Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία...

...του Γιαννούλη Άκη

Φοιτητή Νομικής ΑΠΘ - Ενεργό Μέλος ΔΑΠ - ΝΔΦΚ Νομικής ΑΠΘ - Μέλος ΚΕΑΣΜ

Έχουν περάσει 22 χρόνια από τη στιγμή που Ελλάδα και Τουρκία έφτασαν στα πρόθυρα γενικευμένης σύρραξης εξαιτίας της κρίσης στις ελληνοτουρκικές σχέσεις που είχε προκαλέσει η αμφισβήτηση από πλευράς της Τουρκίας  της ελληνικής κυριαρχίας στα Ίμια.  

Δύο δεκαετίες και πλέον αργότερα οι ελληνοτουρκικές σχέσεις δοκιμάζονται ξανά εξαιτίας της επιθετικότητας της Τουρκίας, ενώ στο προσκήνιο έχει επανέλθει το ζήτημα της κυριαρχίας στις συγκεκριμένες βραχονησίδες.

Αρχικά τον Ιανουάριο τουρκικά πολεμικά πλοία δεν επέτρεψαν στην ελληνική κανονιοφόρο 《Νικηφόρος》να προσεγγίσει τα Ίμια, ώστε ο επιβαίνων του πλοίου Έλληνας υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Καμένος να καταθέσει στεφάνι στη μνήμη των τριών αξιωματικών του ελληνικού στρατού που έδωσαν τη ζωή τους για την πατρίδα. 

Η ελληνική κυβέρνηση σιώπησε, ενώ για ακόμη μια φορά -η πρώτη ήταν κατά την επίσκεψη του Ερντογάν - έδειξε πως δεν έχει καμία απολύτως διάθεση να τρίξει τα δόντια στο Σουλτάνο (ο οποίος μέσω υπουργών του δήλωνε πως θα έσπαγε τα πόδια οποιουδήποτε Έλληνα,  ακόμη και του πρωθυπουργού, αν έκανε απόβαση στα Ίμια ).

Ωστόσο η τουρκική επιθετικότητα δε σταμάτησε εκεί . Στις αρχές του Φεβρουαρίου τουρκικό πολεμικό πλοίο προσπάθησε να εμβολίσει το πλοίο του ελληνικού λιμενικού 《Γαύδος》. Η βύθιση του ελληνικού σκάφους απεφεύχθη χάρη στις δεξιότητες του ελληνικού πληρώματος.
Εδώ ίσως και για πρώτη φορά η ελληνική κυβέρνηση απεφάσισε να δείξει επιτέλους λίγο πυγμή,  καθώς ο υπουργός Εξωτερικών κ. Κοτζιάς διεμήνυσε πως είναι η τελευταία φορά που η Ελλάδα απαντά ειρηνικά στις τουρκικές προκλήσεις. 

Είναι λοιπόν απαραίτητο να γίνει μία προσεκτική ανάλυση της κατάστασης που έχει διαμορφωθεί.

Ένα πρώτο θέμα , το οποίο χρήζει ιδιαίτερης ανάλυσης ,είναι η σημερινή θέση της Τουρκίας στη διεθνή σκακιέρα. Ο Ερντογάν τα τελευταία χρόνια έχει αποδείξει πως είναι ικανός να κάνει τα πάντα. Είναι αφελής η άποψη πως η Τουρκία βρίσκεται υπό κατάρρευση εξαιτίας του 《Κουρδικού》ή εξαιτίας του πραξικοπήματος που εκδηλώθηκε κατά του Σουλτάνου. Ο Ερντογάν είναι ένας έξυπνος παίκτης , που έχει μάθει να εκμεταλλεύεται τη διεθνή συγκυρία για να πετυχαίνει τους στόχους του .
Χαρακτηριστική περίπτωση οι σχέσεις της Τουρκίας με τις δύο υπερδυνάμεις (ΗΠΑ, Ρωσία). 

Ο Ερντογάν δε δίστασε στο παρελθόν να καταρρίψει ρωσικό αεροπλάνο. Και όμως παρά του πολικού ψύχους που είχε επικρατήσει στις ρωσοτουρκικές σχέσεις -ιδιαίτερα και μετά τη δολοφονία του Ρώσου διπλωμάτη στην Τουρκία,που ακολούθησε της κατάρριψης- κατάφερε όχι απλώς να αναθερμάνει τις σχέσεις με τη Ρωσία , αλλά σήμερα να θεωρείται ένας από τους καλύτερους συμμάχους του Βλαντιμίρ Πούτιν. 

Το ίδιο παρατηρεί κάνεις και στις σχέσεις με τις ΗΠΑ. Αν και σήμερα πολλοί  υποστηρίζουν ότι η Τουρκία αποτελεί ένα πονοκέφαλο για τις ΗΠΑ, εξαιτίας της στενής ρωσοτουρκικής συνεργασίας, κάτι τέτοιο όχι απλώς δεν επαληθεύεται αλλά αντιθέτως διαψεύδεται από την ίδια την πραγματικότητα . Οι ΗΠΑ και στις δύο προαναφερθήσες περιπτώσεις τουρκικής προκλητικότητας στο Αιγαίο ,τήρησαν ουδέτερη στάση και απέφυγαν να επικρίνουν δημόσια την τουρκική κυβέρνηση.

 Λαμβάνοντας υπόψη τα όσα προαναφέρθηκαν εύκολα μπορεί κάποιος να συνειδητοποιήσει πως οι Έλληνες σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να τρέφουν ελπίδες πως σε περίπτωση γενικευμένης σύρραξης οι 《 Μεγάλες Δυνάμεις 》θα βρεθούν στο πλευρό της Ελλάδας. Στις διακρατικές σχέσεις δεν υπάρχουν αιώνιοι εχθροί ή αιώνιοι φίλοι,  παρά μόνο αιώνια συμφέροντα. Είναι επομένως σωστό η Ελλάδα να φροντίσει βασιζόμενη στις δικές της δυνάμεις για  τη διασφάλιση των συμφερόντων της. Κατά πόσο όμως η Ελλάδα σήμερα είναι σε θέση να χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι και να επιβάλει το δίκαιο;

Οι αρχαίοι Ρωμαίοι υποστήριζαν πως 《Αν θες ειρήνη, προετοιμάσου για πόλεμο 》( Si vis pacem ,para bellum ). Θεωρείται πρέπον λοιπόν να γίνει μία σύγκριση της στρατιωτικής ισχύς των δύο κρατών.

Πρώτα τα λεφτά: η Τουρκία ξοδεύει σε αμυντικές δαπάνες ποσό τριπλάσιο αυτού που ξοδεύει η Ελλάδα - 18 δις δολλάρια το χρόνο συγκεκριμένα. Επίσης σήμερα η Τουρκία διαθέτει 410.500 μάχιμους στρατιώτες ενώ η Ελλάδα 180.000. Επιπλέον αν και οι δύο χώρες διαθέτουν σχεδόν ίσο αριθμό μαχητικών αεροσκαφών , η Τουρκία διαθέτει διπλάσιο αριθμό ελικοπτέρων και διπλάσιο αριθμό μεταγωγικών. Ακόμη η Τουρκία διαθέτει διπλάσιο αριθμό αρμάτων μάχης και θωρακισμένων οχημάτων .
Τα παραπάνω στοιχεία σαφώς και είναι επιβεβλημένη ανάγκη  η ελληνική κυβέρνηση να τα λάβει υπόψη και να προχωρήσει σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες , ώστε να είναι σε θέση να υπερασπιστεί την εδαφική της ακεραιότητα.

Φυσικά είναι αδύνατο ένα κράτος όπως η Ελλάδα να αποκτήσει ακριβώς την ίδια στρατιωτική ισχύ με την γείτονα χώρα,  ωστόσο σε καμία περίπτωση δεν πρέπει το συγκεκριμένο γεγονός να οδηγεί την Ελλάδα στην υιοθέτηση μιας καχεκτικής στάσης απέναντι στο πρόβλημα . Ιστορικά άλλωστε  το ελληνικό έθνος  δεν υπερείχε στρατιωτικά έναντι των αντιπάλων του.

Όμως κατά πόσο ο ελληνικός λαός είναι έτοιμος να θυσιασθεί 《υπέρ πίστεως και πατρίδος ;

Αν κάτι έγινε φανερό από τα συλλαλητήρια για το 《Σκοπιανό 》είναι πως ο ελληνικός λαός δεν είναι διατεθημένος να κάνει εκπτώσεις στα εθνικά θέματα. Αλλά κατά πόσο κάτι τέτοιο αληθεύει;

Δυστυχώς οι Έλληνες ξέρουν να το παίζουν μάγκες μόνο σε κάτι κρατίδια που εξαρτιόνται οικονομικά από αυτούς και κινδυνεύουν με διάλυση  , όπως αυτό των Σκοπίων. 

Οι Έλληνες μπορούν μόνο εκ του ασφαλούς να προβαίνουν σε δηλώσεις πατριωτισμού . Αλήθεια ποίος Έλληνας σήμερα θα έστελνε το παιδί του στο πεδίο της μάχης , όταν δεν είναι διατεθειμένος να συμφωνήσει ακόμη και σε μία ολιγόμηνη αύξηση της στρατιωτικής θητείας;

Είναι γεγονός πως η Ελλάδα σήμερα χρειάζεται έναν ηγέτη, ο οποίος θα μπορέσει να εμπνεύσει τους Έλληνες . Έναν ηγέτη, ο οποίος θα μιλά με τον Τούρκο Πρόεδρο ως ίσος απεναντι σε ίσο και όχι ως ένας υποτακτικός απέναντι στον ισχυρό κύριό του .
Δεν είναι δυνατόν ο σουλτάνος Ερντογάν να μιλά για αναθεώρηση  της συνθήκης της Λωζάνης επί ελληνικού εδάφους και η ελληνική κυβέρνηση να μην αντιδρά. Διότι όταν η ηγεσία δείχνει καχεκτική πως είναι δυνατόν το φρόνημα του λαού να είναι ακμαίο;

Οι Έλληνες είναι αδήριτη ανάγκη να συνειδητοποιήσουν ότι τα εδάφη που κληρονόμησαν από τους προγόνους τους οφείλουν να τα υπερασπίζονται διαρκώς εναντίον οποιουδήποτε εχθρού, όσο ισχυρός και αν φαίνεται αυτός . Πρέπει να απαντούν σε οποιαδήποτε πρόκληση. Οφείλουν να μην εφησυχάζονται πως οι δηλώσεις του εκάστοτε αρχηγού του γειτονικού κράτους γίνονται απλώς για εσωτερική κατανάλωση και μόνο. 

Φυσικά η λύση δεν είναι με το παραμικρό να αποστέλλονται δελτία επιστράτευσης , αλλά δεν είναι δυνατόν και η Ελλάδα να υποχωρεί πάντοτε σε βάρος των εθνικών συμφερόντων της.

 Διαφορετικά δε θα αργήσει δυστυχώς η στιγμή που η ελληνική ηγεσία θα ευχαριστήσει ξανά κάποια μεγάλη δύναμη που θα έχει《συμβάλει》στη μείωση του εδάφους που βρίσκεται υπό ελληνική κυριαρχία.

Είναι άλλωστε νωπές οι μνήμες από τότε που ο πρωθυπουργός κ. Σημίτης ευχαριστούσε τους Αμερικανούς , επειδή οι τελευταίοι μεσολάβησαν ώστε  δύο ελληνικές βραχονησίδες μέσα σε ένα βράδυ να μετατραπούν σε γκρίζα ζώνη.
 Συμπερασματικά,  είναι αδήριτη ανάγκη η Ελλάδα να προβεί σε όλες τις απαραίτητες κινήσεις ώστε να ενημερώσει τη Διεθνή Κοινότητα για την κατάσταση που επικρατεί στο Αιγαίο. Ωστόσο οφείλει να προετοιμάζεται ακόμη και για τα χειρότερα ενδεχόμενα . Η Τουρκία πρέπει να καταλάβει πως η Ελλάδα δεν είναι μία χώρα η οποία πάντοτε θα υποχωρεί μπροστά στις παράνομες, βάσει του Διεθνούς Δικαίου , προκλήσεις της.

Εν κατακλείδι η Ελλάδα πρέπει να αποδείξει πως δεν αποτελεί ένα καρπαζοεισπράκτορα . Πάντοτε σεβόμενη το Διεθνές Δίκαιο είναι επιβεβλημένη ανάγκη να απαιτήσει το σεβασμό που της αξίζει. Όμως για να συμβεί αυτό χρειάζεται μια ηγεσία που θα έχει το θάρρος και την ικανότητα να αντιμετωπίζει τέτοιες καταστάσεις.

Η Ελλάδα σήμερα χρειάζεται ένα ηγέτη σαν τον Ελ.Βενιζέλο, ο οποίος θα εμπνεύσει τους Έλληνες και θα σφίξει τα λουριά στους Τούρκους, λαμβάνοντας αποφάσεις που μπορεί να δυσαρεστήσουν μια σημαντική μερίδα του πληθυσμού αλλά θα τον δικαιώσουν εν τέλει.

Διότι "θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία " ...