια κάποιες «τεχνικές δυσκολίες» που έχω να αντιμετωπίσω στο 2ο όπως την αδιάλειπτη χρήση μάσκας στον χώρο εργασίας η οποία αν και απαραίτητη δεν είναι νομίζω ευχάριστη για κανέναν και πέρα από αυτό καθιστά λίγο δύσκολη την επικοινωνία των καιρικών πληροφοριών στους τηλεθεατές. Επιπλέον, μου έχει στερήσει για αρκετό διάστημα την αμεσότητά μου με το κοινό, καθώς αναγκάζομαι να δουλεύω εξ’ αποστάσεως για λόγους πρόληψης και προστασίας των πολύ κοντινών μου ανθρώπων, μέχρις ότου να μειωθεί ο αριθμός των κρουσμάτων και η διασπορά και να είναι κάπως ασφαλέστερο.

Από την άλλη, σε προσωπικό επίπεδο το βιώνω εξαιρετικά δύσκολα, όπως όλοι μας. Δεν είναι καθόλου εύκολο να παρακολουθείς συνεχώς δυσάρεστα στις ειδήσεις, να βλέπεις ανθρώπους να υποφέρουν, να χάνουν τη δουλειά τους και πολύ χειρότερα, τη ζωή τους… Να βλέπεις στα μάτια των γύρω σου θλίψη, φόβο, απόγνωση. Να φοβάσαι κι εσύ ο ίδιος, όχι μόνο για τον εαυτό σου, αλλά και για τους δικούς σου και να μη μπορείς να τους αγκαλιάσεις. Να μην έχεις τη δυνατότητα να κάνεις απλά καθημερινά πράγματα που σε ευχαριστούν. Όλα αυτά, με έχουν επηρεάσει ψυχολογικά σε μεγάλο βαθμό. Είναι όμως πολύ σημαντικό, να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας την κρισιμότητα της κατάστασης, να οπλιστούμε με υπομονή και να ακολουθούμε πιστά όλα τα μέτρα προστασίας, ώστε να καταφέρουμε να βγούμε όσο το δυνατό συντομότερα και ανώδυνα από όλο αυτό και να κερδίσουμε πίσω τις ζωές μας.

Σου δίνω ένα τζίνι με 3 ευχές… 

ποιες ευχές κάνεις; 

Καταρχάς, εύχομαι το αυτονόητο. Να έχουμε πάνω απ’ όλα υγεία και να μη κινδυνεύσουν άλλες ζωές από την πανδημία.

Πέραν από αυτό όμως, εύχομαι όλες αυτές οι δυσκολίες που βιώνουμε να μας γίνουν ένα πολύτιμο μάθημα, που θα μας αφυπνίσει και θα εκτιμήσουμε τα σημαντικά, δείχνοντας περισσότερο σεβασμό στη ζωή, τον συνάνθρωπο, τα ζώα, το περιβάλλον. Να γίνουμε όλοι πιο ανθρώπινοι. Να μη χαρίζουμε πόνο, αλλά αγάπη... Να πάψουμε να φοβόμαστε να έρθουμε πιο κοντά στον διπλανό μας. Γιατί, χειρότερο απ’ το να νοσεί το σώμα, είναι να νοσεί η ψυχή και να μην το μοιράζεται με κανέναν...

Όσο για εμένα προσωπικά, εύχομαι υγεία και να παραμείνουν όλα τα καλά που έχω στη ζωή μου. Αν έχω αυτά τα δυο, τα υπόλοιπα είναι στο χέρι μου να τα προσπαθήσω και να τα καταφέρω…

Μια θετική - ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο; 

Ποιο είναι το προσωπικό σου μότο; Η φράση που σε παρακινεί, αν θες. Κάτι φωτεινό.

Το αύριο, είναι στο χέρι μας. Αρκεί να μάθουμε να σκεφτόμαστε θετικά, να κάνουμε απολογισμό, να εκτιμάμε και να επικεντρωνόμαστε στα καλά της ζωής μας και να προσπαθούμε για το καλύτερο. Είναι πολύ σημαντικό να εκπαιδεύσουμε τον εγκέφαλό μας να νιώθει ικανοποίηση και ευτυχία, καθώς αυτή δεν είναι άλλο, παρά επιλογή. Είναι στάση ζωής, δεν είναι τα προβλήματα που περιμένεις να εξαφανιστούν, τα όνειρα που περιμένεις να πραγματοποιηθούν, ούτε το θαύμα που περιμένεις να συμβεί. Αν καταφέρουμε να σκεφτόμαστε έτσι, θα νιώθουμε πιο γεμάτοι και θα οπλιζόμαστε συνεχώς με αισιοδοξία και δύναμη, ικανή να καταφέρει τα πάντα. Όλα λοιπόν είναι στο χέρι μας, αρκεί να το πιστέψουμε, να τολμήσουμε και να προσπαθήσουμε για αυτά. Και μην ξεχνάμε ότι το σύμπαν «ακούει»… πράγμα λογικό, αφού είμαστε μέρος του και αλληλεπιδρούμε ενεργειακά με ό,τι περιλαμβάνεται σε αυτό. Αν λοιπόν εκπέμπουμε θετική ενέργεια, ακόμα και τα θαύματα είναι πιθανότερο να συμβούν...