H νέα Διευθύντρια του Γραφείου Τύπου και Ενημέρωσης Ο.Ν.ΝΕ.Δ., Κόλλια Κωνσταντίνα, μιλά στο Off The Record News

Η συνέντευξη δόθηκε στον Μαρκόπουλο Χ. Θωμά

Αρχικά θα μου πεις τα βασικά για σένα αγαπητή/έ: Καταγωγή, επάγγελμα, σπουδές, χόμπι, ασχολίες εκτός εργασίας, οικογένεια, κλπ. 

   Κατάγομαι από τη Θήβα, όπου και μεγάλωσα, είμαι 28 χρονών και είμαι το μοναδικό παιδί της οικογένειας. Τα τελευταία δέκα χρόνια ζω μόνιμα στην Αθήνα. Σπούδασα στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ξεκίνησα να δουλεύω ως ασκούμενη δικηγόρος και παράλληλα έκανα το μεταπτυχιακό μου στο Πανεπιστήμιο Πειραιά στον τομέα του Banking & Finance. Εδώ και τρία χρόνια εργάζομαι ως μάχιμη δικηγόρος. Τον ελεύθερό μου χρόνο τον αφιερώνω είτε σε ταξίδια, εντός κι εκτός συνόρων, είτε στους φίλους μου με τους οποίους προσπαθούμε να ανακαλύψουμε και να επισκεφθούμε όλα τα πιθανά μέρη που έχουν μείνει ανεξερεύνητα σ’ αυτή την πόλη.

Είναι οι 50plus έτοιμοι να μας δεχθούν; Επαγγελματικά - Κοινωνικά.

Η γενιά των 50 plus είναι η γενιά των γονιών μου. Έζησαν και δημιούργησαν σε μια χρονική περίοδο η οποία χαρακτηριζόταν από αφθονία. Η οικονομική και κοινωνική κατάσταση των 50 plus όταν ήταν στην ηλικία μου ήταν τελείως διαφορετική κι αυτό το ξέρουν και οι ίδιοι. Έχω φίλους και γνωστούς που ενηλικιώθηκαν και έκαναν τα πρώτα τους ανεξάρτητα βήματα στην εποχή της κρίσης και τους οποίους η προηγούμενη γενιά στήριξε και στηρίζει ακόμα. Οι 50άρηδες έχουν αναγνωρίσει τα λάθη τους, γνωρίζουν ότι η ανεξέλεγκτη διαχείριση και η αλόγιστη σπατάλη, έφεραν τη γενιά των millenials σε δύσκολη θέση και τώρα είναι έτοιμοι να τους δώσουν χώρο στην κοινωνική και οικονομική ζωή, αφού αφενός διαπιστώνουν ότι πολλές φορές οι εξελίξεις τους ξεπερνούν και η κοινωνία έχει ανάγκη από νέο αίμα και αφετέρου και οι ίδιοι νιώθουν πιο ασφαλείς σε όσα μέχρι τώρα γνωρίζουν χωρίς αυτό να σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι θέλουν ή ότι πρέπει να εγκαταλείψουν την ενεργό δράση.

Είσαι ευαίσθητο και κοινωνικοποιημένο άτομο σε ότι αφορά κοινωνικά, πολιτικά, διεθνή, περιβαλλοντικά ζητήματα, θέματα γύρω από τα ζωάκια, κλπ; 

Πιστεύω βαθιά ότι κάθε άνθρωπος, πολλώ δε μάλλον κάθε νέος άνθρωπος έχει υποχρέωση να μην μένει απαθής και αμέτοχος στις εξελίξεις. Στη ζωή όλα είναι πολιτική και μ’ αυτό δεν εννοώ ότι η ζωή περιστρέφεται γύρω από ένα πολιτικό κόμμα. Πολιτική είναι η άποψη γύρω από τις δράσεις για την προστασία του περιβάλλοντος και των ζώων, των ατομικών δικαιωμάτων, τις πολιτικές εξελίξεις σε εσωτερικό και διεθνές επίπεδο. Εδώ και χρόνια είμαι ενεργό μέλος της ΟΝΝΕΔ και μάλιστα πρόσφατα ανέλαβα χρέη ως Διευθύντρια του Γραφείου Τύπου και Επικοινωνίας μετά από την πολύ τιμητική πρόταση που μου έκανε ο νέος μας πρόεδρος, Παύλος Μαρινάκης. Είχα τη δυνατότητα όλα αυτά τα χρόνια να διαπιστώσω πως μέσα από μια ομάδα μπορείς να καταφέρεις πολλά. Και είμαι σίγουρη ότι θα κάνουμε ακόμα περισσότερα. Ειδικά σε μια εποχή που σιγά σιγά η Ελλάδα μπαίνει σε ένα ρυθμό ανάκαμψης είναι η ώρα να ασχοληθούμε με ζητήματα όπως η κλιματική αλλαγή κι η κρίση στο περιβάλλον, όχι γιατί είναι μόδα ή politically correct να λες ότι σε νοιάζει αλλά γιατί δεν μπορεί παρά να μη σε νοιάζει.

Ποιο το παράπονο σου από την γενιά μας; Τι σε ενοχλεί; Βλέπεις σημάδια βελτίωσης; Που εντοπίζεις το πρόβλημα, τι προτείνεις; 

Είναι για όλους μας μια πολύ κομβική εποχή, πάνω στη στιγμή που προσπαθούμε να απαλλαγούμε από τις συνέπειες μιας κρίσης, που άλλαξε στο 100% την ελληνική πραγματικότητα. Δεν μπορώ να εξαιρέσω τον εαυτό μου απ’ τους συνομηλίκους μου και να κουνάω το δάχτυλο. Όλοι κάνουμε λάθη και το μεγαλύτερο πρόβλημα των νέων ανθρώπων σήμερα είναι ότι αντιλαμβάνονται την ανάγκη τους για αλλαγή σε πολλούς τομείς της ζωή τους και δυσκολεύονται να θέσουν προτεραιότητες, από πού δηλαδή να ξεκινήσουν. Αφού μάθαμε να ζούμε μέσα στην οικονομική κρίση, τώρα που τα πράγματα φαίνεται να πηγαίνουν καλύτερα πρέπει να προσαρμόσουμε τη ζωή μας από τα μικρά προς τα μεγάλα. Ένα πράγμα που δε θέλω να ακούω από νέους ανθρώπους είναι γενικεύσεις. Δεν είναι όλοι οι ξένοι εγκληματίες, δεν είναι όλοι οι πολιτικοί διεφθαρμένοι, δεν είναι όλοι οι άνεργοι τεμπέληδες, δεν είναι όσοι ζητάνε καλύτερους μισθούς και συνθήκες εργασίας κακομαθημένοι. Σου είπα και πριν ότι η οικονομική κρίση άλλαξε την ελληνική πραγματικότητα και δημιούργησε ένα μεγάλο ρήγμα, στο αξιακό σύστημα των ανθρώπων κι αυτό είναι που πρώτη η νέα γενιά πρέπει να αλλάξει.

Μια θετική - ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο; Ποιο είναι το προσωπικό σου μότο; Η φράση που σε παρακινεί, αν θες. Κάτι φωτεινό.

Άβολη σιωπή… Δεν ξέρω τι ακριβώς να πω για να ζωγραφίσω μια ηλιόλουστη εικόνα. Η αλήθεια είναι ότι αισιοδοξώ με απλά πράγματα όπως το να ακούω έναν άνθρωπο στο δρόμο να τραγουδάει με την ψυχή του, ή έναν άλλον να εκφράζεται εντελώς αληθινά. Δεν είναι όλα συνέχεια ρόδινα, ούτε και μπορούμε να είμαστε μόνιμα αισιόδοξοι κι ευτυχισμένοι. Κι όταν συμβιβάζεσαι μ’ αυτήν την πραγματικότητα αυτόματα είσαι ήρεμος. Με γεμίζει ελπίδα όταν ένας άνθρωπος μπορεί να κάνει καλά πράγματα, και να μιλάει ευγενικά για τους γύρω του. Όταν ξέρει πως δεν μπορεί να είναι ειδικός επί παντός επιστητού και αναγνωρίζει πως το σωστό είναι να σέβεται τα δικαιώματα των συνανθρώπων του, μακριά από πρόσημα ή ταμπέλες και όχι απλά να χρησιμοποιεί πολιτικά ορθές εκφράσεις απλώς και μόνο επειδή έτσι πρέπει. Δεν έχω ένα μότο στην επιφάνεια εργασίας του υπολογιστή μου για να το βλέπω κάθε μέρα να μου δίνει ενέργεια. Έχω μόνο μια λέξη. Προχωράμε. 

Σε ευχαριστούμε πολύ Κωνσταντίνα... καλή αρχή! Καλό κουράγιο!