Οι 4 καλύτεροι ρήτορες βουλευτές

Στο άρθρο αυτό αναφέρω τις πέντε επιλογές μου ως τους καλύτερους ρήτορες στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Η αξιολόγηση είναι καθαρά τεχνική, βλέπει κοινώς ποιοι έχουν τη μεγαλύτερη απήχηση, και εντρυφεί στα μέσα που  χρησιμοποιούν. Άλλοι επιβάλλονται με τη λογική, άλλοι με τις φωνές και τις επιθέσεις- όλοι, ωστόσο, έχουν μεγάλη απήχηση όταν μιλούν, αξιοποιώντας τις ικανότητές τους προκειμένου να κερδίσουν την λαϊκή προτίμηση. Βαθμολογία συνοδεύει την μικρή ανάλυση, προκειμένου να καταστούν σαφή τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του καθενός. Μέγιστος βαθμός: 50.

Κώστας Καραμανλής

Από τους καλύτερους ρήτορες, πριν μείνει μουγκός (…μέχρι νεωτέρας). Άψογη κίνηση χεριών, πειστικό ύφος και σωστός τονισμός των λέξεων, σε έναν λόγο που αποπνέει σταθερότητα, νηφαλιότητα και σιγουριά. Ο,τι χρειάζεται δηλαδή να εκπέμπει ένας Πρωθυπουργός. Εντάσσεται στην κατηγορία των ομιλητών με “βαρύ”, περίτεχνο λεξιλόγιο και σχετικά σύνθετες εκφράσεις. Δομικά, ο λόγος του είναι συνεκτικός, “μαθηματικός”, καθόλου παραληρηματικός ή άστατος. Όταν τον ακούς, σου βγαίνει αυθόρμητα ένα “δίκιο έχει όπως το λέει”.

Λιάνα Κανέλλη

Ρήτορας με μεγάλη απήχηση στο κοινό, που ξέρει να κερδίζει στις περισσότερες αντιπαραθέσεις. Χαρακτηριστικότατη φωνή, ευφυείς ατάκες που χτυπούν στο συναίσθημα, “μαγκιά” στο ύφος της και έτοιμη να προκαλέσει καβγά στην αντιμαχία- ταιριάζει απόλυτα με την ελληνική ιδιοσυγκρασία. Πανέξυπνη, διαστρέφει τη συζήτηση, μετατοπίζοντας τα επιχειρήματα σε αγώνα εντυπώσεων και ευφυολογημάτων, ώστε αν παρασυρθείς, να βγεις σίγουρα χαμένος. Ξέρει να επιβάλλεται.

Μάκης Βορίδης

Ο καλύτερος ρήτορας της Βουλής. Σφιχτός, συνεκτικός λόγος χωρίς διαλείψεις, φοβερός τονισμός λέξεων (τον βοηθά και η φωνή του), περίτεχνο λεξιλόγιο, φωνάζει μόνο όταν πρέπει και υπερισχύει σε κάθε αντιπαράθεση. Προτιμά την ήπια σύγκρουση, γιατί δεν είναι φωνακλάς και διακόπτει πολύ σπάνια το συνομιλητή του. Μόνο αρνητικό, αν και απολαυστικό, οι γκριμάτσες αποδοκιμασίας που παίρνει όταν ακούει κάτι που διαφωνεί. Σε πείθει.

Ευάγγελος Βενιζέλος

Ο “Μπένι” έχει ρητορεία ανάλογη της εμφάνισης του- πληθωρική. Σύνθετος λόγος, περίτεχνα ρητορικά σχήματα, μπόλικη φωνή, δασκαλίστικο ύφος, αυστηρό βλέμμα, απόλυτη αυτοπεποίθηση. Λόγος που μαρτυρά τις νομικές καταβολές του, εξαιρετικά πειστικός με ξεχωριστό τρόπο: μιλά θαρρείς και νουθετεί το κοινό, θαρρείς και επιβάλλει τις σκέψεις του σε αυτό, κάνοντάς το να νιώθει ανήμπορο να αντισταθεί με αντεπιχειρήματα. Ο τρόπος αυτός, ωστόσο, μαζί με τα ξεσπάσματά του, αφαιρεί πόντους από το ύφος. Στα μείον επίσης, ότι δεν παίρνει καλές ανάσες κι έτσι παραμορφώνει την άρθρωσή του λίγο πριν εισπνεύσει.