Τη διαδικασία ανάδειξης νέου Προέδρου της ∆ηµοκρατίας σκοπεύει να αξιοποιήσει ο Αλέξης Τσίπρας προκειµένου να διευρύνει την εκλογική απήχηση του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνική βάση των συντηρητικών και κεντρώων ψηφοφόρων, εξετάζοντας σοβαρά τις περιπτώσεις προσώπων εκτός Αριστεράς για το ανώτατο πολιτειακό αξίωµα. 
Αυτή τη στιγµή, οι επιλογές που επεξεργάζεται ως πιθανές υποψηφιότητες για την Προεδρία της ∆ηµοκρατίας ο Αλέξης Τσίπρας είναι του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραµανλή και του διεθνούς φήµης καθηγητή Βασίλειου Μαρκεζίνη (σ.σ.: ο οποίος, µάλιστα, φέρει και τον τίτλο του sir). Κι αυτό θεωρώντας ότι στο εξαιρετικά ευµετάβλητο και ασταθές εσωτερικό σκηνικό που έχει διαµορφωθεί µπορεί να λειτουργήσουν ως εγγυητές της σταθερότητας για τη διασφάλιση της κοινωνικής ειρήνης και της πολιτικής οµαλότητας. 
Ο Αλέξης Τσίπρας απεύχεται το σενάριο των πρόωρων εκλογών και επιθυµεί να προηγηθεί η διαδικασία ανάδειξης του Προέδρου της ∆ηµοκρατίας το 2015, ώστε το εξελισσόµενο σχέδιό του για τοποθέτηση του κόµµατός του στον κεντρώο χώρο του πολιτικού φάσµατος να αποκτήσει µεγαλύτερη δυναµική, µέσα από τη µη αριστερή πρότασή του για το ανώτατο πολιτειακό αξίωµα. Ασφαλώς, το «χαρτί» του κεντροδεξιού υποψηφίου για την Προεδρία της ∆ηµοκρατίας ο Αλ. Τσίπρας σκοπεύει να το χρησιµοποιήσει εάν ο ίδιος κληθεί να αναλάβει την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας νωρίτερα από την όλη διαδικασία στη Βουλή, ώστε να εκµηδενίσει τις πιθανότητες να τον σύρουν η Νέα ∆ηµοκρατία και το ΠΑΣΟΚ σε νέες κάλπες, λόγω ασυµφωνίας στην επιλογή του προσώπου για το ανώτατο θεσµικό αξίωµα της χώρας. 
Σηµειωτέον ότι τον Κώστα Καραµανλή τον έχει υποδείξει στο παρελθόν ως κατάλληλο για την Προεδρία της ∆ηµοκρατίας ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Πάνος Καµµένος, ενώ τον sir Βασίλειο Μαρκεζίνη τον είχε προτείνει για µεταβατικό πρωθυπουργό η Χρυσή Αυγή, στο πλαίσιο της διαδικασίας των διερευνητικών εντολών για τον σχηµατισµό κυβέρνησης µετά τις τελευταίες εκλογές. 
«ΑΒΑΝΤΕΣ». Αξιοσηµείωτο είναι το γεγονός ότι κανένας από τους φερόµενους ως υποψηφίους µε υπόδειξη του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ασκήσει δριµεία κριτική εναντίον του αρχηγού της αξιωµατικής αντιπολίτευσης τον τελευταίο χρόνο, καθώς αµφότεροι θα µπορούσαν κάλλιστα να το έχουν πράξει µέσα από τις δυνατότητες που τους παρέχονται για δηµόσια παρέµβαση στις πολιτικές εξελίξεις. Μάλιστα, ο κ. Καραµανλής έχει κατηγορηθεί ότι «αβαντάρει» διά των αντιπροσώπων του στην πολιτική αγορά τον Αλ. Τσίπρα σε κρίσιµα ζητήµατα της επικαιρότητας, όπως αυτά που συνδέονται µε τις υποκλοπές ή την υιοθέτηση της θεωρίας των δύο άκρων. 
Από την άλλη πλευρά, ο καθηγητής Β. Μαρκεζίνης «συµφωνεί» µε τον Αλ. Τσίπρα στη θέση ότι το σηµερινό πολιτικό σύστηµα και οι εκπρόσωποι του δικοµµατισµού ευθύνονται για την κατάσταση παρακµής στην οποία έχει περιέλθει η χώρα. 
ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ. Σύµφωνα µε τις πληροφορίες, η µετατόπιση του ΣΥΡΙΖΑ στον κεντρώο χώρο αποτελεί στρατηγική επιλογή για τον αρχηγό της αξιωµατικής αντιπολίτευσης, γεγονός που αποτυπώνεται στα αλλεπάλληλα ανοίγµατα που επιχειρεί τον τελευταίο καιρό στους ψηφοφόρους της Νέας ∆ηµοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, περιφρονώντας επιδεικτικά τις πιέσεις του «Αριστερού Ρεύµατος» και των υπό διάλυση συνιστωσών για στροφή του κόµµατος σε ένα νέο «κύµα ριζοσπαστικοποίησης». 
Στην τελευταία συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Οµάδας του ΣΥΡΙΖΑ ο Αλέξης Τσίπρας επιχείρησε να δώσει στην κοινή γνώµη διαπιστευτήρια «νοµοταγούς» υποψήφιου πρωθυπουργού, θέλοντας να καθησυχάσει τους επιφυλακτικούς απέναντί του ψηφοφόρους της Ν.∆ και του ΠΑΣΟΚ ότι δεν έχει σκοπό να θέσει σε κίνδυνο την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας και την παραµονή της στο ευρώ, µε ό,τι αυτό συνεπάγεται σε επίπεδο οικονοµικής ασφάλειας και εργασιακής σιγουριάς για τον κάθε πολίτη ξεχωριστά. Επίσης, έδωσε διαβεβαιώσεις ότι δεν ηγείται ενός κόµµατος «ταραξία», που έρχεται να τα τινάξει όλα στον αέρα, επιδιώκοντας την αποµόνωση της χώρας σε µια άλλη σοσιαλιστική ουτοπία, βασισµένη στη λογική «φτωχοί, πλην αριστεροί και τίµιοι». 
Κι αυτό φάνηκε από το γεγονός ότι στην οµιλία του εγκατέλειψε τη θέση ότι το διακύβευµα των επόµενων εθνικών εκλογών είναι η ανάδειξη µιας κυβέρνησης της Αριστεράς και της προόδου και υποστήριξε πως επιδίωξή του είναι µια κυβέρνηση όλων των Ελλήνων, που θα απεικονίζεται στον εκλογικό χάρτη µε την όσο το δυνατόν ευρύτατη κοινωνική αποδοχή. 
ΟΙ «ΝΟΙΚΟΚΥΡΑΙΟΙ». Στόχος του Αλ. Τσίπρα είναι να γίνει αρεστός στους «νοικοκυραίους» της δοκιµαζόµενης µεσαίας τάξης, που έχει γαλουχηθεί πολιτικά στα νάµατα του δικοµµατισµού, περιφρονώντας την εσωκοµµατική αντιπολίτευση, που θεωρεί ως κυρίαρχο πλεονέκτηµα του ΣΥΡΙΖΑ τις ακτιβιστικές εµµονές απέναντι στη διαχείριση των πολιτικών και κοινωνικών γεγονότων. 
Στην τελευταία συνεδρίαση της Κ.Ο., ο Αλ. Τσίπρας θέλησε να δώσει τον τόνο της «αστικοποίησης» του ΣΥΡΙΖΑ, αµφισβητώντας τη θεωρία ότι µε το να µονοπωλείς τον ρόλο του αριστερού και προοδευτικού έχεις και εξασφαλισµένη την επιτυχία της κατάκτησης της εξουσίας. Την ίδια στιγµή, καλούσε τους συντρόφους του να επιδείξουν πολιτική ωριµότητα και να µην εµφορούνται από ιδεοληψίες που προάγουν τη µιζέρια και τη µοιρολατρία, γεγονός που υποδηλώνει και την έλλειψη σοβαρότητας και ετοιµότητας να αναλάβει το κόµµα του τη διακυβέρνηση της χώρας.
Ετοιµος για όλα ο Γλέζος
Αποφασισµένος να µην υποστείλει τη σηµαία της ανταρσίας απέναντι στο επιτελείο της Κουµουνδούρου είναι ο Μανώλης Γλέζος (φωτ.), εξετάζοντας ακόµη και το ενδεχόµενο της ανεξαρτητοποίησής του, σε περίπτωση που οι στενοί συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα συνεχίσουν την πολεµική σε βάρος του, µε υπόγειες και απαξιωτικές διαρροές, που στόχο έχουν να τον καταστήσουν «γραφικό» στη συνείδηση της κοινής γνώµης. 
Αρκετοί βουλευτές, κυρίως όσοι προέρχονται από το «Αριστερό Ρεύµα» του Παναγιώτη Λαφαζάνη, δεν κρύβουν την ενόχλησή τους για τη στάση της Κουµουνδούρου απέναντι στον Μ. Γλέζο, ενώ κάνουν λόγο για αθλιότητα, όταν αναφέρονται στην επίθεση που εξαπέλυσε σε βάρος του βουλευτή Επικρατείας ο συνάδελφός τους Πέτρος Τατσόπουλος, που τον παροµοίασε µε τον Μαθουσαλίξ του γαλατικού χωριού. «Την ώρα που η υπόθεση της Χ.Α. κυριαρχεί ως πρώτο θέµα, είναι δυνατόν να προσβάλεις το µοναδικό ζωντανό σύµβολο απέναντι στον ναζισµό κατά αυτό τον χυδαίο τρόπο;», διερωτώνται οι βουλευτές του «Αριστερού Ρεύµατος». Από την πλευρά του, ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας προσπαθεί να αντιµετωπίσει τον Μ. Γλέζο όπως έκανε κάποτε ο Κ. Καραµανλής µε τον επίτιµο πρόεδρο της Ν.∆., Κ. Μητσοτάκη. Με τη διαφορά, όµως, ότι ο Μ. Γλέζος είναι ενεργός βουλευτής και οι δηµόσιες διαφοροποιήσεις του µετατρέπονται σε οµπρέλα προστασίας της ισχυρής εσωκοµµατικής αντιπολίτευσης που υπάρχει στον ΣΥΡΙΖΑ. 
∆εν είναι τυχαίο ότι τον προβληµατισµό του για την έλλειψη πειστικής απάντησης στο ερώτηµα «πού θα βρούµε τα λεφτά;» την ασπάστηκε ο Π. Λαφαζάνης, ο οποίος εκ των άλλων συµφώνησε και µε τη θέση του να µην αποδεχτεί ο ΣΥΡΙΖΑ το µπόνους των 50 εδρών και να θεσµοθετήσει την απλή αναλογική.