Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2020

Ο Νίκος Ζόμπολας μιλά στο OfftRN


Η συνέντευξη δόθηκε στον Μαρκόπουλο Χ. Θωμά

Αρχικά θα μου πεις τα βασικά για σένα αγαπητέ φίλε Νίκο, εμείς εδώ μιλάμε στον ενικό:

Καταγωγή, ηλικία, πολιτική, επάγγελμα, σπουδές, 

χόμπι, ασχολίες εκτός εργασίας, οικογένεια, καθημερινότητα κλπ.


Γεννήθηκα στον Χολαργό Αττικής το 1974, στην αρχή της μεταπολίτευσης και μετακομίσαμε το 1979 στην Αγία Παρασκευή, όταν ήταν ακόμη παραθεριστικό προάστιο της Αττικής! Αποφοίτησα από την Σχολή Μωραΐτη το 1992, κάνοντας πολλούς και καλούς φίλους και έχω ακόμη επαφή και στήριξη στην δουλειά μου και στην ενασχόληση μου με τα κοινά. Είμαι 2η γενιά ασφαλιστικός πράκτορας, με σπουδές στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς στην Στατιστική και μετεκπαιδευθείς στην Αναλογιστική και πλήθος σεμιναρίων πωλήσεων. Υπηρέτησα ως Αερονόμος. Πάντα μου άρεσε ο αθλητισμός, έπαιζα ερασιτεχνικό μπάσκετ. Είμαι διαζευγμένος με 2 έφηβους γιους, με τους οποίους προσπαθώ να είμαι φίλος καταρχήν και να τους καθοδηγώ με την γνώση που έχω. Από μικρός μου άρεσε η επικαιρότητα και οι ειδήσεις και ήμουν πολιτικοποιημένος από το σχολείο. Ήμουν εθελοντής στο πολιτικό γραφείο του Άρη Σπηλιωτόπουλου στην Β΄Αθηνών από το 2004 και επιστημονικός συνεργάτης του στα Υπουργεία Τουρισμού και Παιδείας το 2007-2009. Το 2014 πήρα την μεγάλη απόφαση να πολιτευτώ στον Δήμο Αθηναίων, σε συνδυασμό με το ασφαλιστικό γραφείο μας που ήταν στο ιστορικό κέντρο Αθηνών και ήμουν τομεάρχης εμπορίου και ανάπτυξης στην δημοτική παράταξη του Άρη Σπηλιωτόπουλου και μέλος της επιτροπής τουριστικής ανάπτυξης του δήμου Αθηναίων. Το 2016 έθεσα υποψηφιότητα για την ΠΕ της ΝΔ και ήμουν μέλος των επιτροπών ανάπτυξης ΝΔ και συντονιστής ασφαλιστικής μεταρρύθμισης της Γραμματείας επιστημονικών φορέων. Την επόμενη χρονιά διετέλεσα γραμματέας τοπικής αυτοδιοίκησης του νέου κόμματος ΝΕΑ ΔΕΞΙΑ, του Φαήλου Κρανιδιώτη, όπου αποχώρησα ένα χρόνο μετά και ήμουν υποψήφιος ξανά στις νομαρχιακές εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ. Το 2019 εκλέχθηκα Αντιπρόεδρος στον σύλλογο Ασφαλιστικών Πρακτόρων Αττικής. Στις Δημοτικές εκλογές 2019, εκλέχθηκα δημοτικός σύμβουλος Αγίας Παρασκευής και ορίστηκα Αντιδήμαρχος Νεολαίας έως σήμερα. Ο χρόνος μου μοιράζεται 70-30% στην δουλειά μου και την πολιτική και χόμπι μου είναι αποκλειστικά η ενασχόληση με τα κοινά.

   

Οικογένεια ή πολιτική; 

Ποιος βάζεις πρώτο και γιατί;


Κάθε τι στην ζωή μου έχει διαφορετικό χώρο και δεν τα μπερδεύω, τα παιδιά μου έχουν το μερίδιο τους στην οικογενειακή πατρική μου ευθύνη, οι δικοί μου άνθρωποι και η σύντροφος μου άλλο μερίδιο και η πολιτική έχει γίνει πλέον το δεύτερο επάγγελμα μου που με απορροφάει πλήρως και η συνεισφορά στην κοινωνία, σε πολλούς. Το επάγγελμα μου όμως είναι ψηλά πάντα, προτεραιότητα, δεν θέλω να καταστώ άεργος πολιτικός και όταν είσαι δυνατός επαγγελματικά σε σέβονται και σε εκτιμούν όλοι και η οικογένεια σου αντίστοιχα, τα έχεις όλα υπό έλεγχο.


Η πιο όμορφη στιγμή και η πιο σκοτεινή στην μέχρι τώρα πορεία σου 

ως ενεργός πολιτικά κύριος, κομματικό στέλεχος και αντιδήμαρχος;


Η χειρότερη στιγμή είναι όταν αντιλαμβάνεσαι ότι οι χειρότεροι εχθροί σου δεν είναι οι αντίπαλοι σου, αλλά οι συνοδοιπόροι σου, από μέσα. Αν προερχόμουν πχ από το ΠΑΣΟΚ θα είχα καλύτερη τύχη εσωκομματικά στη ΝΔ στο παρελθόν, τώρα είμαι στιγματισμένος «Καραμανλικός», δεξιός και άλλα, δικαιολογημένα ή μη, παρόλο που οικογενειακά είχαμε στηρίξει φουλ τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, παθογένειες της ΝΔ. Το έζησα εσωκομματικά όταν στήριξα την Ντόρα Μπακογιάννη το 2009 για αρχηγό ΝΔ και το 2015 τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη, το ζω και τώρα ως Αντιδήμαρχος, προσέχω περισσότερο τους συναδέλφους μου και αυτούς που ανήκουν στη ΝΔ και όχι την αντιπολίτευση, από τους αντιπάλους φυλάγεσαι, τους υπόλοιπους τους θεωρείς φίλους και δεν είναι, δεν υπάρχουν φιλίες στην πολιτική, σήμερα εδώ αύριο εκεί, φίλοι σου είναι μόνο αυτοί που σε ψηφίζουν, οι ψηφοφόροι σου, πρέπει να τους προσέχεις και να τους εμπνέεις, το ξέρω πολύ καλά από το επάγγελμα μου. Αν και μικρός σε ηλικία, γνωρίζω πλέον τις κακοτοπιές άριστα γιατί τις έζησα από τα ψηλά στα χαμηλά. Η πιο όμορφη στιγμή ήταν όταν ορίστηκα Αντιδήμαρχος σε έναν μεγάλο δήμο της Αττικής 100,000 κατοίκων και εκπληρώθηκαν προσωρινά οι κόποι μου, οι αγώνες μου, η αυτοτελής και αυτόνομη πολιτική διαδρομή μου. Συνεχίζουμε. Αυτή την στιγμή δεν με αφορούν τα κομματικά καθόλου, δεν με συναρπάζουν καν, περιμένω την επόμενη μέρα της πανδημίας, κοιτάω την δουλειά μου στον δήμο, αλλά πάντα έχω άποψη για την κεντρική πολιτική σκηνή και εκεί θεωρώ την πολιτική μου κατάληξη. Θα σταματήσω να ασχολούμαι, όταν με σταματήσει ο κόσμος, προς το παρόν μου δίνει δύναμη κάθε μέρα. Κάποια στιγμή θα σταματήσω να ασχολούμαι με την πολιτική, δεν βιοπορίζομαι από αυτή, προσφέρω μόνο. Αυτή την αίσθηση της ανεξαρτησίας και της προσφοράς δεν μπορεί να μου την στερήσει κανείς, αίσθηση ευτυχίας και ικανοποίησης.

 

Πως βίωσες και βιώνεις τον covid 19 και τα αποτελέσματα του; 

Τι ελπίζεις;


Είμαι ψύχραιμος, προσπαθώ να συνεχίζω την καθημερινότητα μου χωρίς διαταραχή, κάνω αυτοκριτική και έχω κριτική σκέψη για όλα, ευχαριστώ τον Θεό και την Παναγιά για ότι έχω και την ζωή μου και κοιτάμε μπροστά με ελπίδα πάντα, που είναι και δημιουργική. Δεν συμφωνώ με όλα, ούτε απορρίπτω τίποτα, πιθανόν να έκανα άλλες επιλογές σε διάφορα θέματα και είμαι σκεπτόμενος για τα πάντα. Η πανδημία ήρθε για να μείνει, τουλάχιστον οι επιπτώσεις της, δεν θα εξαφανιστεί με το εμβόλιο η καταστροφή στην οικονομία και ο φόβος και η αλλαγή του τρόπου ζωής μας. Ότι ξέρατε μέχρι σήμερα ξεχάστε το, ο κόσμος θα αλλάξει, όχι κατ’ ανάγκη χειρότερα, αλλά θα πρέπει να προσαρμοστούμε.  


Σου δίνω ένα τζίνι με 3 ευχές… 

ποιες ευχές κάνεις;


Να μην είμαι τόσο ευαίσθητος με άσχημες συμπεριφορές ανθρώπων που συνεργάζομαι και φίλων.

Να συνεχίσω να είμαι ασφαλιστής μέχρι να πάρω σύνταξη.

Να βγω βουλευτής με δεξιό κόμμα.


Μια νεαρά, ενας νεαρος είναι ετοιμος να φύγει εξωτερικό (εργασιακά-ακαδημαϊκά)… 

την/τον κοιτάς στα μάτια… τι λες; 

Τι προτείνεις; 


Θα τον αποτρέψω. Θα του πω να παλέψει στην πατρίδα του, παρέα με τους φίλους του/της και την οικογένεια τους. Σημαντικό πράγμα η οικογένεια. Πολλοί έχουν ξενιτευτεί, οικονομικοί μετανάστες, πέτυχαν αρκετοί και μπράβο τους και μας έκαναν υπερήφανους στο εξωτερικό, άλλοι δεν τα κατάφεραν. Κάποια στιγμή γύρισαν, με οικονομίες. Η νοσταλγία δεν πληρώνεται και ο ξεριζωμός. Πρέπει να έχουμε πάντα μια ζυγαριά μπροστά μας, χρήματα-αγάπη-διασκέδαση-ευτυχία-πατρίδα-οικογένεια. Η εργασία βέβαια είναι σημαντικό αγαθό και οι πολιτικοί μας δεν πρέπει να αισθάνονται περήφανοι με αυτά που έγιναν την τελευταία δεκαετία.


Μια θετική - ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο; 

Ποιο είναι το προσωπικό σου μότο; 

Η φράση που σε παρακινεί, αν θες, που σε εμπνέει. 

Κάτι φωτεινό για την νέα χρονιά.


«Μένουμε Λεύτεροι» στην ψυχή και στο πνεύμα από τα σύγχρονα δεσμά στο ελπιδοφόρο και επετειακό 2021








Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου