Μάχη μεταξύ κυριών και κύριων!

Υπογράφουν οι κ.κ.:

- Μαγδαληνή (Μάγδα) Βόσσου, Αγγλική Γλώσσα και Φιλολογία Ε.Κ.Π.Α. / Ιδιωτ. Υπάλληλος
- Δάφνη Νούσση, Πολιτική Αναλύτρια-Διεθνολόγος / Πτυχιούχος Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης Παν. Πελοποννήσου 
και
- Μαρκόπουλος Χ. Θωμάς, Π.Μ.Σ. Διεθνών Σπουδών, Ευρωπαϊκών Σπουδών και Διπλωματίας Παν. Μακεδονίας / Επικοινωνιολόγος / Δημοσιογράφος

Η γοητευτική -πολιτικά και όχι μόνο- νεαρά κυρία Ιβάνκα έκανε πριν λίγες μέρες επίσημα το πολιτικό ντεμπούτο της. Το είχε κάνει δειλά-δειλά το 2016 αλλά τώρα είναι οφισιέλ. Αληθινός δεν είναι ο κος. Τραμπ, αντισυμβατικος είναι λίγο σε ορισμένα ζητήματα. Δεν κρίνουμε όμως μια κόρη/έναν γιο απο το τι λέει για τον γονέα πολιτικό. Το παιδί δεν μπορεί να είναι αντικειμενικό προς τον γονέα και τανάπαλιν. Ειδικά στην Πατρίδα μας δεν μπορούμε να μιλάμε, που έχουμε 7-8 μεγάλες πολιτικές οικογένειες εδώ και δεκάδες χρόνια. Στην Ελλάδα δεν μπορούμε να μιλάμε/κρίνουμε για καλή ή κακή οικογενειοκρατία. Πολλές φορές υγιές, ορισμένες όχι. Έτσι και στις ΗΠΑ, έτσι και στην Πατρίδα μας. Η μικρά κα. Τραμπ - Κούσνερ είναι το επικοινωνιακό υπεροπλο του μπαμπά της. Κάτι που δεν είναι οι γυναίκες τους, οι γιοι του, η άλλη κόρη του. Και μπορεί να κόψει άνετα 2-3% από τις μονάδες που απέχουν οι Rebs από τους Dems. Όπως και να χει, η εν λόγω κυρία, ήρθε και θα μείνει, χάσει-κερδίσει ο πατέρας! Ίσως και Madam President μια μέρα... Αρχικά να ξεκαθαρίσουμε ότι σε αυτό το σύντομο πόνημα δεν παίρνουμε θέση υπέρ ή κατά ενός υποψήφιου ή λέμε πιο από τα δυο αμερικανικά κόμματα είναι το καλό και το Άγιο. Άλλωστε, ο σώφρων μέσος Έλληνας δεν νομίζουμε ότι σε αυτά τα θέματα πρέπει να κοιτάει την ιδεολογία, οφείλει όμως να εύχεται μόνο ένα πράγμα: να εκλεγεί αμερικανός πρόεδρος εκείνος που θα φροντίσει υπέρ ζητημάτων γύρω από τον οικουμενικό Χριστιανισμό και θα δράσει εν καιρώ υπέρ του Ελληνισμού. Όταν και αν αυτό χρειαστεί, ακόμη και σε επίπεδο ''απαλής ή σκληρής'' σύρραξης με τον όποιο εχθρικό γείτονα. Θαρρούμε, ότι ζήτημα διαφορετικής ιδεολογίας δεν υπάρχει μεταξύ των Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων. Οι κομματικές κόκκινες γραμμές μόνο... κόκκινες δεν είναι. Δεν μιλάμε άρα Κομματικά ή Ιδεολογικά, αλλά Πολιτικά με την ευρεία έννοια της λέξης! 

Η γυναίκα διψάει να συμμετέχει σε πολιτικές δραστηριότητες και θεωρείται σημαντικό δημοκρατικό έλλειμμα και πολιτική ένδεια η απουσία της από το πολιτικό στερέωμα. Η γυναικεία παρουσία, η μούσα και η αστείρευτη πηγή έμπνευσης των ποιητών του χθες, του σήμερα και του αύριο είναι ικανή να κάμει τη δική της υπέρβαση και να διαδραματίσει ρόλο κυρίαρχο με στόχο την υπεράσπιση της ποιότητας και των αξιών της ζωής. Απόδειξη των ανωτέρω είναι η σημερινή πραγματικότητα όπου στην εποχή της παγκοσμιοποίησης συναντάμε γυναίκες σε όλες τις φάσεις της οικονομικής και πολιτικής ζωής. Παρατηρούμε δηλαδή γυναίκες επιστήμονες (οικονομολόγοι, κοινωνιολόγοι κλπ), ανώτερα στελέχη τραπεζών, πολυεθνικών εταιριών, δημοσίων οργανισμών ακόμη και γυναίκες, βασίλισσες, αρχηγούς κρατών βουλευτές, υπουργούς, πρωθυπουργούς, ευρωβουλευτές και βασικά στελέχη της EE και των ΗΠΑ. Και στις ΗΠΑ θα αναφερθούμε στις παρακάτω γραμμές.

Άρωμα γυναίκας στις τρέχουσες προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ (03/11/20). Νάνσυ Πελόζι, Χίλαρι Κλίντον, Ιβάνκα Τραμπ, Καμάλα Χάρις, Αλεξάντρια Κορτέζ-Οκάζιο (30 ετών), Κέιλι ΜακΈνανι (32 ετών), Μάρσα Μπλάκμπερν και τόσες άλλες κυρίες. Είναι γεγονός λοιπόν ότι η γυναίκα στις ΗΠΑ, βρίσκεται στις επάλξεις της κοινωνίας και της πολιτικής ζωής χωρίς φραγμό με ίσα δικαιώματα με τον άνδρα και συνεχώς κερδίζει χώρο, χρόνο και παράσημα. Της πρέπει λοιπόν πρωταγωνιστικός ρόλος στην πολιτική σκηνή! Στις ΗΠΑ, στην πατρίδα μας εδώ μα και παντού. Θα γίνουν οι Τραμπ κάτι σαν τους Μπους για τον Λευκό Οίκο; Είτε χάσει, είτε κερδίσει ο νυν πρόεδρος τον Νοέμβρη. Αν δοθεί η ευκαιρία (και θα δοθεί συν το χρόνο), τότε η Ιβάνκα Τραμπ θέλει να ακολουθήσει τα βήματα του πατέρα της και να καθίσει και η ίδια στο Οβάλ Γραφείο, για 4 και ποιος ξέρει ίσως και 8 χρόνια. Η κόρη του Αμερικανού προέδρου και ο σύζυγός της, Τζάρεντ Κούσνερ έχουν κάνει και θα κάνουν προεργασία για αυτό τον σκοπό.  

Αξίζει σε αυτό το σημείο να τονιστεί πως η σημερινή εποχή είναι αδιαμφισβήτητα η καλύτερη ιστορικά για μια γυναίκα. Βρισκόμαστε σε αυτό το σημείο όπου μια γυναίκα μπορεί όχι απλά να βιοπορίζεται μόνη της, αλλά να διεκδικεί με σοβαρές πιθανότητες επιτυχίας κορυφαία πολιτειακά αξιώματα! Βέβαια σ' αυτή την αντικειμενικά θετική συγκυρία για τις γυναίκες, βλέπουμε το εξής οξύμωρο: να υπάρχουν γυναίκες που θεωρούν πως ακόμα και σήμερα τα δικαιώματά τους καταπιέζονται τραγικά και να αισθάνονται ανήμπορες να διεκδικήσουν το μέλλον τους. Στην εποχή όπου υπάρχουν τόσες αξιόλογες γυναίκες καταξιωμένες στον πολιτικό, ακαδημαϊκό ακόμα και επιχειρηματικό χώρο και προσφέρουν στην κοινωνία, ίσως τελικά να είναι λίγο υπερβολική η προσέγγιση αυτή. Όχι επειδή δεν υπάρχουν προβληματικές περιπτώσεις, αλλά επειδή δεν πρέπει τίποτα να αποτρέπει ψυχολογικά γυναίκες από το να στοχεύσουν ψηλά και μια τέτοια προσέγγιση απλά πυροδοτεί συγκρούσεις μεταξύ των δύο φύλων αντί να βοηθά στην αλληλοσυνεργασία τους. 

Εντύπωση έχει προκαλέσει μια ακόμα κυρία, απο τον χώρο των Δημοκρατικών, η Τούλσι Γκάμπαρντ, της οποίας το προφίλ παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθως είναι βετεράνος. Δυστυχώς, στο κόμμα που θα περίμενε κανείς οτι θα στηρίξει περισσότερο μια γυναίκα με δύναμη, βλέπουμε να την έχουν απομονώσει λόγω των πιο αντιδραστικών απόψεών της. Οι οποίες, ειδικά σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες, αφού κατακρίνει σκληρά τον Ερντογάν και φέρει προσωπικές δυναμικές προτάσεις στον δημόσιο διάλογο. Και το ότι είναι γυναίκα δε τους συγκινεί όσο θα περίμενε κανείς... Η πρώτη γυναίκα πρόεδρος, ίσως λοιπόν να είναι βαπτισμένη Εβραία και ιδεολογικά Ρεπουμπλικάνα. Τόσο η Πρώτη Κόρη των ΗΠΑ όσο και ο σύζυγός της είναι υψηλόβαθμοι σύμβουλοι του προέδρου στον Λευκό Οίκο, ενώ έπαιξαν σημαντικό ρόλο και στην προεκλογική καμπάνια του. Και δεν έχουν πατήσει καν τα 40... Από την άλλη, έχουμε τους Δημοκρατικούς που πριν περίπου ένα μήνα -και επίσημα πριν λίγες μέρες- επέλεξαν την 50αρα και πολύ δραστήρια επαγγελματικα, κοινωνικά και πολιτικά, κα. Καμάλα Χάρις για την θέση της υποψηφίας αντιπροέδρου των ΗΠΑ. Η πρώτη γυναίκα αντιπρόεδρος ίσως σε λίγους μήνες και πιθανό κάποια μέρα και η πρώτη γυναίκα πρόεδρος των ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ για άλλη μια φορά δείχνουν τον δρόμο στον δυτικό κόσμο. Είτε το 2024, είτε το 2028 -είναι εξαιρετικά πιθανό- ο ισχυρότερος ηγέτης του πλανήτη να είναι γυναίκα! Κρατήστε άρα τα ονόματα: Ιβάνκα Τραμπ και Καμάλα Χάρις. Να πούμε και στα δικά μας; Ε ναι το λέμε... Μακάρι Ελληνίδα Πρωθυπουργός κάποια στιγμή μετά το 2023!