ΠΗΓΗ: Τα Παραπολιτικά
Η 29η Δεκεμβρίου για την πλειονότητα των Ελλήνων αποτελεί μία εργάσιμη ημέρα αλλά όχι σαν όλες τις άλλες, αν δεν είναι Σαββατοκύριακο όπως φέτος. Το μυαλό βρίσκεται περισσότερο στη χρονιά που φεύγει, σε όσους στόχους επιτεύχθηκαν, σε εκείνα που πήγαν στραβά, στις ετοιμασίες για την αλλαγή του έτους αλλά και για τις προσδοκίες και τους στόχους για την επόμενη χρονιά.
Δεν ήταν έτσι όμως πριν 4 χρόνια. Τη Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2014. Η Ελλάδα βάδιζε προς πρόωρες εκλογές μετά την τρίτη και τελευταία ψηφοφορία για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ο υποψήφιος με πρόταση της κυβέρνησης Σταύρος Δήμας δεν κατάφερε να συγκεντρώσει τον μαγικό αριθμό των 180 ψήφων ώστε να εκλεγεί και να γίνει ο νέος ένοικος του Προεδρικού Μεγάρου.
Στην ονομαστική ψηφοφορία που είχε διεξαχθεί το πρωί της ίδιας μέρας στη Βουλή με την παρουσία και των 300 βουλευτών που είχαν εκλεγεί τον Ιούνιο του 2012, ο κ. Δήμας, που ήταν και ο μοναδικός υποψήφιος, λάμβανε 168 θετικές ψήφους και 132 ψήφιζαν «παρών».νΥπέρ του Σταύρου Δήμα ψήφισαν οι κοινοβουλευτικές ομάδες της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ - 127 και 18 βουλευτές αντίστοιχα - ενώ «παρών» δήλωσαν οι κοινοβουλευτικές ομάδες του ΣΥΡΙΖΑ (71 βουλευτές), του ΚΚΕ (12 βουλευτές), της Χρυσής Αυγής (16 βουλευτές), της ΔΗΜΑΡ (9 βουλευτές) και των Ανεξάρτητων Ελλήνων (12 βουλευτές).
Το πολιτικό τοπίο
Η κυβέρνηση συνεργασίας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, έδειχνε να ολοκληρώνει τη διαδρομή στα ταραχώδη νερά του Μνημονίου, είχε πραγματοποιήσει έξοδο στις αγορές εκδίδοντας ομόλογο και περίμενε να ολοκληρώσει την τελευταία αξιολόγηση του προγράμματος και να συμφωνήσει το πώς θα κινηθεί η χώρα μετά το τέλος του προγράμματος. Η αξιολόγηση αυτή όμως δεν έκλεισε ποτέ. Τα παρασκήνια της εποχής λένε ότι σε κάθε συνάντηση των κλιμακίων, η ελληνική πλευρά συναντούσε συνεχώς εμπόδια, νέες απαιτήσεις και μία εμφανή διάθεση των τροϊκανών να μην ολοκληρώσουν τις συζητήσεις.
Βλέποντας με την απαραίτητη απόσταση τα γεγονότα, οι εταίροι της Ελλάδας είχαν χάσει την εμπιστοσύνη τους στην κυβέρνηση, όχι για λόγους αποτελεσματικότητας, αλλά για λόγους -πολιτικού- χρόνου ζωής. Οι ευρωεκλογές του προηγούμενου καλοκαιριού έδειχναν ανάγλυφα την ανοδική τάση του ΣΥΡΙΖΑ και την πορεία του προς την εξουσία που δεν μπορούσε να ανακοπεί. Ο τελευταίος ανασχηματισμός του Αντώνη Σαμαρά περιγραφτηκε ως ένα «χειρόφρενο» στην μεταρρυθμιστική πορεία της κυβέρνησης και η προεδρική εκλογή, που έπρεπε να γίνει μέχρι τον Μάρτιο του 2015, «έτρωγαν» τον πολιτικό χρόνο της κυβέρνησης και με εκθετικό βαθμό την εμπιστοσύνη των εταίρων.
Η επαναστατική γυμναστική στην οποία επιδιδόταν με μεγάλη ευκολία ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ, είχαν βάλει για τα καλά την Ελλάδα στο μάτι των αγορών για ακόμα μία φορά. Ο Αλέξης Τσίπρας προκαλούσε ανασφάλεια με τις δηλώσεις του, τη στιγμή που όλοι γνώριζαν ότι αν γίνουν εκλογές, το πιθανότερο σενάριο ήταν ότι θα γίνει πρωθυπουργός.
Κίνηση υψηλού ρίσκου
Μέσα στο τοπίο αυτό, ο Αντώνης Σαμαράς προχωράει σε κίνηση υψηλού ρίσκου. Στις αρχές Δεκεμβρίου, ααμέσως μετά την απόφαση του Eurogroup, ο τότε πρωθυπουργός συναντάει στο Μέγαρο Μαξίμου τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελο Βενιζέλο και ανακοινώνεται η επίσπευση της διαδικασίας για την εκλογή Προέδρoυ της Δημοκρατίας. Τις επόμενες ημέρες ανακοινώνεται ότι η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας για το ανώτερο πολιτειακό αξίωμα, είναι ο πρώην υπουργός και πρώην Επίτροπος της Ελλάδας, Σταύρος Δήμας. Είχε προηγηθεί η άρνηση του Φώτη Κουβέλη να είναι εκείνος υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Η εκλογή Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, γίνεται πρώτο θέμα σε διεθνή ΜΜΕ και αντικείμενο αναλύσεων για think tanks, τράπεζες και οίκους αξιολόγησης. Όλοι αναρωτιούνται αν ο Αντώνης Σαμαράς μπορεί να βρει τον μαγικό αριθμό των 180 βουλευτών, να βγει από το μεγάλο αδιέξοδο και να φέρει ξανά την ηρεμία σε εταίρους, αγορές, αλλά και το εσωτερικό της χώρας. Οι αισιόδοξοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι το σενάριο των 180 βουλευτών συγκεντρώνει πιθανότητες. Οι λιγότερο αισιόδοξοι υποστηρίζουν ότι ο Αντώνης Σαμαράς μπορεί να φτάσει μέχρι τους 173 βουλευτές.
Οι ψηφοφορίες
Στην πρώτη ψηφοφορία που διεξήχθη στις 17 Δεκεμβρίου, ο Σταύρος Δήμας πήρε 160 ψήφους και 135 ψήφισαν «παρών». Συνολικά, πέντε από τους ανεξάρτητους και τους ''Ανεξάρτητους Δημοκρατικούς Βουλευτές'' ψήφισαν τελικά υπέρ της υποψηφιότητας του Σταύρου Δήμα για την Προεδρία της Δημοκρατίας.
Ειδικότερα, τον Σταύρο Δήμα ψήφισαν οι Σπύρος Λυκούδης, Γρηγόρης Ψαριανός, Γιώργος Νταβρής, Χρήστος Αηδόνης, Κατερίνα Μάρκου. «Παρών» ψήφισαν οι Βύρων Πολύδωρας, Βασίλης Καπερνάρος, Πέτρος Τατσόπουλος, Μίμης Ανδρουλάκης, Νίκη Φούντα, Βασίλης Οικονόμου, Χρυσούλα Γιαταγάνα, Παναγιώτης Μελάς, Ραχήλ Μακρή, Θεόδωρος Παραστατίδης, Μάρκος Μπόλαρης, Θεοδώρα Τζάκρη, Γιάννης Κουράκος, Οδυσσέας Βουδούρης, Μίκα Ιατρίδη, Πάρις Μουτσινάς.
Η δεύτερη ψηφοφορία έληξε με 168 ψήφους υπέρ του Σταύρου Δήμα και 131 «Παρών» και Όχι. Υπέρ του κ. Δήμα είχαν ψηφίσει οι πέντε που είχαν υπερψηφίσει και την πρώτη φορά, δηλαδή οι Χρήστος Αηδόνης, Σπύρος Λυκούδης, Κατερίνα Μάρκου, Γιώργος Νταβρής και Γρηγόρης Ψαριανός ενώ σε αυτούς προστέθηκαν οι οι Γιάννης Κουράκος, Βασίλης Οικονόμου, Μίκα Ιατρίδη, Παναγιώτης Μελάς, Κώστας Γιοβανόπουλος, Γιώργος Κασαπίδης, καθώς και οι ανεξαρτητοποιημένοι πρώην βουλευτές της Χρυσής Αυγής, Στάθης Μπούκουρας και Χρυσοβαλάντης Αλεξόπουλος. Ήταν ξεκάθαρο ότι η «δεξαμενή» των ανεξάρτητων βουλευτών δεν αρκούσε για να εκλεγεί ο Σταύρος Δήμας, Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Παρασκήνιο
Από την πρώτη ψηφοφορία μέχρι τη δεύτερη, που ο αριθμός αυξήθηκε, και την τελευταία που ο αριθμός έμεινε αμετάβλητος, είδαν πολλά το φως της δημοσιότητας, ειπώθηκαν πολλά πίσω από κλειστές πόρτες, τα κινητά είχαν πάρει φωτιά από μηνύματα και κλήσεις και τα γραφεία, πολιτικά και μη, που βρίσκονται στο κέντρο, θύμιζαν σκηνικό από ταινία με συναντήσεις στο φως της μέρας αλλά και στο σκοτάδι της νύχτας που παρέχει μυστικότητα.
Αυτά που μάθαμε από την παραπάνω περίοδο είναι ότι η κυρία Ξουλίδου, εμφάνισε μία συζήτηση στο… Facebook, ως απόπειρα δωροδοκίας για να ψηφίσει τον Σταύρο Δήμα και ο Παύλος Χαϊκάλης κατήγγειλε ότι έγινε απόπειρα δωροδοκίας του, προσκομίζοντας μάλιστα οπτικοακουστικό υλικό. Το ενδιαφέρον όμως είναι, ότι το γεγονός αποκάλυψε όχι ο τότε βουλευτής των ΑΝΕΛ αλλά ο... Λάκης Λαζόπουλος σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή και όχι μόνο αυτό.
Κατά δήλωση του ίδιου του κ. Χαϊκάλη το οπτικοακουστικό υλικό ήταν μονταρισμένο και την τεχνική επιμέλεια είχε κάνει ομάδα της εμπιστοσύνης του Λάκη Λαζόπουλου, η οποία παρέλαβε το αμοντάριστο υλικό, με στόχο να δημιουργηθεί ένα μικρό δείγμα, όπως ανέφερε, και να βγάλει θορύβους, βόμβους και άλλα. Η πρώτη καταγγελία δεν θεωρήθηκε ποτέ άξια λόγου από σοβαρούς ανθρώπους, ενώ η δεύτερη τέθηκε στο αρχείο από τη Δικαιοσύνη.
Αυτά είδαν το φως της δημοσιότητας. Εκείνα που δεν το είδαν και δεν θα το δουν ποτέ, εκτός αν το αποφασίσουν οι πρωταγωνιστές της εποχής, είναι όσα ειπώθηκαν σε συναντήσεις που έγιναν το χρονικό διάστημα μεταξύ δεύτερης και τρίτης ψηφοφορίας, σε συνομιλίες μεταξύ των ανεξάρτητων βουλευτών αλλά και των ιδίων με πολιτικούς αρχηγούς. Το ίδιο ισχύει και για εκείνους που ήταν έτοιμοι να ψηφίσουν Σταύρο Δήμα αλλά τελευταία στιγμή άλλαξαν γνώμη.
Η ιστορία πάντως έγραψε ότι την επόμενη ημέρα, ο Αντώνης Σαμαράς ζήτησε από τον Κάρολο Παπούλια τη διάλυση της Βουλής και τη διενέργεια εκλογών στις 25 Ιανουαρίου. Μία περιπέτεια μόλις είχε τελειώσει και μία άλλη θα ξεκινούσε…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου